|
อันดามันทำเรื่องที่เธอถูกข่มขู่ให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ดังปากว่าจริงๆ นอกจากแจ้งความเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเจ้าหน้าที่ตำรวจแล้ว หญิงสาวยังใช้โทรศัพท์สาธารณะติดต่อไปหา นักข่าว ที่รู้จักเพื่อขอความช่วยเหลืออีกด้วย
ข่าวใหญ่ค่ะคุณวิมล วันนี้มีผู้หญิงคนหนึ่งติดต่อมาหาท่านรัฐมนตรี เรียนให้ท่านทราบว่าบริษัทของหล่อนถูกพ่นสเปรย์ข่มขู่ เตือนให้ถอนตัวจากงานที่กระทรวงฯ ดิฉันว่าคุณน่าจะให้ความสนใจ แวะไปดูสถานที่เกิดเหตุสักหน่อยนะคะ แปลกดีเหมือนกัน เพราะท่านรัฐมนตรีดูจะปกป้องผู้หญิงคนนี้ไม่เบาเลยทีเดียว
อันดามันกุเรื่องได้คล่องปาก และวิมลก็กินเหยื่อง่ายดาย กุลีกุจอสอบถามรายละเอียดเสียยกใหญ่ หญิงสาวยิ้มสมใจ ขณะให้พิกัดที่อยู่ของบริษัทฟิวเจอร์เทคโนโลยีแก่นักข่าวสาว เมื่อวางสายแล้วเจ้าตัวพึมพำกับตัวเองด้วยความพึงใจ แค่นี้เอง...ก็ได้เป็นข่าวสมใจแล้ว รับรองว่ายายนักข่าวนั่นไม่มีวันเดาถูกแน่นอนว่าแหล่งข่าวของเธอกับคนที่โดนข่มขู่น่ะ ที่จริงแล้วเป็นคนเดียวกันต่างหาก!
เพียงบ่ายวันนั้น ข่าวบริษัทฟิวเจอร์เทคโนโลยีถูกข่มขู่เพราะขัดผลประโยชน์ในงานประมูลที่กระทรวงป้องกันสาธารณภัยก็แพร่หลายไปทั่วทั้งในโลกอินเทอร์เน็ตและเป็นพาดหัวใหญ่บนหนังสือพิมพ์กรอบบ่ายของข่าวสยาม!
คนแรกที่โทร.มาหาเธอคือมารดา!
เอ็ม แม่เห็นข่าวในหนังสือพิมพ์ บอกว่าหนูถูกข่มขู่หรือ เอ็มปลอดภัยหรือเปล่าลูก น้ำเสียงสั่นพริ้วของพิมพาที่ดังมาตามสาย ทำให้อันดามันรู้สึกผิดนิดๆ ลืมสนิทว่าทำให้แม่เป็นห่วงในเรื่องไม่เป็นเรื่องเสียแล้ว
หนูปลอดภัยค่ะแม่ ขอโทษนะคะที่ทำให้แม่ต้องพลอยตกใจไปด้วยอย่างนี้
ไม่ต้องขอโทษหรอกจ้ะ ว่าแต่...หนูเข้าไปประมูลงานที่กระทรวงฯ นั้นได้ยังไงหรือจ๊ะ
อันดามันฝืนหัวเราะกลบเกลื่อน เธอบอกเหตุผลแท้จริงให้มารดาทราบไม่ได้เด็ดขาด!
เอ็มรู้จักกับท่านคีรีน่ะสิคะแม่
เอ็ม...เรามันเป็นแค่คนธรรมดา แม่ว่าไปทำสนิทสนมกับท่านอย่างนั้นคงไม่เหมาะมั้งลูก เสียงมารดาแหบแผ่วแทบจะกลายเป็นกระซิบ
โอ๊ย! ท่านคีรีเขาเป็นผู้ใหญ่ใจดี ไม่ถือตัวเลยสักนิดค่ะแม่
แต่งานอย่างนี้มันเสี่ยงนะเอ็ม ถือว่าแม่ขอร้องได้ไหม อย่าเข้าไปวุ่นวายเกี่ยวข้องกับงานนี้อีกเลย
งานเอ็มเดินหน้าไปเยอะแล้ว ถอนตัวไม่ได้หรอกค่ะ อีกอย่างเอ็มว่าแม่คิดมากเกินไปแล้วล่ะ
แม่ไม่ได้คิดมากนะ แต่แม่ห่วงเอ็มต่างหาก นะลูกจ๋า ถือว่าทำเพื่อแม่ อย่าไปยุ่งกับงานของท่านคีรีเลย
ปลายสายเม้มปากแน่น เดาเจตนาของพิมพาได้ลางๆ ว่ามิใช่ไม่ต้องการให้เธอข้องเกี่ยวกับงานหรือคนใหญ่โตหรอก หากระบุให้แน่ชัดแล้ว คนๆ เดียวที่นางไม่ปรารถนาให้เธอเข้าไปเฉียดใกล้ ก็คือตัวคีรีเองนั่นแหละ!
อันดามันกลอกตาไปมา เรื่องให้ถอยห่างจากงานประกวดราคาที่เธอวางแผนอย่างประณีตเพื่อให้ได้มานั้น ไม่เคยอยู่ในสารบบความคิดของผู้อำนวยการสาวแม้แต่น้อย
ครั้นจะปฏิเสธมารดาไปตรงๆ ก็เกรงจะเป็นการหักหาญน้ำใจกันเกินไป สุดท้ายเธอจึง...
เอาอย่างนี้ก็แล้วกันนะคะแม่ เอ็มจะลองไปปรึกษาท่านรัฐมนตรีดู ว่าจะถอนตัวได้ไหม แต่เอ็มไม่รับปากนะว่าจะสำเร็จหรือเปล่า
จ้ะ แค่เอ็มสัญญาว่าจะเอาไปทบทวนใหม่ แม่ก็ดีใจแล้ว
อันดามันหน้าเสีย รู้สึกผิดนิดๆ ที่โกหกมารดาไป เธอรู้ดีแก่ใจว่าตัวเองไม่มีวันหยิบยกเรื่องนี้ไปคุยกับคีรีเด็ดขาด อย่างมากอีกสักสองสามวัน เธอก็แค่ต้องโทร.ไปบอกมารดาว่า ถอนตัวไม่ได้ ต้องเสียค่าปรับ แล้วก็หาเหตุผลโน่นนี่นั่นสักสองสามข้อมาสนับสนุน ลงท้ายด้วยการทำเสียงอ่อย บอกว่าต้องทำงานนี้ต่อ รับรองว่าแม่ต้องโกรธเธอไม่ลงแน่นอน
เธอล่ะแทบจะอดใจคอยวันที่ผลงานสำเร็จไม่ได้เลย ทั้งเธอและแม่คงจะมีความสุขอย่างแท้จริงเสียที!
แม่ขา...ระยะหลังมานี้ ทุกอย่างปกติดีใช่ไหมคะ อันดามันนึกได้ถึงบางสิ่ง จึงโพล่งขึ้นตรงๆ
ทำไมถามอย่างนี้จ๊ะลูก
เอ็มเป็นห่วงค่ะ กลัวว่าถ้าไอ้พวกนั้นมันขู่เอ็มไม่สำเร็จ มันอาจเล่นไม่ซื่อไปรบกวนแม่แทนน่ะค่ะ อันดามันแก้ตัว ทั้งที่จริงแล้วคนที่เธอกังวลว่าจะไปด้อมๆ มองๆ รบกวนมารดา คือลูกน้องของใครคนนั้นต่างหาก
ไม่มีนี่จ๊ะ
งั้นก็ดีแล้วค่ะ เอาเป็นว่าถ้ามีอะไรผิดปกติแม้แต่นิดเดียว สัญญานะคะว่าแม่จะโทร.บอกเอ็มทันทีน่ะ
ตกลงจ้ะลูก เอ็มดูแลตัวเองดีๆ นะ แม่เป็นห่วง
ค่ะแม่ แม่ก็ต้องดูแลตัวเองดีๆ เหมือนกันนะคะ เอ็มรักแม่ค่ะ หญิงสาวทิ้งท้ายก่อนวางสาย
คอยไม่นานเลย บัณฑิตก็ติดต่อมาหาเธอตามคาด อันดามันแต้มยิ้มพอใจ เมื่อกดรับสาย
สวัสดีค่ะคุณบัณฑิต เอ็มกำลังคอยสายจากกระทรวงฯ อยู่เชียว!
| จากคุณ |
:
สิริณ (แม่มณี)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
23 มี.ค. 55 23:44:11
|
|
|
|
: + : + : + : เ อื้ อ ม วิ ม า น : + : + : + : [ตอนที่ ๘] ความลับไม่มีในโลก
