วิวาทะ 2 (short short story 8)
|
 |
พวกเรามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร
ขับรถมา เฮ้ย ไม่ใช่ เพราะเรามีชีวิต เพราะมีแรงผลักดัน เพราะมีเหตุผลบางอย่าง เราจึงได้มานั่งอยู่ในที่นี้
ฝ่ายตรงข้ามนิ่งคิด
แล้วจุดหมายของชีวิตคือสิ่งใดกัน หรือเราเพียงแค่เกิดมาเพื่อพบกับ เกิด แก่ เจ็บ ตาย แค่อยากให้เรียนรู้เรื่องพวกนี้ เพื่อหาหนทางข้ามพ้นไปจากพวกมัน ก็ไม่ต้องเกิดตั้งแต่แรกเลยไม่ดีกว่าหรือ
อีกฝ่ายส่ายหน้าระรัว
ไม่ได้ ไม่ได้ แอ็คชั่น ย่อมเท่ากับ รีแอ็คชั่น เมื่อมีเหตุ ก็ต้องมีผล ตราบใดที่เรายังไม่อาจหยุดกระแสแห่งแอ็คชั่นได้ ก็ย่อมต้องมีการเกิดอยู่เสมอ
แล้ว...อะไรคือปฐมเหตุล่ะ แอ็คชั่นแรกที่ทำให้เกิดชีวิตทั้งหมด เริ่มต้นการเวียนว่ายตายเกิดนี้ล่ะ มันคืออะไร
อืมมมม...อาจ...อาจจะเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นมาพร้อมกับบิ๊กแบงก็เป็นได้ จุดกำเนิดของจักรวาล ที่มีแรงขับเคลื่อนแรกแห่งชีวิตซ้อนทับอยู่ด้วย
ฝ่ายตรงข้ามจ้องตาเขม็ง
แล้วจะมั่นใจได้อย่างไรว่าไอ้การกำเนิดจักรวาลที่ว่านั่น มันมีอยู่จริง
อืม...ในตอนเริ่มต้น มันต้องมีอะไรสักอย่างแหละ ถ้าไม่ใช่บิ๊กแบง ก็ต้องมีอย่างอื่นอยู่ดี
แล้วก่อนหน้านั้นล่ะ ก่อนหน้าบิ๊กแบง หรืออะไรก็ตามแต่
ทั้งคู่พากันเงียบไป
แล้วจะมั่นใจได้อย่างไรว่ามีการกลับชาติมาเกิดจริง
แน่นอน ไม่อย่างนั้นพอตายแล้ว ชีวิตจะหายไปไหนได้ ทุกสิ่งทุกอย่างในจักรวาลนี้ไม่อาจหายไปเฉยๆ มันต้องเปลี่ยนจากรูปหนึ่ง ไปสู่อีกรูปหนึ่งเท่านั้น
แล้วถ้ามันเปลี่ยนจากชีวิต ไปเป็นอย่างอื่นเพื่อชดเชยให้เท่ากันล่ะ
ถ้าอย่างนั้น...กระบวนการย้อนกลับก็ต้องเกิดขึ้นได้เหมือนกัน จากอย่างอื่นที่ว่า กลับมาเป็นชีวิตอีกครั้ง มีช่วงเวลาของการไม่เป็นชีวิตเพิ่มขึ้นมาเท่านั้นเอง บางที นั่นอาจจะเป็นนรก สวรรค์ ที่เชื่อกันก็เป็นได้ ช่วงจังหวะการเปลี่ยนผ่านจากชีวิตหนึ่ง ไปสู่อีกชีวิตหนึ่ง
ทั้งสองนิ่งเงียบไปอีกครั้ง ก่อนฝ่ายหนึ่งจะเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
...พวกเรามาอยู่ที่นี่เพื่ออะไรกัน
ทั้งสองคนจ้องหน้า เผยรอยยิ้ม หยิบแก้วขึ้นชน แล้วดื่มจนหมด พวกเขาต่างรู้สึกลิ้นพองโตคับปาก จนเริ่มพูดจากันไม่รู้เรื่อง แต่การถกเถียงถึงความหมายแห่งชีวิต และจักรวาล ยังคงดำเนินต่อไปอย่างเข้มข้น สลับกับการชนแก้ว และผลัดกันไปอ๊วก
ทั้งคู่ต่างปวดหัวแทบตาย เมื่อตื่นขึ้นในตอนบ่ายของวันถัดมา และจำอะไรไม่ได้เลยสักนิด
| จากคุณ |
:
zoi  
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 มี.ค. 55 10:54:08
|
|
|
| 
