ความคิดเห็นที่ 1 วันนั้น เป็นวันอันเงียบสงบยิ่ง จอมมารแมวเหมียว ผู้หยิ่งทะนงในพลังพุงสะบั้นเข็มขัดของตนยิ่งนัก ออกเดินทางไปยังวังซ่อนช็อคโกแล็ตเร้นลับของตน โดยหารู้ไม่ว่า สองสะคราญผู้ทะนง แห่งโรงเตี้ยมไซโค ได้เดินทางมาใช้วังของตน เป็นที่ประลองยุทธ .. ว่า ใครจักเป็นผู้ล้มทับพุงแมวได้ก่อนกัน น่าสงสารจอมมารแมวเหมียวยิ่งนัก .. จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 00:43:28

ความคิดเห็นที่ 2 สองดรุณีจอมยุทธ นางหนึ่งเงียบขรึม นางหนึ่งโอ่อ่า แต่ท่านอย่าดูแต่รูปกายภายนอกของนาง หากท่านมิระวัง .. เห็นนางผู้เงียบขรึม คิดว่ามิเป็นไร แต่หารู้ไม่ว่า นางฝึกปรือพลังงุงิ  จนถึงระดับที่สามารถถ่ายทอดผ่านเลนส์ได้! .. อา .. พลังงุงิอันกราดเกรี้ยวยิ่งนัก .. จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 00:47:15

ความคิดเห็นที่ 3 โฉมสะคราญแพรวดาว ประมาทเกินไป! มัวแต่หยิ่งผยองในส้นสูงของตน .. แถมเล็บแดงแปร๊ดอีกตะหาก จึงมิได้สังเกตุพลังงุงิระดับสี่ ที่แผ่กระจายอย่างรวดเร็วมาจากเลนส์กล้อง nikon D90 !! รู้ตัวอีกครา พลังงุงิโจมตีฝ่าอากาศอย่างเงียบเชียบ ถึงหัวใจ พลังอันรุนแรง แผ่ซ่าน กระจายไหลย้อนพลังปราณ ปิดชีพจรเล็กใหญ่ ทั้งร้อยแปดเส้น ก่อนโคจรไปบิดกระชากหัวใจน้อยๆ ของจอมมารแมวเหมียว ที่แลเห็นเป้าหมายการโจมตีชัดเจน แทบแหลกกระจายตาม แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 55 01:00:03 จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 00:50:59

ความคิดเห็นที่ 4 หากบอกว่า โฉมสะคราญแพรวดาวประมาท นับเป็นการดูถูกนางเกินไป หากมิใช่มีอะไรซ่อนอยู่ในราวตากผ้าที่ซิดนีย์ มีหรือนางจะได้เป็นจอมยุทธอันดับหนึ่งแห่งดินแดนเกาะใต้ นางอาศัยการซวนเซเพราะการจู่โจม กดปลายเล็บเท้าแดงแปร๊ด ถ่ายทอดพลังผ่านพื้นพสุธาเบื้องลึก กระแทกใส่จอมมารแมวเหมียว ชักนำพลังงุงิ รวมพลังของนาง จู่โจมใส่บาร์ข้างเคียง พลังโหดร้ายยิ่งนัก .. สตอเบอรี่ธรรมดาๆ หนึ่งลูก นางกลับไม่แยแส สบัดหางตาให้เสี่ยวเอ้อฝานเป็นสองเสี่ยง อา .. สตอเบอรี่ ที่น่าสงสาร .. ถูกผ่าจากหัวจดเท้า โดยมิทันรู้ตัว ยิ่งกว่าทริกโดนโนอาฟาดฟันด้วยมุรามิเสะ! จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 00:59:17

