ความคิดเห็นที่ 1 ใจที่เคย ปวดปร่า ถึงคราผ่อน ตัดอาวรณ์ บรรเลง ด้วยเพลงหวาน ลืมเรื่องเศร้า เคล้าบ่วง ในห้วงกาล ชื่นสราญ วันที่ มีสองเรา................................คุณสุนันยา ฟังเพลงหวานกาลเวลาให้พาหวน ใจรัญจวนครวญคิดไปให้ใจเฉา อยากจะลืมรักครั้งเก่าเราซึมเซา คิดแล้วเศร้าเหมือนจะครองคู่อยู่เนิ่นนาน..... แต่บัดนี้ไมัมีแล้วดวงแก้วเอ๋ย ไฉนเลยลอยลับไปไม่สงสาร ทิ้งให้เศร้าเหงาอ้างว้่างอย่างทรมาน ร้องซมซานฟูมฟายในใจตน พยายามคิดปล่อยวางอย่างคำสอน แต่เราร้อนดวงจิตคิดสับสน เงียบสงบ...นิ่งไป....ในกมล ใจร้อนรนทนไม่ไหว...อย่างไรกัน ลองหันมาฟังเพลงหวานซาบซ่านจิต กลับยิ่งคิดรักผิดหวังชังใจฉัน อีกกี่วัน...กี่เดือน...กี่ปีกัน.... ถึงจะลืม....รักอัน.....มาร้างรา............. สวัสดีค่ะคุณสุ กิ่งว่าจะต่อแบบไม่เศร้าแล้วนะคะ แต่กลอนพาไปค่ะ แหะ แหะ..... จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 23:14:32

ความคิดเห็นที่ 2 กิ๊บหมดครับ ฟังเพลงรักยามที่ไม่มีรัก เหมือนดังตักน้ำสาดราดภูเขา ไร้รู้สึกลึกซึ้งประหนึ่งเงา ยามซบเซาไร้แสงล้าแรงลง หาใดต่อหนอใจให้ชื่นฉ่ำ หาถ้อยคำจากใครไม่ลืมหลง หาเมตตาพาชื่นยื่นจำนง หาประสงค์ด้วยซึ้งตรึงดวงมาน อยากร่ำร้องเทวา..ข้าฯ อาภัพ โปรดสดับรับรู้ผู้ขับขาน เทพองค์ใดแกล้งหนอไม่ก่อการ ไม่สมานการสนองข้าฯ ร้องครวญ โปรดส่งนางจากฟ้าลงมาโลก ที่โฉลกโชคสมชมสงวน เป็นตัวอย่างสร้างรักปักชื่นชวน เป็นหนึ่งนวลควรใคร่ให้ผมที.. อยากสัมผัสรักหนึ่งซึ้งสลัก อยากเอ่ยทักรักซ่านหวานฉวี อยากโอบกอดนางฟ้าพลางพาที อยากเห็นลี-ลานาง คนต่างแดน ขอให้นางสอนรักเพียงสักครั้ง ก่อนคืนฝั่งเทวาฟากฟ้าแถน ต่อจากนี้แม้ชีวีมีแต่แกน ก็ไม่แค้นเคืองค้อน..ขออ้อนองค์...หุ หุ แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 55 13:01:55 จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 05:15:27

ความคิดเห็นที่ 3 เหม่อมองฟ้า ไร้ดาว ที่เคยเห็น ให้หนาวเย็น ในทรวงอก สะท้านขวัญ ดาวเอ๋ยดาว เคยเคียงฟ้า ยามคืนนั้น คืนนี้หัน เข้ากลีบเมฆ คล้ายสิ้นใย   นั่งโดดเดี่ยว เดียวดาย ใต้ฟ้ากว้าง มองเส้นทาง ช้างเผือก ไร้สดใส ด้วยคืนนี้ ไร้ดาว ประจำใจ จิตวังเวง สะอื้นไห้ ในราตรี ............ สวัสดีครับ คุณสุนันยา คุณกิ่งฟ้า คุณchanjit มาขอแจมกลอนด้วยคนครับ จากคุณ : sarasiri เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 07:12:14

