ความคิดเห็นที่ 1 จะรออ่านต่อ นะครับ จากคุณ : ห้าสิบป่าย เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 11:38:06

ความคิดเห็นที่ 2 แวะมาให้กำลังใจค่ะ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 12:56:09

ความคิดเห็นที่ 3 มาอ่านค่ะ สั้นไปนิดเนอะ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 20:49:00

ความคิดเห็นที่ 4 บทที่ ๒ ความรักเริ่มก่อตัว วันเวลาผ่านไปเกือบ 1 เดือน ใกล้เที่ยงวันพุธที่ 31 มกราคม 2533 ณ บริษัท พรเทวา คอร์ปอเรชั่น จำกัด อาคาร พรเทวา ชั้น 12 ถนนสีลม สาวหน้าจืด ไว้ผมซอยสั้น ผิวขาวรูปร่างบอบบาง เดินมายืนอยู่ที่หน้าเคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์ของบริษัท สายตามองเพื่อนร่วมงานสาวสวยที่นั่งประจำอยู่ที่นี่แล้วเอ่ยปากบอกอย่างยิ้ม ๆ ว่า “ทิพย์จ๋า วันนี้ฉันต้องไปก่อนนะ เธอไปทานข้าวกลางวันกับธนันท์กันสองคนก็แล้วกันนะจ๊ะ” “อ๋อ! รู้แล้ว วันนี้พินจะไปทานข้าวกับพี่ยุทธใช่ไหม จ้า ไปเถอะ” สาวสวยตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้มและพยักหน้าเป็นการรับรู้ ก่อนที่เพื่อนร่วมงานหน้าจืดจะเดินออกจากสำนักงานไป เธอก็เอ่ยปากถามว่า “เออ! นี่ทิพย์ ขอถามอะไรหน่อยสิ แล้วเธอคิดว่า ธนันท์เขาเป็นยังไงในสายตาของเธอน่ะ” “แหม! พินก็ ธนันท์เพิ่งเข้ามาทำงานที่นี่ได้เดือนเดียวเอง ท่าทางเขาค่อนข้างไว้ตัวนะ สนิทกับคนยาก วัน ๆ เอาแต่ทำงาน ไม่พูดจาเล่นหัวกับใครเลย วางมาดขรึม เท่ อยู่ตลอดเวลา แต่จะว่าเป็นคนหยิ่งก็ไม่เชิงนะ” ช่อทิพย์ตอบด้วยท่าทางเขินอายนิด ๆ “เอ๊า! ถามแค่เนี้ย ทำไมต้องหน้าแดงด้วย ก็ฉันเห็นใคร ๆ ชอบมาจีบเธอกันทั้งนั้น คิดว่าธนันท์ก็อาจจะจีบเธอด้วยน่ะสิจ๊ะ” ยุพินทำตาหยี ๆ ใส่เพื่อนเป็นเชิงล้อเล่น และรู้ทัน จนเพื่อนสาวยกมือทำท่าจะตี “ต๊าย! พินก็ ทิพย์จะจีบเขาน่ะสิไม่ว่า ท่าทางไว้ตัวออกอย่างนั้น ไม่เคยพูดหยอกล้อ ไม่เคยหว่านเสน่ห์อะไรกับใครเขาเล้ย ใครพูดเล่นด้วยก็ไม่ยอมรับมุขเลย เนี่ย! ทิพย์ก็รอให้เขามาจีบอยู่เหมือนกันนะ แต่ถ้าเขายังช้าอยู่ละก็ ทิพย์เห็นทีจะต้องเป็นฝ่ายจีบเขาซะเองละมั้ง คนอะไร้ ทั้งหล่อ ทั้งน่ารัก ทั้งเก่ง แถมไม่เจ้าชู้ หาได้ง่าย ๆ ซะที่ไหนกันล่ะจ๊ะ” สาวสวยพูดเล่นทำหน้าเป็น ยิ้มจนเห็นฟันขาวเรียงกันสวยเป็นระเบียบ จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 08:40:28

