ความคิดเห็นที่ 1 วันจันทร์ที่ 28 เมษายน 2523 ขึ้น 14 ค่ำ เดือน 6 ณ กลุ่มบริษัทในเครือธำรงกิจ อาคารธำรงกิจ ชั้น 16 ถนนสุขุมวิท “อาหารของท่านอุ่นเรียบร้อยแล้วค่ะ” เสียงหวานใสของภัสสร บอกประธานกรรมการบริษัท ที่กำลังก้มหน้าก้มตาอ่านเอกสารบนโต๊ะทำงานของเขา เธอจัดวางสำรับอาหารไว้บนโต๊ะประชุมในห้องทำงาน “ขอบใจ” ชายวัย 42 ปี พูดสั้น ๆ หันมามองหน้าเลขานุการวัย 28 ปีเพียงแวบเดียว แล้วก็ก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ สักพักก็ลุกขึ้นไปรับประทานอาหาร ภัสสรหอบเอกสารต้นฉบับออกจากห้องเจ้านาย แล้วนำไปถ่ายเอกสาร จัดการเรียงเข้าชุดใส่แฟ้มอย่างสวยงามเป็นระเบียบเรียบร้อย เพื่อเป็นเอกสารประกอบการประชุมแจกให้ผู้เข้าร่วมประชุมทุกคน เวลาผ่านไปสิบห้านาที เธอกะเวลาว่าเจ้านายคงรับประทานอาหารเสร็จ แล้วก็เดินเข้าไปเก็บสำรับ “น่าอิจฉาภรรยาของท่านจริง ๆ เลยค่ะ คุณผู้หญิงช่างเป็นคนที่โชคดีจริง ๆ ได้สามีที่ดีที่สุดในโลก อบอุ่น รักครอบครัว ภัสอยากเป็นคนที่โชคดีอย่างคุณผู้หญิงบ้างจังเลย แต่คงไม่มีวาสนา” ในมือถือถาดอาหาร แต่ส่งสายตาให้เจ้านายด้วยความปลื้มอย่างที่สุด วันแล้ววันเล่าที่เธอพูดแบบนี้กับเจ้านายของเธอ ธำรงละสายตาจากงานที่อยู่บนโต๊ะ มองหน้าเลขานุการคนสวยด้วยความเมตตาเอ็นดู แววตาที่เธอมองมายังเขานั้นทำให้หัวใจอ่อนโยนดวงนี้หวั่นไหว ภัสสรตั้งใจทำงาน เธอทำงานดี ถูกใจเขาไปหมดทุกอย่าง เป็นเลขานุการที่รู้ใจเจ้านาย รู้ว่าเขาต้องการอะไร ต้องทำอะไรบ้าง เธอต้องเตรียมอะไรให้เขาบ้าง วันไหนมีงานเยอะ เธอก็ยินดีที่จะอยู่ทำงานต่อจนเสร็จ และทำงานอย่างมีความสุขไม่รู้เหน็ดรู้เหนื่อย ธำรงประทับใจมาก ในเรื่องของผลงาน ภัสสรได้ใจเจ้านายไปเต็มร้อย เลขาฯคนเก่ง และฉลาดอย่างเธอ เจ้านายย่อมเอ็นดูรักใคร่เป็นธรรมดา การได้ทำงานใกล้ชิดกันทุกวัน ย่อมทำให้เกิดความผูกพันโดยไม่รู้ตัว หลังจากเก็บสำรับอาหารของเจ้านายเสร็จแล้ว ภัสสรมานั่งทำงานต่อที่โต๊ะเลขานุการหน้าห้องประธานกรรมการบริษัท พรุ่งนี้เป็นวันวิสาขบูชา บริษัทหยุดหนึ่งวัน วันมะรืนนี้เป็นวันสัมมนาลูกค้าสองร้อยคน จะมีบุคคลสำคัญมากมายมาร่วมงาน เธอจะต้อง เตรียมการไม่ให้มีอะไรผิดพลาดได้ ไม่ว่าจะเป็นเอกสารที่แจกให้แก่ผู้เข้าร่วมสัมมนา ดินสอ ปากกา ตุ๊กตาของที่ระลึก รายการอาหารและเครื่องดื่ม ผู้อภิปราย ผู้ดำเนินการรายการ การจัดโต๊ะเก้าอี้ ดอกไม้ประดับ ฯลฯ ที่เธอจะต้องคิดล่วงหน้าไว้ และจัดการทุกอย่างให้เป็นไปด้วยความราบรื่น แก้ไขเมื่อ 19 เม.ย. 55 08:32:16 จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 15:51:15

