ความคิดเห็นที่ 1 ยามรักชื่นรื่นชนม์มนมิหมอง แลเรืองรองผ่องผุดพิสุทธิ์ใส ทุกทุกอย่างต่างเลิศเพริศพิไล ล้วนต้องใจนัยนาถูกอารมณ์ แม้พฤกษาว่านกเจ้าผกผิน ต่างพร้อมจินต์สิ้นเห็นเป็นเหมาะสม มิเคืองขัดอัชฌาสัยให้ภิรมย์ เช่นขนมสมน้ำยาว่ากันไป ครั้นรักขมตรมตรอมความหอมสิ้น เคยถวิลกลิ่นอนงค์ปลื้มหลงใหล กลับสูญหมดรสกลิ่นประทินใจ ทิ้งอาลัยให้สลดปลดอาวรณ์... สายัณห์สวัสดิ์..คุณ chanjit มาร่วมแบ่งปันด้วยสักคนครับ.. จากคุณ : TuMan เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 55 18:13:06

ความคิดเห็นที่ 2 จึงวันนี้ที่หมายบนปลายฝัน เพียงแบ่งปันวันชื่นไร้ขื่นขม เป็นแรงใจให้กันสุขสันต์ชม หลอมอารมณ์บ่มหวาน เจือจานใจ.............. พี่ chanjit ต่างดวงจิต คิดกลับ สลับเปลี่ยน คงวนเวียน เพียรสาน ยากขานไข ทั้งสุขโศก โยกโย้ โต้กันไป ความจริงใช่ ทำได้ ดั่งใจเรา ทุกสิ่งคือ ดวงใจ ใช้กำหนด จะคิดปลด คิดปลง คงอับเฉา ทั้งเรรวน ป่วนปั่น นั้นนานเนา ทั้งเขา-เรา ไม่รู้ตัว ใครชั่วดี....(มันเป็นแบบนั้นจริงๆนา) ร่วมแบ่งปันความรู้สึกค่ะ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 06:39:29

ความคิดเห็นที่ 3 คล้ายอารมย์ นิ่งสงบ ไม่สงบ ยากบรรจบ สติรู้ ดูสับสน ยากแบ่งปัน สรรค์สิ่งดี ปันผู้คน ใจก็ยัง ภวังค์ตน .. หลงทิศเดิน สวัสดียามเช้า ครับ คุณchanjit และเพื่อนๆทุกท่าน สุข สดชื่น แจ่มใสตลอดวัน นะครับ   จากคุณ : sarasiri เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 08:37:37

ความคิดเห็นที่ 4 เพิงหมาแหงนไผ่แกนฝ้าหลังคาจาก ผู้อาศัย...ส่งยิ้มฝาก....ฉากสุขสันต์ ซึ้งหลักธรรมคำขึ้นเขียง"เพียงแบ่งปัน" ทางสวรรค์เมินนรก......วิตกไย...... ......ใช่ผู้รากมากดีก็มีสิทธิ์ ใช้ชีวิตจิตวิญญ์กรองผุดผ่องใส ถึงไม่ร่ำไม่รวยแต่สวยใจ น้ำหนักไหล่พอเหมาะ"เพราะแบ่งเป็น" อคติแบ่งแยกแปลงสารป่วน นำขบวนแถร่วมแก๊งค์ส้วมเหม็น แจงประจุกรุทรุดจุดประเด็น หมันขี้เฟ็นเหม็นขี้ฟัน"มันพูดเกง"    (หลบไม้เอกครูสอนไว้) เศรษฐกิจฟูฟ่องต้องชั่งไข่ ขายข้าวสารใส่ไหไอเดียเจ๋ง         (ดีกว่าไหม?) หนึ่งสตรีแถวหน้าโค้งป้าเช็ง ป้าโพดเก่งช่วยต๊อก"บอกน้องปู"............เรื่อยเปื่อยไร้สาระชีวิตผมคริคริ จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 12:50:04

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีครับท่าน TuMan สุขเพราะสมตรมเพราะสิ้นกินเพราะอยาก ล้วนเกิดจากปรารถนาพาสะท้อน หากแต่ผลได้รับสลับตอน จึงร้าวรอนนอนตรมไม่สมใจ จึงต้องนำธรรมทางมาวางตั้ง คอยสอนสั่งหลั่งรสกำหนดใฝ่ ลด ละเลิก เบิกทางสว่างไกล แล้วเดินไปในสติ..ดำริวาง. สายัณห์สวัสดิ์..ของอีกวันหนึ่งครับ จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 18:24:19

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีน้อง สุนันยา ตอบกระทู้ช้าหน่อยนะ รอปรับอารมณ์อยู่น่ะ คือสับสนบนมารยาที่มาล่อ กล่อมจิตหนอให้เคลิ้มเพิ่มแสงสี ขาดยั้งคิดติดโลภะจะเสียที กลวิธีหลากหลายทำลายคน จึงตั้งมั่นกลั่นปัญญาเข้าพาสู้ ตรึกตรองดูด้วยเหตุเจตน์และผล อย่ามากอยากลากไหลในกมล จะหลุดพ้นจากทุกข์มีสุขครอง ขอบคุณครับ แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 55 18:28:16 จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 18:27:17

