ความคิดเห็นที่ 1 คราคืนค่ำพร่ำถึงคะนึงนึก จากเบื้องลึกเร่งเร้าเฝ้าถวิล คราวเคียงชิดสนิทแนบแอบยุพิน หอมประทิ่นกลิ่นเนื้อดั่งเจือจันทน์ เย็นพระพายชายโชยโรยโรยรื่น แถมเคืองชื่นรื่นละไมสมใจฝัน หรีดหริ่งร้องพ้องเพียงเสียงคนธรรพ์ มุ่งเลือกสรรบรรเลงวังเวงเตือน อุ่นไออกอิงแอบยามแนบหญิง ช่างอุ่นจริงผิงไฟยังไม่เหมือน ถึงแพรพรมห่มไปก็ให้เลือน คงยากเบือนเคลื่อนพรากจากอกนวล รอยรัญจวนป่วนอยู่มิรู้สิ้น ยังถวิลกลิ่นร่ำให้กำสรวล เสมือนเรียงเคียงยุพินกลิ่นเย้ายวน ฤๅอบอวลป่วนกันจนวันตาย... สวัสดีครับ..ขออนุญาตร่วมรัญจวนด้วยสักคนนะครับ แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 55 12:47:31 จากคุณ : TuMan เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 10:12:27

ความคิดเห็นที่ 2 เช้าชื่นผ่านคืนหนาวผ่านความหอม หมอกพราวล้อมภูผารับกับโลกใหม่ สายลมจุมพิตทวงดอกไม้เริ่มลิ่วใบ ละมุนละไมปลอบขวัญนิรันดรกาล สงบกับโลกหอมหวานแสนใสว่าง ค่อนค่อยวางกระชิบฝากรอยสาน รายรอบเรือนบุปผาชูช่อลาน ความเบิกบานสันตินำทางใจ ณ สวรรค์..ตรงนี้นะที่รัก ศรัทธาหลักพาเฝ้าพาถึงไหน ไม่มีดอกสิ่งใดมายืนไว้ ละอองใจหอมแย้มไม่หมายคืน. จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 10:41:34

ความคิดเห็นที่ 3 แสงเดือนดาวสว่างเจิดจ้าทั่วหาว ระยิบพราวโรยหล่นลงสุดสาย เงียบงันในใจเกิดความเดียวดาย มาเริ่มวายคลายสนิทกับเวิ้งกาล สายธารแห่งศรัทธาสุดเวิ้งวุ้ง หวนคืนรุ่งแผ่วย้ำในรอยหวาน คลี่ดาวขาวขึ้นคลุมนานแสนนาน ลืมร้าวรานทะเลไกลวิบากวน ลมยังลิ่วในภาวนาและตามรู้ จิตขออยู่ปลิวปรายกับน้ำฝน ละรอยเมฆโรยหล่นไร้ตัวตน สิ้นทุกข์พ้นคลายคืนตราบนิรันดร์ จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 13:20:47

ความคิดเห็นที่ 4 เช้าชื่นตื่นมารับกลิ่นหวานขวัญ เมฆรุ่งวันยิ้มแย้มกับฟ้าใส ละลายหอมไม้ดอกงามกว่าใด สู่พฤกษ์ไพรจุมพิตทอดทักทาง ไม้รสหอมหยิบยื่นอารมณ์ชื่น ฝากเต็มดื่นดอกใบกลิ่นกระจ่าง ฝนลงหยาดน้ำทิพย์หยาดน้ำค้าง รดพรมพร่างกลางใจฉ่ำตราบกาล แผ่นดินรอแสงยามเช้าคราวครู่ หมายสร้างสู่พันธุ์หอมโรยรินผ่าน ใต้หมอกขาวงามเรื่อไอเบิกบาน หอมกลิ่นนานกว่าโลกคลายเท่าเทียม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 14:02:59

ความคิดเห็นที่ 5 กุหลาบผลิดอกอ่อนคอยเกี่ยวรัด บานชูชัดในตะวันที่ปรารถนา ดวงดอกไม้รับขวัญจากดวงตา ก่อนแรมลาตะวันรื่นชีวี เบาบางในสัมผัสแม้นนอนนิ่ง กับทุกสิ่งไกลใกล้ไม่ห่างหนี ยังลอยล่องลิ่วไปเหนือนที ราวกับมีเยื่อหุ้มปีกโผบิน ขอบคุณเทพเทวารื่นรมย์กล้ำ รอยน้ำค้างดินแลมิรู้สิ้น ขอบคุณพื้นพสุธาผืนแผ่นดิน จากชีวินทรงจำสู่แนวเดิม จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 14:49:35