ความคิดเห็นที่ 5 “เออ! ฉันไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่ยุทธจะรอทานข้าว  เธอไปกับธนันท์ละกันนะ  วันนี้ฉันเปิดโอกาสให้เธอเต็มที่ ไม่อยู่เป็นก้างขวางคอใครหร๊อก” ยุพินยิ้มจนตาหยี แล้วก็รีบเดินออกจากบริษัทไป ที่ห้องทำงานของผู้ช่วยกรรมการผู้จัดการ ธนันท์กำลังนั่งทำงานเพลินจนลืมเวลาอาหารกลางวัน ร่างสูงสง่านั้นนั่งตัวตรงพิมพ์ตอบแฟกซ์ และจดหมายที่ส่งมาเป็นภาษาอังกฤษอยู่ที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ ช่อทิพย์พาร่างอรชรเดินมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าประตูห้องทำงานของผู้ช่วยกรรมการผู้จัดการที่เปิดกว้างเอาไว้ “แหม! ขยันจัง ไม่หิวหรือไงคะธนันท์” เสียงใส ๆ พูดปนยิ้มอย่างเป็นกันเอง ผู้ที่ถูกทักก็หันหน้ามาตามเสียง สายตาเหลือบมองดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ ไม่ลืมที่จะส่งยิ้มให้ก่อนจะตอบว่า “โอ! จริงสิ เที่ยงกว่าแล้ว ผมลืมเวลาไปเลยละทิพย์ อ้าว! แล้ววันนี้มาคนเดียวเหรอ ยุพินไม่ไปทานข้าวด้วยกันเหรอ” พูดจบก็ปิดคอมพิวเตอร์ แล้วลุกขึ้นเดินออกจากห้องไปกับช่อทิพย์เพื่อไปรับประทานอาหารกลางวันด้วยกัน สาวสวยตื่นเต้นดีใจที่ยุพินเพื่อนร่วมงานอีกคนหนึ่งไม่ได้มาด้วยในวันนี้ เธอยิ้มอยู่ในหน้าแล้วก็หันหน้าไปตอบคำถามเขาในระหว่างที่กำลังเดินไปด้วยกัน จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 08:41:32

ความคิดเห็นที่ 6 “วันนี้พี่ยุทธมารับยุพินไปทานกลางวันด้วยกันแล้วค่ะ”   “ใครครับพี่ยุทธ” ธนันท์เดินไปคุยไปจนถึงหน้าลิฟท์ ช่อทิพย์กดปุ่มลิฟท์ไปที่ชั้นสอง พอประตูลิฟท์เปิดออกก็เห็นภัตตาคารจีนอยู่ตรงหน้า มีพนักงานต้อนรับสองคนแต่งกายแบบชาวจีนในชุดสีแดงยืนอยู่ที่หน้าประตูทางเข้า “ก็สามีของยุพินไงคะ พี่เขาทำงานเป็นวิศวกรโยธาอยู่บริษัท พรเทวาคอนสตรั๊คชั่น บริษัทในเครือเดียวกันนี่แหละค่ะ พอดีวันนี้เป็นวันเงินเดือนออก พี่ยุทธก็เลยอาสาพายุพินไปทานข้าวกลางวัน” เธอคุยไปยิ้มไปดวงตาเป็นประกายอย่างมีความสุข “สวัสดีค่ะ สองท่านนะคะ เชิญด้านในเลยค่ะ” พนักงานต้อนรับกล่าวทักทายพร้อมทั้งยกมือไหว้อย่างอ่อนน้อม เธอเดินนำคนทั้งสองไปที่โต๊ะอาหารริมหน้าต่างซึ่งเป็นโต๊ะเดียวที่ยังว่างอยู่ แล้วก็ให้พนักงานเสริฟเป็นผู้ทำหน้าที่ดูแลแขก แขกที่มารับประทานอาหารที่ภัตตาคารจีนแห่งนี้ส่วนมากเป็นคนทำงานในตำแหน่งบริหารของบริษัทที่ตั้งอยู่บนอาคารพรเทวา ธนันท์กวาดสายตามองไปรอบ ๆ เห็นการตกแต่งภายในภัตตาคารแล้วทำให้รู้สึกเหมือนราวกับอยู่ในเมืองจีนก็ไม่ปาน ไม่ว่าจะเป็นภาพวาดที่แขวนประดับไว้ตามผนังห้อง แจกัน รูปปั้นกิเลน ลวดลาย มังกร โต๊ะ เก้าอี้ ตลอดจนถ้วยชามที่ใช้ล้วนแต่เป็นลวดลายแบบจีนทั้งสิ้น จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 08:42:28

