ความคิดเห็นที่ 1 ปกติก่อนจะใช้นามปากกาหรือเขียนหนังสือสักเรื่องเราต้องเข้า google ก่อน เพื่อค้นหาว่านามปากกาของเรา หรือชื่อหนังสือของเราไปซ้ำกับใครบ้าง เพื่อเป็นการให้เกียรติผู้ประพันธ์ที่มาก่อนค่ะ งานนี้เลยไม่รู้ว่าน้องเขาได้หาข้อมูลบ้างหรือเปล่า ??? จากคุณ : yodaoi เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 15:58:00

ความคิดเห็นที่ 2 ปล่อยไปเถอะ นักเขียนที่ไร้ความสามารถ แม้กระทั่งหานามปากกาที่เป็นตัวของตัวเอง ยังหาไม่ได้ ไปใส่ใจให้มากทำไม??? จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 19:20:03

ความคิดเห็นที่ 3 กรณีนี้ต้องแยกประเด็นค่ะ นักเขียนอาจผิดตรงที่ไม่ได้ google ดูก่อนว่ามีใครใช้นามปากกานี้มาก่อนหรือเปล่า แต่ในเวลาเดียวกันคนที่เข้าไปบอกให้รู้ก็ผิดเต็มที่เพราะการสั่งให้เก็บหนังสือที่วางแผงไปแล้วทันที สั่งให้นักเขียนคนนั้นเปลี่ยนนามปากกาในทันที เหล่านั้นทั้งไม่สมควรและผิดกฎหมายเพราะเข้าลักษณะข่มขู่ค่ะ การใช้นามปากกาซ้ำกันไม่ใช่เรื่องผิดกฎหมายเพราะไม่มีใครเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ชื่อไหนๆ ได้ ถ้าใช้นามปากกาซ้ำกับที่เคยมีคนใช้มาแล้วเป็นเรื่องผิดกฎหมาย นักเขียนที่เขียนเรื่องในภาษาอังกฤษคงผิดกฎหมายไปหลายร้อยหลายพันคนแล้วค่ะ บางคนนามปากกาเป็นทั้งชื่อและนามสกุล ยังซ้ำกันเลยก็มี เรื่องของนามปากกาไปซ้ำกับที่คนอื่นใช้มาก่อนเป็นเรื่องของมารยาทมากกว่า แล้วเมื่อผู้เอามาใช้นใหม่ใช้ไปโดยไม่รู้ก็ควรจะเตือนกันดีๆ ไม่ใช่ข่มขู่ราวทำความผิดร้ายแรงแบบนั้น สำนักพิมพ์นกฮูกเป็นสำนักพิมพ์เล็กๆ อย่างที่ บก. อธิบายไว้ การพิมพ์หนังสือวางแผงแล้วแต่ละเล่มใช้ทุนขนาดไหน แล้วอยู่ดีๆ มีคนสั่งให้เก็บหนังสือมาทั้งหมด ทางสำนักพิมพ์จะเสียหายขนาดไหน แล้วในเมื่อนักเขียนรับรู้แล้ว รับแล้วว่าจะไม่ใช้นามปากกานั้นอีก ซึ่งนามปากกานั้นก็คือชื่อจริงของนักเขียนคนนั้นเองก็คิดว่าน่าจะจบแค่นั้นนะคะ อย่างตัวเองก็ใช้ชื่อจริงเป็นนามปากกาเหมือนกัน ก็ไม่ทราบว่าจะไปซ้ำกับนามปากกาของใครหรือเปล่า google แล้วไม่เห็นมี ถ้าเกิดมีใครเคยใช้ชื่อนี้เป็นนามปากกาก่อนก็คงจะขอโทษแล้วก็เปลี่ยนเหมือนกัน กรณีแบบนี้ไม่ใช่กรณีลอกเลียนผลงานกันค่ะ ต่างกันเยอะค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 21:14:23

