[เรื่องซ่าน] : เรื่องแค่นั้น

(เรื่องเก่าครับ ไม่รู้จะเกริ่นอะไรไปอ่านกันเลย หวังว่าคงจะสนุกกัน)
-------------------------------------------------------------------------





02.20 น.

...ผมยืนเหงื่อแตกพลั่กอยู่ใกล้กับกองไฟเบื้องหน้า แต่สิ่งที่ทำให้ผมเหงื่อแตกหาใช่ความร้อนจากกองไฟ

กลิ่นเผาไหม้ของยางรถยนต์ปนกับเนื้อมนุษย์คลุ้งไปทั่วบริเวณลานแห่งนั้น ภาพที่สะท้อนในดวงตาผมคือเรือนร่างของหญิงสาวในชุดนักศึกษาที่กำลังลุกไหม้อยู่ เปลวไฟระอุค่อยๆเปลี่ยนผิวขาวใสอมชมพูของเธอให้ไหม้เกรียมดำเป็นตอตะโก...

.

.

.


แล้วทำไมผมต้องเหงื่อแตกด้วยวะ ในเมื่อผมไม่ได้ทำอะไรผิด

สิ่งที่ผมทำลงไป มันเริ่มต้นจากความปรารถนาดีแท้ๆ...







20.02 น.

วันนี้ช่างเป็นวันที่โชคไม่ดีเอาซะเลย รับรถออกจากอู่ตั้งแต่ช่วงบ่าย แต่เพิ่งจะได้รับผู้สารเพียงสามราย แถมยังมาโดนใบสั่งเพราะจอดส่งผู้โดยสารนอกป้ายอีก เฮ้อ...ขับแท็กซี่มานับสิบปี ผมขับรถดีมีวินัยมาตลอด ก็ไม่ได้หวังจะได้โล่ห์หรือให้ใครมาชื่นชมหรอกนะ แต่แค่ผิดกฏนิดเดียวครั้งเดียว ทำไมมันเป็นเรื่องร้ายแรงจังวะ...เซ็งนะเว้ย


.

.

.


...เลิกดีกว่าวันนี้







20.20 น.

ระหว่างขับผ่านหน้าสถาบันการศึกษามีชื่อแห่งหนึ่ง ก็มีนักศึกษาสาวสามนางยืนโบกอยู่ริมทาง...ถ้าเป็นผู้ชายผมคงไม่รับแล้วว่ะ

...สามสาวก้าวขึ้นมาบนรถ ขาว หมวย สวย น่ารัก ผมบอกกับตัวเอง...เอาน่ะ อย่างน้อยวันนี้ก็ไม่แย่จนเกินไปหรอกนะ โดยหารู้ไม่ว่านี่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด


(***ชื่อบุคคลในเรื่องไม่ได้เกี่ยวข้องหรืออ้างอิงอะไรกับบุคคลที่มีอยู่จริง )

"นี่ยัยจูน คืนนี้หล่อนจะไปไหนต่อรึป่าวยะ?"

"ไม่ล่ะ วันนี้เมนส์มา...ว่าแต่แกเถอะยัยปอย อย่าให้รู้นะว่าแกแอบไปนอนกับพี่อ๊อฟอีก"

"อีบ้า...แกมีสิทธิ์อะไรมาห้ามชั้นยะ แล้วทียัยอุ้มเมื่อวันก่อนนี้ทำไมแกไม่ว่าล่ะ"

"แหมๆๆ ก็ยัยอุ้มเค้าเป็นขาประจำนี่นา... เออ แล้วเป็นไงมั่งล่ะยัยอุ้ม?"

"จริงด้วย แกยังไม่ได้เล่าสู่กันฟังเลย... บอกมานะว่าคืนก่อนเอากันกี่ยก แล้วเมื่อวานหายไปไหนทั้งวัน"

"..."

"..."