ความคิดเห็นที่ 7 ช่อทิพย์นั่งอมยิ้ม ดีใจที่เห็นธนันท์ชอบบรรยากาศที่นี่ เธอรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจที่ได้มารับประทานอาหารกลางวันตามลำพังกับชายหนุ่มที่เธอแอบหมายปองนับตั้งแต่วันแรกที่เขาเข้ามาทำงานในบริษัทแห่งนี้ “ทานอะไรกันดีคะ ทิพย์ขอเป็นข้าวผัดปู แล้วก็น้ำชาร้อน”  เสียงใส ๆ เอ่ยปากถามด้วยท่าทางเขินอายเล็กน้อย “งั้นผมก็ขอเป็นข้าวผัดปู แล้วก็น้ำชาร้อนเหมือนกันครับ สั่งเหมือนกันจะได้เร็วดี” ธนันท์หันไปบอกกับพนักงานเสริฟที่ยืนรออยู่ใกล้ ๆ ชั่วอึดใจเดียวอาหารก็ถูกนำมาวางไว้บนโต๊ะ เพื่อนร่วมงานสองคนก็รับประทานอาหารไปคุยกันไป ช่อทิพย์สวยสดใส ใบหน้ามีรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลา แววตาที่มองไปยังชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงกันข้ามกับเธอนั้น ก็ฉายแววแห่งความสุขอย่างเห็นได้ชัด “ทิพย์มาที่นี่บ่อยหรือครับ” น้ำเสียงนุ่ม ๆ ทุ้ม ๆ ถามอย่างอ่อนโยน ดวงตาจ้องมองสาวสวยหน้าหวานที่นั่งอยู่ตรงหน้าอย่างเป็นมิตร “แหม! จะบ่อยได้ไงล่ะคะ เงินเดือนก็ไม่เหลือกันพอดี นาน ๆ ทิพย์จะมาทานที่นี่ค่ะ ส่วนมากก็มาเพราะมีคนเลี้ยงน่ะค่ะ” เธอพูดไปยิ้มไป แววตาเป็นปลื้มกับเพื่อนร่วมงานที่นั่งอยู่ตรงหน้า ธนันท์นั่งตัวตรง ดูสง่างาม แววตาที่อ่อนโยนเป็นมิตรนั้นแม้ไม่ยิ้มก็ดูเหมือนยิ้มเสมอ ใบหน้าบอกความใจดีทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นเมื่อได้อยู่ใกล้ จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 08:43:14