ความคิดเห็นที่ 4 คุณแมวเหมียวพุงป่อง แรงไปไหมคะ? ได้อ่านกระทู้ต้นเรื่องละเอียดหรือยังคะ อย่าพิมพ์เอามันอย่างเดียวค่ะ นามปากกาซ้ำด้วยความไม่ตั้งใจ ถึงกับต้องว่าเขาว่าไร้ความสามารถเลยเหรอคะ? แปลกใจค่ะ ที่คิดแบบนี้ นามปากกาซ้ำ กรณีนี้ไม่ได้เกิดขึ้นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายแน่นอน พอๆ กับที่ชื่อคนซ้ำกัน ยังไงก็ต้องมีไปเรื่อยๆ ขอย้ำคำพูดของคุณ "กุลธิดา" นะคะ "กรณีแบบนี้ไม่ใช่กรณีลอกเลียนผลงานกันค่ะ ต่างกันเยอะค่ะ " ดังนั้นอย่าเอามาตรการลงโทษและด่าทอ รุม ในแบบที่ใช้กับนักเขียนที่เจตนาลอก มาใช้กับนักเขียนที่ประมาทลืมเช็ค แล้วไปใช้นามปากกาซ้ำกับคนอื่นโดยไม่ตั้งใจ ส่วนตัว ไม่รู้จักทั้งสองนามปากกาค่ะ แต่การว่ารุนแรงขนาดนี้ มันไม่ยุติธรรมค่ะ จากคุณ : Glitter Maker เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 06:04:07

ความคิดเห็นที่ 5 ทั้งสองฝ่ายแก้ไข ไม่ตรงจุด แก้ไข ไม่ตรงจุด คือ เพราะ มองแบบหาคน "ผิด" มากกว่าที่จะ แก้ไข คน "ผิด" หรือ แก่ไข การกระทำอันผิดพลาด ฝ่ายเจ้าของ และกองเชียร์ นามปากกาเดิม ซึ่งใช้มาก่อนเก่าแก่ ก็ มองแบบว่า นามปากกาเดิมถูกใช้ซ้ำ อันเป็นลักษณะเหมือนการล่วงละเมิด เลียนแบบ ไม่ตรวจสอบความมีตัวตนของนามปากกาเดิม นั้น เสียก่อน ฝ่ายที่เป็นผู้ใช้นามปากกานั้น "รุ่นใหม่" และกองเชียร์ ก็ มองว่า ที่ถูกฝ่ายเก่าตำหนิติติง แกมขู่บังคับ นั้น เป็นการกระทำเชิงปฎิปักษ์ ที่รุนแรง ทั้งสองฝ่ายต่างก็อ้าง ข้อสนับสนุน เหตุผล ข้อโต้เถียงอันเกิดจาก " ความผิดพลาด ของการใช้นามปากกาซ้ำในครั้งนี้ " มาตำหนิ มาหักล้าง มาสร้างความชอบธรรม แต่ลืมไปว่า การกระทำผิด ต้องเยียวยาให้ตรงจุด สมานฉันท์ให้ตรงใจ หรือแนะนำ แก้ไข หรือขอให้งดเว้นการกระทำบางประการ หรือขอให้มีการชี้แจงแถลงการณ์อย่างเป็นทางการ ถึงข้อผิดพลาดบกพร่อง  อันควรได้รับการแก้ไขอย่างเหมาะสม ทั้งความรับผิดของนิติบุคคล (สนพ.) และ ของบุคคล  การละเมิดบรรทัดฐาน ทางสังคมนั้นมีอยู๋ ๓ ระดับ หลักๆ ๑. ละเมิด วิถีประชา (folk away) ผู้ละเมิดวิถี นี้ จะถูกตำหนิติติง ซุบซิบ นินทา ๒. ละเมิดจารีตประเพณี ผู้ละเมิดจารีต จะมีโทษที่รุนแรงจาก วิถีประชาขึ้นมาหน่อย ทำนอง คว่ำบาตร ไม่รับเข้าสังคม หรือทำให้อยู่ในสังคมไม่ปกติสุข ไม่เป็นที่ยอมรับนับถือ ๓. ละเมิดกฎหมาย ผู้ละเมิดกฎหมาย นั้น ร้ายแรงกว่าสองข้อก่อน อาจถูกลงโทษ ปรับ ริบทรัพย์สิน, จำคุก (ตัดออกจากสังคมชั่วคราว หรือ สั้น ยาว ตามกำหนดโทษ) และ ประหารชีวิต (ถูกตัดออกไปเสียจากสังคมอย่างถาวร)    เมื่อ บุคคล ทำความผิดในลักษณะใดลักษณะหนึ่งขึ้น ก็ จะมีระดับการลงโทษ ที่แตกต่างกันออกไป ท้ายที่สุด การลงโทษ เพื่อ แก้แค้นตอบแทน เพื่อข่มขู่ ข่มขวัญให้หวาดกลัว เข็ดหลาบ ก็ แปรเปลี่ยนเจตนารมณ์ เป็นการลงโทษ เพื่อแก้ไข ฟื้นฟู เยียวยา ในเชิงสมานฉันท์ หรือ มุ่งเน้นการปฏิบัติต่อผู้กระทำผิดในชุมชน(คุมประพฤติ รอการลงโทษ รอลงอาญา พักโทษ วันลด อภัยฯ) มากกว่า ที่จะปฏิบัติต่อผู้กระทำผิดโดยใช้เรือนจำ หรือทัณฑสถาน หากประการดังกล่าวมาแล้ว ทำให้มีผู้ถามว่า แล้วเรื่องนี้ ใครผิด และผิดอย่างไร จะดีกว่าไหมว่า แก้ไขพฤติการณ์ เหตุการณ์แบบนี้กันอย่างไรถึงจะตรงจิตและเป็นมิตรกับใจมากที่สุด เพื่อเป็นบทเรียน อุทาหรณ์ เป็นเครื่องเตือนใจ เรียนรู้และแบ่งปันความคิดเห็นประสบการณ์ ตลอดจนภูมิรู้ ภูมิธรรมจากความผิดพลาด บกพร่องกันนี้แหละ แล้วเราจะไม่มุ่งหาว่าใครผิด เพราะ พอทราบได้โดยนัย แต่เราจะตักเตือนแนะนำสิ่งที่ผิด เกลียดชังการกระทำผิด แต่ไม่จำต้องเกลียดชังคนผิด ฉันใด เกลียดชัง ควันยาสูบ เกลียดการสูบยา แต่ไม่ต้องเกลียดคนผู้สูบยา เพราะในนามภราดรภาพ คนในครอบครัว เครือญาติก็สูบยา ก็ฉันนั้น ขอแสดงความนับถือ พนมวัลย์ ๔ เมษายน ๕๕ จากคุณ : พนมวัลย์ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 09:29:26