ความคิดเห็นที่ 6 ตื่นตาโลกแห่งราตรีงามทั่วหาว ทุกค่ำพราวพรายพริ้งต่างเวียนว่าย ดาวระยิบร้อยห้อยร่ายเรียงราย ดังวับพรายรอนแรมมาแต่วาน ดับตะเกียงดูโลกที่งามสวย แสงอำนวยโลกใสคราเดินผ่าน มองไม่มัวดังพฤกษ์ดาวพริบลาน เหมือนฟ้าสานส่งแสงคนหลงทาง เสี้ยวจันทร์พริบลอยคว้างในยามดึก ได้บันทึกสว่างไสวรอรุ่งสาง ปล่อยความเศร้าลอยไกลรู้ปล่อยวาง ใจก็ว่างหมดเหงาไร้ตัวตน จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 15:58:07

ความคิดเห็นที่ 7 เสียงพิณลอยดาวเดือนเตือนกระซิบ วะวับวิบวางขลุ่ยราวรู้กลับ กาลเวลาหยุดช่วงรอมืดดับ เนานานนับชั่วจังหวะกัปป์กัลป์ เมื่อยามดึกนาทีมีเธอเสนอ ให้ละเมอจารลึกประโลมขวัญ ก่อนวันพรากเงียบงันจากกัน อ้อนรำพันยะเยียบรักเมตตา กุมมือมั่นเดินทางสู่แดนท่อง ที่หมายปองดวงดาวที่ปรารถนา กลิ่นหอมนั้นลืมลวงบ่วงมายา สู่ฟากฟ้างามลึกนึกทำนอง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 16:14:50

ความคิดเห็นที่ 8 ชี้ชมดวงดาราเปล่งรัศมี ในราตรีมาปลอบหล้าให้สีสรรค์ ลืมเรื่องราวร้าวรานเพ้อเจ้อจันทร์ เก็บกาลฝันผ่านทุกข์รวมสุขใจ นิ่งนอนในสงบเฉยโลกฝ่าข้าม ทิ้งโศกท่ามวารวันที่หวั่นไหว สรรพสิ่งพบค่าผ่านมาผ่านไป หยุดใดไว้ไม่โรยได้ให้ทน ร้อยลายหายหลับทิ้งนิ่งดับสูญ เพียงเพิ่มพูนบารมีวิเศษผล เอื้อทำนองให้รักรักษาคน ธรรมดลดวงใจให้โหยเลือน จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 16:52:06

ความคิดเห็นที่ 9 ยามมองธรรมชาติออกสวยหวาน ดอกไม้บานแยกแย้มทัดแก้มขวัญ สรรพสิ่งแสนสวยดูมหัศจรรย์ ที่นี้นั่นมองเด่นความเป็นไป ก่อนวันใกล้สิ้นแสงรวมสีสัน ฤาคอยหันใครคนมาเคียงไหล่ หากไม่มีสักคนทำเช่นไร จะหวั่นไหวอีกกี่ครั้งวันเฝ้าชม ลำพังนั้นสุขได้ใช่หรือไม่ เพียงทำใจงดงามหมายรู้สม สงบนิ่งพบรสละออพรม เหมือนดื่นดมนวลหวานที่กระจาย จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 17:06:41

ความคิดเห็นที่ 10 จักร้อยถ้อยดอกไม้มาหมายมอบ ทุกคำตอบหล่อเลี้ยงซึ่งศักดิ์ศรี ชื่นหล่อชนบนผืนดินเดียวกันนี้ รู้สามัคคีความหวังให้อภัย คนดี..เข้าใจสิเปลี่ยนกระแส ใดเที่ยงแท้ประภัสสรให้สงสัย สะสมหอมกลิ่นร่ำหวังเชิดชัย แสนอาลัยในกันและเผยกัน กุมมือกันให้มั่นแต่จงรัก ศรัทธาภักดิ์ใกล้ไกลไขว่คว้าฝัน พลีบรรณาการสวรรค์สู้ฝ่าฟัน เป็นนิรันดร์นิยามให้เหนือคน จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 17:28:35

ความคิดเห็นที่ 11 มากฝูงชนเฝ้าค้นศรัทธาฝัน หวังรางวัลวนว่ายนำสายจิต ลืมค้นหาเคว้งคว้างนิรมิต ดั่งแสงทิพย์แสงดาวนำทางใจ ยามเช้า..หนาวหมอกห่มห้อมล้อมทั่ว เฝ้าดูตัวตะวันหมุนสู่วันใหม่ รัศมีรุ้งมากฉายปลุกไร่ไพร ผกโผผินจรไกลจากรวงรัง ผ่อนบ้านจักพักแรงความเหนื่อยอ่อน ใจรอนรอนต่อรักนี้ยังพักหวัง ห่างไกลช้ำวนเวียนประเดประดัง กลับสู่ฝั่งฝันวางมุ่งทางไป จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 18:36:15

