Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
กระบี่รันทด ภาคพิเศษ.....1 (สราสมุนไหร) ติดต่อทีมงาน

=================
กระบี่รันทด....... ภาคพิเศษ
: PSYCHO MAN
=================


กระบี่คม ลมพัดแรง แสงแห่งอโณทัยพาดทับจับขอบฟ้า

คลื่นลมพัดพา สายธาราเข้าอิงแอบ แนบซบผืนทราย
เกลียวคลื่นบางครั้งกระซิบกระซาบ  บางครั้งกระโชก บางครั้งกระซิบแผ่ว บอกผืนทรายว่า

เรารักกัน ฉันรักเธอ  บางครั้งตัดพ้อต่อว่า มีขึ้น ลงคล้าย..อารมณ์สตรี
เกลียวคลื่นหมุนเวียนเปลี่ยนผัน หากทรายสงบนิ่งคล้ายมั่นคง แต่ไฉนพอเป็นปราสาททรายกับทลายลงง่ายดาย

หรือเพราะหาดทราย เข้าใจถึง ทะเล หาดทราย สายลม และสองเรา

เพียงเช้านี้ ปุ้ยยี้ ไม่มีใคร

นางจะมากจะน้อย หรือจะปานกลางจะมาก หรืออาจจะมากแต่ไม่ถึงกับน้อย
นางยังคงยืนอยู่บนโขดหิน อ้างว้างเดียวดาย หรือไม่

ปุยเมฆคล้ายพู่กัน ท้องฟ้าคล้ายกระดาษ จินตนาการคล้ายภาพฝัน

สายลมคล้ายการกรีดกรายร่ายรำของทางเดินเส้นทางพู่กัน ตวัดวาดกรีดกรายฉวัดเฉวียนสร้างร่องรอยและเรื่องราวมากมายหลายหลากเพริดแพร้วพิสดารสุดจินตนาการ

ปุ้ยยี้ไม่เพียงพกกระบี่

นางพกตุ๊กตา

เป็นตุ๊กตาหมี

ตุ๊กตาย่อมเป็นตุ๊กตา แต่บางครั้งตุ๊กตาไม่เป็นเพียงตุ๊กตา ความหมายของมันยืดยาวกว้างไกล

มีคนให้ตุ๊กตาท่าน

ท่านสามารถตัดใจทิ้งมันไป

มีคนให้ตุ๊กตาท่านจากใจ
ท่านยังจะสามารถตัดใจทิ้งมันไป
มีคนให้ตุ๊กตาท่านด้วยความรัก
ท่านอาจคล้ายทิ่้งหัวใจ

ท่านยากสามารถตัดใจทิ้งมันไป เพราะการทิ้งสิ่งของของคนที่รัก ต่อให้เป็นเงาอดีต ก็ยากจะลบเลือนความรู้สึกที่ดี ดังนั้น บางครั้งท่านไม่เพียงทิ้งสิ่งของไป ยังทิ้งหัวใจของตนเองไปด้วย

ทิ้งไปโดยไม่สนใจว่าหัวใจจะเจ็บช้ำถูกย่ำหยามเพียงไร

เช่นนั้น ไหนเลยตุ๊กตาเป็นเพียงตุ๊กตา


ทะเล หาดทราย สายลม ขุนเขา แมกไม้ สายธาร ยังคงเช่นเดิม
เพียงวันนี้ หาดทรายมีแผ่นป้ายปักรอยต่อผืนน้ำและหาดทราย

“ ลูกแก้ว แห่งความสมปรารถนา รอท่านเป็นเจ้าของ ขึ้นสิบห้าค่ำ มีนัดกันที่โรงเตี๊ยมโฉมสะคราญโรงเตี๊ยม”

ลูกแก้ว แห่งความสมปรารถนา สามารถบันดาลความฝันให้เป็นจริง สามารถบันดาลความเป็นจริงให้เป็นความเป็นจริงยิ่งกว่า ในโลกนี้หรือยังจะมีอะไรทรงคุณค่ามากกว่านี้



ไม่ว่าแผ่นป้ายนี้มาจากไหน ล้วนไม่สำคัญ ที่สำคัญคือแผ่นป้ายกระตุ้นเลือดลมของปุ้ยยี้จนพลุ่งพล่าน


