ความคิดเห็นที่ 1 ...............603   จดหมายประจำวันศุกร์ที่ 19/04/XX                   ถึงน้องดา จดหมายฉบับนี้ อาจจะเป็นจดหมายฉบับสุดท้ายก็ได้นะ เพราะพี่ไม่สามารถกลับร่างเดิมได้อีกแล้ว  และพี่ก็ยังมีลางสังหรที่ไม่ดีว่า อาจจะอยู่ได้อีกไม่นาน เหตุที่พี่ไม่บอกน้องดา เพราะพี่ไม่อยากให้น้องดาต้องเสียใจเพราะพี่อีกครั้ง พี่เพิ่งรู้มาว่า ตอนที่น้องดาหนีงานแต่งงานของไอ้วุทธมันไป  นั้นเป็นเพราะน้องดาเสียใจเรื่องพี่          ซึ่งมันทำให้พี่ทั้งดีใจและเสียใจ ที่น้องดายังคิดถึงพี่อยู่ และเสียใจที่พี่ไม่มีโอกาสแก้ตัวอีกแล้ว          ส่วนไอ้วุทธถึงแม้ว่า พี่จะไม่ค่อยชอบมัน แต่พี่คิดว่า มันคงจะดูแลน้องดาได้ แม้มันจะเจ้าชู้ไปหน่อย แต่พี่ดูออกว่ามันก็เป็นคนดีคนหนึ่ง   อย่างน้อยก็ดีกว่าพี่ละ หวังว่ามันคงจะดูแลน้องดาได้            และจดหมายที่พี่เขียนถึงน้องดาทุกวันศุกร์ พี่ก็ไม่รู้ว่าจะเขียนไปทำไม แต่พอถึงวันศุกร์ที่ไร พี่ก็อยากเขียน เพราะตอนที่น้องดาไปเรียนต่อต่างประเทศ แบบไม่บอกไม่กล่าว วันนั้นก็เป็นวันศุกร์พอดี พี่เลยเขียนจดหมายหาน้องดา โดยไม่จ่าหน้าซองที่อยู่ เพราะตอนนั้น พี่เองก็เด็กมาก จะไปสืบที่อยู่ของน้องดา ก็ดูเหมือนจะเกินกำลังไป          พอพี่เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาหน่อย กะว่าจะหาที่อยู่ของน้องดา  แต่พ่อของน้องดา ก็กีดกันสุดฤทธิ์เลย  จดหมายเลยไม่ได้ส่ง  จนสุดท้ายพี่เองก็ตัดสินใจแล้วว่า จะไม่ส่ง เพราะจดหมายมันมีมากเกินไป พี่ขอเก็บจดหมายพวกนี้เอาไว้ในความทรงจำของพี่ คนเดียว พี่ก็พอใจแล้ว         สุดาทิพย์อ่านจดหมายไป เธอก็ร้องไห้ออกมา เพราะเธอไม่คิดว่า เอกวิทย์จะรักเธอมากขนาดนี้ และมีจดหมายอีกจำนวนมากที่ สุดาทิพย์ยังอ่านไม่หมด เพราะจดหมายมีเป็นจำนวนมาก ที่ใส่อยู่ในกล่อง          และจดหมายฉบับแรกนั้น เป็นจดหมายเมื่อเกือบ 20 กว่าปีที่แล้ว แต่สิ่งที่สะเทือนใจสุดาทิพย์มากที่สุดก็คือ ในกล่องใส่จดหมายนั้น ยังเจอกับมุงกุฎดอกไม้ ที่สุดาทิพย์เคยทำไว้ให้เด็กชายเอกวิทย์ ก็ยังคงมีอยู่ในกล่องนั้น และขนมปังกิ่ง ห่อนั้น เอกวิทย์ยังเก็บไว้ เอกวิทย์ ได้เขียนบรรยายความว่า นี้เป็นขนมชิ้นแรก ที่มีผู้หยิบยื่นให้ ในขณะที่เราต้องการใครสักคนมาปลอบใจ และน้องดาก็คือคนๆนั้น แม้ว่าขนมชิ้นนี้ จะหมดอายุไปนานแล้ว แต่สภาพยังคงดีอยู่ เพราะเอกวิทย์ได้เก็บรักษาของทุกอย่างที่เกี่ยวกับสุดาทิพย์ ในกล่องใบนั้นเป็นอย่างดี          ก่อนที่สุดาทิพย์จะออกจากห้องนอนของฟ้าสวย เธอก็หันไปเห็นข้อความที่เป็นกระดาษติดไว้ข้างฝา ซึ่งอธิบายถึงการปรับตัว 3 ขั้นตอน ในการควบคุมร่างกายของฟ้าสวย  และบรรทัดสุดท้ายเขียนว่า ข้อควรระวังคือ ความขัดแย้งระหว่างร่างกายและจิตใจขั้นรุนแรง  แต่ทว่าสุดาทิพย์นั้นเธอไม่รู้ว่ามันหมายความว่าอะไร จากคุณ : ruddy01 เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 02:51:16

