ความคิดเห็นที่ 1 ฉากที่ ๒๙:  เลี้ยงรุ่นในงานแต่ง (เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย) สถานที่  :  ห้องโถงของโรงแรม ตัวแสดง  :  ตามฉาก (เยอะมาก)  เจี๊ยบเดินเข้าไปเซ็นชื่อในสมุดลงนามอวยพร รับของชำร่วย แล้วเดินเข้ามาในงานแต่งงานเขาคิด “หลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไปมาก ทั้งผู้คน สถานที่ มีคนมากมายที่ผมไม่คุ้นหน้าคุ้นตา แต่มีอยู่คนหนึ่งที่ผมจำได้แม่น..” เจี๊ยบเห็นเจ้าสาวของงานยืนหันหลังมาทางตนเอง เพื่อร่วมถ่ายรูปกับเจ้าบ่าวและแขกเหรื่อในงาน แต่เมื่อเจ้าสาวของงานเห็นเพื่อนรักของตน เธอก็ร้องขึ้นว่า “เจี๊ยบบบบ...” น้อยหน่ายิ้มแฉ่งและยังเรียกเจี๊ยบเสียงดังฟังชัดเช่นทุกครั้งที่เจอ เจี๊ยบมองเห็นใบหน้าสาวน้อยในวัยเด็ก ก่อนใบหน้าจะเปลี่ยนมาเป็นน้อยหน่าในปัจจุบัน “อื่อ...ยินดีด้วยนะน้อยหน่า ขอให้มีความสุขมากมากนะ” เจี๊ยบกับน้อยหน่ายิ้มให้กันอย่างเพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอกันนาน ก่อนที่เจี๊ยบจะยกมือไหว้เจ้าบ่าวของน้อยหน่าที่อาวุโสกว่าตนหลายปี “สวัสดีครับพี่อานนท์” อานนท์รับไหว้ก่อนกล่าวว่า “สวัสดีครับคุณชาลี อ้า..ได้เจอเพื่อนที่น้อยหน่าพูดถึงบ่อยที่สุดเสียที” น้อยหน่าคุยกับเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเธอ “เจี๊ยบเจอพวกเราแล้วหรือยัง วันนี้มากันครบเลย โน่น..นั่งอยู่ตรงโต๊ะโน้นแหนะ เดี๋ยวเราไปคุยด้วยนะ ไม่เจอเธอตั้งนาน เจี๊ยบรู้ไม๊...เมื่อวาน มีคนแย่งรับช่อดอกไม้ที่เราโยนที่โบสต์ได้ด้วยล่ะ” น้อยหน่าอมยิ้มพูดให้เจี๊ยบฟัง ชายหนุ่มยิ้มเขินๆ [มีเสียงเพลงจากนักร้องสาวเสียงดีในงานดังแว่วมาในเพลง “นกเขาไพร” ดังแว่วมาตลอดทั้งฉาก] จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 16:31:26

ความคิดเห็นที่ 2 เจี๊ยบเดินตรงรี่เข้าไปหาโต๊ะๆ หนึ่ง “เฮ้ยย...ไอ้เจี๊ยบพวกกูอยู่ทางนี้” เสียงไอ้บอย เจ้าของตลาดเมืองเพชรยังสดใสเหมือนเดิม “เออ..หวัดดีโว้ยบอย” ไอ้พริก นักร้องและเจ้าของวงดนตรีลูกทุ่งทักผม  “หวัดดีโว้ย..เพื่อน แหม เดี๋ยวนี้ติสต์นะมรึง ไว้ผมยาวววว...” “เออ..กูก็ไม่ติสต์ขนาดมรึงหรอก ไอ้พริก แหม..เดินสายทั่วประเทศเชียวนะมรึง เดี๋ยวก็รวยตายห่อ หรอกมรึง ไง มีเมียกี่คนแล้วล่ะ” ไอ้พริกพอได้ยินเจี๊ยบพูดแซว จึงรีบทำหน้าส่งซิกให้เพื่อนประมาณว่า เฮ้ย..อย่าพูดๆ “ใครๆ มีอะไรกี่คน? ไหนๆ?” เสียงจุก ผู้จัดการวงดนตรีลูกทุ่งของไอ้พริก เจี๊ยบรีบแก้ต่างให้เพื่อน เพราะตนเองเผลอพูดความจริงอันเป็นสิ่งไม่ตายออกไป แต่คนที่ถูกตนพูดถึงอาจถึงตายได้ “หวัดดีจ่ะจุก  เรากำลังพูดถึงหางเครื่องของคุณพริกว่ามีกี่คนแล้วน่ะ ฮึฮึ” เจี๊ยบมองข้างๆ จุก ถัดจากจุกไปมีเงาะ และโอเล่ นั่งอยู่  เจี๊ยบจึงแซวว่า “โอ้โฮ...วันนี้แก๊งสาวเหลือน้อยมากันครบทีมเลยหรือเนี่ย” “อ้าวๆๆ ปากเหรอนะ เจี๊ยบ เดี๋ยวเหอะๆ เดี๋ยวมีทุบ” โอเล่สาวผิวดำร่างอ้วนพูดขึ้น เจี๊ยบแก้ตัวอีกที “หวัดดี เงาะ โอเล่ แก๊งสาว (เงาะร้อง อ่ะๆ ชี้ไปที่ปากเจี๊ยบ) แก๊งสาวน้อยคนสวย” “เออๆ ค่อยฟังเป็นผู้เป็นคนหน่อย” โอเล่พูดขึ้น แก้ไขเมื่อ 25 ม.ค. 55 19:28:34 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 16:43:44