ความคิดเห็นที่ 12 ยามภาพหวังในสายหมอกลอยหม่น ฟ้าร่ายมนต์รัศมีในยามค่ำ นกนางนวลโผบินเริงระบำ ยามฝนพรำในไร่ดอกไม้บาน แผ่นดินเลิศล้ำค่าทุกคราวนึก ราวล้ำลึกในใจแสนอ่อนหวาน โลกวัยเยาว์ย้อนกลับเหมือนไม่นาน อยากกลับบ้านนั่งนิ่งทอดนัยใจ เรือน้อยค่อยเลี้ยวคืนมากลับหลัง มุ่งสู่ฝั่งส่งฝันวันฟ้าใส นับดาวเดือนแค่เอื้อมงามเหลือใด สว่างไสวจารจำตราบวันนี้ จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 18:59:05

ความคิดเห็นที่ 13 วันแห่งรักทายทักในเสน่หา ปรารถนาถวิลแหล่งพร้อมพรั่งหวาน แท้บ่วงเล่ห์หลอกลวงหลงทอทาน ยอมตามจารสถิตคิดนิรันดร์ เก็บหอมนวลหวนนานให้คงอยู่ รอคนคู่ค่าควรมอบความฝัน น้ำผึ้งพิษด่วนจารจิตคิดถึงกัน ทิวาวันพิสูจน์ใจใครใช่เลย คือคู่แท้คู่ธรรมดั่งคู่สนอง คอยเคียงครองงามฤทธิ์จักเฉลย ถนอมนวลรู้ร้อยมาดักเปรย ว่ารักเอยรักแท้รอเคียงเธอ จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 19:49:41

ความคิดเห็นที่ 14 มิรู้พลัดหลงเข้ามาเวลาไหน หอมชื่นใจซ่านกลิ่นใต้ฟ้าใส เห็นใบไม้แจ่มกระจ่าง ณ กลางใจ มองเห็นไฟลอดมาพาให้คิด ผูกช่อดอกไม้หมายมอบหนึ่งผู้ สนองใจคู่ไมตรีด้วยดวงจิต พรมน้ำค้างพร่างใจหยาดน้ำทิพย์ ให้มิ่งมิตรพบสุขได้ทุกคืน วันแสนงามแสนดีพาใจรื่น สนิทชื่นฤดีเคียงอย่างสรรค์รื่น สู่แดนเนรมิตอย่างกลมกลืน มหัศจรรย์เกินอื่นอย่างจำนน จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 20:31:51

ความคิดเห็นที่ 15     - - หลงเพลิดเพลินเดินตาม...ทุกความเห็น - - ช่างฉ่ำเย็นดวงจิต...ผลิตผล - - ต่างเรียงร้อยถ้อยที...วจีดล - - ดั่งเผลอตนสนตะพาย...รูปกายเงา - - กระไรหนออักษรา...ช่างพาชื่น - - ร่ำสะอื้นเสี้ยวจันทร์...จิตพลันเหงา - - กลิ่นบุปผาโรยทาง...ให้จางเทา - - คำบางเบาเหล่ากวินท์...น่ายินดี - - ดั่งได้เสพมนตรา...นภากาศ - - อิ่มประหลาดชั่วขณะ...ยากผละหนี - - ถูกสะกดบทประพันธ์...ฝันกวี - - เปรียบดนตรีทิพย์สถาน...ผสานทรวง .....ไพเราะจังค่ะ.ถ้าต่อสัมผัสไปเรื่อยๆในแต่ละComment..คงจะรวมเล่มได้เลยค่ะ...(ขออนุญาตมาแจม..ด้วยคนนะคะ) จากคุณ : go far far เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 12:58:15

ความคิดเห็นที่ 16 มองดูสายวับวายตะวันฉาย แจ่มส่องพรายปลอบโศกโลกหล้า รัศมีรุ้งพรายพราวราวริ้วฟ้า ซาบซึ้งค่าลมหายใจสู่วันงาม ในอ้อมกอดชีวิตหนึ่งซึ้งค่า เสน่หาใดล่วงลับยากมองข้าม สุขใดผ่านพ้นรอยริ้วความ ประดุจนามไขว่คว้าหารำพัน เพชรมณีในใจหมายตามพบ เพียงเพื่อลบเลือนความสิ่งที่สรรค์ วาดวนผ่านกำซาบเห็นภาพนั้น ขับกล่อมแสงตะวันทาบอุ่นอวล จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 20:16:12