ความคิดเห็นที่ 5 จอมนางรุริก๊ะ งงงันไปชั่ววูบ ที่เห็นโฉมสะคราญแพรวดาวที่ถูกจู่โจมด้วยพลังงุงิ ผ่าน nikon  D90  + เลนส์ 18-105 เข้าเต็มๆ เพียงซวดเซไปสองสามก้าว และกลับกลายเป็นจอมมารแมวเหมียวทรุดฮวบลงนั่งโต๊ะแทน พร้อมกับสตอเบอรี่ที่ถูกฟันสะพายแล่งเป็นสองเสี่ยง เกิดอะไรขึ้น นางคิดอย่างงุนงง วิชาอะไร ข้าไม่เคยเห็น พริบตาแห่งเวลาอันสั้่นยิ่งกว่าผีเสื้อขยับปีกในจีน ที่จอมนางรุริก๊ะงุนงง โฉมสะคราญแพรวดาว พลันจกแก้วสตอเบอรี่ ขั้นมาหมุนๆๆๆๆๆๆ อย่างรุนแรง ก่อนจะก้มลงหลิ่วตาใช้วิชา อิอิอิ ตีโต้อย่างไม่เกรงใจคนกลางที่นั่งอยู่ จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 01:06:03

ความคิดเห็นที่ 6 โอย .. ใครก้อได้ ขอยาเขียวเพิ่มพลังให้ด่วน เสียงจอมมารแมวเหมียว ผู้อยู่ตรงกลางสนามพลังของสองสะคราญแห่ง nikon ร้องเมี้ยวๆอย่างแผ่วเบา น่าสงสาร ทว่าก่อนที่จะสามารถเอื้อมมือไปหยิบน้ำยาเขียว เพื่อฟื้นฟูความคงทน เสียงเพี้ยะ! ก็ดังลั่น .. นี่มันของหนู หนูเป็นคนสั่งมา จะมาหยิบไปกินได้อย่างไร กล้องหนูก็วางข้างๆ ไม่เห็นเหรอ ของน้าแมวหนะ นมจืด กินเข้าไป อย่าบ่น (ฉากนี้โหดร้ายมาก ขอเซนเซอร์) จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 01:10:24

ความคิดเห็นที่ 7 (ฉากโหดร้าย จอมมารแมวเหมียว ถูกสาวๆ ขย้ำพุง สาวหนึ่ง ถึงกับแย้มยิ้มด้วยความสะใจ ขอเซนเซอร์) จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 01:13:11

ความคิดเห็นที่ 8 Psycho Fear's High light .. ฉากนี้ เต็มไปด้วยความรุนแรง มีการหมุนซ้าย หมุนขวา บิดแขนด้วยพลัง เพื่อกินน้ำเขียวน้ำแดง!!! โหดร้ายมากๆๆๆๆๆๆๆ ท่านผู้ชมพึงใช้วิจารณญาณอย่างสูงในการรับชม อายุต่ำกว่า 25 พึงมีผู้ปกครองให้คำแนะนำก่อนชม จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 01:16:53

ความคิดเห็นที่ 9 โคอาล่าน้อยจากออสซี่ ยังทนดูความโหดร้ายที่มีต่อจอมมารไม่ได้ ถึงกับหันหลังไปหลั่งน้ำตาด้วยความเศร้าใจ จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 01:18:34

ความคิดเห็นที่ 10 555555555555555555555555555555555 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 06:33:54

ความคิดเห็นที่ 11 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 06:50:24

ความคิดเห็นที่ 12 ตื่นมาอ่านถึงกับอึ้งสะพรึงค้าง ปั่นต้นฉบับเป็นการ์ตูนสี่ช่องมาโต้ตอบทันใด  กลยุทธ์ฉกพุงจอมมารแมวเหมียวๆๆๆๆๆๆ   ... เสี่ยงตายเป็นยิ่งนัก เด็กๆควรมีผู้ใหญ่ให้คำแนะนำ   จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 07:36:14