ความคิดเห็นที่ 4 แว่ววังเวงเพลงครวญชวนใหลหลง จิตพะวงคงคะนึงถึงนวลศรี เคยเคียงเคล้าเร้ารื่นชื่นฤดี พร่ำวจีชี้เชิญร่วมเดินคลอ ใต้ดาวเดือนเสมือนโคมแสงโสมส่อง ดั่งลอยล่องท่องสวรรค์นั้นเจียวหนอ รวยรวยรื่นชื่นรัญจวนนวลลออ สวาททอทาบทับรับกลิ่นอวล มิลืมเลือนเชือนแชนะแม่เอ๋ย มิคิดเคยเฉยหทัยให้กำสรวล ยังคงรักตระหนักซึ้งถึงเนื้อนวล ทุกค่ำครวญหวนหาด้วยอาวรณ์ ยังเก็บใจไว้มั่นเพื่อขวัญจิต ประหนึ่งชิดสนิทแนบแอบสมร คิดขึ้นมาคราใดฤทัยรอน แม้กินนอนร้อนอุราสุดอาลัย... ขอร่วมด้วยช่วยกันแบ่งปัน...ครับ จากคุณ : TuMan เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 08:48:29

ความคิดเห็นที่ 5 ขอให้นางสอนรักเพียงสักครั้ง ก่อนคืนฝั่งเทวาฟากฟ้าแถน ต่อจากนี้แม้ชีวีมีแต่แกน ก็ไม่แค้นเคืองค้อน..ขออ้อนองค์...หุ หุ  (chanjit ) ก็เพราะผล ของกรรม ตามลิขิต ขีดชีวิต ไม่ได้สม ดังประสงค์ จะออดอ้อน วอนขอ นับหมื่นองค์ นวลอนงค์ คงไม่ร่วงจากนภา ท่านเทวา ไม่ได้กลั่น ไม่ได้แกล้ง อยากจะแผลง แรงคันศร เมื่อครวญหา แต่เคราะห์ซ้ำ กรรมซัด ที่ทำมา ฝืนชะตา ชีวิต มันผิดพลัน อยากจะอุ้ม สมสู่ ให้รู้รอด ให้ได้กอด ให้เรียนรัก ดังขึ้นสวรรค์ ให้เพลิดเพลิน สมสุข จนผูกพัน จวบชีวัน จะสิ้น แดดิ้นไป ก็เนื้อคู่ บางคน ยังไม่เกิด ยังเตลิด วิ่งวน อยู่หนไหน จะไล่อุ้ม มาสมรัก ได้อย่างไร รอต่อไป ช้าๆ พร้าเล่มงาม ............................................................... อิอิ น้ำแซวเล่นนะคะ คุณ chanjit เนื้อกลอนมันพาไปจ้า จากคุณ : บ้านสายไหม เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 09:06:06

ความคิดเห็นที่ 6 พยายามคิดปล่อยวางอย่างคำสอน แต่เราร้อนดวงจิตคิดสับสน เงียบสงบ...นิ่งไป....ในกมล ใจร้อนรนทนไม่ไหว...อย่างไรกัน ลองหันมาฟังเพลงหวานซาบซ่านจิต กลับยิ่งคิดรักผิดหวังชังใจฉัน อีกกี่วัน...กี่เดือน...กี่ปีกัน.... ถึงจะลืม....รักอัน.....มาร้างรา.............(คุณกิ่ง) โถกระไรใจเจ้า วางเศร้าสุม ไยปล่อยเหงา เข้าคลุม จนกลุ้มหา รักไม่สม ถมทรวง ช่วงผ่านมา ทิ้งไปก่อน เถิดหนา อย่าอาวรณ์ ฟังเพลงหวาน สานรัก สลักชื่น เรื่องขมขื่น อื่นใด คิดถ่ายถอน ยิ้มรับกับ วันใหม่ อย่าหน่ายรอน ร่ายกานท์กลอน อ้อนรัก ฝากกวิน สุเขียนกลอนเศร้ามามากค่ะ ก็อยากหวานบ้างตามเพลงเหมือนคุณกิ่งไงอิอิ.... ฝากเพลงให้ฟังค่ะ....หวานรัก ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 10:34:18