ความคิดเห็นที่ 3 เจี๊ยบเดินมานั่งลงที่เก้าอี้ว่างข้างชายหนุ่มสวมแว่นที่ใส่สูทเต็มยศ แต่งตัวเรียบร้อยกว่าทุกคนในกลุ่ม เจี๊ยบนึกในใจ “ไอ้โนชมันทำตามฝันสำเร็จจริงๆ สอบได้ทุนไปเรียนฮังการี”... ...[ถึงช็อตนี้ให้ขึ้นภาพของหนังเรื่อง เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ในตอนที่มาโนชเล่นกลองทิมปานีกับป้อม..พระเอกของเรื่อง --> แฟนฉัน ๔: เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย  (แป่ววว...)] “(เจี๊ยบจับมือกับมาโนช) หวัดดีครับ ท่านด็อกเตอร์” “เออ..หวัดดีโว้ย เจี๊ยบไม่เจอตั้งนาน” มาโนชหนุ่มใหญ่ที่เดี๋ยวนี้สวมแว่นตากรอบบางทักตอบ สาวผมบลอนด์ใบหน้าฝรั่งจ๋าที่นั่งข้างมาโนชยิ้มให้เจี๊ยบ เจี๊ยบจึงทัก “Good Evening” สาวนัยน์ตาน้ำข้าวทักตอบ “Good Evening, How are You?” เจี๊ยบนึกในใจ “ไม่มีใครเคยคิดว่า ไอ้โนชเด็กเรียนประจำห้องจะได้แฟนสวยขนาดนี้” ก่อนเจี๊ยบจะตอบ "I'm Fine, Thank You and You?"  สาวผมบลอนด์ตอบเป็นภาษาไทยเสียงเพี้ยนๆ แต่น่ารัก "ซา..บาย..มากค่ะ..คุณเจียบ" (แป่ววว...) เจี๊ยบกระซิบข้างหูเพื่อน “มรึงไปต้อนมาจากฮังการีล่ะสิ” มาโนชยิ้มตอบ “เออสิว่ะ แล้วจะหาจากไหนล่ะ” แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 55 06:01:45 แก้ไขเมื่อ 25 ม.ค. 55 20:39:55 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 16:45:27

