Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
* * * ...วาเลนไทน์ ที่ไม่อาจลืม... * * * ติดต่อทีมงาน

“ ฮัลโหล…สวัสดีค่ะ คุณพิมชนก ใช่ไหมคะ “

“ ค่ะ…ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่า…”

“ ขอโทษค่ะ  ที่รบกวน ฉันชื่อ เบญญาภา ค่ะ…คุณพิม  ฉันใคร่ขอความกรุณา  ฉันมองไม่เห็นใครอีกแล้วนะคะ  ได้โปรดเห็นแก่ลูกผู้หญิงด้วยกันเถิดนะคะ…”


เที่ยงคืนสิบห้านาที…ของวันที่สิบสามกุมภาพันธ์  วันนั้นฉันเพิ่งจะเสร็จจากภาระกิจประจำวัน  และกำลังจะเข้านอน  เบอร์ที่ไม่คุ้น  เสียงปลายสายเป็นผู้หญิงอายุน่าจะประมาณสามสิบ...  เสียงเธอเศร้าสร้อยแต่ออกจะร้อนรนนิดๆ   เรื่องราวที่พรั่งพรูออกจากปากเธอทำเอาฉันตกตะลึงจนแทบไม่มีเวลาหายใจ… เธอแทบจะไม่ปล่อยช่องว่างให้ฉันได้ท้วงติง หรือแสดงความคิดเห็นใดๆเลย…คำอ้อนวอน...  ขอร้องของเธอทำเอาฉันครุ่นคิด  ตลอดทั้งคืน….


” แทนค่ะ... ทำไมคุณไม่จากฉันไปให้พ้นๆ  ฉันยอมรับว่า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาฉันยังไม่ลืมคุณ... แต่ฉันก็ไม่ได้หวังที่จะให้คุณกลับมา   ในบางครั้งฉันยังแอบคิดว่า... ถ้าคุณตายจากโลกนี้ไปแล้วก็น่าจะดี “


สิบสี่กุมภา…ซึ่งมันเป็นวันแห่งความรัก  แต่ทำไมในความรู้สึกของฉันมันหนักอึ้ง   เหมือนกับว่าฉันได้แบกโลกไว้ทั้งใบ…ทุกประโยค   ทุกถ้อยคำของผู้หญิงคนนั้นยังดังกังวาลก้องอยู่ในโสตประสาทของฉัน….


“ คุณพิม…เรื่องที่ฉันจะขอความกรุณาจากคุณ  ฉันคิดว่ามันเป็นการไม่สมควรหรอกนะคะ   ฉันรู้ว่าคุณต้องลำบากใจกับเรื่องที่ฉันจะเล่า…กรุณารับฟังฉันสักนิดนะคะ… ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา   ฉันไม่เคยมีความสุขเลยแม้แต่วันเดียว...และ ฉันได้รู้แล้วว่าการที่ฉันได้อยู่กับคนที่ไม่มีใจมันทรมาณมากแค่ไหน   แต่ฉันก็ยังดื้อรั้นพยายามทุกวิถีทางเพื่อที่จะรั้งเขาไว้   เพราะคำว่า “ รัก “ แต่มันเป็นรักของฉันคนเดียวนะคะ  ไม่ใช่รักของ “เรา” เพราะในใจของเขายังคงมีแต่คุณไม่เสื่อมคลาย... ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านมาสามปีแล้วก็ตาม”

“ฉันกับแทนเจอกันที่นู่น  เราเป็นเพื่อนร่วมงานกัน  วันนึงเรามีปาร์ตี้กัน... แทนเมามากฉันต้องขับรถไปส่งแทนถึงที่พัก  ฉันผิดเองค่ะที่ไม่ระวังตัวเท่าที่ควร… แทนเค้าก็เสียใจมาก  ที่ทำผิดต่อคุณ  หลังจากนั้นอีกเดือนกว่าๆฉันรู้ว่า...ฉันกำลังจะมีเด็ก  มันเป็นช่วงที่แทนกำลังจะเตรียมตัวกลับมาที่นี่….ฉันขอโทษนะคะ ได้โปรด...อภัยให้ฉันด้วย”