ความคิดเห็นที่ 7 ขอให้นางสอนรักเพียงสักครั้ง ก่อนคืนฝั่งเทวาฟากฟ้าแถน ต่อจากนี้แม้ชีวีมีแต่แกน ก็ไม่แค้นเคืองค้อน..ขออ้อนองค์...หุ หุ........พี่ chanjit ไฉนเลย เผยชม โฉมนางฟ้า ปรารถนา คลอเคล้า เฝ้าใฝ่หงส์ หญิงสามัญ ธรรมดา ไม่พะวง พี่เจาะจง นางสวรรค์ ท่านองค์อินทร์ สมแล้วที่ ขาดใคร ให้เกี่ยวข้อง เพราะพี่มอง ของสูง ไกลฝูงถิ่น โธ่..นางฟ้า ที่ไหน หมายยลยิน เราแค่คน เดินดิน กินข้าวแกง ช่วยไม่ได้ แล้วพี่ คงชีช้ำ สุดจะย้ำ คำครวญ ชวนแสลง หรือเปรียบใคร ที่ไหนไม่แสดง พี่ถึงแสร้ง แกล้งอ้อน แบบซ่อนใจ เห็นเค้าหวาน หว่านคำ พร่ำเสนอ พี่คงเพ้อ เผลอคิด จิตหวั่นไหว เกิดวาบหวาม ลามติด สะกิดใน ดวงฤทัย ร้อนรุ่ม จนกลุ้มทรวง ทำกลบเกลื่อนเบือนบิด ผิดสังเกตุ ทำเหมือนเหตุรักแสน ที่แดนสรวง ทำเป็นว่า ปรารถนา นางฟ้าควง ทำเหมือนดวงเสี่ยงรักสลักกลาย แท้พี่เป็น เสือใบ ใช่ไหมล่ะ บอกเถิดน่ะ มิมี ที่เสียหาย ไม่ชอบหญิง ที่จริง ใคร่อิงชาย วางลวดลาย ปองนางฟ้า มาแนบเคียง....หุหุ(ชอบนางฟ้าจำแลงก็ไม่บอก...)       ... แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 55 18:47:07 แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 55 15:45:42 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 15:43:33

ความคิดเห็นที่ 8 ลืมบอกไปว่า  กิ๊ฟหมด เหมือนกันค่ะ...มอบใจ ให้แทนนะคะ ทุกท่าน จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 15:49:20

ความคิดเห็นที่ 9 นั่งโดดเดี่ยว เดียวดาย ใต้ฟ้ากว้าง มองเส้นทาง ช้างเผือก ไร้สดใส ด้วยคืนนี้ ไร้ดาว ประจำใจ จิตวังเวง สะอื้นไห้ ในราตรี........คุณ  sarasiri ดาวยังคง ลอยเลื่อน เกลื่นเวหน ไฉนบ่น จนต้อง หม่นหมองศรี รัตติกาล ผ่านห้วง ช่วงราตรี ยังคงมี ดาวรดาษ สาดเรียงราย เมื่อดวงใจ ไหวหวั่น พลั่นประหม่า จึงอ่อนล้า พาจิต คิดเสียหาย แสงอร่าม ลออ ทอประกาย ยามเดียวดาย จึงเหมือนไร้ แสงใดเยือน... ขอบคุณค่ะ คุณ  sarasiri ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 16:36:07

