ความคิดเห็นที่ 1 โอ้ใครหนอทำสุนันยาพาเศร้าสร้อย มาเรียงร้อยถ้อยคำรอพ่อหนุ่มไหน ช่างใจดำทำเพื่อนเราได้อย่างไร อยากรู้ใจของคนทำจนช้ำเกิน กิ่งขอปลอบหัวใจเศร้าและเหงานี้ คนที่ดียังมีมากอย่าห่างเหิน อย่าหมองเศร้าเหงาใจเราเมื่อเขาเิมิน อย่าช้ำเกินให้หมองหม่นจนมืดมน ล้มแล้วลุกขึ้นใหม่ให้ใจแกร่ง จงเข้มแข้งอดทนไปไม่สับสน ทั้งวันนี้วันหน้าพากมล คงหาคนที่รู้ใจได้อีกครา............. สวัสดีค่ะคุณสุ กิ่งมาขอแจมกลอนด้วยค่ะ อิอิ เข้มแข็งๆๆๆค่ะสู้ๆๆๆ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 55 14:23:08

ความคิดเห็นที่ 2 ฝากแสงดาว พราวฟ้า ว่าคิดถึง เพ้อรำพึง ฝากฝัน ในวันเหงา คราก่อนนี้ เราสอง ปองแนบเนา วันนี้มีเพียงเงา..เฝ้าคอยเคียง.............สุนันยา เห็นหนึ่งสาว ขาวจัง นั่งหันหลัง หัวใจสั่ง เข้าใกล้ ไม่ให้เสียง ปอดกระเส่า เอาว๊ะ ฉันจะเสี่ยง ได้น้ำเลี้ยง ดีดี คงมีคู่ เอ๊ะคุ้นคุ้น เห็นหุ่น รุ่นสูสี เท่ายาหยี กำหนด ไม่อดสู อาจได้บท เรียนใหม่ ใครล่วงรู้ ไม่ใช่คู่ ก็เปลี่ยน เพียรหาใหม่ ............ลงท้ายต้องหาใหม่แหงๆ เหอเหอ จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 55 16:51:29

ความคิดเห็นที่ 3 ฝากแสงดาว พราวฟ้า ว่าคิดถึง เพ้อรำพึง ฝากฝัน ในวันเหงา คราก่อนนี้ เราสอง ปองแนบเนา วันนี้มีเพียงเงา..เฝ้าคอยเคียง..."สุนันยา" มองหาดาวพราวฟ้าว่าดวงไหน มันเกลื่อนไปแลลานแม้ขานเสียง ไร้คำตอบมอบกลับนับรายเรียง บอกได้เพียงเสี่ยงนะถ้าฝากมา ฝากคิดถึงตรึงใจให้ดาวส่ง ดาวคงหลง ป ณ.รอเสาะหา EMS. เกลื่อนไปไม่แลตา คนรอท่าเตรียมไห..ไว้รอรับ อยากให้ส่งมาใหม่ได้ไหมนะ อย่าเพิ่งผละละวางทางสดับ ใจต่อใจใส่ตรงไม่หลงครับ เน้นกำกับ ป ณ.ขอจังหวัด จะตามค้นจนทั่วไม่กลัวกฎ จะไม่ลดความเพียรแม้เขียนขัด เพียงอย่าฝากดวงดาวมากล่าวนัด ดาวเหลี่ยมจัดหลายแฉกแยกถึงเจ็ด ใดมากแง่แก่ลวงทุกช่วงหลบ เกินจะพบจะรู้ดูจนเข็ด ยิ่งเหลี่ยมคน..ปนเหลี่ยมดาว น้าวจนเคล็ด กว่าเสด็จเกินสะเด่าเข้าสะเดาะ นะนะนะ ฝากคิดถึง อันตรึงจิต ถึงมิ่งมิตรอีกครั้งดังเปลาะ จะฝากเพลงแสนหวานกานท์ไพเราะ ไปฉอเลาะข้างหู..คอยดูนะ.. จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 55 19:00:38