ลูกแก้วแห่งความสมปรารถนา  อยู่ในพื้นที่ของโรงเตี๊ยม ในเมืองไม่มากไม่น้อย
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริง หรือมา อย่างไร ข่าวนี้ก็สร้างและกระตุ้นความสนใจในผู้คนมากมาย


ปุ้ยยี้ สองเท้ายังคงยืนอยู่บนโขดหินผืนทราย นางเพียงมาฝึกกระบี่ ไม่คิดว่าจะมารับข่าวสุดพิสดารพันลึก

นางเพียงหวังฝึกวิชากระบี่ให้บรรลุระดับสุดยอด เฉกเช่นต้นมะพร้าวยืนยงมั่นคงแม้จะโอนเอนไหวตามสายลมแต่ไม่มีวันหักโค่น เพียงวันนี้ข่าวที่ได้ท้าทายเกินไป

เสียงกระซิบจากเกลียวคลื่นยังพร่างพรมสม่ำเสมอ  ปุ้ยยี้ถอนลมหายใจ เก็บกระบี่เข้าฝัก หันหลังให้ทะเล นางต้องไปเตรียมแผนการเดินทาง

ทันใดนั้นเอง น้ำทะเลกระจายขึ้นสูง ละอองสายน้ำโรยรายปรายโปรย หางตาของนางเห็นประกายเย็นยะเยียบสายหนึ่งฝ่าละอองน้ำอันปั่นป่วนราววิหคฉีกเมฆาถาโถมลงมาจากฟากฟ้า

ปุ้ยยี้สีหน้าไม่แปรเปลี่ยน หากท่วงท่าแปรเปลี่ยน สายตาของนางไม่กระพริบ แต่ตุ๊กตาหมีของนางคล้ายกระพริบตาหลายครั้ง กระบี่ไม่ออกจากฝัก หากตุ๊กตาออกจากแหล่ง  ตุ๊กตาหมีพลันงับใส่ของสิ่งหนึ่ง

ม่านละอองน้ำพร่างพรม คลื่นลมคล้ายถดถอยลงทะเล ตุ๊กตาหมีคาบตะเกียบคู่หนึ่งไว้ในปาก

มีใครบางคนซัดตะเกียบคู่นั้นขึ้นมาจากท้องทะเล มีใครบางคนอยู่ในทะเลมานานพอสมควร นานจนสามารถซัดตะเกียบไร้เงาออกมาโดยอาศัยสายลมและละอองคลื่น

ใครบางคนยังลอยคอในทะเล สายตาคมวาวโผล่พ้นน้ำทะเลที่ยกตัวขึ้นๆลงๆ คลื่นเคลื่อนไหวแปรเปลี่ยนตลอดเวลา เพียงสายตาคู่นั้นไม่แปรเปลี่ยนตามคลื่นลมและเกลียวคลื่น

ปุยยี้ เพียงบรรจงเก็บตะเกียบออกจากปากตุ๊กตา ราวกับเก็บก้างออกจากคอแมว ราวกับเก็บก้างอันเป็นส่วนเกินออกจากหัวใจที่ถูกตอกตรึงด้วยท่าทางเยือกเย็น..ไม่ต่างจากจากความเยือกเย็นของสายน้ำสักเท่าใด

นางไม่รีบร้อน ที่จะส่งเสียงว่า

“ปอมมี่...ท่านมาแล้วก็ควรมา..ท่านไม่ควรทำตัวเฉกเช่นท่านไม่ได้มา”

เสียงของนางไม่ดังกังวาน แต่คนฟังได้ยินชัดเจน ราวกระซิบอยู่ข้างริมฝั่งฟากของหัวใจ

คลื่นทะเลยังคงเคลื่อนไหว สายน้ำขยับขึ้นลงใต้ประกายตาคมวาวคู่นั้น นางผู้มาเยือนยังไม่ยอมขึ้นจากทะเล คล้ายทะเลเป็นแหล่งซุกซ่อนตัวตนและความลับบางประการ