ความคิดเห็นที่ 13 Psycho Fear ภาคพิสดาร : จอมมารแมวเหมียว ปะทะ สองสาวพิสดาร สำนวน โดย : ไซโคโส่ย (ซามูไรพ่อลูกอ่อน) ยามบ่ายคล้อย ดวงอาทิตย์ที่เหนื่อยล้าคิดเร่งรีบกลับคืนสู่บ้าน พักผ่อนอีกครา ก่อนตรากตรำเข้าสู่วันใหม่ แต่จนใจที่มิอาจขัดขืนกฏแห่งธรรมชาติ กฏที่สัตย์ซื่อที่สุดในจักรวาลแห่งนี้ได้ มันจึงได้แต่รอคอย ส่องแสงแผดเผาผู้คนเบื้องล่างต่อไป ที่เบื้องหน้าหมู่บ้าน ช่งโก๊ลักหวิ่น จอมยุทธหญิงทั้งสองมาถึงที่นัดหมายในเวลาไล่เลี่ยกัน หนึ่งคือ รุริกะ เจ้าของพลังงุงิงุงิ หนึ่งคือ แพรวดาว เจ้าของพลังสวยแต่ต๊อง ยืนจดจ้องกันอย่างสงบ “พวกท่านมาแล้ว” จอมมารแมวเหมียว ผู้รูปหล่อ พูดเพราะ วาจาอ่อนหวาน บุคลิคดีเด่น พุงงามน่าซบ ที่ถูกเชื้อเชิญมาเพื่อเป็นพยานในการประลองครั้งนี้ เดินเข้ามาพร้อมกล่าวคำทักทายอย่างยิ้มแย้ม มันย่อมยิ้มแย้มเพราะมันมีหน้าที่แค่เพียงชมดู มิต้องลงไม้ลงมือ หากให้มันต้องยืนเผชิญหน้ากับผู้ใดผู้หนึ่งในที่นี้ มันคงต้องหนาวเย็นในท่ามกลางอากาศร้อนแทบตายของวันนี้แล้ว มันยกผ้าเช็ดหน้าขึ้นซับเหงื่อ พร้อมกับใช้วิชา มองผ่านเลนส์ กระบวนท่า ซูมจนเห็นรู...ขุมขน แอบมองดูสองสาวด้วยความงุนงง เหตุใดสาวๆ พวกนี้จึงมีเหงื่อน้อยกันเหลือเกิน สมควรมีเหงื่อให้มากกว่านี้แล้ว เหงื่อเกาะพราวบนผิวกายขาวนวล ก่อนที่ความคิดของมันจะเตลิดไปไกลกว่านี้ ทั้งสองก็เริ่มเอ่ยวาจา “ที่ควรมา ล้วนมาแล้ว” “โชคดีที่มันมิได้มาสาย” “โชคดีที่ไม่ต้องรอคอยให้เนิ่นนานกว่านี้” รุริกะหรี่ตาลงข้างหนึ่ง จอมมารพลันรู้สึกถึงรังสีการฆ่าฟันโถมปะทะ จนมันต้องถอยกายออกมา ‘อาพลัง งุงิงุงิ ร้ายกาจยิ่งนัก’ แต่แพรวดาวยืนยิ้มทำหน้าเหรอหรา ‘โอพลัง สวยแต่ต๊อง เอง ก็ใช่ย่อย’ จอมมารถอยออกมา ทรุดกายนั่งลงที่โต๊ะ คิดชมดูการต่อสู้ให้สนุกสนาน พลันเกิดรู้สึกคอแห้ง จึงคว้าน้ำยาเขียวคิดดื่มให้หมดในรวดเดียว แต่แล้วพลันเกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้น พลังของทั้งสองที่ปะทะกันอยู่ กลับพุ่งมาที่โต๊ะของมัน โชคดีที่จอมมารแมวเหมียว มิใช่จอมมารแมวดินเหนียว ที่กลวงเปล่า ไร้แก่นสาร มันพลันใช้แก้วน้ำยาเขียวต่างอาวุธ ต้านทานพลังของทั้งสองเอาไว้ ยาเขียวตกตะกอน ส่วนที่เป็นน้ำใสเดือดเป็นฟองฟู่ ดูน่าสยดสยองยิ่งนัก ‘หากเมื่อครู่ข้ารู้ตัวช้าไปอีกนิดคงต้องย่ำแย่แล้ว’ “...