ความคิดเห็นที่ 10 ก็เนื้อคู่ บางคน ยังไม่เกิด ยังเตลิด วิ่งวน อยู่หนไหน จะไล่อุ้ม มาสมรัก ได้อย่างไร รอต่อไป ช้าๆ พร้าเล่มงาม ............................................................... อิอิ น้ำแซวเล่นนะคะ คุณ chanjit เนื้อกลอนมันพาไปจ้า ....บ้านสายไหม ผลแห่งกรรมทำดีไม่มีหรือ ไยระบือแต่เศร้าเข้าหาบหาม ไม่น่าเชื่อชาติก่อนวอนนงราม ชาตินี้ตามมาต่ออีกหนอเรา หรือกรรมดีชาตินี้ไม่มีผล ต้องตามดลชาติหน้าคราอับเฉา อยากให้เห็นผลหนอพอบรรเทา แต้มแต่งเข้าพอสุขไม่ทุกข์ทน เราอาจเกิดเร็วไปหรือไรหนา คู่เกิดช้าพาหงอยคอยใจหม่น หรือเกิดแล้วแก้วใจไม่เยี่ยมยล บอกไม่สนไม่แล..ว่าแก่เกิน สารพันเล่ห์หญิงสิ่งลวงหลอก สารพันกลับกลอกบอกเป๋อเปิ่น สารพันมารยาขนมาเพลิน สารพันยับเยินเกินบรรยาย เป็นเพียงคิดผิดหวังนั่งรำลึก ให้รู้สึกอ่อนล้าลาสิ่งหมาย มองรอบข้างวางหวังพังทลาย มองข้างกายไร้คนคอยปรนเปรอ จึงอธิษฐานวานวนบนสวรรค์ คู่ของฉันที่ช้าอย่าเสนอ ประตูเกิดปิดตายได้ไหมเออ.. บอกให้เธอรอหน่อย..คอยที่เดิม.. จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 18:25:28

ความคิดเห็นที่ 11 ยังเก็บใจไว้มั่นเพื่อขวัญจิต ประหนึ่งชิดสนิทแนบแอบสมร คิดขึ้นมาคราใดฤทัยรอน แม้กินนอนร้อนอุราสุดอาลัย.....คุณTuMan โอ้หวานใด ไหนเท่ารักเราหวาน แม้นอ้อยตาล ยากเทียบ เปรียบไฉน เพียงดวงจิต คิดหวง คอยห่วงใย เพื่อสองใจ เข้าถึง ซึ่งแดดวง ถ้อยสราญ ขานไข หทัยมอบ กำลังใจ ต่างตอบ คำปลอบสรวง รักร้อยเรียง เคียงหมาย ใช่แค่ควง อยูในห้วง ฤดี ว่ามีกัน สื่อสายใย ในรัก ภักดีมั่น ดุจเพลงหวาน สานสร้อย พลอยสุขสันต์ พร่างพรมพลิ้ว หวิวไหว ในดวงมาน ด้วยรักหวาน ซ่านซึ้ง ติดตรึงใจ... ขอบคุณ มากค่ะ คุณTuMan .. แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 55 09:04:19 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 19:58:48

ความคิดเห็นที่ 12 ความรักที่ได้มา             คือจรรจากล่าวออกไป ความรักมั่นคงได้           ด้วยอำไพคำภาพิมพ์ ปมด้อยรูปพรรณ            ใช่สำคัญเท่าใจยิ้ม คาวหวานปันแบ่งชิม        หิวหรืออิ่มเรารักกัน ใส่ปุ๋ยบำรุงรัก                ผลิภูมิภักดิ์แก่นนิรันดร์ เห็นต่างเพียงหมอกควัน   ใจผูกพันถาวรทน มีรักต้องครวญคร่ำ          คือตอกย้ำช้ำกมล ไฉนยังดิ้นรน                 หนีไม่พ้นเพราะคนเป็น จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 10:11:07

ความคิดเห็นที่ 13 * ยินสำเนียง  เสียงเพลง  บรรเลงแว่ว         จำเรียงแจ้ว  แผ่วหวาน   ผ่านเสียงใส ลอยตามลม  พรมรัก  มาจากใคร           หวานละไม  ไหวพลิ้ว  ปลิวลมมา *ว่าเธอคิด ถึงคู่  ผู้อยู่ไกล               แห่งหนไหน ในจินต์  ถวิลหา ทุกนาที ที่ผ่าน กาลเวลา             คอยห่วงหา แต่เธอ เสมอใจ                 *จึงฝากลม  พรมผ่าน  ผสานแสง   อันร้อนแรง  แห่งสุ- ริยาใส ฝากดวงดาว พราวพริบ กระซิบไป จากดวงใจ  หนึ่งผู้  ไปสู่เธอ *ว่าคนไกล  ใจนั้น  ก็ฝันถึง     คิดคำนึง  ถึงกัน มั่นเสมอ หวังเคียงคู่ อยู่กัน นั้นเพียงเธอ รักเสมอ เธอนั้น    นิรันดร ...   สวัสดีครับคุณสุ. คิดถึงเสมอครับ จากคุณ : ตาเป๋า เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 13:17:13