สาวน้อยชื่ออุ้มที่นั่งเบาะหน้าอยู่ข้างผมไม่ตอบว่าอะไร แต่ยกสองมือชูแปดนิ้ว?!?

นี่เด็กสมัยนี้มันคุยเรื่องแบบนี้กันเป็นปกติเลยเหรอวะ...

แล้วนี่สาวๆ สวยๆ ใสๆ สามคนนี่โดนกันหมดแล้วเรอะ...

แล้วไอ้อ๊อฟนี่มันใครกันล่ะวะเฮ้ย...

....

"พูดก็พูดเถอะ...ชั้นว่าพี่อ๊อฟชอบนมว่ะ"

"แหงสิแก เจอกันทีไรพี่แกขอดูดนมทุกที"

"เออ แต่ชั้นชอบนะ เวลาพี่เค้าดูดนมน่ะน่ารักดี เหมือนเด็กๆเลย"

"ใช่ๆ...แต่ลีลาพี่อ๊อฟนี่สุดยอดมากๆเลยล่ะ คนอะไรไม่รู้ ขี้เหร่แต่เร้าใจ"

" ...แหม ว่าแล้วก็อยากจะไปให้พี่แกดูดจังเลยอ่ะ "


(***ย้ำอีกที...ชื่อบุคคลในเรื่องไม่ได้เกี่ยวข้องหรืออ้างอิงอะไรกับบุคคลที่มีอยู่จริง )


"..."

"..."

ปกติผมเป็นแท็กซี่ที่มีมนุษย์สัมพันธ์ดีกับลูกค้า แต่พอเจอสาวๆแก๊งค์นี้...ยอมรับว่าปรับตัวไม่ถูก น้องคนที่นั่งเบาะหน้ารู้สึกจะเงียบขรึมซึมเศร้าแบบบอกไม่ถูก ส่วนสองสาวที่นั่งข้างหลังก็มัวชวนกันคุยแต่เรื่องสยิวหู ไม่ได้สนใจอาการเพื่อนเลย

ผมได้แต่นั่งเงียบฟังพวกเธออย่างว้าวุ่นใจ







21.12 น.

รถจอดที่หอพักแห่งหนึ่ง สองสาวที่นั่งเบาะหลังก้าวลงจากลง

" ไปล่ะนะยัยอุ้ม..."

" อืม โชคดี"

" เออ...แล้วเจอกัน"

" ส่งเพื่อนหนูให้ถึงที่นะลุง..."

...

ประโยคสุดท้ายในตอนนั้นแทงใจดำผมจี๊ดๆในตอนนี้...ผมได้ส่งน้องอุ้มถึงที่แล้วจริงๆ








21.21 น.

...

...

...

ภายในรถปกคลุมด้วยความเงียบเกือบสิบนาที มีเพียงผมและเธอ

" หนูเรียนคณะอะไรเหรอจ๊ะ" ผมพยายามหาเรื่องชวนคุย

"..."

" บ้านอยู่กรุงเทพหรืออยู่ที่ไหนล่ะ"

"..."

" อ่า...ลุงเปิดเพลงดีกว่านะ อยากฟังบี้เดอะสตาร์หรือบ้าเดอะสตรีล่ะ"

"..."

ฝืดสนิท ดูเธอไม่มีทีท่าว่าจะสนใจอะไรเลย เห็นนั่งซึมมาตั้งแต่ตอนขึ้นรถแล้ว เพื่อนๆเค้าคุยกันเฮฮาแต่เธอก็ยังเงียบ มีเรื่องไม่สบายใจอะไรนักหนานะ...แต่เอาเถอะ อยากเงียบก็ไม่ว่ากัน

.

.

.







22.22 น.

เหตุการณ์ธรรมดาๆที่นำไปสู่เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น...

