ตอนที่ 3
*~ ความประทับใจของผู้ที่ได้ไปร่วมงาน
- น้องขวัญ (Kwan Thitipaphonpat): รู้สึกอิ่มอก อิ่มใจค่ะ ^^
- พี่นุช (Nucharat Siriprapawan): เพิ่งรู้ว่าน้องๆตาบอดเล่นดนตรีไทยและสากลได้เก่งมาก แถมเล่นกีฬาได้ดี น้องคนหนึ่งว่ายน้ำเก่งมากถึงขั้นได้เหรียญเงินพาราอาเชี่ยนมาครอง ทำให้รู้สึกว่าความพิการมิได้เป็นอุปสรรคต่อการเรียนรู้ฝึกฝน มันอยู่ที่ใจรักและความชอบในสิ่งที่อยากทำ ทำให้สามารถทำได้ในสิ่งที่เป็นไปได้ยาก
- อ.นัท (Nat Wimuttisuk):
อาจมองเห็นไม่ชัดอย่างใครใคร
แต่หัวใจของหนูสว่างยิ่ง
ความสามารถมากมายล้วนของจริง
สร้างทุกสิ่งสรรค์โลกสวยด้วยหัวใจ :)
- เจ้าหญิง เตยศรี
ความรู้สึกต่อน้อง: รู้สึกว่าน้องๆเป็นเด็กดี เรียบร้อย ไม่ดื้อ ไม่งอแง ไม่เกเร มีวินัย มีมารยาทที่ดี (เมื่อเทียบกับเด็กปกติทั่วๆไป) และรู้สึกว่าน้องๆสามารถดำเนินชีวิตอยู่ มีความสุขกับปัจจุบันที่เค้าเป็น มีความสุขกับเพื่อนๆซึ่งพิการทางสายตาเหมือนๆกัน และการที่ทุกคนพิการเหมือนกันหมด อาจจะทำให้เค้าไม่รู้สึกว่าเค้ามีปมด้อย
ความรู้สึกในการได้มาทำกิจกรรมครั้งนี้: ดีใจทีมีโอกาสได้มาทำความดีให้สังคม เริ่มต้นตั้งแต่ขั้นวางแผนจนจบงาน ภูมิใจที่แรงกาย แรงใจของเรา ทำให้น้องๆและเพื่อนๆมีความสุข ยิ้ม หัวเราะได้ มีความสุขที่เห็นทุกๆคนยิ้ม เวลาเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมง ได้สร้างสายสัมพันธ์ที่ดีระหว่างเพื่อนๆในทีม และความดีจากงานบุญที่ร่วมกันทำครั้งนี้ จะประทับอยู่ในความทรงจำ จนทำให้อยากกลับมาทำอะไรดีๆให้สังคมด้วยกันอีก ทำให้รักกันเหมือนพี่เหมือนน้อง ที่พร้อมจะแบ่งปันสุขทุกข์กันค่ะ
+ + + +
- น้องหน่อง (Brilliantty Nhong): ความสุขที่สัมผัสได้ .. ด้วยใจ
(1) เอ๊า น้องเอ็ม ยิ้มหน่อย
หนึ่ง สอง สาม ... แชะ!!
อุ๊ย ฟันหลอ..
น้องเอ็มเดินมาดูรูปใกล้ๆ พลางยิ้มหัวเราะชอบใจ
น้องเอ็มอายุราวๆ 5-6 ขวบ เรียนอยู่ชั้นอนุบาล 3 น้องคนนี้ทักษะการถ่ายรูปดีทีเดียว สอนไม่นาน ก็สามารถจำปุ่มกด วิธีการถ่าย การวางมือและรู้วิธีการดูรูปได้เลย เข้าใจว่าตาพอมองเห็นบ้าง สังเกตจากการเดินและรูปที่ถ่ายออกมา ค่อนข้างได้โฟกัสพอสมควร
เห็นพี่นุชเล่าให้ฟังว่า ที่นี่ถึงแม้เป็นโรงเรียนคริสต์แต่น้องๆสวดมนต์แบบพุทธทุกวัน เลยลองถามน้องเอ็ม
สวดมนต์ก่อนนอนมั่งหรือเปล่า
น้องเอ็มพยักหน้า
ไหนสวดให้พี่ฟังหน่อย
... น้องเอ็มนิ่งเงียบ ไม่ตอบ
เลยลองแย็บๆดู
ใช่สวดแบบนี้หรือเปล่า อะระหัง สัมมา สัมพุทโธ ภะคะวา..
น้องเอ็มตอบทันควัน
ต้องกราบ 3 ครั้งก่อน แล้วนะโม 3 จบ แล้วค่อย อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ แล้ว สวากขาโต
ทำเอาคนถามอึ้งไปถนัด แสดงว่ารู้จริง ทำจริง บางครั้งการเงียบไม่ได้แปลว่าไม่รู้ เพียงแต่ไม่ได้พูดมันออกมามากกว่า ..