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีขอบคุณ คุณ TuMan & คุณ go far far นะคะที่มาแจมด้วย สวัสดีค่ะพี่,เพื่อนทุกคน วันนี้ร้อนไหมคะ? ณ มุมห้องมุมเก่านั่งเล่าบท     ความสวยสดผ่องผุดเฝ้าสุดสาย โปรยสีสรรหนาวลมอันพรมพราย แต้มหัวใจรับแต่งจากแท่งเทียน ยินเสียงใบลู่ลมแผ่วพรมห้วง   ไหวเอนร่วงรับด่ำจากค่ำเปลี่ยน คลอเสียงนกครื้นเครงบรรเลงเนียน รู้ซึ้งเวียนงามงดหมดจดปราย โลกวาดไหวในงามนิยามสวย   รอยระรวยเร้าแผ่กระแสสาย รินหลั่งธารดื่มด่ำเฝ้าพร่ำพราย     แต้มในหมายหวานหวิวให้พลิ้วบิน จากรอยจารรู้สึกอันลึกเร้น ไม่มีเว้นวรรคตรึงให้ถึงถิ่น กลิ่นคล้ายปลอบโรยตรึงหอมซึ้งจินต์ ใจคลายสิ้นร้อนเร่าปลิวเบาบาง โดยมนต์กลซ่านสิ่งคอยอิงออก คือลำนำในนอกคอยหยอกข้าง ทอดอดีตผ่านไปไกลสุดในทาง   กอดวามหลังแล้วย่างปล่อยวางตน แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 55 21:31:52 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 21:30:59

ความคิดเห็นที่ 18 ทุ่งดอกไม้ปลิวปรายในสายฝน โปรยร่วงหล่นลบโศกให้คงที่ รับแสงไสวดวงตะวันเพลารอรี ฝากฝันรมณีย์ชื่นมาทาบทอ หลับตาลงภาวนาคอยจับจ้อง แผ่วแผ่วล่องไกลไปจากอยู่หอ เพียงลำนำการกวีกางเคียงคลอ ก็สิ้นโศกหนอไม่หนาวครวญ ทุ่งดอกไม้กระสับส่ายในสายหมอก กระซิบบอกยังระบัดอย่าไห้หวน ศรัทธาพร้อมรักใดหากเรรวน ก็แทบม้วนสายตาคราตะวันวาว จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 21:51:50

ความคิดเห็นที่ 19 มาลัยรวมรัดร้อยแทนเขียนรัก สุดจำหลักแม่นหมายว่าฉ่ำชื่น จะกี่ปีกี่เดือนสักกี่คืน เพียงคอยยื่นสองมือแทนดวงใจ เกี่ยวก้อยกันปลอบปลุกค่อยเดินย่ำ ผ่านทะเลน่านน้ำพิสุทธิ์ใส ผ่านเคว้งคว้างค้นทางผ่านยาวไกล งามกว่าใดมุ่งจิต ณ ทุ่งดวงดาว ตามฝันมาสู่ร้อยถ้อยที่ห่วงหา ที่หมายปองล้ำค่ากว่าห้วงหาว โลกแสงสีพร่างนวลเห็นดวงดาว พบสวรรค์พราวพาเดินดูนภา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 22:09:55

ความคิดเห็นที่ 20 จากขอบฟ้างดงามทอความหมาย ค่อยระบายสีแสดจนเรืองรุ่ง ศรัทธาฉายมากมายมาคอยปรุง สุดสายรุ้งสะพรั่งงามตราตรึง วลีว่างามโลกทุ่งวิจิตร ดังเนรมิตท่ามหมอกที่ลอยถึง- ภายใต้หอมอวลซ่านค่อยค่อยดึง อยากรำพึงชิดฝันระเริงตา เม็ดน้ำค้างหยาดหยดบนดอกหญ้า มีราคากว่าเพชรมณีค่า ผลิตดอกไม้บานออกมีลีลา ท่ามขอบฟ้าเปลี่ยนสีเหลืองร่ำไร จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 22:28:37

ความคิดเห็นที่ 21     - - ประดิดประดอยร้อยล้อมไปพร้อมรัก - - ดั่งทอถักมาลีกลีบสีใส - - เมื่อเจ้าวางหัวเตียงหอมเพียงใด - - คือกลิ่นไอรัญจวนอันทวนลม - - ซ่อนประทินกลิ่นรักเพื่อภักดิ์จิต - - แนบสนิทเคียงหมายแค่ปลายผม - - มิกล้ำกรายหมายทำให้ช้ำตรม - - เกรงระบมเนื้อนวลมิควรปอง - - หลับเถอะนะคนดีมาลีร่ำ - - ณ คืนค่ำฝันเพียงเราเคียงสอง - - มอบให้เธอนิรันดร์ที่กลั่นกรอง - - นวลละอองในนิมิต....เมื่อนิทรา ....มาอีกรอบ..เพราะชอบกระทู้นี้ค่ะ..... จากคุณ : go far far เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 23:59:40