ความคิดเห็นที่ 14 ความรักที่ได้มา             คือจรรจากล่าวออกไป ความรักมั่นคงได้           ด้วยอำไพคำภาพิมพ์ ปมด้อยรูปพรรณ            ใช่สำคัญเท่าใจยิ้ม คาวหวานปันแบ่งชิม        หิวหรืออิ่มเรารักกัน ใส่ปุ๋ยบำรุงรัก                ผลิภูมิภักดิ์แก่นนิรันดร์ เห็นต่างเพียงหมอกควัน   ใจผูกพันถาวรทน มีรักต้องครวญคร่ำ          คือตอกย้ำช้ำกมล ไฉนยังดิ้นรน                 หนีไม่พ้นเพราะคนเป็น ..........คุณลุงชิกง   ไม่เห็นต้อง ดิ้นรน           ให้หลุดพ้นจนยากเข็ญ ทดท้อส่อประเด็น            ทั้งเช้าเย็น เห็นคำรัก ร้อยเรียงเคียงคาวมหมาย  มีมากมาย ให้ตระหนัก กรองคำ นำทายทัก          ด้วยใจภักด์ ฝากถึงกัน สุขสมหรือโศกเศร้า          เพียงสองเรา เฝ้าสร้างฝัน ผูกมิตรจิตสัมพันธ์            นิจนิรันดร์คือสัญญา.... ขอบคุณค่ะลุง ชิ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 22:16:09

ความคิดเห็นที่ 15 * ยินสำเนียง  เสียงเพลง  บรรเลงแว่ว         จำเรียงแจ้ว  แผ่วหวาน   ผ่านเสียงใส ลอยตามลม  พรมรัก  มาจากใคร           หวานละไม  ไหวพลิ้ว  ปลิวลมมา *ว่าเธอคิด ถึงคู่  ผู้อยู่ไกล               แห่งหนไหน ในจินต์  ถวิลหา ทุกนาที ที่ผ่าน กาลเวลา             คอยห่วงหา แต่เธอ เสมอใจ                 *จึงฝากลม  พรมผ่าน  ผสานแสง   อันร้อนแรง  แห่งสุ- ริยาใส ฝากดวงดาว พราวพริบ กระซิบไป จากดวงใจ  หนึ่งผู้  ไปสู่เธอ *ว่าคนไกล  ใจนั้น  ก็ฝันถึง     คิดคำนึง  ถึงกัน มั่นเสมอ หวังเคียงคู่ อยู่กัน นั้นเพียงเธอ รักเสมอ เธอนั้น    นิรันดร ...   (คุณตาเป๋า) ฝากลมพารักผ่านฝากฝันถึง ฝากคำนึง ตรึงใจ มิถ่ายถอน ฝากความหวง ห่วงเหลือ เอื้ออาทร ฝากคำกลอน อ้อนหวาน สาส์นจากใจ มอบคนไกล ด้วยใจ ปรารถนา มอบให้มา คราลม พรมพลิ้วไหว มอบจากหนึ่ง ถึงอีกฟากฟ้าไกล มอบแด่เธอ เสมอไป เยื่อใยมี ปลอบคนดี ที่รัก ฝากฝันใฝ่ ปลอบดวงใจ ให้ชื่น ระรื่นศรี ปลอบยามเหงา คราวขม ตรมฤดี ปลอบทุกที ที่หมองอย่ามองเมิน ใจดวงนี้ ชี้ชวน คร่ำครวญคิด ใจแนบชิด นานเนา ใยเฝ้าเขิน ใจมอบมั่น ขวัญฤดี มิบังเอิญ ใจรักเกิน จะหัก ฝากเป็นเพลง.. สวัสดีค่ะ คุณเป๋า...คิดถึงเช่นกันค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 55 23:54:40 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 22:35:44