ความคิดเห็นที่ 2 ................604          ว่าแล้วสุดาทิพย์ก็ร้องไห้ และรีบโทรหาคนขับรถที่บ้านให้มารับและรีบไปที่ห้องไอซียู โรงพยาบาลศิริราชทันที โดยไม่รอฟ้าลั่น เพราะสารวัตรฟ้าลั่นยังคงหลับอยู่ที่โซฟ่า ห้องฟักฟื้นผู้ป่วยฉุกเฉิน โรงพยาบาลศิริราช          สุดาทิพย์ ก็ได้มาเฝ้าเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย โดยหวังว่า เอกวิทย์จะฟื้นขึ้นมาแล้วบอกความจริงกับเธอ ว่าทำไมเอกวิทย์จึงไม่บอกความจริง          ส่วนวรวุทธนั้น ก็ยังนั่งรออยู่ที่ชั้นล่างของโรงพยาบาลไม่กล้าขึ้นมา เพราะยังรู้สึกผิด          ส่วนชัยโรจน์นั้น พยายามหาจังหวะที่แม่ฟ้าสวยกลับบ้าน เพื่อจะได้ขึ้นมาเยี่ยม          ส่วนผู้มีอิทธิพลตัวจริง กำลังตามสืบว่า ใครเป็นคนยิงสายลับรหัสหมีแพนด้า เพราะผู้มีอิทธิพลตัวจริงต้องการ บัญชี กับรหัสบัญชีจากสายลับ แพนด้า ซึ่งก็คือฟ้าสวยคนก่อน เป็นอย่างมาก          นุ่น และ แก๊ง 5 สาว ก็สับเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาเฝ้าตลอด          แม่ของฟ้าสวยนั้น มาเฝ้าตลอด แต่จะกลับบ้านเมื่อจำเป็นจริงๆเท่านั้น          น้องฟ้าใส ก็งอแง อยากจะมาเฝ้า พี่ฟ้าสวยด้วย แต่ว่าก็ต้องไปโรงเรียน โดยมีพ่อของฟ้าสวย และสารวัตรฟ้าลั่นดูแลอยู่ ห้องทำงานของหมอธีรพลโรงพยาบาลศิริราช          เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยยังไม่ฟื้นจากอาการสลบ จนหมอธีรพล ต้องนำไปเข้า เครื่อง CT สแกนอีกครั้ง ปรากฎว่า ในครั้งนี้ หมอธีรพลเริ่มแน่ใจมากขึ้นว่า เอกวิทย์ สามารถเข้าถึงความทรงจำของฟ้าสวยได้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว และในขณะที่หมอธีรพล กำลังดูผลตรวจอยู่อย่างเคร่งเครียดอยู่นั้น พยาบาลสุนิสา ก็เข้ามาและถามขึ้นว่า "พี่หมอพลค่ะ สิ่งมีชีวิตชนิด C ที่พี่หมอกำลังศึกษาอยู่ ก็คือ คุณฟ้าสวยใช่ไหมค่ะ"          หมอธีรพล เจอคำถามนั้น เข้าไปก็ตกใจ และพูดว่า "เอ๊ะ น้องนิสารู้ได้ไงครับ "แหม พี่หมอพล นิสาไม่ใช่เด็กนะค่ะ ถึงจะได้ไม่รู้ ก็พี่หมอเล่นเฝ้าดู เฝ้ามอง เฝ้าศึกษา เคสของคุณฟ้าสวยตลอดเลยนิค่ะ" "อย่างงั้นหรอกเหรอ  พี่นี้มันแย่จริงๆ  เก็บความลับไม่อยู่เลย" จากคุณ : ruddy01 เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 02:52:12

ความคิดเห็นที่ 3 ................605 "ตกลงเรื่องนี้ เป็นเรื่องจริงหรือค่ะพี่หมอพล" "ใช่ครับน้องนิสา มีความเป็นไปได้ 99.99998 เปอร์เซ็น" "แล้วคุณฟ้าสวยสลับร่างกับใครเหรอค่ะ" "เรื่องนั้น  พี่คงบอกไม่ได้นะ แต่บอกได้แค่ว่า เป็นผู้ชาย และตอนนี้กำลังเกิดปัญหาใหญ่" "ปัญหาอะไรเหรอค่ะ" "ปัญหาแรก หากสิ่งมีชีวิตชนิด C ฟื้นขึ้นมา เขาจะต้องเจอกับสภาวะเครียด และซึมเศร้า เมื่อได้รู้ว่าแท้งลูก อันเป็นผลมาจากโฮโมนคอยติซอยของ ร่างกายของคุณฟ้าสวย" "อืม พอเข้าใจค่ะ ผู้หญิงน่าจะเป็นกันทุกคน ก็สูญเสียลูกนี้น่า" "เรื่องที่ 2 ก็คือ นาย A มีความเป็นไปได้สูงมาก ที่จะเข้าถึงความทรงจำของคุณฟ้าสวย" "เอ๊ะ มันก็น่าจะดีไม่ใช่เหรอค่ะ" "มันก็จริงอยู่หรอกนะ เพราะการสามารถเข้าถึงความ ทรงจำของผู้อื่นได้ แบบ 100 เปอร์เซ็น นั่นก็เท่ากับว่า นาย A กับคุณฟ้าสวย แทบที่จะกลายเป็นคนๆเดียวกันแล้วละ" "เอ๊ะ เป็นคนๆเดียวกันได้ไงค่ะ นิสาไม่เข้าใจ" "นิสาก็ลองคิดดูเอาเองว่า หากนาย A เข้าถึงความทรงจำ ประสบการณ์ ความรู้สึก และทุกๆอย่าง ของคุณฟ้าสวย ได้  จะเกิดอะไรขึ้น" "เอ๊ะ" "หากนาย A สามารถเข้าถึงความทรงจำของคุณฟ้าสวย ได้ อาจจะหมายถึง เหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นกับคุณฟ้าสวยในอดีต ก็จะเท่ากับว่า เหตุการณ์พวกนั้น ก็จะเกิดขึ้นกับ นาย A ด้วยเช่นเดียวกัน  เพราะนาย A สามารถรับรู้ ความรู้สึก ตลอดจนความเจ็บปวด ต่างๆ ที่เคยเกิดขึ้นกับคุณฟ้าสวยได้ราวกับว่าเหตุการ์ณพวกนั้น เคยเกิดขึ้นกับนาย A ด้วยเช่นกัน พี่เรียกสิ่งนี้ว่า การเข้าถึงความทรงจำ และความรู้สึกของผู้อื่น แบบสมบูรณ์  และพี่ก็หวังว่า ก่อนที่ คุณฟ้าสวย จะประสบอุบัติเหตุ เมื่อ 6 เดือนก่อน สิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณฟ้าสวย จะเป็นเหตุการณ์ที่ดี นะ ไม่เช่นนั้นแล้ว นาย A อาจจะได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ ที่เลวร้ายนั้นตามไปด้วย" จากคุณ : ruddy01 เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 02:53:16

ความคิดเห็นที่ 4 .................606 และในคืนหนึ่ง ณ ห้องพักฟื้น ผู้ป่วยฉุกเฉิน โรงพยาบาลศิริราช          ในระหว่างที่เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย กำลังสลบอยู่นั้น เอกวิทย์ได้ฝันถึงเหตุการณ์ที่น่ากลัวเป็นอย่างมาก และในกลางดึกของคืนวันที่ 4 ของการสลบนั้น ในขณะที่ทุกคนกำลังหลับใหล เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็ร้องกริ๊ดออกมาด้วยความหวาดกลัว "กริ๊ดดดดดดดดดดดด" เสียงกรีดร้องของเอกวิทย์ ปลุกทุกคนที่นอนเฝ้าอยู่ ไม่มีใครู้ว่าเกิดอะไรขึ้น "ลูกฟ้า ลูกเป็นอะไรไปลูก!!" แม่ของฟ้าสวยพูดขึ้น แต่เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็ยังร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว และตัวสั่นเทา ก่อนจะสลบไปอีกครั้ง จนหมอธีรพลต้องตื่นขึ้นมากลางดึก และมาตรวจอาการ หมอธีรพล กำลังกลัวว่า เหตุการณ์ก่อนที่ ฟ้าสวยตัวจริง จะประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์นั้น อาจจะไม่ใช่ความทรงจำที่ดีซะแล้ว และหมอธีรพลกำลังคิดว่า ความทรงจำที่ไม่ดีของฟ้าสวย กำลังเล่นงานเอกวิทย์อยู่          เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยสลบไป 4 วัน 5คืน  โดนที่มีคนหลายคนพลัดเปลี่ยนกันเฝ้าเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยไว้ตลอด และมีเจ้าหน้าที่ DSI เฝ้าอยู่หน้าประตูห้องตลอด เพราะฟ้าสวยคือ สายลับ DSI รหัส แพนด้า นั้นเอง          ในตอนเที่ยงของเช้าวันที่ 5 เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยฟื้นขึ้นมา  และถามหาแม่ฟ้าสวยเป็นคนแรก  แล้วเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็ถามว่า   “แม่ไม่เป็นอะไรใช่ไหมค่ะ”          ทุกคนก็ดีใจที่ ฟ้าสวย ปลอดภัย  และเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็ถามอีกว่า “ลูก .... ลูกของฟ้าสวยเป็นไงบ้างค่ะ” จากคุณ : ruddy01 เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 02:54:08