จอมยุทธหญิงทั้งสอง โปรดระมัดระวังด้วย เรายังคิดนำชีวิตที่เก้านี้ กลับบ้านไปกินปลาทูแม่กลองย่างใบตองด้วย” รุริกะ พลันหันมายักคิ้วหลิ่วตาให้กับมัน แพรวดาวเองก็เช่นกัน ‘ซวยแล้วตู’ สัมผัสแมวเหมียวบอกให้มันรับรู้ว่า ชีวิตที่เก้าที่มันสู้ปกป้องรักษามาอย่างยาวนาน กำลังตกอยู่ในอันตรายแล้ว “...ที่แท้พวกท่านหลอกลวงข้า” “รู้ตัวตอนนี้ก็สายไปเสียแล้ว” รุริกะ พลัน ผสานพลังกับ แพรวดาว สองสาวสุดยอดแห่งยุทธภพไซโค เมื่อร่วมมือกันเช่นนี้ แม้แต่จอมมารแมวเหมียว ที่ไม่เคยเกรงกลัวใครก็ยังถึงกับสะท้าน “...ที่แท้พวกท่านมีแผนอันใดกันแน่” “เป้าหมายย่อมมีเพียงหนึ่งเดียว ท่านจอมมาร คือสุดยอดวิชาของท่าน” “พวกเจ้า...ถึงกับกล้าคิดช่วงชิงวิชามองผ่านเลนส์ของข้าเชียวหรือ” “ถูกต้อง จะยอมมอบมาดีๆ หรือจะมอบด้วยน้ำตา ท่านเลือกเอา” จอมมารขบกรามกรอด ในชีวิตนี้ไม่เคยมีใครกล้าข่มขู่มันเช่นนี้ “ได้ พวกเจ้ารนหาที่เองนะ” มันพลันล้วงอาวุธลับ ขวดยาเขียว เพิ่มพลังออกมา หากดื่มของเหลวสีเขียวในขวดนี้ลงไป พลังของมันจะเพิ่มพูนขึ้น ผมกลายเป็นสีเขียวชูชี้ชันโดยไม่ต้องใช้เจล หรือสเปร์ใดๆ เลย กลายร่างเป็น ซุปเปอร์แมวเหมียวในตำนาน ถึงแม้สองสาวจะเก่งกาจเพียงใดก็จะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมันแล้ว “ฮ่า ฮ่า ฮ่า” มันส่งเสียงหัวเราะลั่น ก่อนที่แพรวดาวจะส่งเสียงหัวเราะไปกับมัน “เจ้าขำอะไร” “ขำเจ้าที่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ยอมดื่มอาวุธลับของเจ้าขวดนั้นลงไป” “...พวกเจ้ารู้” มือของมันพลันเคลื่อนไหว แต่ยังช้ากว่าแพรวดาว นางซัดขว้าง โคอาล่า ที่มาจากเกาะทะเลใต้ แต่ผลิตในจีน ออกมาแล้ว มันเกาะเข้าที่ฝาขวดยาเขียว จอมมารแม้ออกแรงมากเท่าใดก็ไม่อาจเปิดขวด หรือแกะมันออกได้ ‘ซวยแล้ว’ รุริกะ แพรวดาว ค่อยๆ ย่างสามขุมเข้ามา บนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม จอมมารแมวเหมียวนึกถึงจุดจบอันเลวร้ายของตนเอง ได้แต่ยกสองมือขึ้นปิดหน้า อ้าปากตะโกนลั่น “ไมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม...เหมมมมมมมมมมมมมียยยยยยยยยยยยยววววววววววววววววววว” ด้วยจิตคารวะ และมือไม้ที่สั่นกลัวต่อเสียงตวาดของท่านจอมมาร แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 55 11:37:57 แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 55 08:18:18 แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 55 08:17:05 จากคุณ : zoi เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 08:15:33

