Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
สาปรักอังกอร์ ๒ : นักรบปริศนา ติดต่อทีมงาน

ฝากลิงค์งานเขียนอื่นๆเอาไว้อ่านกันเล่นๆด้วยค่ะ

ผมเป็นหนุ่มแล้วครับแม่
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11576719/W11576719.html

เรื่องเล่าหลังวัง อ่านแล้วอ่านอีกไม่เคยเบื่อ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11567914/W11567914.html

กบกินเดือน...ตำนานพระราหู
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11444531/W11444531.html

....................


๒ :  นักรบปริศนา



เสียงดนตรีปี่พาทย์ในท่วงทำนองรื่นเริงเป็นภาษาขะแมร์ดังแว่วรอดออกมาจากประตูใหญ่ของห้องรับรองกองบัญชาการทหารสูงสุด สลับกับเสียงสนทนาอย่างออกรสของบรรดาทูตานุทูตทหารจากประเทศต่างๆที่ถูกทางการกัมพูชาเชิญมา ต่างล้วนแต่งกายในชุดแฟนซีเต็มยศดูแปลกตาพากันทยอยเข้ามาในงานอย่างต่อเนื่อง

หนึ่งในบรรดาแขกคนสำคัญที่กำลังเดินผ่านประตูเข้ามาก็คือ หม่อมเจ้าภาณุและบุตรีหม่อมราชวงศ์เอกบุษยา ร่างสูงภูมิฐานของท่านทูตทหารไทยในชุดผ้าม่วงราชปะแตนเต็มยศ มือขวาถือไม้เท้าสีดำขลับ เดินนำหน้าสตรีในชุดเจ้านางเขมรเข้ามา เรียกความสนใจจากแขกเหรื่อที่ยืนอยู่ก่อนให้หันมองตามมาเป็นตาเดียว

หม่อมราชวงศ์เอกบุษยาคาดอกด้วยผ้าชีฟองสีชมพูกลีบบัวเข้าชุดกับผ้านุ่งทอยกดอกสอดดิ้นเงินสีเดียวกัน ดูงดงามน่ามองจนคนที่เดินผ่านต่างเหลียวหลังไปตามกัน ขณะเดินตามหลังบิดาเข้าไปทักทายองค์ประธานในงาน


“กลับจากฝรั่งเศสนานแล้วหรือหลาน”

“กลับมาได้ร่วมเดือนแล้วเพคะ”

“ท่านชายภาณุชิงกลับมาก่อน เจ้าเตศวรเลยไม่ได้เจอน้องเสียที เห็นวันนี้บอกว่าจะมา แต่ป่านนี้ยังไม่เห็นหน้า คงจะเหลวตามเคย”

“คนหนุ่มก็อย่างนี้ล่ะกระหม่อม เมื่อใดก็เมื่อนั้นถึงเวลาคงได้เจอกัน ใช่ไหมเอกบุษยา”

“เพคะ”


สตรีเพียงคนเดียวในวงสนทนาตอบรับอย่างว่าง่าย ไม่มีแววประหม่าเลยแม้แต่น้อย เพราะคุ้นเคยกันมาก่อน ความสัมพันธ์ระหว่างสมเด็จพระองค์เจ้ากิติราชและผู้เป็นบิดานั้นสนิทสนมแนบแน่นยิ่งนัก ด้วยเคยร่วมเรียนกันมาในต่างประเทศตั้งแต่ทรงพระเยาว์

ถึงขนาดเคยมีรับสั่งอยากจะหมั้นหมายบุตรีของพระสหายด้วยเสียด้วยซ้ำไป แต่ติดที่เจ้าตัวไม่ใคร่กระตือรือร้นอยากจะรู้จักกับฝ่ายหญิงเท่าใดนัก ผู้ใหญ่จึงพลอยต้องวางเฉยตามไปด้วย เช่นเดียวกับหม่อมราชวงศ์เอกบุษยาที่ไม่เคยมีทีท่าว่าอยากจะรู้จักเช่นกัน และที่สำคัญผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายต่างไม่ได้รู้เลยว่า ผู้ที่ถูกกล่าวถึงนั้นมีคู่หมายอยู่ก่อนแล้ว

พระองค์เจ้ากิติราชสนทนากับพระสหายอยู่ชั่วครู่ใหญ่จึงได้ปลีกองค์ออกมาต้อนรับแขก ปล่อยให้ท่านทูตทหารไทยได้ทำหน้าที่ของตนอย่างเต็มที่ ในขณะที่ผู้เป็นบิดาสนทนากับบรรดาทูตจากประเทศต่างๆ เอกบุษยากลับเลี่ยงออกมายืนรับลมบริเวณเฉลียงอีกด้านของห้องรับรอง โดยไม่ลืมที่จะคว้าแก้วแชมเปญติดมือมาด้วย

เสียงปี่พาทย์ที่ประโคมอยู่เมื่อครู่เงียบลงแล้ว มีเพียงเสียงดนตรีสากลบรรเลงแผ่วเบาดังขึ้นมาแทน เอกบุษยาจิบน้ำสีเหลืองอ่อนในแก้วยืนมองน้ำพุตรงหน้าอย่างสบายอารมณ์ จู่ๆเหมือนหูแว่วได้ยินคล้ายเสียงตะโพน ตามด้วยเสียงเครื่องเป่าโบราณดังแทรกขึ้นมา จึงได้หันไปมองหาแหล่งที่มาของเสียงด้วยความแปลกใจ