ปุ้ยยี้ถอนใจ ตวัดตุ๊กตาหมีตู่ใจไปเบื้องหลัง ถอนเท้าห่างจากชายฝั่งทีละน้อย ถอนหัวใจออกทีละน้อย รอยเท้าบนผืนทรายถูกคลื่นทะเลซบกลบหายไปทีละน้อย

“ช้าก่อน”

เสียงของสตรีลึกลับนามว่าปอมมี่กรีดกังวาน ปุ้ยยี้ยักไหล่และไม่ยอมชะงักท่วงท่าการย่างก้าว

เสียงผืนน้ำระเบิดโครมคราม กระทั่งปุ้ยยี้ยังรู้สึกถึงละอองแห่งสายน้ำอันพร่างพรายและละอองไปเย็นผสมเค็ม เงาร่างถาโภมจากท้องทะเลลงมาหยุดอยู่ข้างกาย ในที่สุดคนลึกลับแห่งท้องทะเลก็ปรากฏกายออกมาเต็มรูปแบบแล้ว

หากปุ้ยยี้กลับไม่มีท่าทางผิดปกติ ไม่สนใจว่าใครจะมาใครจะไป ทุกอย่าง ทุกสิ่ง ไม่เกี่ยวข้องกับนาง

แต่ที่เกี่ยวข้อศอกนางอยู่คือวงแขนของผู้มาเยือน

วงแขนของปอมมี่ไม่เพียงเกี่ยวแขนของปุ้ยยี้ หากยังคล้ายเกี่ยวความมั่นคงเชื่อมั่นในตัวเองของนางไปด้วย เพราะที่ผ่านมาหลายปี นางมั่นใจว่าไม่มีใครในโลกนี้จะสามารถเข้ามาเกี่ยวแขนหรือเกี่ยวใจของนางได้แบบนี้  ท่วงท่าของปอมมี่คล้ายปลอดโปร่งเบิกบานสำราญเบิกบานใจ คล้ายไม่ได้ล่วงเกินเกี่ยวแขนผู้ใด ราวกับว่ากำลังเกี่ยวแขนตัวเองไม่เกี่ยวข้องกับผู้ใดทั้งนั้น

ปุ้ยยี้ชะงักฝีเท้า อีกฝ่ายชะงักฝีเท้าตาม

นางไม่ได้เอ่ยปากถาม ปอมมี่กลับเป็นฝ่ายถาม ทั้งที่นางไม่ควรเป็นฝ่ายถาม

“ท่านจะไปโรงเตี๊ยมของโฉมสะคราญโรงเตี๊ยม”

และโดยที่ไม่ต้องรอคำตอบ สาวน้อยผู้ขึ้นมาจากท้องทะเลหัวร่อแล้วเป็นฝ่ายตอบให้เองว่า

“ใช่แล้ว...ท่านจะไปแน่นอน.เพราะท่านเองก็สนใจ ลูกแก้วแห่งความสมปรารถนา  ไม่ว่าใครก็สนใจเรื่องราวความฝันที่จะกลายเป็นจริง ต่อให้เป็นข่าวโคมลอยเช่นไรก็ตาม ท่านก็จะไป”

พูดยังไม่ทันจะจบประโยคดี นางก็พบว่าข้อศอกของคู่สนทนากำลังจะพลิกกระทุ้งกลับมาอย่างรุนแรง หากนางเร็วพอจะใช้ฝ่ามือดันข้อศอกพิฆาตนั้นเอาไว้ พลางหัวร่อบอกอีกว่า

“ท่านไม่ต้องวู่วามโมโห..ประกันว่าข้าไม่ทำความเดือดร้อนแก่ท่าน ประการสองทั้งยังสามารถทำอาหารอร่อยให้ท่านรับประทานตลอดรายทาง”

คนฟังได้แต่ถอนใจ หากวาจาเมื่อครู่ ไม่มีอันใดเกี่ยวข้องกับอาหารการกิน อย่าว่าแต่กระทุ้งศอกพิฆาตออกไปเท่านั้น ยังจะตามด้วยสิบเท้ากับอีกสิบฝ่ามือ แต่พอคำว่า “อาหารอร่อย” แว่วกระทบโสต สิบเท้ากับสิบฝ่ามือพลันชะงักค้าง ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม การเดินทางที่มีอาหารอร่อยติดตาม ย่อมไม่เงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวเดียวดายแน่นอน