ความคิดเห็นที่ 4 ล้มแล้วลุกขึ้นใหม่ให้ใจแกร่ง จงเข้มแข้งอดทนไปไม่สับสน ทั้งวันนี้วันหน้าพากมล คงหาคนที่รู้ใจได้อีกครา.............คุณกิ่ง ขอบขอบุณ มากมาย น้ำใจเจ้า ปลอบคนเหงา คราวหม่น ให้ค้นหา รักครั้งใหม่ ไม่ไหวแล้วกานดา ปรารถนา คนไกล ไว้คงเดิม คงอยู่กับ แสงเงา คลอเคล้าคู่ ทนรอผู้ เคยรัก เป็นรักเสริม อาจมีมา มากรัก ฝากเพิมเติม ให้ได้เริ่ม ต้นใหม่ ดังใจเรา แม้นมิมา ช่างเถอะ ไม่เจอะอีก จะขอปลีก ตัวไกล ให้ลืมเขา อยู่ดายเดียว เปลี่ยวจิต พิษซึมเซา ไม่ขอเนา แนบใคร ให้ตรอมตรม.... สวัสดีค่ะคุณกิ่ง สุเขียนกลอนเศร้ามากซะ บางคนแยกไม่ออก พอ เขียนกลอน ปลอบใครบ้าง กลายเป็นแปลกๆไป สุเลยต้องกลับมา โหมด เดิมๆ ดีก่า  ..อิอิ ขอบคุณมากนะคะ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 55 20:02:49

ความคิดเห็นที่ 5 เอ๊ะคุ้นคุ้น เห็นหุ่น รุ่นสูสี เท่ายาหยี กำหนด ไม่อดสู อาจได้บท เรียนใหม่ ใครล่วงรู้ ไม่ใช่คู่ ก็เปลี่ยน เพียรหาใหม่ ............ลงท้ายต้องหาใหม่แหงๆ เหอเหอ (คุณลุงชิกง) คงต้องเป็น ตามนั้น ดังท่านว่า หาใหม่มา เป็นป้า ถ้ายังไหว คงสุขสม รมย์รื่น ชื่นกระไร สุเอาใจ ช่วยอยู่ หาคู่ควง ชวนเพื่อพ้อง น้องพี่ ฉลองใหญ่ จะมีพี่สะใภ้ ไว้คอยหวง วังค้างคาว คราวนี้ ไม่มีกลวง เอาไหมล่ะ เสี่ยงดวง เพื่อควงแฟน..หุหุ... ........ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 55 20:10:39

ความคิดเห็นที่ 6 นะนะนะ ฝากคิดถึง อันตรึงจิต ถึงมิ่งมิตรอีกครั้งดังเปลาะ จะฝากเพลงแสนหวานกานท์ไพเราะ ไปฉอเลาะข้างหู..คอยดูนะ...........พี่ chanjit ความคิดถึง ฝากดาว พราวไสว ที่เรียงรายสวยเด่น เห็นจะจะ เลือกเฟ้นดู อยู่นั่นไง เห็นไหมจ๊ะ ใช่เลยล่ะ ดาวใจ ไม่ไกลเลย งั้นส่งใหม่ อีกครั้ง ยังคิดถึง เอาให้ซึ้ง เลยนะ เพราะกล้าเผย ส่งเมลล์ แบบ ออนไลน์ไปให้เลย ดูไม่เชย เอ่ยรัก คอยทักทาย บ้านเลขที่ไม่ต้องให้ข้องจิต อำเภอไม่ต้องคิดให้ผิดหมาย จังหวัดคงไม่เพี้ยน เปลี่นหนองคาย หรือบึงกาฬ คลับคล้าย คงได้เดา ส่งเมลล์ให้ เปิดได้ ทุกแห่งหน ไม่ตกหล่น คราวนี้ ไม่มีเฉา สันพันธ์ชิดติดตรึง ถึงสองเรา คงสิ้นเหงาคราวนี้ ไม่มีปลง ฝากแล้วนะ ฝากเมลล์ อย่าเหลวไหล ช่วยรับไป เก็บหน่อย อย่าปล่อยหลง อย่าให้ลอยคล้อยเคลื่อน เดี๋ยวเพื่อนงง รักเราคง ยังอยู่เป็นคู่กัน อย่าลืมถ้อย คำขาน กานท์เสนาะ มาฉอเลาะ กล่อมกลอน ให้นอนฝัน บทเพลงซึ้ง หวานรื่น ชื่นรำพัน อย่าลวงกัน ให้คอย จนน้อยใจ.......นะจ๊ะ.. สวัสดีค่ะพี่ chanjit(สุเรียกแบบนี้ไม่คุ้นเลยอ่ะ) ขอบคุณนะคะ ที่มากวนนน แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 55 20:41:18 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 55 20:35:34

