ตาย..... ราสส์ กิโลหก
คำเดียวสั้นๆ แต่ความหมายนั้น น่าเกรงขามสุดที่จะบรรยาย มนุษย์ทุกคนในโลกนี้ถ้าถามถึงความตาย ทุกคนต่างเบือนหน้าหนี และพยายามที่จะไม่ไปยุ่งเกี่ยวหรือข้องแวะกับความตาย สัตว์ต่างๆถ้ามันพูดได้ ก็คงไม่ต่างจากจากมนุษย์ คือกลัวตาย ถ้าคนที่มีจิตใจปกติ จะต้องกลัวความตาย นอกจากพวกที่สติแตกจากความกดดันจนควบคุมตัวเองไม่ได้ อันนี้เป็นข้อยกเว้น ธรรมชาติเป็นผู้ปั้นแต่งสิ่งต่างๆในโลกนี้ ไม่มีผู้ใดหลุดพ้นกฎของธรรมชาติไปได้ เกิดมาแล้วต้องตายทุกคน มนุษย์รู้กฎข้อนี้ดี เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะตายเมื่อใด ต่างคิดว่าความตายยังอยู่อีกห่างไกล จึงไม่คิดกังวลกับความตาย แต่ความจริงแล้วความตายนั้นอยู่รอบตัวเรา มันเหมือนแก๊สไร้สีและกลิ่นที่พร้อมจะระเบิดได้ทันทีหากมีสิ่งกระตุ้น เพียงแต่เรานั้นไม่รู้ตัว เพื่อนผมคนหนึ่ง ถ้าคุยกันเรื่องความตายมันบอกว่า มันไม่กลัวความตาย แต่กลัวจะไม่ตายซะมากกว่า อ้ายนี่ท่าจะเพี้ยน พูดจากวนอวัยวะเบื้องต่ำ เอ็ง จะบ้าหรือไง ?.ใครๆก็กลัวตายกันทั้งนั้น ผมเสียงดังใส่มัน เอาล่ะๆ ข้าจะอธิบายให้เอ็งฟัง อ้ายเพื่อนจอมเพี้ยน ยกมือขึ้นห้ามญาติ เวลาเอ็งไปถอนฟัน ถ้าหมอฟันไม่ฉีดยาชา เอ็งจะยอมให้หมอเอาคีมปากยาวๆมาควักเอาฟันเอ็งออกจากเหงือกมั๊ย ! แค่นึกภาพความเสียวก็พุ่งเข้าสมองจนต้องเอามือมากุมที่แก้ม ถ้าไม่มียาชา ข้าคงชักตาตั้งแน่ๆ ใครจะบ้าทำอย่างนั้น ข้าถึงบอกเอ็งไงว่า ข้าไม่กลัวตายแต่ที่กลัวคือไม่ตาย มันเห็นผมทำหน้าโง่ๆ จึงบอกว่า
คนที่ใกล้ตายจะเจ็บปวดทรมานมาก ทุรนทุราย กว่าจะสิ้นใจตาย ตรงกันข้ามหากตายไปทันทีเลยจะสบายกว่า เอ็งว่าข้าพูดถูกหรือเปล่า ?
อือๆๆๆ ผมพยักหน้าเห็นด้วย ****************** คนเรานั้นมิได้เกิดจากกระบอกไม้ไผ่ ย่อมมีพ่อ แม่ พี่ น้อง พี่ ป้า น้า อา เมีย น้องเมีย ลูก หลาน ฯลฯ ถ้าได้ตายลงไป ผู้ใกล้ชิดก็จะเสียใจ ร้องห่มร้องไห้กัน ผัวเมียบางคู่รักกันมาก หากฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดสิ้นลมไป ฝ่ายที่ยังอยู่ก็จะร้องไห้เสียใจตีอกชกหัวเป็นที่เวทนาแก่ผู้มาร่วมงานศพ แต่ในระยะเวลาไม่นาน เมื่อธรรมชาติเรียกร้อง เขาหรือหล่อนก็จะยิ้มออก เมื่อได้พบคนปลอบใจคนใหม่ ดังที่ว่า ที่ตายก็ตายไป ที่อยู่ก็เอากันไป ...ไว้ในป่าช้า..
บางคนตายไปแทนที่จะมีคนเสียใจกลับดีใจที่ตาย ..เสียได้ก็ดี...เช่นผัวแก่ หรือเมียแก่ ที่อายุต่างกันมาก อีกฝ่ายจะแอบดีใจลึกๆ เพราะความจำเป็นต้องอดทนอดกลั้นมาเป็นเวลานาน ตายไปได้ก็โล่งใจ เหมือนเอาตุ๊กแกออกไปจากตัว
ญาติผู้ใหญ่ที่อายุมากๆมีลูกหลานหลายคน คนแก่เหล่านี้ส่วนใหญ่หนังเหนียวกว่าจะตายต้องใช้เวลานาน พวกลูกหลานไม่ว่าอยู่ใกล้ไกลแค่ไหน ต้องเดินทางมาเฝ้ามาเยี่ยม ยิ่งมีมรดกแยะๆก็ต้องมานอนเฝ้ากันจนหยดสุดท้าย ในใจลึกๆต้องมีคิดอะไรกันบ้างละ คนที่บ้านอยู่ต่างจังหวัดไกลๆก็ลำบากหน่อย พอสิ้นลม ปุ๊บ เหมือนยกภูเขาออกจากอก ...อันเป็นการเสร็จสิ้นภารกิจ..
สำหรับผมนั้น ความตายได้เข้ามาถึงตัวเสียแล้ว ไม่มีทางหลบหนีได้ เกิดก็เกิดมาพร้อมกัน แต่เจ้าได้หนีตายจากข้าไปเสียแล้ว เจ้าเคยเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในตัวของข้า ต่อจากนี้ไปเจ้าก็เป็นเพียงสิ่งไร้ค่าชิ้นหนึ่งที่ใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้อีกแล้ว โธ่ ! ไม่น่ามาด่วนจากไปเลย ...หรือนี่คือการตายทั้งเป็น ! ....
จากคุณ |
:
สวนดอก
|
เขียนเมื่อ |
:
17 ก.พ. 55 21:00:14
|
|
|
|