บุคคลที่ฉันนึกถึงมากที่สุด  จะเป็นใครไปเสียไม่ได้นั่นคือแม่ของฉันเอง...   ไม่ว่าฉันจะมีความสุขหรือความทุกข์แม่เป็นคนที่ฉันคิดถึงเป็นคนแรกเสมอๆ


“ ลูกต้องถามใจตัวเองดีๆ   ก่อนที่ลูกจะตัดสินใจทำอะไร…ลูกจะเป็นคนที่เจ็บปวดที่สุด   จำคำของแม่ไว้... เรื่องของคนสองคนรึสามคนมันเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน   มันมีความเจ็บปวดแฝงอยู่กันทุกคน  ไม่ว่าจะเจ็บมาก... เจ็บน้อย... สุดท้ายก็ต้องเจ็บอยู่ดี  คำว่า “พอดี “รึ “ดีพอ “ของแต่ละคนไม่เท่ากัน….ลูกอาจจะบอกว่าพอดี  แต่สำหรับคนอื่นอาจจะบอกว่าไม่   แม่เชื่อว่าลูกมีสติ  และลูกก็จะใช้สติในการตัดสินปัญหา…ซึ่งแม่ก็รู้คำตอบอยู่แล้วว่าลูกจะทำยังไง...  ลูกเลือกจะทำในสิ่งที่ถูกต้องเสมอๆ ในบางครั้งแม่ก็อยากให้ลูกเลือกที่จะทำในสิ่งที่ถูกใจมากกว่า...  ซึ่ง มันอาจจะเป็นการเห็นแก่ตัวไปหน่อย   แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เรามีความสุขในช่วงเวลานึง…ถึงแม้ว่าแม่จะไม่อยากเห็นลูกทำร้ายหัวใจตัวเอง...  แต่แม่ก็เคารพในการตัดสินใจของลูกเสมอ…คนดีของแม่   แม่ผิดเองจ้ะลูกรัก   ที่ยัดเยียดสิ่งเหล่านี้ที่ติดตัวลูกมา...  ขอโทษจ้ะ”


…หลังเลิกงานของเย็นวันศุกร์   ฉันมีนัดกับใครคนนึงที่ร้านอาหารแถวๆที่ทำงาน   ซึ่งใครคนนั้นก็คืออดีตคนรักของฉันนั่นเอง…ฉันตัดสินใจอยู่นาน   ก่อนที่จะมาเจอกับแทน...  สามปีที่เราไม่ได้เจอหน้ากัน   เขายังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปเท่าไร  มีซูบและผอมลงจากเดิมไปนิดหน่อย


“พิม…สบายดีใช่ไหม”   เขาเอ่ยถาม สบตาฉันแล้วรีบก้มหน้า

“ค่ะ…สบายดี แล้วคุณล่ะ ”  ฉันตอบพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปากพยายามที่จะสบตาอีกฝ่าย   เขาไม่ตอบผงกหัวเบาๆทั้งที่ยังก้มหน้า  ภาพที่ฉันเห็นในตอนนี้เขาเป็นผู้ชายที่อ่อนแอผิดจากเมื่อสามปีที่แล้ว

“แทนคะ…อดีตที่ผ่านมาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น   ฉันขอร้องให้คุณลืมมันนะคะ   คุณต้องอยู่กับปัจจุบันและอนาคตเท่านั้น   คุณต้องเข้มแข็งและทำใจยอมรับ…”

“แต่ผมลืมพิมไม่ได้…ผมขอโทษ  ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะทำร้ายทั้งเบญและพิม…พิมอภัยและให้โอกาสผมสักครั้งได้ไหม”   เขาเงยหน้าขึ้นสบสายตาฉันอย่างเว้าวอน

“แทนคะกรุณาฟังพิมสักนิดเถิดนะคะ…ที่ผ่านมาไม่ว่าจะเกิดเรื่องราวมากมาย   ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดีทุกอย่างเราไม่สามารถกลับไปแก้ไข…ฉันลืมมันหมดสิ้นทุกอย่างแล้ว และฉันก็อยากให้คุณลืมมันเหมือนกัน   เราเริ่มต้นกันใหม่กับบทบาทและหน้าที่ที่เราควรจะทำ…แทนคะอย่าลืมนะคะว่าคุณเป็นหัวหน้าครอบครัว   ถ้าขาดคุณไปพวกเค้าจะอยู่กันยังไง…”