เบื้องหน้าผมคือร่างไร้สติของน้องอุ้ม นอนพาดอยู่บนเบาะหลัง

ก่อนหน้านั้นยี่สิบนาที  เธอบอกให้ผมส่งเธอตรงหน้าซอยแคบๆซอยหนึ่ง

"...แต่ซอยมันเปลี่ยวนะหนู ให้ลุงเข้าไปส่งดีกว่านะ" ผมแสดงความเป็นห่วงอย่างจริงใจ

"ไม่เป็นไรค่ะ ซอยมันแคบ กลับรถลำบาก..." ในที่สุดก็ได้ยินเธอพูดจนได้ แต่น้ำเสียงก็แผงด้วยความซึมเศร้าบางอย่างและมีสีหน้าหวาดระแวง

...เออ ตามใจ ไหนๆก็ได้เงินมาแล้วนี่

เธอเดินหายเข้าไปในซอยเปลี่ยว ผมสำรวจความเรียบร้อยก่อนออกรถ

...ผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งตกอยู่ตรงที่วางเท้าเบาะหน้า...ของเธอ?

ผมรีบคว้าผ้าเช็ดหน้าผืนนั้น เปิดประตูรถ และวิ่งตามเธอเข้าไปในซอยเปลี่ยว...สาบาน ผมทำไปด้วยความบริสุทธิ์ใจ



ซอยนั้นแคบ ลึกและมืด จัดเป็นซอยเปลี่ยวที่น่ากลัวซอยหนึ่ง

หญิงสาวตกใจเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าตามมาจากข้างหลัง พร้อมเสียงตะโกนเรียกชื่อเธอ

เธอวิ่ง ผมวิ่ง

ผมวิ่ง เธอวิ่ง

...ใส่ส้นสูงมันจะไปวิ่งถนัดได้อย่างไร ผมตามมาจนถึงระยะที่มองเห็นหน้ากันได้ เธอหันกลับมามองด้วยสีหน้าตื่นกลัว เมื่อเห็นว่าเป็นผมเธอกลับตะโกนใส่หน้าผมว่า...

"ไอ้เฮี้ย มืงตามกูมาทำไม"

...คำพูดนั้นทำเอาผมฉุนกึก แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้อธิบายอะไร ส้นสูงของเธอก็พลิกในขณะวิ่งถอยหลัง เธอล้มหัวพาดกับเสาไฟฟ้าริมทาง

.

.

.


ผมควรจะจัดการยังไงกับร่างไร้สติตรงเบาะหลัง

แน่ละ ในฐานะพลเมืองดี ผมต้องพาเธอไปส่งโรงพยาบาล

แต่ขณะเดียวกันผมก็รู้สึกโกรธ ผมแค่เอาผ้าเช็ดไปคืน ทำไมต้องโดนด่าเป็นไอ้เฮี้ยด้วยวะ...บ้าเอ้ย

อาจเพราะว่าอารมณ์โกรธทำให้ผมเริ่มคิดอคติกับเธอ

หรืออาจเพราะว่าเสื้อตัวบางๆนั้น...ปลดกระดุมออกสองเม็ดก็เห็นหน้าอกแล้ว

หรืออาจเพราะว่ากระโปรงสั้นเลยเข่านั้น...ถลกขึ้นไปนิดหน่อยก็เห็นเนินเนื้อนุ่มนวลแล้ว

หรืออาจเพราะว่าความเก็บกดบวกกับความเครียดที่สะสมมาตลอดทั้งวัน

... ไม่ว่ามันจะเป็นเหตุผลอะไร ผมก็ไม่อาจยับยั้งจิตใจตัวเองในตอนนั้นได้...

.

.

.







01.01 น.

ผมออกมายืนสูบบุหรี่นอกรถ คิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตลอดสามชั่วโมงที่ผ่านมา... ผมทำลงไปได้ยังไงวะ

ร่างเปลือยของสาวน้อยนอนแผ่อยู่ในรถ ทั่วร่างเต็มไปด้วยร่องรอยของการปลดปล่อยราคะ...เป็นสามชั่วโมงที่ผมระบายอารมณ์ลงบนเรือนร่างของเธออย่างหื่นกระหายราวกับสัตว์ป่า จนกระทั่งหมดสิ้นด้วยความโกรธความอยากและความคึกคะนอง

...