ความคิดเห็นที่ 6 มองได้หลายมุมนะครับในกรณี ผมก็เป็นตนที่ชอบอ่านหนังสือ อยู่ด้วย แล้วบางทุกครั้งที่ไปซื้อหนังสือจะมองหานักเขียนที่ชอบ ไม่ว่าพี่เอ๋ นิ้วกลาง เฮ้ย นิ้วกลม รึว่า พี่รินทร์ เลี้ยววารินทร์ น.นพรัตน์ หรือคนอื่นๆ หากเป็นนักเขียนคนที่เราชอบอยู๋ โอกาสที่จะหยิบมาอ่านก็จะมีมากขึ้น เพราะว่าการไปซื้อหนังสือแต่ละครั้งของเราไม่ได้ไปหยิบๆ แล้วกลับ แต่เราจะดูปก(สารภาพครับว่าปกสวยหยิบแต่ถ้าเนื้อหาไม่เอาไหนก็จบ) ดูว่าใครเขียน ลองอ่านว่าเราชอบหรือไม่ อีกอย่างหนึ่งการที่ใช้นามปากา คนอื่นก็เหมือนกับเป็นการดูถูกตัวเองว่าไม่มีความสามรถพอ และเป็นการที่ไม่ให้เกียรติผู้ที่อยู่ในวงการด้วยกัน แต่ถ้าหากไม่รู้จริงๆก็ควรออกมาขอโทษอย่างเป็นทางการดีที่สุด ถ้าหากคุณมีความตั้งใจจริงแล้วละก็ชื่อหรืออะไรก็แล้วแต่ไม่ว่าจะเป็นแค่ จุด สาม จุด ... ถ้าดีจริงเค้าจะตามคุณเอง สร้างรอยเท้าเดินด้วยตัวเองดีกว่า จากคุณ : ปากาหมึกหมด เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 23:40:45 A:115.67.160.48 X: TicketID:354593