แต่สิ่งที่เห็นตรงหน้าทำให้ถึงกับอึ้งจนทำอะไรแทบไม่ถูกเลยทีเดียว เมื่อร่างสูงใหญ่กำยำแต่งกายราวนักรบเขมรโบราณเดินตรงเข้ามาหา พลางยื่นแขนออกมาคล้ายกำลังจะคว้าอะไรสักอย่าง แววตาคมกล้าภายในรูปหน้าคมคายดูขึงขังจ้องมองมาอย่างดุดัน ทำให้เอกบุษยาไม่กล้าแม้แต่จะขยับ ได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ พยายามกระพริบตาเพื่อขจัดภาพที่คิดว่าเกิดจากฤทธิ์ของแชมเปญออกไป แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย

ได้แต่พยายามเพ่งคนที่ยังคงเดินตรงเข้ามาอย่างพินิจพิจารณา จึงได้เห็นว่าหน้าเข้มคมคายแววตาดุดันของใครคนนั้นดูช่างลึกลับน่าเกรงขาม แต่กลับชวนให้ค้นหาอย่างประหลาด เอกบุษยาเผลอตัวยืนสำรวจอย่างสนใจ ทั้งที่ในใจรู้สึกกลัวอย่างบอกไม่ถูก แต่ในความกลัวนั้นคล้ายกับว่าคุ้นเคยรู้จักคนตรงหน้ามาก่อน แต่ไม่ทันที่จะได้ทำอะไร เสียงเรียกที่ดังขึ้นข้างหลังทำให้เธอหันกลับไป


“ลูกทำอะไรอยู่หรือ ท่านทูตฝรั่งเศสเพิ่งมาถึง ท่านอยากจะพบลูก ตามพ่อมาเร็ว”

“ลูกกำลัง...อ่ะ อ้าว หายไปไหนแล้ว เอ่อ...ไม่มีอะไรเพคะ”


หญิงสาวยังไม่หายมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อดที่จะมองหาคนเป็นต้นเหตุไม่ได้ แต่เมื่อไม่เห็นว่ามีใครอีกเลย จึงรีบเดินตามผู้เป็นบิดาเข้าไปในงาน ด้วยความรีบร้อนทำให้ชนเข้ากับร่างใหญ่ที่เดินสวนมาจนเกือบจะล้มลงไป ดีที่ใครบางคนคว้าเอวเอาไว้ได้ เอกบุษยาเกือบจะอุทานออกไปถ้าไม่เงยขึ้นมาเห็นคนที่ช่วยเอาไว้เสียก่อน


“วะ...ว้าย เอ๊ะ...คุณ เมื่อกี้นี้ยัง...เอ่อ”

“เป็นอะไรหรือเปล่า มีอะไรหรือครับ”

“บุษไม่เป็นไร ขอบคุณนะคะ เอ่อ...แต่เมื่อครู่นี้คุณยังใส่ชุดนักรบเขมรอยู่เลย แล้วทำไมตอนนี้ถึง”


ปากพูดออกไปแต่หน้าสวยหวานกลับเผือดลงเมื่อเห็นหน้าชายหนุ่มในระยะเผาขน ต่อให้ไกลกว่านี้เธอก็จำแววตาของคนในชุดนักรบโบราณได้ดี แล้วใกล้เสียขนาดนี้มีหรือจะจำไม่ได้ อาการหน้าซีดคล้ายกำลังตกใจอะไรสักอย่าง ทำให้ชายหนุ่มในชุดสูทสากลอดสงสัยไม่ได้ แต่ไม่ทันจะได้ถามอะไรเสียงของใครบางคนก็ขัดจังหวะขึ้นเสียก่อน


“เกิดอะไรขึ้น แม่คนนี้เป็นอะไรหรือคะ”

“ไม่มีอะไรหรอกครับ พอดีเธอเดินมาชนแล้วทำท่าจะล้มเสียเอง ผมก็เลยช่วยพยุงไว้”


หญิงสาวสวยหน้าตาคล้ายลูกครึ่งตะวันออกในชุดกระโปรงบานพองฟูเหมือนเจ้าหญิงในเทพนิยายฝรั่งเอ่ยถามชายหนุ่มเป็นภาษาฝรั่งเศส เช่นเดียวกับคนตอบที่ตอบกลับไป แววตาวาววับของหญิงสาวที่จ้องเขม็งมองมาผสมกับท่าทางหึงหวง ทำให้เอกบุษยารีบผละออกจากอ้อมกอดของคนที่ช่วยเอาไว้แทบไม่ทัน รีบเดินมาสมทบกับท่านทูตฝรั่งเศสและบิดาในทันที

ขณะที่คนมองตามมาอดที่จะตั้งคำถามไม่ได้ว่า หญิงสาวที่เพิ่งเดินจากไปนั้นเป็นใคร?มาจากไหน?แล้วทำไมถึงได้ดูคุ้นหน้านัก ก่อนจะนึกได้ว่าเป็นคนๆเดียวกับที่เคยเจอในนครวัดเมื่อหลายวันก่อนนั่นเอง หน้าเข้มคมคายปรากฏรอยยิ้มทันทีที่นึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้น วันที่เขาได้พบกับผู้หญิงที่มีความรู้สึกพิเศษให้


“เธอนั่นเอง แม่ผู้หญิงเล่นของ โลกมันช่างกลมจริงๆ”

พึมพำพลางมองตามร่างบอบบางไปจนลับสายตา ก่อนจะหันกลับชวนคนที่ยืนทำหน้าบูดบึ้งกลับเข้างานไป โดยไม่ได้ให้ความสนใจอะไรอีกเลย





มีต่อค่ะ

แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 55 08:12:20

แก้ไขเมื่อ 17 ม.ค. 55 16:40:15

แก้ไขเมื่อ 17 ม.ค. 55 14:14:51

แก้ไขเมื่อ 17 ม.ค. 55 08:54:29

จากคุณ : Setakan
เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 55 08:12:48

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com