ความคิดเห็นที่ 14 ตลกดีค่ะ เป็นกันได้ถึงขนาดนี้ (เป็นเรื่อง เป็นราว) อ่านงานเขียนของพวกคุณอยู่บ่อย ๆ นะคะ ชื่นชมกับมิตรภาพอบอุ่นน่ารักของกลุ่มผู้เขียนค่ะ จัดกิ๊ฟไปแล้วค่ะ จากคุณ : ให้เพียงเธอหมดใจ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 08:42:14

ความคิดเห็นที่ 15 จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 09:08:05

ความคิดเห็นที่ 16 ท่านโส่ย .. ถ้าไม่อยากจบชีวิตรวดเร็ว กรุณาแก้คำพูดด่วน "ที่มา ล้วนมาแล้ว" อะไรเทือกนี้ .. มันหวาดเสียวต่อชีวิตน้อยๆของท่านเป็นอย่างยิ่ง เพราะประโยคที่สี่ ที่แฝงเร้น มิได้เอื้อนเอ่ย หากอำมหิตสุดแสน คือ " พี่ขา นี่ก้อสองดือนแล้ว ที่ควรมา  ยังไม่มาเลย ปกติมาตรงนะ .." จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 09:52:00

ความคิดเห็นที่ 17 ^______^ จากคุณ : ใยไหมกะใบม่อน เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 09:52:45

ความคิดเห็นที่ 18 อา...ผู้น้อยขออภัย ใยจึงนึกมิถึง ที่มาล้วนมาแล้ว ย่ิอมมิเป็นไร แต่หากที่ควรมา ดันไม่มา สามเดือนแล้วก็ยังไม่มา นี่จึงนับว่าย่ำแย่แล้ว เพราะตามปกติ ข้าน้อยเคยพบพานแต่ บ้านยังมิได้กวาด ผ้ายังมิได้ซัก ต้นไม้ยังมิได้รดน้ำ ยังมิได้พาหมาออกไปเดินเล่น ยังมีงานบ้านสารพัดอีกมากมาย ลูกเมียล้วนอยู่ในบ้าน ยังคิดออกไปยังที่ได หรือเจ้าไม่รักชีวิตน้อยๆ นั้นแล้ว ใช่หรือไม่ T ______________ T จากคุณ : zoi เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 10:23:19

ความคิดเห็นที่ 19 Et thou, Soi !!!! จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 11:01:25

ความคิดเห็นที่ 20 อีอ เกือบลืม เรื่องสำคัญสุดๆๆๆๆๆๆ ท่านซามูไรหัวอ่อนอ้อน ผบ. จักปรับปรุงเนื้อหาอย่างไร ไม่สำคัญ .. แม้ว่ามนอ่านแล้วจะดีกว่าก้อเหอะ .. มันไม่ใช่ประเด็นสำคัญ สิ่งสำคัญสุดคือ .. ท่านบังอาจแก้ไข ตัดทิ้งย่อหน้าสุดท้ายแห่งบทนำเรื่อง (ไม่นับวงเล็บ) ท่านทำอย่างนั้นได้เยี่ยงไร??!! ท่านรู้ไหมว่า หากมิใช้ถ้อยคำแห่งสัจจะอันทรงพลานุภาพเยี่ยงนั้น บีบบังคับจนจอมมารแมวเหมียวยอมออกเดินทางจากวังแมวเหมียว .. ไรเตอร์ต้องจ่ายค่าแรงเพิ่มเท่าไหร่??? เมื่อท่านทำเยี่ยงนี้ ทำลายถ้อยคำแห่งสัจจะอันพันธนาการไป จอมมารแมวเหมียว ย่อมระเบิดโทสะแน่ๆ .. ท่านจักรับผิดชอบเยี่ยงไร?? จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 11:16:49

