 |
 คุยกันก่อน
จากความคิดเห็นซึ่งทุกท่านมีไปในแนวทางเดียวกันที่ว่า แพรวาไม่ควรไว้ใจให้กัปตันธนพลเข้ามาในห้องนั้น กาแฟเย็นเองก็เห็นด้วยอย่างยิ่งยวดค่ะ แต่ทั้งนี้ที่เขียนบทที่ ๑๙ ให้ออกมาเป็นรูปนั้น เพราะพยายามจะสื่อถึงความนึกคิดที่กาแฟเย็นนั้นมี นั่นคือ อาชญากรรมมักเกิดขึ้นจากความไว้ใจ การคิดไปเองว่าคงไม่มีอะไรจะนำความเลวร้ายมาสู่เสมอ และน้อยเสียยิ่งกว่าน้อยที่พระเอกจะมาทันแล้วจัดการให้นางเอกนั้นพ้นภัย อีกทั้งเหตุการณ์เกิดขึ้นห่างไกลหากจะช่วยได้พี่พร้อมคงจะต้องเรียกหาโดราเอมอนแล้วขอยืมประตูทะลุมิติมาใช้จึงจะสำเร็จ 
แต่เพราะนี่คือนิยาย หากการณ์เลวร้ายเกินไปกว่านี้อาจทำให้หลายๆท่านหมดความบันเทิงกับเรื่อง"คำตอบคือรัก"ไปเสียได้ กาแฟเย็นจึงเขียนให้กัปตันธนพลนั้นเป็นฝ่ายล่าถอยไปเอง แต่ถึงอย่างนั้นผลร้ายก็ยังกลับมาทำร้ายแพรวาอีกหน และนี่อาจเป็นบทเรียนสำคัญที่จะไม่ให้เธอประมาทเช่นนี้ในอนาคต
ขอบคุณมากค่ะสำหรับทุกๆความคิดเห็น 
 ตอบจดหมาย
 คุณใยไหมกะใบม่อน :คนเขียนใจร้ายจังเลยค่ะ
แพรวา...เจอหนักเลย ปวดใจจัง! แล้วหมวดพร้อมอีกล่ะ
จะว่ายังไงถ้ารู้เรื่องนี้ ...
>>>นี่ใจดีแล้วนะคะ แฮะๆ ถ้าพี่พร้อมรู้กัปตันไม่ตายก็คงพิการอย่างแน่นอนค่ะ 
คุณGTW :..."สาแก่ใจ"...(ขออนุญาตยกคำนี้มานะคะ ถูกใจจริงๆ)
...นายกัปตันนี้ตัวร้ายจริงๆ
และไม่ใช่ครั้งแรกที่ทำแบบนี้ด้วย
และที่ยอมล่าถอยไปไม่ใช่เพราะความรู้สึกผิดอะไรหรอก
เป็นเพราะความอับอายที่ไม่อาจสยบหนูแพรได้ด้วยอารมณ์หื่นต่างหาก
อายเพราะความหยิ่งทะนงว่าจะค้องสยบได้ทั้งกายและใจ..แต่ไร้ผล
เหมือนถูกทำลายความเชื่อมั่น ของตัวเองลงไปต่างหาก...