“เจ้าทำได้”

ปุ้ยยี้ส่งเสียงถามประกอบความมั่นใจ สหายหน้าใหม่หัวร่อคิกคักบอกว่า

“ไม่ต้องกังวล เราไปกับท่าน ท่านได้อยู่ได้กิน อาหารอร่อยปางตายแน่นอน”




ยังไม่ดึกดื่น

แขกเหรื่อในร้านยังไม่ซมซานเมามายกลับ ในร้านยังมีแขกประจำเช่นทุกคืน ทั้งกระบี่หรรษา กระบี่แสนหล่อกับทวนค้ำฟ้าสหายคู่ใจ กระบี่เรื่องมากและยิ้มสำอางยังคงอยู่ ธิดากระบี่ม่วงหวานกับธิดาทะเลกำลังชนแก้วกันไม่ยอมเลิก เฒ่าซกมกกับเฒ่าซกเล็กเพิ่งลาจาก เพราะจะต้องไปเตรียมการสับมะละก้า (มะละกอ)เพื่อขายในวันพรุ่งนี้ การค้าขายในโรงเตี๊ยมของโฉมสะคราญโรงเตี๊ยมยังคงคึกคัก

โดยเฉพาะวันนี้เป็นวันแรกที่โฉมสะคราญโรงเตี๊ยมลงสุราดองสมุนไพร หกโหล เป็นครั้งแรก

โหล..ในภาษายุทธภพ ไม่ได้หมายถึง สิบสอง

แต่หมายถึงขวดแก้วขนาดใหญ่ ภายในบรรจุสมุนไพร สั่งตรงจากชนเผ่ารุ่งเรืองมหาอำนาจมาช้านาน

หกโหล....นับว่าเพียงพอและพอเพียง ในการบันดาลให้ผู้คนคุ้นคลั่งฟั่นเฟือน
สุราดองสมุนไพร นับว่าแปลกใหม่ในวงการ บันดาลให้บุรุษหนุ่มถาโถมออกมาจากบ้านไม่คิดชีวิต เพื่อลิ้มลองรสชาติแปลกใหม่พิสดารสุดแสน

เที่ยงตรงมิอาจเซซวน (โด่ไม่รู้ล้ม)....สุดยอดสมุนไพรในตำนาน..เพียงบริโภคมากเกินไปแขเป็นตรงกันข้าม

อาชากระทืบโรง (ม้ากระทืบโรง).....สุดยอดแห่งความฝันไผ่ของจ้าวยุทธจักร เพียงมีเสียงลือเสียงเล่าอ่างอันใดว่า บริโภคมากเกินไป กลับบ้าน อาจโดนภรรยากระทืบ

นารีน้อยตกเตียง.....(สาวน้อยตกเตียง ฟังว่าดรุณีน้อยกินเข้าไปแล้วจะดิ้นรนจนตกเตียงเพราะฤทธิ์ยา เพียงมีข่าวอัปมงคลว่าที่ตกเตียงเพราะโดนคนใกล้ตัวยันและ/ถีบจนตกเตียง

เฒ่าปล้ำช้าง......ตำนานเล่าว่ากินแล้วเฒ่าวัยแปดสิบขวบ ลุกขึ้นมากลางดึกปล้ำช้าง แล้วข่าวก็บอกอีกว่าเฒ่าคนนี้ไม่ได้กลับไปหาครอบครัวลูกหลานอีกเลย

พญาพันรู....เป็นสมุนไพรล้ำค่า  เพียงมีบางคนบอกว่าไม่ต้องมากขนาดนั้นก็ได้ จะตายอยู่แล้ว


ดังนั้น คืนนี้โรงเตี๊ยมจึงคักคักยิ่ง

กระบี่หรรษา ไม่ยอมห่างหายไปไหน มันวนเวียนอยู่แถวโหลสุราสมุนไพรนั่นเอง

สุราดี..นารีดี....ดีก็ขำ คิดแล้วก็ขำ ฮา.....”