ความคิดเห็นที่ 5 ...............607        ทุกคนไม่ตอบ  และแน่นอนเมื่อเอกวิทย์เห็นอาการของทุกคน  เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็รู้ได้ทันทีว่าลูกของฟ้าสวยนั้นไม่อยู่กับเขาแล้ว ทั้งๆที่กว่าที่เอกวิทย์จะทำใจยอมรับภาระการคลอดลูกของฟ้าสวยได้นั้น มันทำใจยากมากขนาดไหน  แต่เอกวิทย์ก็ได้แสดงความเข้มแข็งออกมาด้วยการพูดเรื่องอื่น  แม้ว่าพี่ฟ้าลั่นจะพยายามบอก    แต่เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็พูดขัดเอาไว้   และพูดขึ้นว่า       “อย่าพูดค่ะพี่ฟ้าลั่น หนูรู้”         ทุกคนเมื่อได้ฟังเอกวิทย์ ในร่างฟ้าสวยพูดแล้ว ก็รู้สึกเสียใจ และนิ่งเงียบ รวมทั้ง สุดาทิพย์ ที่กำลังหาจังหวะถามเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย แต่ต้องรอให้เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยฟื้นตัว และให้อยู่กันตามลำพังก่อน ***************ตัดกลับไปที่หมอธีรพล          หลังจากเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยฟื้นขึ้นมา หมอธีรพลกลับพบว่า ร่างกายของฟ้าสวยมีอุณหภูมิสูงขึ้นอย่างน่าสงสัย หมอธีรพลจึงได้ให้ยานอนหลับกับเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย และทำการเจาะเลือดเพื่อจะไปตรวจบางอย่าง  เหตุที่ให้ยานอนหลับ เพราะหมอธีรพลรู้ว่า เอกวิทย์นั้นกลัวเข็ม เมื่อหมอธีรพลนำเลือดมาตรวจ ก็ปรากฎว่า ผลของเลือดมีอาการคล้ายผู้ป่วยโรค  ลูคีย์เมียร์ (Leukeamia) จากนั้น หมอธีรพลจึงเขียนบันทึกผลการรักษาสิ่งมีชีวิตชนิด C ความว่า “เราจะรู้ได้อย่างไรว่า กระบวนการ ความขัดแย้งระหว่างร่างกายกับจิตใจของสิ่งมีชีวิตชนิด C ได้เริ่มขึ้นแล้ว” “สัญญาณแรก ก็คือ พฤติกรรม และการใช้ชีวิตของสิ่งมีชีวิตชนิด C   นั้นหมายความว่า เกิดจากจิตใจของนาย A  เป็นส่วนสำคัญ หากนาย A เริ่มต่อต้านร่างกายของนางสาว B แล้วละก็  อาจจะแสดงออกมาในรูปของพฤติกรรมบางอย่างเช่น  ความเครียด  การทำร้ายตัวเอง โรคซึมเศร้าเป็นต้น” “สัญญาณที่ 2 สัญญาณนี้เริ่มเป็นอันตรายมากขึ้น  นั่นคือ เกิดจากร่างกายของนางสาว B จะเป็นส่วนสำคัญในกระบวนการนี้ ร่างกายของนางสาว B จะต่อต้าน จิตใจของนาย A ” “ผลที่เกิดขึ้น กับสัญญาณที่ 2 ค่อนข้างอันตราย  เพราะ หาก ร่างกายของนางสาว B โดยเฉพาะ ระบบภูมิต้านทาน เช่นเม็ดเลือดขาว  เม็ดเลือดขาวก็จะตีความว่า จิตใจของนาย A เป็นสิ่งแปลกปลอมหรือเป็นเชื้อโรค  และจะต้องกำจัดออกไป ส่งผลให้ปริมาณเม็ดเลือดขาวในน้ำเลือดมากขึ้น” .....................โปรดติดตามตอนต่อไป จากคุณ : ruddy01 เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 02:55:00

ความคิดเห็นที่ 6 คุยกับนักเขียน จากคุณ : ruddy01 เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 02:55:15

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนนี้เครียดอ่ะคุณนักเขียน จากคุณ : sept (septer) เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 20:27:47