ริ้วคลื่นผืนน้ำวามวับ เลื่อมรับแสงไฟในคืนค่ำ ท้องฟ้ามืดมิดสนิทดำ เงียบงำคืนนี้ไร้ชีวิต
เฉกเป็นเช่นเดียวกับข้า เหว่ว้าเศร้าสร้อยหงอยจิต เมาโลกเคว้งคว้างไร้ทางทิศ มืดสนิทหนทางจะย่างเดิน
สูญเสียความรักเพราะความขลาด มิกล้าประกาศ หวาด ขวยเขิน เจียมตนหลบหน้ามิกล้าเผชิญ ความห่างเหินลงทัณฑ์บั่นบรรลัย
กว่าใจจะบอกใจว่าให้กล้า ความรักก็อ่อนล้าระแวงไหว กว่าใจจะบอกใจให้ยื่นใจ ก็สายเกินไปเธอไม่รอ
ริ้วคลื่นผืนน้ำยังวามวับ เลื่อมระยับผิวผืนเห่คลื่นต่อ แต่ชีวิตข้าจบท้นทบท้อ กงล้อชีวินข้าสิ้นแล้ว
จากคุณ |
:
คนใกล้บวช
|
เขียนเมื่อ |
:
26 มี.ค. 55 23:32:19
A:182.52.211.5 X: TicketID:353326
|
|
|
|