ความคิดเห็นที่ 21 ที่ลานโล่งหลังบ้านเดี่ยวในช่วงสาย “แซก แซก แซก” เสียงผืนผ้าเสียดสีกันอยู่ในกะละมังที่มีฟอยฟองของผงซักฟอกฟูพองขึ้นตามแรงที่ถูกกระทบ ผมที่นั่งชันเข่าอยู่บนเก้าอี้เตี้ยๆ กำลังขยำขยี้เสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยคราบสกปรกที่เจ้าลูกชายตัวดีสรรสร้างให้หลุดออกอย่างขะมักเขม้น ร่องรอยเหล่านี้เครื่องซักผ้าไม่อาจชำระล้างออกไปได้จึงจำเป็นที่ผมจะต้องใช้พลังแห่งบุรุษเพศจัดการมันเสียเอง แม้จากหน้าที่การงานผมจะได้รับการยอมรับขนาดไหน แต่เมื่อใดที่อยู่ในบ้านผมก็เป็นเพียงชนชั้นต่ำสุด และแน่นอนว่าที่อยู่บนยอดพีระมิดก็คือผู้หญิงคนเดียวของบ้าน...”ภรรเมีย” ของผมนั่นเอง พวกคุณอย่าเข้าใจผิดว่าผมเป็นชนเผ่า ”เกียมัว” แท้ที่จริงแล้วผมนั้นกำลังวางแผนปลิดชีพของสิ่งมีชีวิตที่แก่ง่ายตายยากอย่างเมียผมอย่างแยบยลต่างหาก อย่างไรนั้นหรือ? ...แผนการในการทำให้ยายแก่แร้งทึ้งนั้นง่อยเปลี้ยเสียขาช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ไม่ว่าจะกวาดบ้าน ซักผ้า ถูบ้าน หรือแม้กระทั่งทำกับข้าว หล่อนก็จำเป็นที่จะต้องพึ่งพายอดคนอย่างผม และเมื่อใดสบโอกาสผมก็จะทิ้งไปสักหนึ่งสัปดาห์ให้ยายนั่นอดตายอยู่ในบ้านรกรุงรังเพียงลำพัง ...แผนการทำให้หล่อนอ่อนแอไร้เรี่ยวแรงต่อกรกับผม นังแก่ที่วันทั้งวันมีแต่นั่งๆ นอนๆ จะสู้อะไรกับชายที่หนุ่มกว่าอายุจริงอย่างผม ซึ่งเหมางานบ้านทุกอย่างมาทำเอง กระหยิ่มไปเถอะว่าสุขสบาย...หารู้ไม่ว่ากำลังจะกลายร่างเป็นก้อนไขมันกองอยู่หน้าทีวี ในขณะที่ร่างกายของผมกลับเต็มไปด้วยกล้ามเนื้ออันอุดมโดยไม่ต้องเสียสตางค์เข้าฟิตเนสสักแดงเดียว ผมกำลังปล่อยใจให้เพลิดเพลินกับจินตนาการถึงวันสุดท้ายของผู้เป็นภรรยา วันที่ผมจะชำแหละเนื้อของยายแก่หนังเหี่ยวทีละส่วน เลาะกระดูกทีละชิ้นอย่างเลือดเย็น และจัดการกับตับไตไส้พุงของหล่อนชำระแค้นด้วยความสะใจ โดยที่สองมือของผมยังสาละวนอยู่กับการขจัดคราบฝังแน่น เสียงโหยหวนของคนที่ยังไม่รู้ชะตาตัวเองก็ดังลั่นออกมาจากตัวบ้าน “คุณพี่ขา...จะเที่ยงแล้ว ออกไปซื้อบะหมี่ให้น้องกับลูกทีสิคะ” นั่นไง! ร้องหาอาหารเป็นลูกนกเชียว “ได้จ้ะที่รัก หิวมากรึเปล่า? รอพี่ซักผ้าอีกเดี๋ยวก็จะเสร็จแล้ว แล้วพี่จะรีบปั่นจักรยานไปซื้อมาให้เลยจ้ะ” ผมขานรับ หลงกลอีกแล้วนังเมียเอ๋ย...ทำไมถึงโง่ขนาดนี้หนอ? ผมหัวเราะเหี้ยมเกรียมด้วยความสุขยิ่ง เร่งมือขยี้ผ้ายิกๆ ให้เสร็จไปโดยไว จะได้ดำเนินการแผนอันชั่วร้ายต่อไปให้ลุล่วงเสียที เหอ...เหอ...เหอ...       จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 11:33:56

ความคิดเห็นที่ 22 สามสิบปีผ่านไป ไวเหมือนโกหก ที่ลานโล่งหลังบ้านเดี่ยวในช่วงสาย “แซก แซก แซก” เสียงผืนผ้าเสียดสีกันอยู่ในกะละมังที่มีฝอยฟองของผงซักฟอกฟูฟ่องขึ้นตามแรงที่ถูกกระทบ เก้าอี้เตี้ยๆ ถูกเปลี่ยนไปแล้วหลายตัว กาละมังเองก็เช่นกัน แต่ผมยังคงนั่งซักผ้าเหมือนกับเมื่อสามสิบปีก่อน “คุณพี่ขา...จะเที่ยงแล้ว ออกไปซื้อบะหมี่ให้น้องกับลูกทีสิคะ” “ได้จ้ะที่รัก หิวมากรึเปล่า? รอพี่ซักผ้าอีกเดี๋ยวก็จะเสร็จแล้ว แล้วพี่จะรีบปั่นจักรยานไปซื้อมาให้เลยจ้ะ” ผมนิ่งคิด รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองได้ลืมเรื่องสำคัญอะไรบางอย่างไป "...ช่างมันเถอะ" ผมก้มหน้าก้มตาซักผ้าต่อไป จะได้รีบออกไปซื้อบะหมี่เจ้าอร่อยที่หน้าหมู่บ้านมากินกัน อ้อ ถึง ท่านจอมมารแมวเหมียว ...ข้าจักรับผิดชอบเยี่ยงไร ? ข้าก็ ก็...ก็แก้ให้ใหม่สิท่าน เติม ข้อความแห่งสัจจะ ลงไปให้แล้ว (ถึงกับต้องลอบปาดเหงื่อเลยเชียว) แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 55 13:40:13 จากคุณ : zoi เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 11:51:14