ความคิดเห็นที่ 8 “ถึงว่าสิ ตั้งแต่ผมมาทำงานที่นี่ได้เดือนนึงเนี่ย เห็นทิพย์กับยุพินชอบพาผมไปทานแต่ร้านก๋วยเตี๋ยวหรือไม่ก็ร้านข้าวแกง เพิ่งมีวันนี้วันแรกที่พาผมมาทานที่ภัตตาคาร” พูดแล้วก็ยิ้มเหมือนจะบอกให้รู้ว่าล้อเล่นนะ “ก็วันนี้เงินเดือนออกนี่คะ กระเป๋ายังไม่แฟบ” ช่อทิพย์พูดไปชม้ายตาไปอย่างน่ารัก “ทิพย์ทำงานที่บริษัทนี้มานานหรือยังครับ” ใบหน้าเปื้อนยิ้มนั้นพูดต่อ “ก็สองปีแล้วค่ะตั้งแต่จบปริญญาตรีใหม่ ๆ น่ะค่ะ แล้วธนันท์ล่ะ เคยทำงานที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า” สาวสวยหน้าหวานตอบคำถามด้วยดวงตาที่เป็นประกาย รู้สึกดีใจที่เขาให้ความสนใจเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตของเธอ “เคยแต่ฝึกงานน่ะครับ แต่ยังไม่เคยทำงานที่ไหนมาก่อนเลย ผมจบปริญญาตรีก็เรียนต่อปริญญาโท บริษัทพรเทวาเป็นบริษัทแรกที่ผมเร่ิมทำงาน อันที่จริงคุณพ่อก็อยากให้ไปทำงานที่เชียงใหม่กับคุณพ่อ แต่ผมอยากจะมีประสบการณ์ในการทำงานที่อื่นก่อน งานของคุณพ่อ ผมจะไปทำเมื่อไรก็ได้” เขาพูดไปยิ้มไปอย่างอารมณ์ดี โอ้โห! นี่พ่อคงจะรวยสินะ มีบริษัทของตัวเองด้วย ลูกชายก็ช่างกระไรคิดไม่เหมือนชาวบ้าน แทนที่จะไปทำงานกับพ่อ กลับคิดไปเป็นลูกจ้างคนอื่น จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 08:43:59

ความคิดเห็นที่ 9 “แล้วเป็นไงคะ ชอบงานที่นี่ไหมคะ ดูท่าทางงานของคุณจะยุ่งมากนะคะ เห็นคุณไม่เคยเลิกงานตรงเวลาสักที” สาวสวยเลิกคิ้วพร้อมกับมีรอยยิ้มในขณะที่ถาม เขาพยักหน้าตอบ “ครับ ชอบครับ ท้าทายดี   งานทั้งยุ่งทั้งเยอะทั้งยาก เจ้านายก็แทบไม่อยู่ในสำนักงานเลย ผมต้องจัดการทุกอย่างเองทั้งหมด ต้องเรียนรู้ทุกอย่างด้วยตัวเองหมดเลย เจ้านายผมโทรสั่งงานอย่างเดียว แต่ก็ดีครับ เจ้านายเป็นแบบนี้ทำให้ผมเรียนรู้งานได้เร็วและมีอิสระในการทำงานเต็มที่ แล้วทิพย์ล่ะครับชอบงานที่นี่ไหม” “ชอบค่ะ จะว่าไปเราก็มีเจ้านายคนเดียวกันนะ ธนันท์ทำงานแทนเจ้านายเกือบทุกอย่างเลย อย่างนี้เจ้านายสบาย ไปไหนก็ไม่ต้องกังวล แต่ธนันท์สิงานหนัก งานของทิพย์สบายไม่เครียดเลย ไม่ได้มีอะไรต้องทำมากมาย เป็นเลขานุการฝ่ายต้อนรับ แปดโมงเช้ามาทำงาน ห้าโมงเย็นก็กลับบ้าน ไม่เหมือนยุพิน ถ้าวันไหนปิดงบนะยุพินก็แทบจะต้องนอนค้างที่บริษัทเลยล่ะค่ะ อืม! ธนันท์เป็นคนจังหวัดอะไรคะ” จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 08:44:36