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่ทันจะได้พูดกันต่อ ก็มีคนมากอดคอเจี๊ยบ จนเจี๊ยบแทบร่วงจากเก้าอี้ด้วยความหนัก “อ้าวเฮ้ยไอ้ตี่...นี่มรึงยังไม่ลดความอ้วนอีกเหรอว่ะ นี่มรึงแซงไอ้แจ๊คไปแล้วนะโว้ย” เจี๊ยบร้องทักเพื่อน “เออ..คนชอบกินนี่หว่า..ว่าแต่มรึงเจอไอ้แจ๊คแล้วยังวะ มันมาบังคับกูให้หัดเล่นเบสใหม่ กูไม่ได้จับมาร่วมสิบปีแล้ว เห็นมันบอกจะเอาวงหนุ่มสาวน้อยไปเล่นให้น้องๆ ในชมรมดนตรีดู กูจะบ้าตาย แมร่งมาให้กูหัดเล่นอีกทีตอนนี้น่ะนะ..เฮ้อ..” ไอ้แจ๊คเข้ามาข้างหลังไอ้ตี่อย่างเงียบๆ อีกที “นินทาอะไรกู...ก็มีมรึงคนเดียวอ่ะ เจือกเลิกเล่นดนตรี ไอ้เจี๊ยบยังเล่นกีตาร์ ไอ้บอยก็ยังเล่นเปียโนที่บ้านมัน แล้วก็กูก็ยังตีกลอง ไอ้โนชก็เป็นอาจารย์ดนตรี มีมรึงอ่ะแหละ” ตี่ทำท่าจะอธิบายเสียงอ่อย “ก็กู....” ไอ้ยักษ์เลยตอบแทน “มัวแต่บริหารโรงน้ำแข็งที่กู้แบ๊งค์มาทำ” ตี่ตอบเสียงอ่อย “เออ ” ไอ้ยักษ์ส่ายหน้า “แล้วดันเจือกไม่ปรึกษาเสี่ยแจ๊คก่อน” ไอ้แจ๊คเป็นผู้มากบารมีของเมืองเพชรจริงๆ ตี่เลยบอกเพื่อนตามจริงว่า “กูไม่อยากกวนมรึงว่ะ” “ (บึ๊กกก...) มรึงเห็นกูเป็นเพื่อนมรึงหรือเปล่า?” ผู้มากบารมีของเมืองเพชรทุบเพื่อน “โอ๊ย...ไอ้ห่อ กูจะไม่เห็นมรึงเป็นเพื่อนเพราะแรงควายของมรึงนี่แหละ” ตี่เอามือลูบไหล่ตัวเอง แจ็คยิ้มพอใจ “ฮะๆๆ เออดี พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน” ตี่ยิ้มอย่างซึ้งน้ำใจเพื่อน “เออ..ขอบใจว่ะ” “ไม่เป็นไร...ว่าแต่พนักงานต้อนรับที่ร้านมรึงสวยดีนะ คนที่คอยรับออร์เดอร์น้ำแข็งอ่ะ แนะนำกูหน่อยสิ” แจ๊คทำเสียงเจ้าชู้ ทำเป็นเก่ง แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 55 08:37:32 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 16:52:00

ความคิดเห็นที่ 5 เหนือฟ้ายังมีฟ้า กิมเตียงเดินมาข้างหลังแจ๊ค ก่อนจะทุบแจ๊คที่ไหล่ด้วยแรงมากกว่าที่แจ๊คทุบตี่ “..(บึ๊กกก) ยังไม่เข็ดใช่ไหมพ่อ...เหอ... ลูกคนนึงแล้วยังทำซ่านะ”  “โอ๊ย...ที่รัก เจ็บนะเนี่ย ตีแบบนี้ เดี๋ยวไหล่พ่อหลุดไปจะว่าไง” เสี่ยแจ๊คตัดพ้อเมียอย่างกลัวๆ (จริงๆ) อาการกลัวเมียของไอ้แจ๊ค ทำเอาเพื่อนๆ ทุกคนหัวเราะชอบใจกันใหญ่ “ป๊า..อุ้มๆ” เด็กร่างอ้วนคนนึงยืนอยู่ข้างแจ๊ค และดึงขากางเกงพ่อ แจ๊คก้มไปอุ้มลูกขึ้นมากอด หอมฟอดใหญ่ กิมเตียงค่อยยิ้มออก เจี๊ยบทักเพื่อน “กิมเตียงหวัดดี เธอนี่เก่งจริงๆ” “หวัดดีเจี๊ยบ..อ่ะ..ไปทักนักร้องสาวเสียงสวยของงานแล้วยังล่ะ” กิมเตียงทำปากจู๋ชี้บอกทางเจี๊ยบไปทางด้านเวที “อ๋อ...ไม่เป็นไร แล้วค่อยทัก” เจี๊ยบทำเป็นเฉไฉวางฟอร์ม “แหมๆๆ อย่างว่าแหละเนอะพ่อ คนเค้าหนิดหนมกันขนาดนั้น” กิมเตียงพูดกับแจ๊ค แจ๊คยิ้มให้เมีย หัวเราะเหอะๆๆ อย่างถูกใจ  ทั้งบอย พริก ตี่ มาโนช โอเล่ และเงาะก็พลอยหัวเราะไปด้วย {จบฉาก ๒๙} จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 16:57:52

