ความคิดเห็นที่ 1 ขอแจมด้วยนะฮะแบบมั่วมากๆ อย่าถือสากันนะฮะ อิอิ แบบว่าอยากแจม *** ม่านมืดของรัตติกาลครอบงำหมู่สัตว์มาเนิ่นนาน จากวันวานจนถึงวันนี้ และตราบสิ้นอนาคต โลกเป็นอย่างนี้นี่เอง เต็มไปด้วยพัธนาการ แย่งชิง ฆ่าฟัน เบียดเบียน ล้างผลาญ มานานมากแล้ว รุ่งอรุณแห่งวันใหม่หมุนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่า นั่นมิอาจทำให้ความมืดภายในใจจางคลาย เทวรูปในเทวาลัยมิอาจทำประการใดได้ ท่านเพียงยิ้มน้อยๆในพระพักตร์ปลอบโยน ให้สัตว์โลกหาทางไปด้วยตัวของตัวเป็นปัจจัตตัง ตามกำลังแห่งอินทรีย์ ศรัทธา วิริยะ.......... เราไม่เบียดเบียนโลก อย่าได้มุ่งหวังให้โลกไม่เบียดเบียนเรา เนื่องเพราะเป็นความหวังที่เลื่อนลอย ภัยของวัฎฎจักรเป็นเช่นนี้เสมอมา....เมื่อมีการเกิด อิสระภาพทางกายแม้เป็นไปไม่ได้ในสงสาร กระนั้นอิสระภาพทางใจยังคงมีร่องรอยให้ได้ค้นหา มนุษย์มีอิสระเต็มที่ในทางดำเนินของตนเอง บัญญัติคำสอนขึ้นเองแล้วเดินไปตามวิถีแห่งความเชื่อมั่น หรือพิจารณาคำสอนนั้น เพื่อปล่อยวาง... แล้วเข้าหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับอิสระภาพ เทวรูปในเทวาลัยยังคงแย้มโอษฐ์น้อยๆอยู่อย่างนั้นนั่นเอง ***** แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 55 11:34:08 จากคุณ : หอมเจียว (RTB) เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 55 11:20:13

ความคิดเห็นที่ 2 มั่วได้น่าฟังครับท่านหอมเจียว ***************** สรรพสิ่งเกิดดับ แปรผัน อยู่เยี่ยงนั้นนิรันดร์กาล พบ-พราก สมหวัง-ผิดหวัง เกิดหรือตายล้วนเป็นไปตามกฏเกณฑ์ ไม่ว่าผู้ใดล้วนไม่อาจฝ่าฝืน เมื่อเห็นแจ้งสัจธรรม จิตย่อมน้อมนำสู่ความเหนื่อยหน่าย เมื่อเหนื่อยหน่ายย่อมจางคลายสู่ความดับสิ้นสลัดคืน ปล่อยวาง-จึงเป็นหนทางสู่อิสระภาพแ่ห่งใจ แต่มาตรแม้นเป็นเช่นนั้น ปวงโพธิสัตว์ ยังคงสอดส่องช่วยเหลือเหล่าสัตว์ผู้ทุกยาก เห็นไฟพึงดับ เห็นเจ็บป่วยช่วยรักษา เห็นคนหลงทางย่อมชี้บอก เห็นสงครามการเข่นฆ่า ไยเลยจะเมินเฉยได้?? ช่วยได้ก็ต้องช่วย หากไม่ได้จึงวางอุเบกขา ปล่อยเป็นไปตามลิขิตสวรรค์ ความรักเมตตาต้องมาก่อนอุเบกขา มิเช่นนั้นอุเบกขา อาจมิใช่อุเบกขา หากเป็นเพียงอวิชชาครอบงำ เมื่อเป็นพุทธบุตรธิดา ไฉนจะนิ่งดูดายได้เล่า?? *************** ไม่ได้มีเจตนาตอบโต้คุณหอมเจียวนะครับ เพียงแต่ความคิดหลั่งไหล จึงปล่อยไปตามธรรมชาติ จากคุณ : stockmachine เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 55 15:54:20

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีฮะ อิอิ มิต้องกังวลครับคุณ stockmachine เพราะผมกังวลเช่นนั้นเหมือนกัน จึงเข้าใจได้เป็นอย่างดี อิอิ จึงออกตัวก่อนดังเอี๊ยดดด ปล่อยให้ความคิดหลั่งไหล อย่างซื่อๆ เป็นธรรมชาติ จึงน่าติดตาม จากคุณ : หอมเจียว (RTB) เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 55 19:23:25

ความคิดเห็นที่ 4 ดูก่อนผู้สอนสั่ง   ที่ไหลหลั่งนั่นน้ำตา ของคนที่โหยหา  ญาติผู้ใหญ่ในกรงขัง ดูก่อนผู้วางกฎ    หากท่านลดความชิงชัง บางสิ่งที่ควรยัง   จะยืนยงคงนิรันดร์ ดูก่อนผู้ถือปืน    ที่หยัดยืนชั่วกาลนั้น คือใจที่มุ่งมั่น     สู่เสรีที่แสนงาม ดูก่อนผู้ตัดสิน    ที่ยลยินต้องคิดตาม ก่อนเกิดเป็นคำถาม ความถูกต้องครรลองธรรม ดูก่อนผู้ยิ่งใหญ่   ท่านรั้งไว้ไม่น้อมนำ ยังเสียงกระซิบพร่ำ รำเพยไปตามสายลม จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 14:13:54

ความคิดเห็นที่ 5 นาครที่มืดมิด              เพราะดวงจิตที่มืดมน เหยียบกดหทัยชน        จนร้าวรานมิไยดี เป็นไทมิใช่ทาส            จึงมิอาจทนยำ่ยี แม้ตรวนจะตราตี           ดวงฤดีมิจำนน ้เปล่งเสียงอันน้อยนิด     ทุกทิศทุกแห่งหน พร้อมพลีชีวีตน             เพื่อทวงถามความเป็นไท กฏเกณฑ์วิปลาส           จักปลาสพินาศไป เพียงธรรมที่คงไว้          มิใช่ใครเพียงคนเดียว แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 55 10:31:22 จากคุณ : stockmachine เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 03:18:14