
.... " สงบ ว่าง วาง " ....
สงบ สติ นิ่งเงียบ
ระเบียบ จัดกาย วางเฉย
สูดลม ตามปราณ คุ้นเคย
ไร้เอ่ย สุ้มเสียง ใดๆ
นำจิต ตามปราณ เบาแผ่ว
นิ่งแน่ว สติรู้ มิหวั่นไหว
ลมปราณ ชอนร่าง เรือนใน
ผ่องใส ปิติ ตามมา
กายสั่น สะท้าน ระริกไหว
โอนไกว ร่างเรือน .. ใช่ล้า
จิตจับ ตามปราณ ภาวนา
ไม่หวั่น ผวา .. รู้ตน
กำหนด จุดรู้ ในกาย
สบาย สบาย ฝึกฝน
ผู้รู้ ตามรู้ ดาลดล
สับสน หวั่นไหว เป็นครั้งครา
เหมือนปราณ เลือนหาย คราครั้ง
ภวังค์ .. เบาบาง .. สื่อหา
นิมิตร ฉายภาพ ก่อมา
ศรัทธา มั่นคง นำใจ
พลังจิต ก่อเรือน .. นำสงบ
สยบความ ว้าวุ่น .. ก่อผ่องใส
จิตเรียนรู้ จากปราณ ก่อการนัย
ผ่านหวั่นไหว สู่สงบ สู่ ว่าง วาง
.... " เสียงรำพึง " ....