แต่นั่นยังไม่น่ากลัวเท่ากับตอนที่ผมได้สติ...

ขณะที่ผมกำลังจัดการใส่เสื้อผ้าคืนให้เธอ ผมก็เพิ่งจะเริ่มรู้สึกว่ามันผิดปกติ ร่างกายเธอมันเกร็ง ผิวหน้าซีด ชีพจรหยุดเต้น คุณพระช่วย!!!... เธอไม่หายใจแล้ว!?!

จะตั้งแต่ตอนที่ล้มหัวฟาดเสาไฟ หรือขาดใจตายระหว่างถูกผมกระทำก็ตามที

...เธอตายแล้ว!!


...


ผมทำลงไปได้ยังไงวะ








01.10 น.

อย่ามัวคิดคร่ำครวญให้เสียเวลา มาถึงขั้นนี้ผมคงต้องจัดการต่อให้เรื่องนี้มันจบ

ผมขับรถพาร่างไร้สติที่ตอนนี้กลายเป็นร่างไร้วิญญาณของน้องอุ้มออกนอกเมือง ตั้งใจจะหาที่เหมาะๆสำหรับจัดการเธอ







02.02 น.

งานเผานั่งยางถูกจัดขึ้นที่ลานกำจัดขยะนอกเมือง

ผมอยากขอโทษเธอกับสิ่งที่ผมได้กระทำลงไป...และขอยืนยันว่าผมบริสุทธิ์ใจ

ผมอยากขอโทษเธอกับสิ่งที่ผมได้กระทำลงไป...และขอยืนยันว่าผมบริสุทธิ์ใจ

ผมอยากขอโทษเธอกับสิ่งที่ผมได้กระทำลงไป...และขอยืนยันว่าผมบริสุทธิ์ใจ

ผมอยากขอโทษเธอกับสิ่งที่ผมได้กระทำลงไป...

...และขอยืนยันว่า...

...ผมบริสุทธิ์ใจ


.

.

.


ผมหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋ากางเกง ก่อนโยนเข้ากองไฟ...เจตนาเริ่มต้น ผมแค่อยากจะคืนมันให้เธอ


เรื่องมันก็แค่นั้นเอง...


.


.


.



หากผมไม่เจออะไรบางอย่าง ในกระเป๋าของเธอ








02.20 น.

...ผมยืนเหงื่อแตกพลั่กอยู่ใกล้กับกองไฟเบื้องหน้า แต่สิ่งที่ทำให้ผมเหงื่อแตกหาใช่ความร้อนจากกองไฟ

.

.

.

ก่อนหน้าที่จะกลับ ผมเช็คความเรียบร้อยอีกครั้ง พบกระเป๋าถือของเธอ
ของมีค่าในนั้นผมไม่ต้องการเลยสักนิด ผมโยนมันเข้ากองไฟทีละชิ้นเพื่ออุทิศแด่เธอ แต่แล้ว ผมกลับสะดุดใจกับเศษกระดาษใบหนึ่งที่ถูกขยำทิ้งไว้ในกระเป๋า

...เป็นใบรับรองแพทย์ของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง




"ผลการตรวจเลือดระบุว่าคุณ...   ...มีเลือดบวก..."

.

.

.

เชี่ยเอ้ย!!...ทีนี้รู้หรือยังครับ ว่าอะไรที่ทำให้ผมเหงื่อตก.



----------------------------------------------------------------
จบแล้ว ขอบคุณที่อ่านครับ -__-"

จากคุณ	: Sweettoxic
เขียนเมื่อ	: 17 ก.พ. 55 19:15:22