ความคิดเห็นที่ 2 สองทุ่มแล้ว ธำรงเพิ่งเสร็จงานที่เตรียมไว้สำหรับวันมะรืนนี้ “อ้าว ภัส ยังไม่กลับบ้านอีกหรือ” ธำรงถามอย่างห่วงใย “ภัสเพิ่งเสร็จงานเหมือนกันค่ะ พอดีมีเรื่องไม่สบายใจนิดหน่อย ค่ะ” ใบหน้าคมขำช้อนตาขึ้นมองเจ้านายด้วยแววตาละห้อย จนเจ้านายอดเป็นห่วงไม่ได้ “มีอะไรไม่สบายใจหรือ” นักธุรกิจผู้ประสบความสำเร็จในเรื่องงาน แต่ไม่ประสีประสากับมารยาหญิง เห็นเลขาฯคนเก่งหน้าเศร้าก็รู้สึกไม่สบายใจไปด้วย “ไม่มีอะไรค่ะ ไม่มีอะไรจริง ๆ ค่ะ” ภัสสรส่ายหน้าเล็กน้อย พยายามกล้ำกลืนความทุกข์เอาไว้ข้างใน แต่ดวงตาคมสวยนั้นมีน้ำตาคลอ ยิ่งเห็นเจ้านายแสดงความสนใจใยดี ยิ่งรู้สึกอยากร้องไห้ “กลับบ้านเถอะครับ ไปพักผ่อนนะ พรุ่งนี้วันพระ ไปทำบุญ แล้วอะไร ๆ ก็จะดีขึ้นเอง เดี๋ยวผมขับรถไปส่ง” ธำรงพยายามปลอบใจตามวิธีของเขา “เป็นพระคุณค่ะ” สองมือเรียวงามนั้นยกมือไหว้อย่างนอบน้อม และเจียมตัว เธอหยิบกระเป๋าสะพายแล้วเดินตามเจ้านายไปขึ้นรถ วันนี้ธำรงกลับบ้านผิดเวลา เขาสั่งพงษ์ ‘คนขับรถ’ ว่าไม่ต้องมารับ เขาจะขับรถกลับบ้านเองเพราะไม่รู้ว่าจะเสร็จงานกี่โมง ไม่อยากให้พงษ์เสียเวลามารอเขา รถยนต์เมอร์ซีเดส เบ๊นซ์ สีทอง รุ่น 450 SE Sedan รถที่หรูหราที่สุดในปี 1980 แล่นมาจอดที่หน้าบ้านทาวน์เฮ้าส์ในซอยลาดพร้าว ธำรงดับเครื่องยนต์ เปิดประตูรถออกมายืนมองภัสสรที่กำลังไขกุญแจรั้วประตูบ้าน เขาไม่เคยเห็นเธอในสภาพที่ดูอ่อนแออย่างนี้มาก่อนเลย เลขาฯคนเก่ง คนรู้ใจ ถ้าเธอป่วยในวันสำคัญ งานสัมมนาลูกค้าวันมะรืนนี้คงล่มได้ “ทำใจให้สบายนะ ดูแลตัวเองดี ๆ พรุ่งนี้ไปทำบุญนะ จะได้สบายใจ วันพุธเจอกันที่งานนะครับ ผมจะตรงไปที่โรงแรมเลย” ธำรงบอกด้วยความเป็นห่วง แล้วหันหลังกลับ เตรียมจะไปขึ้นรถ แต่ก็ช้าไปกว่าเลขาฯคนเก่งที่คว้ามือเขาเอาไว้ ดวงตาคมเศร้า ๆ นั้นซ่อนความนัยประหลาด ธำรงรู้สึกตื่นเต้นที่อยู่ ๆ สาวตาคมก็จับมือเขาเอาไว้ไม่ยอมปล่อย “อยู่เป็นเพื่อนภัสสักแป๊บนะคะ ภัสใจคอไม่ดีเลยค่ะ” แววตาเศร้า ๆ นั้นวิงวอน ความรู้สึกที่เธอแสดงออกมา ทำให้เขารู้สึกหวั่นไหว จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 15:52:36

