กริชถูกใส่ร้ายแน่ๆ ฉวีอาจจะถูกไพจิตรทำร้ายก็ได้อาจจะจับได้ว่าเมียคิดไม่ซื่อ ว่าแต่ประพันธ์รู้เรื่องของกริชได้ไงเนี่ย แล้วไอรีนยังจะมีวิบากกรรมอะไรอีกเหรอคะ
- เมื่อแอบถามมรรคทายกวัดซึ่งคิดว่าคงรู้อะไรดีๆ ฝ่ายนั้นก็ยืนยันว่าท่านพูดจริง ===>มรรคนายก
-มีใหมที่กริชคัดค้านหรือขัดใจเธอ ถ้าเคยมีไอรีนก็จำไม่ได้เสียแล้ว ในเมื่อแทบไม่เคยเกิดขึ้นเลย ===>ไหม
-ประโยคหลังหนักแน่น รู้ดีว่าตอนนี้มีคนกำลังเข้ามาสร้างความรำคาญให้หญิงสาว รู้ด้วยว่ายอมไม่ได้ คราวนี้นายพันเอกคนนั้นคงไม่ปล่อยเธอให้หลุดมือไปเหมือนเช่นครั้งก่อนอีกอย่างแน่นอน ในเมื่อไม่มีคนมาคอยขัดขวางอยู่อีกแล้วแบบนี้ ที่สำคัญคือเขาหวง ความรู้สึกนี้ยิ่งรุนแรงขึ้นอีกเมื่อได้ยินที่หลวงตามีบอก จะจริงหรือไม่เขาไปสนใจ แต่ก็จะยึดมั่นกับคำพูดของท่านที่ว่าเขาและคุณหญิงเป็นคู่บุญกัน และจะฟันฝ่าวิบากกรรมไปด้วยกันได้ในที่สุดนั้นเป็นสรณะตลอดไปจนกว่าจะเป็นความจริงขึ้นมาสักวัน ===>เขาไม่สนใจ
-แต่พอมองเลยขึ้นไปที่ประตูหน้าก็เห็นร่างผอมเก้งก้างของเด็กหนุ่มพิการวัยสิบเก้าปีกำลังขโยกเขยกลากขาซ้ายลงบันไดมาใจก็อ่อนยวบ แม้คุณวิไลจะร้ายเพียงไรแต่สิ่งหนึ่งซึ่งเธอยกย่องน้องสะใภ้ผู้นี้เสมอคือหล่อนดูแลลูกติดของพี่นพพรราวเป็นลูกของตัวเอง และนายอ้วนก็ติดมารดาเลี้ยงยิ่งกว่าลูกเล็กๆ ติดแม่เสียอีก ===>โขยกเขยก
-ไปเปิดประตูให้ท่านเถอะจ๊ะแท่น ===>จ้ะ
แก้คำผิดตอนที่ 28 ไว้ในกระทู้ตอนที่ 28 ไว้แล้วนะคะพี่ไก่
ในฝั่งฝัน (บทที่ 29)
คุณพิมพ์นรา : ขอบคุณสำหรับกิฟต์ค่ะ
ขอบคุณสำหรับกิฟต์ค่ะ