ความคิดเห็นที่ 6 ฉากที่ ๓๐: รักฉันนั้นเพื่อเธอ สถานที่: สวนในบ้านเจี๊ยบ มีโต๊ะหินอ่อน ม้านั่งยาวสีขาว ตัวแสดง: เจี๊ยบวัยหนุ่ม  จอยวัยสาว ภาพตัดกลับมาที่เจี๊ยบที่นั่งอยู่ในสวนหลังบ้าน (ซึ่งเป็นฉากที่ต่อเนื่องจากฉากที่ ๑) บนกิ่งไม้มีนกน้อยสองตัวส่งเสียงร้องจิ๊บจั๊บรับตะวันรอนๆ ทอแสงทองอย่างอ่อนแรง แต่กลับแฝงพลังอันสวยงาม เจี๊ยบมองมาที่กล้อง (เข้าหาคนชมภาพยนตร์) และยิ้ม พูดขึ้นว่า “อึ๊..อะไรเหรอครับ อ๋อ..ผมไม่ได้ลืมเล่าถึงเพื่อนอีกคนหรอกครับ กำลังจะเริ่มเล่านี่แหละ” พลันมีเสียงเรียกมาจากในตัวบ้าน “เอ้า..คุณ...มัวทำอะไรอยู่ ฉันคอยอยู่นะ มาทานข้าวกัน เดี๋ยวฉันไปร้องเพลงที่โรงแรมไม่ทันกันพอดี”  ก่อนจะมีสาวหน้าตาสะสวยเดินออกมาทั้งชุดราตรีหรู “อ้าว...มานั่งอยู่นี่เอง..มาดูรูปเก่าๆอีกล่ะ ดูไม่เบื่อบ้างหรือไง”  เป็นจอยนั่นเอง เจี๊ยบเอามือป้องปากทำท่ากระซิบพูดกับคนดู “หลังจากเธอจบมัณทนศิลป์มา นอกจากเธอจะช่วยผมออกแบบตกแต่งภายในแล้ว ตอนเย็นๆเธอยังไปเป็นนักร้องอาชีพที่โรงแรมด้วยครับ แต่ชอบบ่นเหมือนแม่ผมไม่มีผิด”  จอยมาถึงก็นั่งลงบนตักเจี๊ยบ แก้ไขเมื่อ 25 ม.ค. 55 17:44:55 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 17:09:09

ความคิดเห็นที่ 7 “นี่แนะๆ นินทาชั้นเหรอๆ” จอยหยิกเจี๊ยบที่แก้มทีเล่นทีจริง เจี๊ยบยังคงเอามือป้องปากทำท่ากระซิบพูดกับคนดูต่อ “เราแต่งงานกันหลังจากงานของน้อยหน่าแค่สองเดือนเท่านั้นครับ” จอยเอามือบิดคางเจี๊ยบ โยกไปโยกมาจนปากเจี๊ยบเบี้ยว “ก็ชั้นไม่อยากจะน้อยหน้า “ยัยน้อยหน่าของคุณ” นี่นา นี่ๆๆ” “โธ่...ที่รัก (เจี๊ยบโอบกอดจอยมาไว้แนบอก) ผมน่ะรักน้อยหน่าเหมือนเพื่อนสนิท แต่คุณน่ะ..เป็นคู่ชีวิตของผมนะคนดี” เจี๊ยบพูดออดอ้อนภรรยา “ฉันรู้... ฉันก็รักคุณค่ะที่รัก” สองหนุ่มสาวมองขึ้นไปบนท้องฟ้าสีสวยยามเย็น พลันดาวศุกร์ที่สุกสกาวในเวลาใกล้พลบคร่ำ ก็กระพริบแสงวาบขึ้นทันใด  เสียงจากบทเพลง “รักฉันนั้นเพื่อเธอ” ของพิงค์ แพนเตอร์ (เวอร์ชัน ต้นฉบับ) ก็ดังขึ้น จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 17:14:59