“ผมไม่ได้รักเบญ…ผมรักพิม…และไม่มีวันรักใครได้อีก  ที่ผ่านมาผมยอมรับว่าทำผิด  แต่พิมรู้ไหมว่าผมไม่มีความสุขแม้แต่วินาทีเดียว…ที่ต้องทนก็เพราะลูกเท่านั้น”

“แต่เบญเค้ารักคุณมากนะคะ...  เธอบอกกับฉันว่าเธอรักคุณมาก   คุณต้องดูแลเธอและลูกให้ดี... คุณลองหันกลับไปมองเธอ…มองให้ลึกกว่าทุกครั้ง  คุณจะได้เห็นว่าผู้หญิงคนนึงรักคุณมากแค่ไหน...  เธอยอมทนทุกอย่าง  ยอมทนเห็นคุณเย็นชาใส่เธอ   ยอมให้คุณมองเธอด้วยสายตาว่างเปล่า... เหมือนกับว่าเธอไม่ได้มีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้….ก็เพราะคำว่า ”รัก”  กรุณาอย่าทำร้ายเธออีกเลยนะคะ”

“ผมรักใครไม่ได้อีกแล้วพิม”

“เราจะยังอยู่ด้วยกัน….ตลอดไป  ฉันจะไม่จากคุณไปไหน   ฉันเชื่อว่าคุณทำได้…ที่ผ่านมาเราทุกคนบอบช้ำกันมามากพอแล้ว... ระหว่างเรามันจบไปนานแล้วนะคะ   และฉันก็หมดใจไปนานแล้วเหมือนกัน….หากเราจะเริ่มต้นใหม่ก็คงเป็นได้แค่เพื่อนเท่านั้น….ขอโทษค่ะแทน”


ฉันไม่อาจควบคุมตัวเองได้…ทันทีที่เข้าไปนั่งอยู่ในรถน้ำตาก็ไหลพรั่งพรูออกมา   ผู้ชายคนที่ฉันเฝ้าถวิลหา... บัดนี้เขาได้มานั่งอยู่ตรงหน้า...  หากแต่ไกลเกินกว่าที่จะเอื้อมมือถึง... สายตาคู่นั้นยังมองฉันไม่ต่างไปจากหลายปีที่ก่อน…  ”ระหว่างเรามันจบไปแล้ว    และฉันก็หมดใจไปนานแล้ว”   มันไม่ใช่เลย …ที่ผ่านมาฉันหลอกตัวเองตลอดเวลา ... พระเจ้า!ทำไมถึงให้บททดสอบกับฉันเช่นนี้…  ทำไมต้องนำเขากลับมาอีกครั้งรึว่าก่อนหน้านี้มันยังไม่สาแก่ใจ…หัวใจของฉันในตอนนี้เหมือนมีเข็มสักหมื่นเล่มกำลังทิ่มแทง... และมันกำลังจะแตกสลายไปในไม่ช้า…


“แม่!... แม่ช่วยพิมด้วย!”   ฉันตะโกนก้องภายในใจ  สะอื้นไห้ปริ่มเหมือนว่าจะขาดใจ


##################################################################


“แม่พร้อมที่จะเดินเคียงข้างไปกับลูกเสมอ   ไม่ว่าลูกจะเดินไปในทิศทางใด…ถึงแม้ว่าวันนี้ลูกเจ็บแต่แม่ก็ภูมิใจ  เพราะแม่เชื่อว่าลูกสาวของแม่จะไม่มีวันทำร้ายใคร…สูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วค่อยๆปล่อยมันออกมา   จงหลับตาซะ... อีกไม่กี่ชั่วโมงก็เช้าแล้ว   อย่าคิดอะไรมากมาย ช่วงนึงของชีวิตคนเรามันสั้นนัก…พายุมันได้พัดผ่านไปแล้ว   เราจะช่วยกันชะล้าง   ซ่อมแซม   ปัดกวาดเศษฝุ่นละอองที่มันตกค้าง...  อีกไม่นานทุกอย่างมันก็จะกลับมาสวยงามดังเดิม”


##################################################################

แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 55 14:51:54

จากคุณ : ใยไหมกะใบม่อน
เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 14:47:27




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com