>>>ก็ยังคลางแคลงใจว่าอาจารย์จีต้องแอบอ่านพล็อตของกาแฟนแน่ๆ ก็เล่นอ่านตัวละครของกาแควเสียทะลุปรุโปร่งเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นที่ทำให้อมยิ้มได้เสมอนะคะ 
คุณแพรวดาว
>>>คิดถึงมากมายก่ายกองค่ะ 
คุณnicky da best :นางเอกจะเป็นนางเอกไปถึงไหน ถูกกระทำฝ่ายเดียว
ตามอ่านมาตั้งแต่เรื่องที่แล้วค่ะ รู้สึกว่าเรื่องนี้นางเอกเหมือนเป็นคนละคนเลย
เข้าใจนะคะว่านางเอกมีจุดเปลี่ยนในชีวิตเลยทำให้ดูเหมือนเก็บกดในภาคนี้
แต่รู้สึกว่าคนเราถึงเปลี่ยนไปมากแค่ไหน บุคคลิกน่าจะมีอิงแบบเดิมบ้าง หรือถ้าจะเปลี่ยน
นางเอกในเรื่องก่อนดูร่าเริง มองโลกแง่ดี มาภาคนี้นางเอกดูเก็บตัว เศร้า เจ็บปวด
แต่น่าจะมองโลกในแง่ร้ายเพิ่มขึ้นด้วยนะ ไม่น่าจะไว้ใจคนง่ายขนาดนี้ เพราะอย่างน้อยอดีตก็น่าจะสอนเป็นบทเรียนอะไรได้บ้าง
ปล.แอบมาสมน้ำหน้านางเอกอ่ะค่ะที่เจอแบบนี้ชีทำตัวเองจริงๆ อีกอย่างเพราะเค้าเข้าข้างพระเอกด้วยแหละ ฮ่าๆๆๆ ใจร้ายเน๊อะ ^^'
>>>ขอบคุณมากนะคะ อยากจะบอกว่าผู้เขียนชื่นใจและมีกำลังใจมากขึ้นทุกครั้งที่มีผู้อ่านมาแสดงตัว ขอบคุณจริงๆค่ะ 
...ไม่ใจร้ายหรอกค่ะ เพราะกาแฟก็แอบสมน้ำหน้าเหมือนกัน เหอๆๆ
แพรวาบุคลิกไม่ได้เปลี่ยนไปมากนะคะ จะมีอาการซึมเศร้าก็เฉพาะเวลาที่อยู่คนเดียว เวลามีผู้อื่นอยู่ด้วยจะยังคงร่าเริงและมองโลกด้านบวกอยู่เสมอ กาแฟอาจจะยังเขียนสื่ออกมาได้ไม่ชัดเจน จะพยายามปรับปรุงค่ะ ขอบคุณที่ชี้แนะนะคะ 
คุณShaolin boy :ขอกด Like ให้ครับตอนนี้
ไม่ได้ชอบที่แพรวาต้องเจอเหตุการณ์อย่างนี้นะ แต่อ่านตอนนี้แล้วต้องลุ้นระทึกทุกตัวอักษรเลยจริงๆ
>>>ขอบคุณมากนะคะ ดีใจจัง 
คุณTravel to the moon :อ่านแล้วอึ้งไปนานเลยบทนี้ ไม่คิดว่าแพรจะเคราะห์ซ้ำกรรมซัดอะไรขนาดนี้ - -'
แล้วในยามวิกาลแบบนั้นไม่น่าให้ผู้ชายเข้ามาในห้องได้ง่ายๆนะคะ น่าจะยืนยันว่าจะออกไปคุยข้างนอกมากกว่า
>>>ถูกต้องค่ะ การไว้ใจคนที่ไม่ควรไว้ใจมักนำภัยมาให้เสมอ 
คุณกุลธิดา (kdunagin) :กิฟต์สุดท้ายของเดือนเลยค่ะ
ร้ายอ่ะทั้งกัปตันธนพลทั้งพิ้งค์ แพรวาน่าจะร้องเรียนนะคะ กรณีแบบนี้เข้าข่ายทั้ง sexual harassment ในองค์กร ทั้งพยายามข่มขืนในคดีอาญาด้วย น่าจะยังมีหลักฐาน พวกรอยฟกช้ำอะไรพวกนั้น
>>>ขอบคุณนะคะพี่ไก่ ร้องเรียนได้แน่นอนค่ะ แต่ทว่าในองค์กรเช่นนี้ซึ่งแอร์กับนักบินโดยเฉพาะอย่างยิ่งนักบินที่เป็นกัปตันแล้วทางบริษัทคงจะปกป้องแอร์น้อยกว่า อีกทั้งเหตุการณ์เกิดในต่างประเทศถ้าแพรวาแข็งขืนจนกระทั่งกัปตันแจ้งไม่ให้แพรร่วมเดินทางในเครื่องบินลำเดียวกันแพรวาจะทำงานในที่แห่งนี้ต่อไปอย่างยากลำบากแน่นอนค่ะ
แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ คนดีผีคุ้ม แฮะๆ 
คุณscottie :เป็นเรา เราจะรีบไปหาเพื่อนแอร์แล้วเล่าให้ฟังทันที
>>>แพรคงทั้งตกใจทั้งอายและเมื่อคิดสะระตะดูแล้วการเก็บไว้คนเดียวน่าจะดีกว่า จึงไม่ได้บอกใครค่ะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ
คุณNUAOFFYHUB :เค้ามาแว้ว ทำไมมาช้ากว่าคนอื่นเรื่อยเลยนะ
>>>มาช้าแต่ก็มา แค่นี้ก็ชื่นใจแล้วจ้า
คุณzoi :คำเตือนเรียกแขก (- -')
>>>เบื่อจริงๆคนรู้ทัน 
ขอบคุณสำหรับฉลากผลิตภัณฑ์"รัก"นะคะ ชอบจังเลย
คุณดีแอน :แพรวา ให้ผู้ชายมาในห้องยามวิกาลเนี่ยนะ ไม่ดีเลย ตาพร้อมถ้ารู้เรื่องเข้า ตาธนพลนั่นเละแน่ๆ เชียร์ผู้หมวดหง่ะ แต่ให้ง้อแบบนี้นานๆก่อนซะบ้างก้ดี
>>>ถูกต้องค่ะ ถ้ารู้ก็คงได้ลูกตะกั่วไปกินน่ะค่ะ แต่พระเอกมาแล้วนะคะ ไม่หายไปนานอย่างใจเลยใช่หรือเปล่า? แฮะๆ
คุณรุริกะ :มากลิ้งเล่น
>>>ใช้อะไรกลิ้งคะ? ตัวบางๆแบบนั้นน่ะ
คุณอรุสา (npuiy) :อะไรจะโดนกระหน่ำซำเมอร์เซลล์ขนาดนั้นหนูแพร
>>>บทนี้ก็โดนอีกนะคะ กึ๋ย! 
คุณKiwi_brown
>>>มัวแต่แซวคนอื่น แล้วตะเองล่ะคะ หือๆๆ
คุณระรินใจ :เอ่อ..!
>>>อ่า...!
คุณde janeiro :ทำไม แพรวาถึงไว้ใจคนอื่นง่ายจัง แต่กับคนรัก....
เห้อ.. เหนื่อยใจ
ปอลิง คนเขียนใจร้ายจังบทนี้
>>>ง่าส์! โอ๋ๆๆ 
คุณห้าสิบป่าย :พี่พร้อมก็จะต้องเจอเพื่อนทรยศ กับ ญ ใจร้ายด้วยดิ
แต่หนูแพรจะแก้ปัญหา สงครามนางฟ้าได้ไง เรื่องออกฉาวปานนั้น
>>>พี่พร้อมต้องเจอแน่ค่ะ ใจเย็นๆ เหอๆๆ
คนดีผีคุ้มค่ะ 
คุณจะรักใครก้อใจฉัน :โอ้ยโหย สงครามนางฟ้า
ใจหายแว๊บ! นึกว่าจะเรียบร้อยโรงเรียนพี่กัปตันซะแล้ว
ถ้าเป็นชีวิตจริง ผ่านคืนนี้ไปแพรวาได้ประสบการณ์เพิ่มอีกหนึ่งแต้มแน่
อ้อยเข้าปากช้างขนาดนั้น
>>>อยากให้เป็นอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ แต่กลัวว่าหลายๆคนจะเลิกอ่านเรื่องนี้ไปเลย ก็เอาแค่เบาะๆนะคะ แฮะๆ
 ขอบคุณกำลังใจจาก คุณรุริกะ, คุณMnemosyne, คุณใยไหมกะใบม่อน, คุณGTW, คุณravio, คุณShaolin boy, คุณสามปอยหลวง, คุณKiwi_brown, คุณTravel to the moon, คุณkdunagin, คุณNUAOFFYHUB, คุณสะเก็ดดาวเสาร์, คุณzoi, คุณsudawo, คุณระรินใจ, คุณห้าสิบป่าย, คุณแพรวดาว, คุณนวลน้ำผึ้ง
แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 55 17:00:31
| จากคุณ |
:
กาแฟเย็นเพิ่มช็อต   
|
| เขียนเมื่อ |
:
31 ม.ค. 55 16:08:05
|
|
|
|
|
+++คำตอบคือ"รัก"+++ [บทที่ ๒๐]