ความคิดเห็นที่ 23 ขำตรงคำบรรยายเนี่ยแหล่ะ 5555555555555555 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 13:08:06

ความคิดเห็นที่ 24 #21 55555555555555555555++++++++++++++++ จากคุณ : ให้เพียงเธอหมดใจ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 15:28:57

ความคิดเห็นที่ 25 ศึกชุมนุมเจ้ายุทธภพนี่นา จอมมารแมวเหมียว ไซโคโส่ย กระทั่งแม่นางกาแฟ ลงชักกระบี่ปรากฏตัว ช่างคึกครื้น.. แผนพิฆาตเมียไหนเลยได้ผลสำเร็จชั่วพริบตา ต่อให้พยายามจนสมองพองโตเลอะเลือน บางคนกระทั่งข้ามชาติข้าภพ ยังไม่บรรลุเป้าหมาย เช่นนั่นทีเพียงก้มหน้าซ่อนหยาดน้ำตาพยายามต่อไป ^__^..... จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 16:56:45

ความคิดเห็นที่ 26 ^ ไหนกาแฟบอกว่า เขียนแนวไซโคไม่เป็นไง ^^" ที่เขียนมานั่นน่ะ ไซโคระดับพระกาฬเลยนะนั่น ปูลู ขอบคุณคุณให้เพียงเธอหมดใจค่ะ ดีใจจัง...  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 17:12:29

ความคิดเห็นที่ 27 สนุกมากมายค่ะ .... ชอบมากๆ . . . เขียนกันเก่งทุกท่าน ทั้ง คุณแมวเหมียว ฯ . . . . ทั้ง คุณโส่ย . . . . ทั้ง คุณแม่กาแฟ (แอบเรียกตามท่านอื่นๆ ) ภาพของคุณ งุงิ ก็เยี่ยมจ้า . . . หากแต่กิ๊บข้าน้อยหมดแย้ว . . . ขอคารวะด้วยขนมนะจ๊ะ . . . เชิญทุกท่านค่ะ    แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 55 17:40:59 จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 17:39:16

ความคิดเห็นที่ 28 มาตอดขนมจ้า  กาปอมถ่ายรูปได้น่าทานอีกแล้ว  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 18:33:49

ความคิดเห็นที่ 29 มามุงท่านจอมยุทธเขาประลองเชิงดาบกัน จากคุณ : อรุสา (npuiy) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 19:31:16

ความคิดเห็นที่ 30 . จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 19:48:35

ความคิดเห็นที่ 31 ขอคารวะ น้ำนางเอก แก่ผู้เยี่ยมยุทธทั้ง 3 จากคุณ : เซโก้4 เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 20:06:41

ความคิดเห็นที่ 32 นางมารไอแพดสะท้านจักรวาลเยี่ยมหน้าเข้ามามุง แล้วกุมแก้มถอยออกไปหาหมอให้ช่วยหุบกราม^_____^ จากคุณ : เขียนบน iPad (แพรวดาว) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 20:29:24

ความคิดเห็นที่ 33 อิอิ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 21:05:16