ความคิดเห็นที่ 7 อย่าลืมถ้อย คำขาน กานท์เสนาะ มาฉอเลาะ กล่อมกลอน ให้นอนฝัน บทเพลงซึ้ง หวานรื่น ชื่นรำพัน อย่าลวงกัน ให้คอย จนน้อยใจ.......นะจ๊ะ.. รู้ทั้งรู้ที่อยู่ดูแสร้งว่า จะเมล์มาก็ถึงพึ่งไฉน ฝากดาวเด่นดาวดังชั่งปะไร ดาวดวงไหนมีชื่อดังสื่อมา ชื่อ “ดาวใจ” ไขขานจนหวานหยด คงมากมดไต่ตอมไม่ยอมหา เราก็รอ รอแล้ว..รอกานดา จนเหนื่อยล้า..ดาวใจ ดวงไหนกัน ไม่บอกตรงหลงทางวางพ่อสื่อ เรื่องระบือมาแล้วแนวขบขัน ที่จบลงตรงรักปักสัมพันธ์ พ่อสื่อนั้นปันเอาเข้าตัวเอง แท้จริงแล้วรักดาวที่พราวฟ้า แกล้งพรรณนาโน่นนี่ที่ข่มเหง ไม่มองดินถิ่นคนหม่นวังเวง ปากร้องเพลงปรารถนาอยากคว้าดาว ไม่ต้องขวยเขินกัน..รู้ทันหรอก เพราะโดนหลอกมามากอ้าปากหาว คว้าแต่ลมขมปากมากเรื่องราว จะกี่คราวสาวหลอกจนชอกช้ำ แหละคราวนี้อีกครั้งเป็นดังคิด แกล้งต่อติดตูมตามถามถลำ ฝากโน่นนี่ พี่จ๋า พาลำนำ “คิดถึง” คำ..สองคำ..ย้ำฝากดาว..(ไม่ฝากคน..อิ อิ) แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 03:25:26 แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 03:24:17 แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 03:20:56 แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 03:12:04 จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 03:10:50

ความคิดเห็นที่ 8 การรอคอยลอยคอให้ท้อจิต ดุจสะกิดพิษศรรอนใจสาว ให้รัญจวนหวนคะนึงถึงเรื่องราว ใคร่คืนคราวหนาวก่อนเคยนอนเคียง มองดูฟ้านภาพราวดาวสวยใส หริ่งเรไรร่ำร้องทำนองเสียง จิ้งหรีดแซ่แตรสังข์ดั่งสำเนียง แจ้วจำเรียงเพียงเพลงวังเวงวอน เคยนิทราคราครั้งเมื่อยังอยู่ เคล้าคลอคู่เคียงแอบชิดแนบหมอน คราคราวนี้มิมีใครให้อาวรณ์ สุดร้าวรอนถอนสะอื้นยากฝืนใจ ขอฝากดาวพราวไสวจากใจหญิง โปรดอย่าทิ้งให้ระอาน้ำตาไหล ช่วยนำสาส์นขานสู่คนอยู่ไกล คืนครรไลไคลคลามาอยู่เคียง.../ จากคุณ : TuMan เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 07:37:21

ความคิดเห็นที่ 9 แหละคราวนี้อีกครั้งเป็นดังคิด แกล้งต่อติดตูมตามถามถลำ ฝากโน่นนี่ พี่จ๋า พาลำนำ “คิดถึง” คำ..สองคำ..ย้ำฝากดาว..(ไม่ฝากคน..อิ อิ) (พี่  chanjit ) คนหนอคน บ่นไป ได้ทุกเรื่อง เดี๋ยวมีเคืองเอานะ มาว่ากล่าว ฝากดาวให้ ก็ว่า มากเหลี่ยมพราว ฝากเมลล์ข่าวออนไลน์ ไหงว่ากัน จะฝากคน ให้เน้น เป็นพ่อสื่อ เห็นข่าวลือ มากมี ที่โน่นนั้น พ่อสื่อเก็บ เอาไว้ ในสัมพันธ์ คงจบกันพอดี นะพี่ยา ก็ที่อยู่ ของพี่ ไม่มีหลัก ไม่รู้พัก บ้านไหน แน่พี่จ๋า ฝากลมวอน อ้อนไป หลายเพลา มิเห็นคำตอบมา ว่าอย่างไร ดาวเกลื่อนฟ้า พี่ก็ว่ามองไม่เห็น ความคิดถึง ยากเข็ญ เป็นไฉน ดูเถอะแสร้ง แกล้งไม่เห็น เช่นดาวใจ เดี๋ยวเหอะเจอ ดาวไถ จะได้ครวญ....(หุหุ) คนอะไร ไม่รู้ ดูซินั่น พูดอย่างนี้อย่างนั้น รำพันหวน คิดอะไร ไม่มี ที่ทบทวน เฝ้าแต่ป่วน กวนใจ ...ให้บึ้งตึง เสียแรงที่คำนึงคิดถึงมาก คงไม่ฝาก แล้วล่ะ ว่าคิดถึง ทั้งเดือนดาว พราวไสวไม่ตราตรึง เก็บคำซึ้ง ไว้ตอนเรา เคล้าเคลียเคลอ....(ดีกว่าเน๊าะ..หุหุ) .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 10:08:11