ความคิดเห็นที่ 8 ♫ ถึงจะแสนไกลไกล ถึงใต้หล้า  สุดขอบฟ้าแสนไกล ไกลเพียงดวงดาว ฉันหรืออาทร  แม้จะร้อนดังตะวัน กำลังใจ ฉันยังคงมั่น ใจฉันไม่เคยหวั่น ต่อขวากหนาม ขอให้เธอรักฉัน เต็มดวงใจ ถึงจะทุกข์เท่าไหร่ จะสู้ทน  ดุจดังขุน เขาหรือจะไปสน ต่อลมฝนฟ้าดิน       ถึงจะแสนเนิ่นนาน นับแรมปี  แต่ฉันนี้เฝ้าคอย คอยวันคืนมา มาเป็นคู่ใจ   เก็บรักไว้คงมั่น  กาลเวลา หรือจะมาเกี่ยว ใจฉันยังเด็ดเดี่ยวอยู่เสมอ  ฉันยังซึ้งถึงวัน ที่เธอกับฉันพร่ำรัก รำพันเพียงเราสอง รักที่แสนหวาน รักที่แสนหวาน รักฉันนั้นเพื่อเธอ ♫   { จบฉาก ๓๐ THE END } จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 17:19:09

ความคิดเห็นที่ 9 จบ บริบูรณ์จ้า จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 17:20:54

ความคิดเห็นที่ 10 แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 1-2) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11566400/W11566400.html แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 3-4) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11568763/W11568763.html แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 5-6) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11573000/W11573000.html แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 7-8) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11577934/W11577934.html แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 9-10) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11579967/W11579967.html แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 11-12) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11585754/W11585754.html แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 13-14) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11590360/W11590360.html แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 15-16) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11593381/W11593381.html แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 17-18) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11599167/W11599167.html แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 19-20) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11602985/W11602985.html แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 21-22) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11611044/W11611044.html แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 23-24) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11612039/W11612039.html แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 25-26) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11616320/W11616320.html แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 27-28) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11620111/W11620111.html แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 27.5) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11691592/W11691592.html แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 55 01:06:25 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 17:22:40

ความคิดเห็นที่ 11 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 17:25:11

ความคิดเห็นที่ 12 จบซะที เฮ้อ... ขอบคุณ เพลงทุกเพลงที่ใช้ประกอบฉากครับ แน่นอนว่าผมโตมากับบทเพลงเหล่านี้ ขอบคุณ ภาพทุกภาพที่ใช้ประกอบในแต่ละคห.ของแต่ละฉาก และสุดท้าย ขอบคุณ GTH ที่ผลิตหนังเรื่องดีๆ มาให้ชม สองสามเรื่องที่ผมเอ่ยถึงในแฟนฉันสองนี้ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 17:30:52

ความคิดเห็นที่ 13 ชวนดูกระทู้ คนเร่ขายฝัน ครับ จาก Texas Flood ถึง น้ำตาเจ้าพระยา : เข้าใจความเป็นไประดับโลก ช่วยลดโศกระดับท้องที่ (Think Globally, Act Locally) http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2011/10/C11195905/C11195905.html จาก Texas Flood ถึง น้ำตาเจ้าพระยา ภาค 2: อนาคตประเทศไทยในกระแสการเปลี่ยนแปลงโลก (Think Globally, Act Locally) http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2011/12/C11469841/C11469841.html จาก Texas Floodฯ ภาค 3: อนาคตประเทศไทยในกระแสการเปลี่ยนแปลงโลก (2) (Think Globally, Plan Regionally, and Act Locally) http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2012/02/C11650389/C11650389.html จากTexas Floodฯ ภาค 4: อนาคตประเทศไทยในกระแสการเปลี่ยนแปลงโลก (3) (Integrating Globally, Regionally and Locally Visions) http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C11752499/C11752499.html ผมอยากให้คนทั้งสังคมเกิดความฝันร่วมกัน จนเกิดจินตภาพทางสังคมภาพใหญ่ร่วมกัน เมื่อนั้น ทั้งสังคมจะมีแรงขับเคลื่อนไปด้วยความหวังและพลัง/กำลังใจเดียวกัน .....เมื่อนั้น ต่อให้มีช้างมาฉุดประเทศไทยก็ฉุดไม่อยู่ ....ผมเชื่ออย่างนั้น แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 55 08:52:21 แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 55 00:17:36 แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 55 10:59:10 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 19:51:38

