.... " จิตเทามัว ? " ....
ผิวน้ำเรียบ ใต้น้ำขุ่น คลื่นกระแส
ฤดูแปร ผันทวน ยากเดาหมาย
กระแสจิต ปั่นป่วน คล้ายวุ่นวาย
ปราณชอนคลาย สู่สงบ สยบจินต์
ลมหายใจ เข้าออก จิตตามรู้
ปราณซอนไซร้ แผ่วพรู สู่ถวิล
สติคง รู้ตาม กระแสวิญญ์
คุ้นเคยชิน ดั่งปุยหมอก พริ้วเบาลอย
จริงคือเท็จ เท็จคือจริง หรืออิงรู้
นิมิตรชู ลางเลือน สุดเอื้อมสอย
เท็จคือเท็จ จริงคือจริง หรือสิ่งคอย
ใหญ่หรือน้อย น้อยหรือใหญ่ ใดแจงนำ
เหมือนสงบ หากยัง ไม่สงบ
ลางเลือนลบ บรรจบหมาย ปลายขนำ
ประหนึ่งรู้ ประหนึงรับ ขาวเทาดำ
ลื่นถลำ หลงกับเงา เขลากับใจ
คลื่นกระแส ปั่นป่วน ก่อกวนจิต
พรางนิมิตร วิปลาศ ปราศสุกใส
กิเลศคน กิเลศตน ครอบงำใน
สงบไล้ เพียงผิวนอก ในลนแรง
ผิวน้ำเรียบ ใต้น้ำขุ่น คลื่นกระแส
สังคมแปร ป่วนปั่น หมายใดแฝง
หมายสงบ ไม่สงบ หื่นสำแดง
เมฆบดบัง เงาแสง .. จิตเทามัว ?
.... " เสียงรำพึง " ....
.... " จิตเทามัว ? " ....