ความคิดเห็นที่ 3 ทั้งสองคนถอดรองเท้าเดินเข้าไปในบ้าน แม้จะเป็นบ้านหลังเล็ก แต่ก็จัดได้สวยงามเป็นระเบียบเรียบร้อยสะอาดสะอ้าน ภัสสรวางกระเป๋า เข้าไปหยิบน้ำเย็นจากตู้เย็นมาให้ธำรงดื่ม ดวงตาคมสวยนั้นมีแววประหลาด เธอจ้องมองธำรงไม่วางตา “มีเรื่องอะไรไม่สบายใจที่อยากจะเล่าให้ผมฟังไหม” ธำรงยังคงถามอย่างห่วงใย แทนคำตอบ ภัสสรรับแก้วน้ำจากมือธำรงมาวางไว้บนโต๊ะ แววตาที่ฉายแววประหลาดนั้น ทำให้ธำรงรู้สึกตื่นตัวขึ้นมาทันที อารมณ์ของเขาเริ่มปั่นป่วนด้วยความรู้สึกหวั่นไหว ลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปชั่วขณะ หลายสัปดาห์แล้วที่เขาหมกมุ่นอยู่กับโครงการใหม่ของบริษัท ไม่ได้มีสัมพันธ์ทางเพศกับภรรยาที่แสนดี ภัสสรรู้ดีว่าเจ้านายกำลังรู้สึกอย่างไร เธอเข้าไปโอบกอดเขาแน่น ด้วยส่วนสูงที่ใกล้เคียงกัน 170 เซ็นติเมตร สองแขนโอบรอบคอธำรง แล้วโน้มเขามาจูบอย่างเร่าร้อน เธอตัวร้อนผ่าวจนธำรงรู้สึกราวกับถูกเผาไปด้วยความร้อนจากกายของเธอ ชั่วอึดใจเธอผละออกจากเขา แล้วก็จูบซ้ำอีกอย่างเร่าร้อน ดวงตาคมโตสวยนั้นมีแววหยาดเยิ้มด้วยอารมณ์รัก อารมณ์ใคร่ อยากครอบครองเป็นเจ้าของ ‘สามีที่ดีที่สุดในโลก’ ของคนอื่น กระดุมเสื้อเม็ดบนถูกปลดออกตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ เผยให้เห็นเนินอกอวบเต่งตึง กระเพื่อมขึ้นกระเพื่อมลงด้วยการหายใจแรงเพราะความตื่นเต้น เร้าใจชายวัย 42 ยิ่งกว่าภรรยาที่แสนดีของเขา ธำรงมองใบหน้าที่แสนเซ็กซี่นั้น ริมฝีปากเผยอนิด ๆ ดูร้อนแรง ปลุกอารมณ์ของเขาให้ตื่นตัวมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เธอเชิดหน้าขึ้น เอียงคอ เป็นอาการบอกว่าปรารถนาสัมผัสจากเขาอย่างที่สุดแล้ว เมื่อร่างกายถูกกระตุ้นให้ตื่นตัว ธำรงลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปชั่วขณะ ราวกับผีเสื้อที่กระหายน้ำหวานจากเกสรดอกไม้ ภัสสรช่างรู้ใจ เธอจัดการปลดกระดุมเสื้อของเขาอย่างไม่รอช้า ตามมาด้วยการถอดเข็มขัด แล้วบทเพลงรักที่เร่าร้อนก็เริ่มบรรเลง แม้จะไม่ใช่ห้องนอน แต่ความหื่นกระหายก็รอไม่ได้ ขอแค่ให้สมอยากเป็นพอ แม้เป็นห้องรับแขกก็ไม่เป็นไร รสสวาทจากภัสสร ช่างน่าติดใจหลงใหล เหมือนคนที่เคยกินแต่ไข่ต้ม แล้วได้มากินต้มยำรสแซบ ความอร่อยผิดกันไกล จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 15:53:37

ความคิดเห็นที่ 4 รออ่านต่อนะครับ จากคุณ : ห้าสิบป่าย เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 11:25:09

ความคิดเห็นที่ 5 สรุปว่าวันอาทิตย์ 26 กับวันจันทร์ 28 ห่างกันหลายปีนะคะ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 21:13:50

