ความคิดเห็นที่ 1 ใต้ฟ้ากว้างกระจ่างดาวราวความฝัน คนเดียวดายบากบั่นอย่างหม่นไหม้ หลอกตัวเองยังเหลือทางย่างเท้าไป ขับเคลื่อนใจ..ที่เต้นอ่อนรอนกำลัง จากคุณ : คุณชายต้วน เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 55 16:43:04

ความคิดเห็นที่ 2 อยู่คนเดียวกับความเหงาใต้เงาจันทร์ กับเศษฝันที่ลอยคว้างแล้วห่างหาย กับความเศร้าที่พร่างพราวดั่งดาวพราย จึงเสพซ่านความเดียวดายในค่ำคืน  ............. คลายเหงาเศร้าใต้เงาจันทร์มือฉันลูบ บรรจงจูบขอบปากแก้วแจ๋วระรื่น ถ้อยทีถ้อยน้ำแข็งขังรินทั้งคืน สายสายตื่นสดชื่นแสนแผนเย้ยจันทร์ จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 55 17:13:07

ความคิดเห็นที่ 3 อยู่เงียบเงียบคนเดียวกับความเหงา อยู่ใต้เงาดาวเดือนบนท้องฟ้า อยู่กับความชอกช้ำและน้ำตา เวียนว่ายอย่างอ่อนล้าตลอดคืน จากคุณ : คนจำแลง เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 55 20:05:53

ความคิดเห็นที่ 4 อยู่คนเดียวเพื่อค้นหาบางความหมาย เศษหินทรายอาจมีค่ากว่าตัวฉัน อยู่คนเดียวและหายใจไปวันวัน ไม่มีฝัน ไม่มีวัน พบเจอใคร หากจะมีบางอารมณ์ให้รำลึก ก็รู้สึกรวดร้าวรุนแรงไหว เจ็บปวดล้ำรุกเร้นทิ่มแทงใจ ฉันเป็นใคร ทำไม ไม่รู้ตน ^^ จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 55 16:32:27

ความคิดเห็นที่ 5 อยู่คนเดียวในคืนวันอันมืดมิด ดาวกระจิ๊ดระยิบฟ้าพาใจฝัน ค่ำคืนที่เงียบเหงาไร้เงาจันทร์ หาเขตกั้นกรอบใจไม่ได้เลย จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 55 14:34:52

ความคิดเห็นที่ 6 ...กับความเศร้าที่พร่างพราวดั่งดาวพราย... โอ้ สหายเป็นกระไรใคร่ปุจจา เหนื่อยเพราะงานหรือเพราะรักหนักอุรา หรือเพราะว่าความฝันมันเลือนไป ...กับเศษฝันที่ลอยคว้างแล้วห่างหาย... มันสลายก็เก็บคืนฟื้นฝันใหม่ ยังมีชีพย่อมมีหวังพลังใจ ก้าวต่อไปสู้อีกทีสิมิ่งมิตร! จากคุณ : Alexandria เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 12:05:12