ความคิดเห็นที่ 10 “ผมเกิดที่กรุงเทพฯครับ ใช้ชีวิตอยู่ที่กรุงเทพฯจนถึงอายุสิบเจ็ดปี คุณพ่อคุณแม่เป็นคนเชียงใหม่ครับ แล้วทิพย์ล่ะเป็นคนจังหวัดอะไร” “เป็นคนขอนแก่นค่ะ คุณพ่อเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่โรงเรียนในจังหวัดขอนแก่น ทุกเดือนทิพย์ก็จะกลับไปเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่ช่วงวันหยุดน่ะค่ะ” สองหนุ่มสาวเพิ่งได้มีโอกาสมารับประทานอาหารกลางวันด้วยกันตามลำพัง จึงมีโอกาสซักถามเรื่องส่วนตัวของกันและกันได้มากขึ้น ช่อทิพย์เป็นคนสวยน่ารัก พูดจาไพเราะ มีหนุ่ม ๆ มากมายที่หมายปองเธอ แต่ธนันท์ก็ยังไม่เคยเห็นเธอไปไหนมาไหนกับใครเลย จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 08:45:02

ความคิดเห็นที่ 11 ช่อทิพย์เองก็รู้สึกเป็นปลื้มและชื่นชมธนันท์อย่างมากมาย นอกจากรูปร่างหน้าตาที่หล่อเหลา และฐานะการเงินที่ค่อนข้างดีแล้ว เขายังเป็นคนสุภาพอ่อนโยน มีบุคลิกภาพที่เป็นเสน่ห์ต้องตาต้องใจเธออย่างมากมายอีกด้วย สาวสวยหน้าหวานเริ่มจินตนาการถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอในวันข้างหน้า ถ้าได้มีผู้ชายอย่างธนันท์เป็นคู่ครอง ชีวิตของเธอจะมีความสุขสักเพียงใดหนอ จะทำอย่างไรจึงจะมัดใจชายหนุ่มที่แสนมีเสน่ห์คนนี้ได้ เธอเองก็มั่นใจในความสวยของตัวเอง ไม่ว่าจะไปไหนก็มีแต่คนมองจนเหลียวหลัง ทั้งลูกค้าที่มาติดต่องานบริษัท ทั้งเพื่อนร่วมงานหนุ่ม ๆ ในที่ทำงานเดียวกันต่างก็ให้ความสนใจในตัว เธอกันทั้งนั้น มีแต่ธนันท์คนเดียวเท่านั้นที่ไม่เคยมีทีท่าว่าจะจีบเธอเลย เธอหวังใจว่าจะได้มีโอกาสไปรับประทานอาหารเย็น ในบรรยากาศแสงเทียนสลัว ๆ ที่แสนจะโรแมนติกกับหนุ่มเจ้าเสน่ห์ของเธอคนนี้สักครั้ง จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 08:45:33

ความคิดเห็นที่ 12 ความรู้สึกของธนันท์ที่มีต่อช่อทิพย์นั้น พิเศษกว่าเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ อยู่แล้ว เธอเป็นคนสวยมาก รูปร่างหน้าตาดี ผิวพรรณงาม พูดจาไพเราะ นิสัยเรียบร้อยน่ารัก เขาเพียงอยากจะรู้จักนิสัยใจคอของเธอให้มากกว่านี้ อยากรู้ความคิดและทัศนคติในแง่มุมต่าง ๆ เขาไม่ได้ต้องการแค่จะมีผู้หญิงสวย ๆ เอาไว้ควงหรือเอาไว้เป็นคู่นอนเท่านั้น หากแต่ต้องการผู้หญิงที่มีสติปัญญา ความคิดความอ่านไปกันได้ มีมุมมองไปในทิศทางเดียวกัน ถ้าอยากจะรู้จักเธอให้มากกว่านี้ ก็คงต้องหาโอกาสได้อยู่กันตามลำพัง หรือทำกิจกรรมร่วมกันในวันหยุดบ้างไม่ใช่เจอกันแค่ช่วงพักรับประทานอาหารกลางวันเท่านั้น จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 08:45:49