ความคิดเห็นที่ 22 เช้าชื่นตื่นผลิบานให้หอมท่า ราวลีลาผลิหวานคอยรับขวัญ หยาดน้ำค้างสะบัดสะบิ้งรับรุ่งวัน มหัศจรรย์สายหมอกหยอกเร่าเริง เสียงนกน้อยอ้อนแว่วให้ยินชัด ค้นพบนัดหวานไหวตามรู้เบิ่ง รายรอบเรียบง่ายชิดดูดังเวิ้ง ฉ่ำชวนเชิงบรรเลงดังก้องไพร เพียงเช้านี้แค่นี้ก็สุขนัก ศรัทธาภักดิ์พบทางสมไสว หลอมรวมรักเกี่ยวก้อยคล้อยเคียงไกล ร่วมทางใจร่วมทางสุขเคลื่อนมอง จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 15:53:16

ความคิดเห็นที่ 23 จำปาลาวให้หอมยังยืดเยื้อ ฝากรอยเรื่อกลิ่นซ่านสลักฝัน หวานเศร้าพราวเร้นลึกฝากชีวัน เพียงสมัครมั่นสัญญาตราบฟ้าดิน เมื่อตะวันยังหมุนทอแสงเหนือ ดวงใจเผื่อหมายรักสายถวิล สื่อสารหวังพลังภักดิ์มิแล้วยิน ระรวยรินหยาดเย็นเช่นเฉกนั้น อาจจะเบื่อหน่ายวนซ้ำแลซาก ดุจวิบากวัฏฏะสอนโศกหัน ยึดสิ่งใดยิ่งรัดร้อยพลอยผูกพัน กว่ารู้ทันก็สายคล้ายชีพวาย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 22:29:25

ความคิดเห็นที่ 24 รจนาบทกวีหวานเวียนมาก เพียงหมายฝากความหอมใจเฝ้าหา ให้ประสบสุขสู่ฝันตามลีลา ทิ้งโศกศัลย์จากมาแม้นแสนไกล หอมไม้ดอกผ่องพรายถึงปลายฟ้า นวลนัยน์ตามองเห็นความสดใส ประโลมโลกปลอบพ้นความโศกไป ให้ดวงใจเริ่มแย้มรับตะวัน ความสุขแท้อยู่ตรงนี้ที่กลางห้วง ไม่มีหวงแลคิดจะไหวหวั่น รู้วางนิ่งทิ้งเศร้าได้ฉับพลัน อัศจรรย์พลันเลือนทุกข์ทั้งมวล จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 23:29:52

ความคิดเห็นที่ 25 เกี่ยวก้อยกันฟันฝ่าทุกข์มัวหมอง แม้นยามต้องตรมตรอมมาเทียบถึง ค้นหาทางสายสว่างไม่มึนตึง จะไม่อึงอื้อทวนมัวรีรอ ตามขวัญครองมาสู่สมถวิล ไม่ดีดดิ้นลีลามัวแต่ขอ โลกแสงสีย้อมชีวียอมเฝ้าคลอ พบสวรรค์คราพอไม่อยากยล โศกเศร้าหนาวฤดีก็มีบ้าง กาลว่างเปล่าว่ายวนอยู่ทุกหน เสน่หาน้ำผึ้งนั้นยามได้ดล ใจก็ร่นโรยราไม่ดูดี จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 21:58:35

ความคิดเห็นที่ 26 เมื่อฝนมาสวนทิพย์ยะเยือกหนาว ร่วงรายร้าวแพรวพรายวนน้ำเปลี่ยน ท่วงทำนองโศกซุกคอยผ่านเวียน กลายเป็นภาพเขียนสีหลากหลายตา ดวงดอกไม้ส่ายไหวคอยเปลี่ยนล่วง พร่างพราวช่วงลมโชยกลิ่นซ่านหา แสงแปลกทางวิบเวียนดุจมายา ประดับประดาโลกสว่างแห่งดวงดาว กาลผ่านไกลคล้ายสั่นไม่อยากรู้ มองร้องกู่กลางเมืองคอยเมียงหาว กล่อมชีวีอย่ารอนอย่าคิดยาว เดี๋ยวก็ได้ข่าวดีมาร่าเริง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 22:39:48

ความคิดเห็นที่ 27 สวัสดียามค่ำค่ะ^^ นั่งเพลิน อ่านเพลิน .. รัญจวนใจดีดีค่ะ :) จากคุณ : d__d (มัชชาร) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 19:18:47