ความคิดเห็นที่ 6 ธำรงหายใจแรง ๆ ด้วยความอ่อนเพลีย ไฟสวาทดับไปแล้ว สำหรับวันนี้ อิ่มหนำสำราญแล้วสติก็กลับมา เขารีบใส่เสื้อผ้าด้วยความละอายใจ รู้สึกผิดมหันต์ที่เผลอตัวเผลอใจไปได้ขนาดนี้ คิดถึงบ้าน คิดถึงภรรยา คิดถึงลูกสาว ภัสสรเห็นธำรงแต่งตัวเสร็จเร็วก็ใจหาย เธอโผเข้าไปกอดเขา แล้วพร่ำรำพันอย่างน่าสงสาร “ภัสรักท่านค่ะ หลงรักมานานแล้ว ท่านอย่าทิ้งภัสนะคะ จะให้ภัสอยู่ในฐานะอะไร ภัสก็ยอมทั้งนั้นค่ะ ภัสจะไม่ทำให้ท่านต้องเดือดร้อนเป็นอันขาด ภัสรักท่านด้วยใจบริสุทธิ์ค่ะ ภัสไม่ต้องการอะไรจากท่านเลย ขอแค่ให้ภัสได้เห็นหน้าท่าน ได้มีเวลาอยู่กับท่านบ้าง ไม่ต้อง ยกย่องให้เกียรติอะไรภัสทั้งนั้น ไม่ต้องให้อะไรภัสเลย ขอแค่เวลาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พอจะเจียดมาให้ภัสได้บ้างก็พอค่ะ” ภัสสรพร่ำรำพันด้วยน้ำตานองหน้า ธำรงใจอ่อน เขาพยักหน้าด้วยสีหน้าเศร้า ๆ แล้วก็เดินออกไป ภัสสรรีบใส่เสื้อผ้าแล้วตามไปยืนมองธำรงสตาร์ทรถแล้วขับออกไปช้า ๆ กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็เป็นเวลาเกือบห้าทุ่ม ลูกสาวแสนรักวัย 14 ปี หลับไปแล้ว ภรรยาที่แสนดียังคงคอยเขาอยู่ เธอนั่งอยู่ที่ศาลาทรงไทยกลางน้ำ นับเวลาทุกนาทีคอยการ กลับมาของสามี พอเห็นประตูรั้วอัลลอยด์สีน้ำตาลแดงลวดลายวิจิตรสวยงาม ค่อย ๆ เลื่อนเปิดออกอย่างช้า ๆ แสงไฟหน้ารถส่องเข้ามาก็รู้ว่า ‘สามีที่ดีที่สุดในโลก’ ของเธอกลับมาแล้ว ธำรงเห็นรอยยิ้มพิมพ์ใจของภรรยาแล้วอยากจะร้องไห้ ด้วยความรู้สึกผิด เขาสวมกอดเธอแน่นกว่าทุกครั้ง ราวกับคิดถึงมาเป็นปี ๆ นงนุชไม่ได้เฉลียวใจเลยว่า สามีของเธอมีคนขอแบ่งปันเสียแล้ว จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 08:34:53

ความคิดเห็นที่ 7 เย็นวันพุธที่ 30 เมษายน 2523 งานสัมมนาลูกค้าที่โรงแรมชั้นหนึ่งในกรุงเทพฯก็ผ่านไปได้ด้วยดี พงษ์คนขับรถเดินมาหาธำรง โค้งคำนับอย่างนอบน้อม ช่วยถือกระเป๋าเอกสารสีดำใบใหญ่ให้เจ้านาย แล้วเดินตรงไปที่ลานจอดรถของโรงแรม ภัสสรรู้ว่าธำรงจะต้องเดินไปที่ลานจอดรถ หลังจากที่ร่ำลาลูกค้าแล้ว เธอไปยืนดักคอยเขาระหว่างทาง “ท่านคะ ท่านทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรา” ดวงตาคมมีน้ำตาเอ่อขี้นจนเกือบจะไหลลงมาอาบแก้ม “เราคุยกันพรุ่งนี้เช้านะ วันนี้ผมต้องรีบกลับบ้าน” ธำรงตอบ แล้วก้มหน้าอย่างคนที่รู้สึกผิดตลอดเวลา “ค่ะ ท่าน” น้ำตาที่ปริ่ม ๆ อยู่ก็ไหลรินลงมาอาบแก้ม ยิ่งทำให้ธำรงรู้สึกผิดมากขึ้นไปอีก แต่เขาก็เดินจากไป จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 08:35:59