ความคิดเห็นที่ 10 ขอฝากดาวพราวไสวจากใจหญิง โปรดอย่าทิ้งให้ระอาน้ำตาไหล ช่วยนำสาส์นขานสู่คนอยู่ไกล คืนครรไลไคลคลามาอยู่เคียง............TuMan แม้เผยย้ำ ความนัย ส่งไปถึง เขาไม่ซึ้ง สักน้อย ถ้อยความเสียง ลำนำร่าย อักษร ซ่อนสำเนียง หวังแค่เพียง ว่าเขา จะเข้าใจ ร้อยเพลงกานท์ หวานคม พรมอักษร ด้วยอาวรณ์ สุดเหงา เศร้าหวั่นไหว คะนึงหา ตราตรึง ซึ่งคนไกล ฝากสายใย ส่งรัก ด้วยภักดี เขาจะรู้ ไหมนา ว่าใครหนึ่ง เพ้อรำพัน ฝันถึง อยู่ทางนี้ ฝากดาวเดือน เกลือนฟ้า ห้วงราตรี บอกว่ามี คนเหงา เฝ้าคำนึง อยากจะไป เคียงข้าง หวังไออุ่น อยากจะหนุน ต้นแขน แสนคิดถึง อยากแนบเนา เคล้ากอด พลดคลอคลึง ด้วยรักจึง ห่วงหวง ยอดดวงใจ... สวัสดีค่ะ คุณTuMan หลายปีแล้วนะคะ ที่ไม่เห็นผลงานที่พันทิปเลย ขอบคุณ ที่แวะเวียนมาค่ะ... หวังว่า จะมาต่อกลอน กันที่นี่ เรื่อยๆนะคะ(ไม่เอาการเมืองนา...อิอิ) ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 14:35:18

ความคิดเห็นที่ 11 เสียแรงที่คำนึงคิดถึงมาก คงไม่ฝาก แล้วล่ะ ว่าคิดถึง ทั้งเดือนดาว พราวไสวไม่ตราตรึง เก็บคำซึ้ง ไว้ตอนเรา เคล้าเคลียเคลอ....(ดีกว่าเน๊าะ..หุหุ) สุนันยา พออ่านครบจบวรรคกระอักกระอวล คำชี้ชวนป่วนใจกระไรหนอ เก็บคำซึ้ง ไว้ตอนเรา เคล้าเคลียคลอ รู้สึกฝ่อในอกตระหนกใจ หวาดหวั่นนักหักห้ามหวามประหวั่น ปากคอสั่นฟันกระทบขบสั่นไหว ลิ้นระรัวกลั้วคำพร่ำพิไร กลัวอะไรไม่ว่า..กลัวช้าเกิน..หุ หุ อย่ามาแกล้งย้อนยอกหลอกคำหวาน อย่ามาขานให้ซึ้งอึ้งเก้อเขิน อย่ามาอ่อยเหยื่อโปรยโรยล่อเพลิน หวังให้เดินติดบ่วงล้วงตับกิน..(ใช่ม๊าา?) ไม่มีทางเลียล่ะจะได้แอ้ม หวังหอมแก้มเคลียเคล้า..เฝ้าถวิล คนอย่างพี่มีหรือ...ไม่ยลยิน ให้ดับดิ้น..ใครจุ๊หมา..พาขึ้นดอย..อิ อิ. จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 18:22:23

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่มีทางเลียล่ะจะได้แอ้ม หวังหอมแก้มเคลียเคล้า..เฝ้าถวิล คนอย่างพี่มีหรือ...ไม่ยลยิน ให้ดับดิ้น..ใครจุ๊หมา..พาขึ้นดอย..อิ อิ. พี่ chanjit   บ่ได้จุ๊ หรอกนะ จะบอกให้ รับรองว่า เชื่อได้ คงไม่หงอย จริงทุกอย่าง พูดไป ใช่เลื่อนลอย ไม่ให้คอย จนเก้อ..เอ่อ...เรื่องจริง แต่ว่ายัง ปั่นป่วน ชวนให้คิด กลัวพี่ทิด หมดไฟ ไม่สุงสิง กลัวลีลา พลิ้วไหวไม่ท้วงติง กลัวปล่อยหญิง ตระหนก ต้องชกลม...หุหุ เดี๋ยวจะว่า ไม่เตือน เหมือนไม่รัก ให้พี่พัก ซะก่อน ค่อยอ้อนสม รวดเร็วไป เหนื่อยอ่อน ต้องนอนซม ไม่ปรารมภ์ ฤดี นะพี่ชาย เพียงแค่นี้ โอละพ่อ ปากคอสั่น หากเจอกัน อีกที่ มีเสียหาย คงหมดฟอร์ม วางมาดวาดลวดลาย กลัวพี่หาย-ใจระรัว กลัวเสียมวย.......หุหุ *** แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 21:07:35 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:12:36