ความคิดเห็นที่ 28 ท่ามคืนวันราบเรียบสงบเงียบฝัน สรรพสิ่งอันละเอียดอ่อนตอนนอนข่ม เปลื้องภวังค์วางนิ่งกลับยิ่งจม ทุกอารมณ์คล้ายถูกคอยผูกคิด เพียงไหวสู่ห้วงใจเคลิ้มใคร่สอน ไร้ซึ่งความก่อนหลังคอยยั้งสิทธิ์ ร่วงสู่กิเลสเข้าเขตใกล้เนตรชิด มีแต่ฤทธิ์ปรารถนาเข้าพาทาง เมื่อความจริงไม่สมตามพรมร้าว ให้เยือกยาวหนาวสั่นพลอยพรั่นขวาง น้ำค้างฝันก็ช่วยอำนวยพราง ใจจึงจางรอยทุกข์คอยสนุกแย้ง สิ้นร้อนหทัยอาทรจักย้อนนึก ในรู้สึกยังสนุกคอยปลุกแสร้ง เหงาเร้นลึกคอยจัด บ่ พลัดแจง ใจจึงแรงด้วยสุขให้รุกไกล เข้าไปแลไปเห็นสิ่งเป็นเพื่อน ทักทายเลื่อนสิ่งช้ำเปลี่ยนด่ำให้ ดูต้นเหตุแล้วเบือนจักเลื่อนใจ สุขกับไฟโลกสร้างไม่คว้างแนว จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 20:57:17

ความคิดเห็นที่ 29 เป็นรอยหนึ่งของถ้อยรู้สรรค์สร้าง แทนความต่างของโลกยามเคลื่อนไหว คือลำนำเรียบฝันเคียงในใจ ฝากรอยไว้ให้ยิ้มกับฉ่ำเอย ด้วยมนต์กลอนแห่งรักและอักษร ส่องสะท้อนความจริงอันผ่าเผย แต่งแต้มวาดโดยเวิ้งที่คุ้นเคย โอ้รำเพยเจ้ามาอย่างรวยริน ฉันยังอยู่ตรงนี้กับฝันหวาน ทิวาวารผ่านไปซ่อนถวิล ให้โลกยึดเกาะมั่นใกล้ชิดชิน ใจล้อมยินไมตรีแห่งกลอนกานท์ จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 21:36:40

ความคิดเห็นที่ 30 จักสร้างสรรค์เขียนกลอนที่หวานสวย มาอำนวยจารจดให้เคลิ้มหา ท่ามเปลวแดดแสดสีฉายเยี่ยมมา ให้จันทราอิจฉาคอยเมียงมอง ฝ่ากระแสแห่งร้อนแลคอยฝัน ค้นนิรันดร์แรมรอนมาฝากฟ่อง โดยมีเงาวับวาวเขียนทำนอง ให้เราสองเห่กล่อมไปพร้อมกัน เก็บเศษตะกอนฝันมาร้อยเรียบ โกยพร้อมเพียบความหวานมาแต่งสรรค์ เขียนระบายพริ้งพริ้งเคียงข้างนั้น แล้วเสกวันอบอุ่นรมล้อมเรา จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 22:03:24

ความคิดเห็นที่ 31 ยามความจริงมาประจักษ์อยู่ตรงหน้า กล่อมอุรายินเสียงใดขานเล่า เหมือนไม่แยแสสิ่งล้วนแลเบา คอยแต่เฝ้าฉ่ำฝันหลอกตนเอง ท่ามแรงร้องอาทรวันห่างฟ้า ใครจะมาสงสารไม่ข่มเหง แทบไม่เหลือแล้วรอยเคยกลัวเกรง ต้องบรรเลงร้องร่ำตามลำพัง นับเคลือบแคลงโลกหล้าอันต่างแสวง ล้วนแต่แต่งโหดร้ายหลอกความหวัง กว่ารู้ทันใครเขาแค่แอบบัง จิตที่นั่งหรือยอมจะเข้าใจ จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 19:42:45

ความคิดเห็นที่ 32 หยาดสายฝนลอยไปในฟากฟ้า ฝนทาบทาแหล่งหล้าเย็นสุขสม เอิบอาบฝนฉ่ำชื่นรื่นอารมณ์ หยาดฝนพรมจินต์ดั่งสู่จินตนา เส้นทางฝันเปิดเผยความงามชื่น ในค่ำคืนพาทุ่งหอมดอกหญ้า ลึกลึกบานดอกไม้ดั่งดารา ชั่วพริบตาความงามดุจดับไฟ มืดแล้วหน้าทั่วหล้าล้วนมืดสลัว สิ่งใกล้ตัวหายไป ณ ทิศไหน สิ่งที่มาสถิตนิ่งคอยร่ำไร คือจังหวะไร้แสงไร้รอยงาม จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 21:58:31