ประทับใจยกแรก
(2) เอาตุ๊กตา มาให้น้องเอ็มเลือกเป็นที่ระลึก น้องเค้าเลือกอยู่นาน พร้อมบอกว่าเอาตัวสีเขียว
ถ่ายรูปให้หนูหน่อย เลยมีรูปถ่ายพร้อมตุ๊กตาเป็นหลักฐาน
ดูแลตุ๊กตาของพี่ดีดีนะ
หนูขอเอาเข้าไปเก็บในห้อง
พร้อมกับจูงพาเข้าไปที่ห้อง เข้าใจว่าเป็นห้องเรียน คล้ายๆโต๊ะนักเรียนประจำตัวของแต่ละคน โต๊ะของน้องเอ็มอยู่แถวหน้าสุด แอบเห็นว่ามีสมุดวางอยู่บนโต๊ะ เป็นสมุดที่เขียนโดยอักษรเบลล์ ที่เอากระดาษรีไซเคิลมาเจาะเป็นรู ตามตัวอักษร ถูกเย็บรวมกันหลายหน้า เลยเอ่ยปากถาม
สมุดนี้เขียนเองหรอ
น้องเอ็มพยักหน้า
ไหนอ่านให้พี่ฟังหน่อย
หนูเขียนนานแล้ว จำไม่ได้
อ้าว เอาเล่มนี้ ก็ได้ เห็นมีวางอยู่หลายเล่ม
เล่มนี้เป็นสูตรคูณ น้องเอ็มเอามือแตะๆที่หน้าปก แล้วพลางตอบ
ท่องได้เปล่า ท่องให้ฟังหน่อย แอบอึ้ง ว่าเด็กสมัยนี้เริ่มท่องสูตรคูณตั้งแต่อนุบาลสามเลยหรอ จำได้ว่าเพิ่งจะมาท่องตอนอยู่ ป. 2 เอง
น้องเอ็มก็ค่อยๆ ก้มหน้าไปที่สมุดพร้อมกับเอามือแตะที่ไปที่ตัวอักษรที่ตัวเองเขียนขึ้นมา แล้วเริ่มอ่าน
สอง หนึ่ง สอง
สอง สอง สี่
...
สอง สิบสอง เป็น ยี่สิบสี่
พร้อมกับเงยหน้า ว่าจบแล้ว
แล้วแม่สามล่ะ ได้เปล่า
ได้
น้องเอ็มก็เริ่มอ่าน อย่างตั้งใจ
สาม หนี่ง สาม พร้อมเอานิ้วไล้ไปตามตัวอักษรเบลล์
สาม สอง หก ..
ภาพที่เห็นขณะที่น้องกำลังอ่านนั้น จู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมา โดยไม่รู้ตัว
พอน้องเอ็มท่องจบ เงยหน้า
เลยเอ่ยปากถามพลางเช็ดน้ำตาป้อยๆ คุมเสียงไม่ให้สั่น
เหนื่อยยัง
เหนื่อยแล้ว น้องเอ็มยิ้มพร้อมทำท่าอายๆ
ป่ะ ออกไปข้างนอกกัน
ประทับใจยกสอง
(3) นั่งเล่นอยู่ที่เก้าอี้คุยกับน้องๆคนอื่น จู่ๆน้องเอ็มก็เอารูปที่ถ่ายมาอวด
อ่ะ
ไปถ่ายที่ไหนมา
ตรงนี้
สวยจัง โตขึ้นต้องเป็นนักถ่ายรูปมืออาชีพแน่เลย
น้องเอ็ม ยิ้มยิงฟันหลอชอบใจ ดูน้องเค้ามีความสุขกับการถ่ายรูปมาก
แล้วก็ถ่ายเล่นไปเรื่อยๆ เริ่มมีพี่ๆเข้ามาร่วมแจมถ่ายรูป ทีละคน สองคน โดยให้น้องเอ็มเป็นคนถ่ายทั้งสิ้น
ภาพสุดท้ายเป็นรูปหมู่ที่น้องเอ็มถ่ายก่อนจากกัน ..
พอถ่ายเสร็จ พลางโชว์รูปในกล้องให้พี่ๆดู
อ้ะ
พี่ๆชมกันใหญ่ว่า สวย ถ่ายครบทุกคนเลย
น้องเอ็ม ยิ้มกว้าง
แต่คนที่สอน แอบยิ้มกว้างกว่า ^______^,,
ประทับใจยกสาม
อาจจะฟังแล้วไร้เหตุผล ว่าสิ่งที่ทำให้คนรักกัน
หรือเป็นเพียงรอยยิ้ม รอยนั้นเมื่อวันแรกเจอ....
(หมายเหตุ : ภาพแรกคือภาพของน้องเอ็ม และภาพถัดๆมา คือฝีมือน้องเอ็มซึ่งตามองไม่เห็น เป็นคนถ่ายภาพนะคะ)
*~:. + .: กาพย์ห่อโคลง พี่กอดน้อง (นิราศพระมหาไถ่) :. + .:~*