นั่นเป็นอาการของกระบี่พรรษาเมื่อเมาได้ที่ ปกติไม่เมาคนผู้นี้ก็เหมือนเมามายอยู่แล้วเจ็ดส่วน มาสัมผัสสุราสมุนไพร ยิ่งคล้ายเมาไปแล้วสิบสองล่วน

“สุราดี..นารีดี..ดีก็ขำอีกแล้ว ฮ่า....ขำอะไรกันนักกันหนา.ฮา”

กระบี่หรรษาทั้งเมาไปพูดไป ขำไป อันเป็นบุคลิกภาพเฉพาะตัวยากจะมีใครลอกเลียนแบบ นอกจากคนวิกลจริตขั้นสุดยอดเท่านั้น ความเมามายคล้ายไร้ขอบเขตแก่นสาร มันชำเลืองมองโฉมสะคราญโรงเตี๊ยมบ่อยครั้ง และมากขึ้นทุกทีตามจำนวนของเป๊ก (เป๊กหมายถึง สุรา หนึ่งจอกเล็ก)

สุราคล้ายอาถรรพ์ คนบริโภคคล้ายฟั่นเฟือน กระบี่หรรษาพลันกระโดดปราดขึ้นก่อนโฉบลงบนเก้าอี้ซึ่งล้มโครมคราม หากมันยังมีแก่ใจลุกขึ้นมาหน้าแดงกล่ำ ปากร้ายบทกวีลึกล้ำจนคนฟังขนลุกเกรียว

“โอ่.สุรา จ๋า....หนายลอง หาน มายิ้ม หน่อย สิ.....ยิ้มสิ ยิ้มสิ..ที่รำก...ยิ้มนาน น่าน...อย่าด่วนใจดาม ทามรามคาน...ฉานจาแต่งงาน กาบเธอ ต้ายเสียงเดือน. เดือนก็ขำ ฮ่าๆๆๆ ขำเป็นบ้าเป็นบอจะเป็นจะตาย”

กระบี่แสนหล่อความจริงนั่งคุยกับทวนค้ำฟ้ามาเนิ่นนาน พอได้ฟังบทกวีอันงดงามลึกซึ้งเลือดลมพลันปะทุพลุ่งพล่านทันที ความรักความรักทะลักทลายต่อเนื่องไม่ขาดตอน....มันแสนหล่อก็จริง หากหาคนรักไม่ได้สักคน  เนื่องเพราะมันหล่อมากเกินไปสมบูรณ์แบบมากเกินไป จนไม่มีสตรีใดกล้าตอแย

เลือดลมระอุ จิตใจคุกรุ่น ถึงกับเกิดบทกวีบรรเจิดในพริบตา ลุกขึ้นร่ายบทกวีกึกก้อง

ฉาน...มีฟ้าเป็นมุ้ง.......ฉานมียุงเป็นเพื่อน..ฉานมีพื้นดิน..เหมือนด่างพื้นเรือน..นกหนูเป็นเพื่อน กล่อมเตือน ห้าย สุก จำยยยยยย.....”



ดึกดื่น สายลมยามดึกเยือกเย็น  ลมกรรโชกป้ายแชวนหน้าโรงเตี๊ยมดังเอี๊ยดอ๊าดบาดเสียดประสาท  ผู้คนในโรงเตี๊ยมต่างพากันสนุกสนานเบิกบานสำราญใจ หารู้ไม่ว่าเรื่องราวอันแตกตื่นสะท้านขวัญกำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้แล้ว
ในเสียงเอี๊ยดอ๊าดของป้ายร้านและบรรยากาศวังเวงเย็นยะเยือก มีเสียงเอี๊ยดอ๊าดบางอย่างแทรกเข้ามา ใกล้เข้ามาโคมไฟหน้าร้านคล้ายหม่นมัวสลัวลง

โรงเตี๊ยมของโฮมสะคราญโรงเตี๊ยมกำลังมีคนมาเยือนอีกผู้หนึ่งแล้ว




.....

แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 55 20:40:16

แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 55 04:35:02

แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 55 22:16:58

แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 55 22:11:34

จากคุณ : Psycho man
เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 55 21:50:54

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com