ความคิดเห็นที่ 14 ผมยังจำวรรคทองของหนังเรื่อง "15 ค๋ำเดือน 11" ได้ ...เซื่อในสิ่งที่เฮ็ด เฮ็ดในสิ่งที่เซื่อ เราคนไทยจำเป็นต้องทะลวงกรอบความเชื่อว่า ประเทศเรามันได้แค่ประเทศกำลังพัฒนาเท่านั้น ออกไปจากสมองเสียก่อน ผมอยากจะยืนยัน นั่งยัน นอนยันว่า ประเทศเราเป็นมหาอำนาจขนาดย่อมๆของโลกในอนาคตได้จริงๆ แต่พวกเราต้องมีศรัทธา และช่วยกันทะลวงคอขวดที่มันปิดกั้นศักยภาพของประเทศออกไปก่อน! จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 22:53:50

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณนะคะที่เอามาลงให้ดูและอ่านกัน นำเสนอแปลกนี้คะ ไม่ค่อยเจอในถนนเท่าไหร่ จากคุณ : Setakan เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 55 09:12:29

ความคิดเห็นที่ 16 คห.14  "ประเทศเราเป็นมหาอำนาจขนาดย่อมๆของโลกในอนาคตได้จริงๆ แต่พวกเราต้องมีศรัทธา และช่วยกันทะลวงคอขวดที่มันปิดกั้นศักยภาพของประเทศออกไปก่อน!" เห็นด้วยค่ะ ไปงาน บีโอไอแฟร์ มา  ในพาวิลเลี่ยนของคูโบต้ามีหนังสั้นน่ารักๆมาก จินตนาการถึงอนาคตไม่ไกลว่าประเทศไทยเป็นมหาอำนาจโลก เพราะเราเป็นแหล่งผลิตอาหารของโลก ประเทศอื่นต้องมาแข่งกันเสนอราคาซื้อข้าวกับชาวนาไทย ราคาข้าวสูงถึงตันละสามแสนบาท ชาวนาไทยไฮเทคและร่ำรวย อยากให้หนังสั้นเรื่องนี้ได้ฉายให้คนที่ไม่ได้ไปงานนี้ดูบ้างจัง และก็อยากให้อนาคตในหนังสั้นนี้มาถึงเร็วๆด้วยค่ะ จากคุณ : salamis เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 55 23:40:40

ความคิดเห็นที่ 17 ปัญหาของคนจน(รวมถึงชาวไร่ชาวนา)ในชนบทซับซ้อนกว่าที่เราคิดมากเลยครับทั้งปัญหาไม่มีที่ทำกิน-ที่ดินหลุดจากมือ ปัญหาพ่อค้าคนกลาง ฯลฯ จะเกิดสถานการณ์อย่างที่คุณ salamis พูดถึงได้จริง จำเป็นต้องปฏิรูปประเทศไทยขนานใหญ่เลย เพราะคนจนชนบทในตอนนี้ เป็นฐานปิระมิดของสังคมไทยที่ไม่มีใครเหลียวแลอย่างจริงจัง   ผมก็ไปดูมาครับ แต่ไม่ได้เข้าคูโบต้า เข้าไปเห็นไอเดียเรื่องพลังงานทดแทน ของบริษัทฮอนด้าในญี่ปุ่นเจ๋งมากเลย ทั้งพลังงานแสงอาทิตย์ และการนำกาซธรรมชาติมาใช้ในบ้าน ทดแทนพลังงานไฟฟ้าที่ได้จากการเผาถ่านหินและปิโตรเลี่ยม แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 55 04:00:11 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 55 03:21:07

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านจนจบแล้ว แต่ยังไงก็ยังรู้สึกว่า จะถูกใจมาก ถ้า เจี๊ยบกับจอย เป็นแค่เพื่อนกัน และเจี๊ยบพาน้อยหน้าหนีในงานวันแต่ง 55555 ขอบคุณที่นำเสนอเนื้อเรื่อง พร้อมฉากต่างๆ ให้ผู้อ่านเพลิดเพลินกันครับ ว่าแล้วก็แหงนมองนอนดูดาว ท่าทางคืนนี้จะมีแต่พระจันทร์ กับ พระศุกร์ จากคุณ : นอนดูดาว (นอนดูดาว) เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 55 23:59:02

ความคิดเห็นที่ 19 แฟนๆ ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็มีเรื่องราวภาค 2 แตกต่างกันออกไป ตามแต่ความคิดของแต่ละคนครับ เป็นสิทธิ งั้นผมขออนุญาตตั้งชื่อเรื่องแฟนฉันสองให้คุณนอนดูดาวละกัน แฟนฉัน 2: รักพี่ต้องหนีพ่อ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 08:41:53