ความคิดเห็นที่ 33 วิมานดาวรายผู้รับปลุกปลอบ หลายหนคิดมอบดาวสุกเปล่งปลั่ง ในคืนเดือนมืดที่พร้อมสร้างรัง แต่ยังไม่สรุปบทจบลงตัว คืนนี้มีเวลาจะอ่านงานเก่า แล้วก็เล่าลึกซึ้งให้รู้ทั่ว ที่ให้คิดว่าจักคลุมความกลัว ตราบร้อนรัวยังมีไฟฝันมอง ตราบนั้นก็อาจจะสบวันพบ วันที่ทบทวนความที่ถูกต้อง วันที่ใจยินยอมจักทดลอง วันที่พ้องเพียบด้วยนัยต้องการ จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 12:09:08

ความคิดเห็นที่ 34 ภายในห้องฉันหนาวและง่วง ยามน้ำร่วงรินไหลจากหยาดฝน หยดน้ำใสไหลจากด้านเบื้องบน ก่อนใครบางคนเดินดั้นด้นมา ฝนโปรยเกร็ดเส้นยาวลงเม็ดหยาบ หล่นเป็นคราบเลอะยาวไม่มีท่า บันทึกนัดนี้ชี้การทัศนา หลายเวลาฉันหลุดเพียงหลับนอน มองโคมไฟสีสลัวโซฟาเก่า ที่เพื่อนเนามานั่งให้เฝ้าหมอน ได้สรวลเสเฮฮาให้อาทร จึ่งเขียนกลอนบันทึกแล้วหลับไป จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 13:34:20

ความคิดเห็นที่ 35 ปุยเมฆแผ่บดบังฟากฟ้าหม่น แทรกซ้อนหล่นน้ำใสมากมายหนา พาตื่นรู้อารมณ์ดังสนธยา ลึกลงจมอุราไม่น่าปอง ฟ้าหลังฝนจึ่งใสมุ่งหมายสมาน ให้สำราญขับกล่อมมาทั่วห้อง ใจหนึ่งมีไมตรีมาคุ้มครอง ก็เหมือนคล่องเดินทางไร้เสียงครวญ ถึงห่างไกลจากกันยากรู้แจ้ง ห่างตำแหน่งสมหวังไร้เสียงสรวล ยังอยากชื่นขอสมัครมาชักชวน จักตรงไปในสวนดูรื่นรมณ์ จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 22:59:09

ความคิดเห็นที่ 36 หากเป็นจริงเห็นจริงตามสิ่งฝัน ทั้งโลกพลันหยุดนิ่งไม่พลิ้วไหว ต่างร่าเริงเชิญชวนดังเร็วไว เพราะฉันได้เคียงเมียงมองดวงดาว ณ ระเบียงบ้านมากหลายด้วยดาวร่วง คงมีช่วงสุกสว่างดุจเหินหาว ตาสบตาพลันพริ้มยิ้มแวววาว ชวนชี้ชมดวงดาวท่ามหนาวลม จึ่งเขียนกลอนมาไว้มาประดับ น้อมคำนับชื่นชวนในนวลผสม ฝากความหวานเคียงมองอย่างรื่นรมณ์ ให้พรพรมแผ้วพานอย่างเต็มใจ จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 22:13:23

ความคิดเห็นที่ 37 ฟ้ารุ้งรางเรื่อแดงเป็นไฉน ขับเรื่อยไปจันทราล่าถอยหนี ทิวากาลแปรเปลี่ยนเยี่ยมราตรี หวังโศกคลี่คลายหายดั่งกลับคืน ยามราตรีมีดวงดาวพันแสน แลแล้วแล่นคืนเหงาเศร้ามาฝืน หวังวันใหม่ใจเหงาอย่าเฝ้ายืน ให้รอยรื่นปลิดเศร้าเย้าดวงใจ ยามทิวามีตะวันเวียนเปลี่ยน จิตคอยเวียนวาดหวังพบวันใหม่ ลุกขึ้นสู้สู่โศกไม่ถอยไป หยุดรอยแพ้ไม่ท้อรอชะตา จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 21:53:30