ความคิดเห็นที่ 7 ต้องว่ากันตามกฎหมายครับ 1. ชื่อนิยาย, นามแฝง, วลีสั้นๆ ไม่ใช่การละเมิดลิขสิทธิ์วรรณกรรม เพราะว่า ไม่ได้ใจความในสาระสำคัญ 2. แม้กฎหมายจะให้สิทธิเครื่องหมายการค้าที่ไม่จดทะเบียน สามารถที่จะฟ้องร้องได้ แต่นามแฝงถ้าไม่ได้ไปจดทะเบียนเป็นเครื่องหมายการค้า ก็จะเป็นแค่ชื่อแทนบุคคลซึ่งไม่ได้มีความตั้งใจที่จะอ้างถึงตัวสินค้า แต่ใช้เพื่ออ้างถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น ดังนั้นนามแฝงนักเขียนที่ไม่จดทะเบียนกับตัวสินค้าจึงไม่สามารถอ้างเป็นเครื่องหมายการค้าที่ไม่จดทะเบียนได้ ตามความเห็นผม น้องนักเขียน สามารถใช้ชื่อ วาวแพร ต่อไปได้ ตราบที่ชื่อ วาวแพร ยังไม่ได้เชื่อมโยงกับตัวสินค้า โดยการจดทะเบียนเป็นเครื่องหมายการค้า จากคุณ : นอนดูดาว (นอนดูดาว) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 02:18:28

ความคิดเห็นที่ 8 เพิ่มเติมอีกหน่อย  เท่าที่ตรวจสอบ ประเทศไทย ยังไม่รับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า ชื่อนิยาย และ ชื่อนามแฝงผู้แต่ง แต่รับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า ชื่อสัปเหร่อ กับ ชื่อหมอดู จากคุณ : นอนดูดาว เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 10:51:09

ความคิดเห็นที่ 9 เท่าที่อ่าน น้องนักเขียนใหม่ไม่มีเจตนาจะแอบอ้างหรือละเมิด แค่ต้องการใช้ชื่อจริงเป็นนามปากกาเท่านั้น หนังสือก็คนละแนว ถ้าจะกล่าวหาว่าไม่รอบคอบ ไม่ตรวจสอบก่อนว่าซ้ำกับคนอื่นหรือไม่ ก็ใช่   แต่มันไม่ผิดกฏหมาย ดังนั้น ที่ เจ้าของนามปากกาคนแรกจะเรียกร้องให้เก็บหนังสือจึงเป็นการเรียกร้องที่ไม่สมควรแก่เหตุ (ถ้าเคืองว่า ผมไม่เคยเขียนนิยายรัก เสียชื่อคนเขียนนิยายเยาวชนหมด ก็ขอให้ สนพ เขาประกาศแจ้งว่าไม่เกี่ยวข้องก็น่าจะพอนะ) ส่วนแฟนคลับที่เถียงๆกันอยู่ในอีกกระทู้ อ่านๆแล้วรู้สึกว่าไม่น่าจะเป็นแฟนคลับนิยายเยาวชนเลยแฮะ และสุดท้าย ขอให้กำลังใจคุณกุลธิดาที่บังเอิญไปผ่านกลางวงจนโดนแรงปะทะมาประปราย ปล เรื่องจดทะเบียนการค้าชื่อหมอดูนี่ไม่เท่าไร แต่ชื่อสัปเหร่อนี่มีคนจดจริงๆหรือคะคุณนอนดูดาว จากคุณ : Deckard เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 23:09:15

ความคิดเห็นที่ 10 นั่นสิคะ หมอดูพอเดาได้ว่าทำไม แต่ชื่อสัปเหร่อทำไมต้องจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าด้วยล่ะคะ หรือเพื่อกันไม่ให้คนที่ตายไปแล้วกลับมาหาผิดคน จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 07:14:44

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่คิดยังไงค่ะ คิดว่าคงพลาดมากกว่าเพราะคงไม่มีใครอยากให้ผลงานของตัวเองกลายเป็นชื่อเหมือนคนอื่นอยู่แล้ว กรณีนามปากกาซ้ำเรามองว่าก็คล้ายๆกับชื่อหนัง เพลง หรือโลโก้ซ้ำมากกว่าไม่คิดว่าเขาจะมีเจตนาไม่ดีหรอกค่ะ จากคุณ : schmucks เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 55 20:15:16