ความคิดเห็นที่ 34 ไม่ได้เยี่ยมยุทธอะไรเลยค่ะ เป็นเรื่องที่เคยได้ยินในวงเหล้าแล้วก็ลองเอามาเขียนเป็นตัวอักษรด้วยสำนวนของตัวเอง เป็นมุข classic คล้ายๆ กับ "เมียจะคุยด้วยต้องหมอบมาหา...เพราะตัวเองมุดอยู่ใต้เตียง" "เมียใช้ให้ไปซื้อของเลยกระโดดถีบ...ถีบจักรยาน" อะไรทำนองนั้น ขอบคุณสำหรับกิ๊ฟต์ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณให้เธอเพียงหมดใจ คุณเซโก้4 คุณกาปอมจ๋า เรียกว่าอะไรก็ได้ค่ะตามสะดวก มีของอร่อยมายั่วตลอดเลย จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 11:05:44

ความคิดเห็นที่ 35 จากคุณ : แมวมาหาที่ฝนเล็บให้แหลมคม เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 19:38:18

ความคิดเห็นที่ 36 ^ อะเหน่... คนนี้เพื่อนน้าแมวหรือเปล่าค้า จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 09:40:14

ความคิดเห็นที่ 37 ท่านซามูไรโส่ย จะทำเยี่ยงไร ขออภัย ข้าไม่สนใจแล้ว เพราะข้ากำลังยุ่ง .. ในการดัดแปลงแผนการกาแฟเพิ่มสองช็อต อา .. ข้าเป็นถึงจอมมาร เหตุไฉนจึงคิดถึงแผนการเยี่ยงนี้มิได้?? ชั่งมันเถิด ข้าเป็นจอมมาร ผู้อยู่เหนือจอมมารนับหมื่น แม้นจอมมารคอหอย! ย่อมมีสิทธิขโมยแผนการของคนอื่นมาเป็นของตนอย่างมิต้องละอายสิ่งใด เดือนหน้า มิใช่สิ! เริ่มตั้งแต่วันจันทร์นี้ ข้าจะใช้แผนกาแฟสองช็อต ทำหมูตุ๋นน้ำแดงเยื่อไผ่ ทำพะโล้สูตรโบราณตำด้วยครก ทำไข่เจียวฟูกรอบนอกนุ่มใน เสริมด้วยเค้กส้มช็อกโกแลตแป้งมะม่วงหิมพานต์ .. ให้ผู้ที่บังอาจอยู่เหนือข้า กินเช้า กินเที่ยง มื้อเย็นมิให้กิน! ข้าจะพานางไปกินพิซซ่านารายณ์ สลับกับ บุฟเฟต์อินเตอร์ที่เอราวัณ หรือ เชอราตัน เหอๆๆๆๆ คอยดูเองเถิดพี่น้อง ครบเจ็ดปี นางจะป่วยไหม อา .. ทำไมข้าช่างโหดเหี้ยมได้ปานนี้ -------------- ปล. ขอตัวไปล้างจาน และ ถูห้องน้ำก่อน .. ปล่อยนายซามูไร งกๆๆๆๆ ไปซื้อราดหน้า เหอๆๆๆๆ จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 23:53:50

ความคิดเห็นที่ 38 แผนการเยอะกันจริง ใครทำสำเร็จมาแจ้งผลด้วยนะคะ (อยากรู้ว่าใครจะทำสำเร็จบ้าง เท่าที่รู้มา...ยังไม่เคยมีนะ 5555555555555+) จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 08:47:52

ความคิดเห็นที่ 39 อิ...อิ... จอมมารจะทำไข่เจียวฟูกรอมนอกนุ่มใน . . . ระหว่างนี้ . . ปอมเลยเสิร์ฟ เจียวซาลาเปา ไปพลางๆกันก่อนนะคะ แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 55 14:11:02 จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 13:36:47

ความคิดเห็นที่ 40 มางาบๆๆๆเจียวซาลาเปา ^__^... จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 19:55:46

ความคิดเห็นที่ 41 คุณแมวเหมียวพุงป่อง เป็นแผนฆาตกรรมที่อำมหิตและเลือดเย็นที่สุดเลยค่ะ น่ากลัวววววววววววววววว จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 21:07:54

ความคิดเห็นที่ 42 เหอๆๆๆๆๆๆ. จากคุณ : เขียนบน iPad (แพรวดาว) เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 10:22:13