ความคิดเห็นที่ 38 ยิ่งถวิลโฉมประโลมในชีวิต แสวงมิตรจิตเอื้อแล้วว่าขาน แสวงทางสว่างไสวใจสราญ ไมลืมการณ์หมองใจให้หม่นมัว เป็นสำคัญหมายมุ่งผดุงกิจ มาสิ้นสุดคิดหมายละฝ่ายชั่ว ลืมความอยากมากหลายโลภถึงตัว รู้แจ้งทั่วถ่องแท้จึงมาตาม แผ่ความคิดจิตเกื้อเพื่อผู้อื่น เป็นผู้ตื่นตามคติมิขื่นข้าม เป็นผู้รู้จิตแจ้งแห่งความ เป็นผู้ถามมีมโนเหมือนก่อนมา จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 22:08:14

ความคิดเห็นที่ 39 ลมผ่าวร้อนผ่านพลิ้วไปนานเนิ่น ไม่อาจเกินแฝงเร้นคิดแล่นไหว หมายมาดมองทุกช่วงให้สุขใจ กลับดังได้เงียบเหงามาทั่วดวง ลมโชยมาอ้อนเมฆเป็นว่าเล่น แววตาเว้นกังขาคอยเสสรวง ชายชำเลืองรักร่วมคอยแลทวง การล้ำล่วงจึงเกิดด้วยสายตา ก็อ้อยอิงไปเถิดก่อนผ่านล่วง ภาพพาดช่วงรสเสียงให้ท่วงท่า จบสัมผัสพร้อมเพรียงคอยเรียงมา แววปริศนาเบื้องหน้าคือความจริง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 14:26:56

ความคิดเห็นที่ 40 ดาวลอยเลื่อนเดือนดับในสวนขวัญ เมื่อแรงฝันตื่นตอบให้เหลียวหา แววอาทรฉายฉ่ำภิรมยา แสนเสน่หาเหนี่ยวคะนึงคอยนำไป เริ่มบทบาทลุ่มหลงเป็นฝอยฟุ้ง ยิ้มกับรุ้งละไมเลือนทางไหน เหมือนทอสายสวาดิลงซับใน ผูกล่ามใช้รักรุมจะพาทาง เช้าตรู่ที่เย็นชื่นด้วยความสมาน ช่างเบิกบานล้อมใคร่เหนือทางสร้าง แววในตาเหลือบชายคิดวาดวาง กลับสร้างคว้างมารุกมาชักชวน จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 15:54:28

ความคิดเห็นที่ 41 หมายเมื่อพบประสบกันก่อนหนีหาย แม้นวอดวายในใจยังคิดฝัน กลับเดียวดายเลียบปรายสาระพัน เหมือนต้องสั่นไหววนด้วยภวังค์ แกล้งรำพันเหมือนรู้ดูเท่าถึง ด้วยรำพึงไม่กล้าจะว่าสั่ง ไม่อาจปิดเจตนาไม่ปิดบัง ด้วยคิดหวังลาลับตัดสัมพันธ์ ต้องจนใจความสวาทมีความหมาย หวังสบายกลับเศร้าได้แต่หวั่น จะลบเลือนความหลังให้แก่กัน ลืมจำนรรจ์เธออ้างจะคอยรอ จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 21:08:32

ความคิดเห็นที่ 42 เนิ่นนาน ที่ฉันไกล โลกในฝัน ฉับพลัน ที่กลับมา ล้าและเหนื่อย เพื่อนรัก ที่ทักทาย ชายผู้เปลือย วันนี้ ฉันดูเฉื่อย เปลือยอารมณ์ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 55 16:48:51

ความคิดเห็นที่ 43 ขอขอบคุณ คุณเปลวอัคคี, TuMan, เกรียงไกรกวีฝัน, ravio, แก้วกลมกลม, ขวดแก้วสีฟ้า, ขอฝากแค่ฝัน, นกโก๊ก, น้ำมิตร, ขุนพลน้อยโค่วจง, ร่มไม้เย็น, คืนฝันปีศาจน้อย, ฝากซึ้งใส่ฝัน, พระรามหัดท่องเน็ท, เมืองมานะ, รสรวยริน, โลกของหนึ่งคน, หนึ่ง [ ๑ ], สุดสาครท่องสมุทร, พลอยแข, วาดฝันมธุรพจน์, ป.ปาแปง, สุนันยา, go far far, moonpeace, sirivinit, มัชชาร, คุณชายต้วน, แสงแรก ประดับดิน ที่มาแจกกิ๊ฟมี่นะคะ และขอบอบคุณพี่ๆ,เพื่อนๆ ทุกท่านที่มาแจมด้วยค่ะ ไปค่ะ ไปเล่นที่ใหม่นะคะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11956693/W11956693.html จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 55 22:08:42

ความคิดเห็นที่ 44 แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 55 17:56:07 จากคุณ : Season911 เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 17:52:32

ความคิดเห็นที่ 45 แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 55 17:57:24 จากคุณ : Season911 เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 17:56:34