ความคิดเห็นที่ 8 เช้าวันรุ่งขึ้น ธำรงมาทำงานด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง ว้าวุ่นใจ ไม่มีสมาธิจะทำงาน คิดไม่ตกว่าจะจัดการกับปัญหานี้อย่างไรดี ถ้าภรรยากับลูกสาวรู้เรื่องนี้เข้า โลกทั้งใบของเขาคงจะแตกสลายในพริบตา ธำรงรู้สึกหวาดกลัวว่าความลับนี้จะถูกเปิดเผย เขานั่งคอยเลขาฯอยู่ที่โซฟา “ภัส เข้ามาคุยกับผมหน่อย” เขากดโทรศัพท์สายภายใน เรียกให้เลขาฯคนเก่งเข้ามาพบ สาวตาคม ผิวสีน้ำผึ้ง หุ่นนางแบบ หน้าอกดาวยั่ว เดินเข้ามาพบเจ้านายอย่างเจียมตัว เธอทรุดตัวลงนั่งบนโซฟา ใกล้เจ้านายเสียจนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน “ผมขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนวันก่อน เราไม่น่าจะทำแบบนั้นเลย ผมเสียใจ ผมรู้สึกไม่สบายใจเลย ผมรักครอบครัวของผม ไม่อยากให้ภรรยากับลูกรู้เรื่องระหว่างเราในคืนนั้น และจะต้องไม่เกิดขึ้นอีก” ธำรงรู้สึกอึดอัดใจมากที่ได้พูดสิ่งเหล่านี้ออกมา เขาชำเลืองมองหน้าภัสสรที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขาด้วยแววตาเศร้า ๆ เพียงได้ฟังถ้อยคำของเจ้านายราวกับจะตัดความสัมพันธ์ ภัสสรถึงกับสะอื้น เอาสองมือปิดหน้าร้องไห้ราวกับโดนควักหัวใจออกมาทุบให้แหลกสลาย นักธุรกิจผู้ประสบความสำเร็จทั้งในด้านชีวิตครอบครัว และ หน้าที่การงาน ถึงกับอึ้งไป ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี “ภัสบอกท่านแล้วว่า ภัสจะปิดเรื่องของเราไว้เป็นความลับ คุณผู้หญิงของท่านจะไม่มีวันได้รู้ว่าเรามีอะไรกัน ภัสรักท่านมานานแล้ว ท่านไม่ได้ทำอะไรผิดนี่คะ ไม่ต้องขอโทษภัสหรอกค่ะ ภัสดีใจค่ะสำหรับเรื่องในคืนนั้น อย่างน้อยที่สุด ภัสก็ได้เป็นของท่านแม้จะเป็นเพียงคืนนั้นคืนเดียว” เธอเอื้อมมือไปหยิบกระดาษเช็ดหน้าบนโต๊ะหน้าโซฟา ซับน้ำตาและบอกความในใจปนเสียงสะอื้นไห้ ธำรงรู้สึกหวั่นไหวกับถ้อยคำรักที่ภัสสรพูด เขาเชื่ออย่างสนิทใจว่าภัสสรจะไม่เปิดเผยเรื่องราวในคืนนั้น “ภัส ทางที่ดี เราอย่าทำงานด้วยกันเลยครับ ผมลำบากใจมาก ที่จะต้องทำงานด้วยกันต่อไป มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว นี่เป็นเงินสด จำนวนห้าล้านบาท ภัสเอาเงินนี้ไปไว้สำรองใช้จ่ายจนกว่าจะหางานใหม่ได้ คุณยังสาว ยังสวย อย่าใช้ชีวิตหลบ ๆ ซ่อน ๆ กับผมเลยครับ ผมอยากให้คุณมีครอบครัวที่สมบูรณ์ และถูกต้องตามทำนองคลองธรรม” จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 08:37:10