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีครับท่าน Sarasiri ค่อยปรับตนบนวิถีอันมีกรอบ ดำริชอบมอบให้ไม่ขัดเขิน เริ่มจากน้อยค่อยวางอย่าหมางเมิน ย่อมไม่เกินมุ่งมั่น ครั้นตั้งใจ.. ขอบคุณครับ  ขอให้มีความสุขเช่นกันครับ จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 18:31:13

ความคิดเห็นที่ 8 ตอบลุงชิกง หลบไม้เอกเขกกลับสับดังเปาะ ให้รู้เนาะว่าเล่นเป็นคุณหนู เนื้อหาลามตามจุดกลับมุดรู ตามไปดูครูสอนคงอ่อนใจ ลามหลงเรื่อยเปลือยปะจะฉะดะ สำคัญนะปากมากหลากคำไข ดีแต่พูดตูดบานขานร่ำไร แล้วทำไมไปสนคนปากมอม ก่อนจะตายคล้ายดิ้นได้กลิ่นเน่า หลายหลั่งเข้ามาเสริมเติมหน้าป้อม แถวกระดานเรียงรายหมายยินยอม ด้วยหวังพร้อมตายหมู่บูชายันต์ คงได้สมใจปองสนองสู่ ความอดสูคู่กรรมทำมหันต์ มาตามล่าตามเช็ดเด็ดชีวัน สนองมันผู้โฉด..โปรดจัดเต็ม. ผมเรื่อยเปื่อยเฉื่อแฉะแงะงัดจัดกว่าลุงอีก  ไม่รู้กลอนมันจะพาไปไหนอีก เซ็งยิ่งกว่าฟังป้าเซ็งพูดอีก หุ หุ จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 20:30:29

ความคิดเห็นที่ 9 จากพระธรรมนำให้ใจสงบ มาเกลื่อนกลบรอยหม่นบนวิถี หลับตานิ่งเพ่งสนิทจิตนิ่งดี รวมสติให้มั่นมิหวั่นใด ได้เข้าสู่ร่มใบบุญใต้พระพุทธ พยายามหยุดความคิดเศร้าร้าวไฉน ทุกครั้งที่เพ่งสนิทติดในใจ ต้องต่อสู้กันไปในอารมณ์ กล้ำกลืนข่มความเศร้าร้าวในจิต เฝ้าแต่คิดภาวนาอย่าขื่นขม สติตั้งนั่งนิ่งในใจยิ่งตรม กว่าจะข่มอารมณ์ได้แทบวายปราณ มาบัดนี้สตินิ่งยิ่งจิตแล้ว สุดเพริศแพร้วเห็นแก้วใสในวัฎสาร เอิบอิ่มยิ้มพริ้มพรายในดวงมานย์ ความสุขสานแนบแน่นถึงแก่นใจ................ สวัสดีค่ะคุณ chanjit  กิ่งกลับมาแล้วค่ะ ห่างหายไปนานเพราะ ป่วยตาอักเสบด้วยหมอกควัน และพอหายแล้วก็ได้ไปปฏิบัติธรรมต่อ ที่สำนักวิปัสสนาธรรมถ้ำผาคอก จังหวัดเชียงราย อีก 7 วัน ถือศีลแปดอยู่ 7 วัน จึงไม่ได้เข้าเน็ตเลยค่ะ  วันนี้กลับมาแล้วเห็นบทร้อยกรองเกี่ยวกับธรรมมะพอดี จึงขอแจมหน่อยนะคะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 15:01:02

ความคิดเห็นที่ 10 แบ่งจากส่วนที่มียินดีให้ ปันด้วยใจแม้น้อยนิดไม่คิดพ้อ เพียงแบ่งปันน้อยหนึ่งก็พึงพอ ที่คนรออย่างสับสนสุขล้นใจ จากคุณ : น้ำมิตร เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 00:21:35

ความคิดเห็นที่ 11 มาบัดนี้สตินิ่งยิ่งจิตแล้ว สุดเพริศแพร้วเห็นแก้วใสในวัฎสาร เอิบอิ่มยิ้มพริ้มพรายในดวงมานย์ ความสุขสานแนบแน่นถึงแก่นใจ...............กิ่งฟ้า สาธุ ..พุทธรักษา.. คุณกิ่งฟ้า แสงอรุณส่องหล้าเบิกฟ้าสวย อบอวลด้วยกลิ่นร่ำเกินคำไข แล้วตะวันลอยเลื่อนค่อยเคลื่อนไป แสงไสวหรี่ลับกับราตรี หนึ่งวันผ่านงานโหมเข้าโถมร่าง ดุจฝุ่นจางค้างรับเกินขับหนี เข้ารานรุกทุกซอกตรอกชีวี ค่อนราตรีตาค้างเฝ้าสางงาน ยามจิตขุ่นงุนงงด้วยหลงเล่ห์ ยากถ่ายเทเหหักข้ามปลักผ่าน สติเหลือเมื่อน้อมพร้อมสักการ พระโลกุตมาจารย์สานปัญญา คือนั่งนพจบนิ่งทุกสิ่งสื่อ ไม่ยึดถือคือวางล้างปัญหา ปล่อยละเหตุทุกข์ทนหม่นอุรา จิตภาวนาด้วยรู้ผู้ทรงคุณ มองทางเดินทุกคราวยามก้าวย่ำ ตรองทุกคำนำเอ่ยอย่าเผยฉุน สำรวมสามกายใจใส่การุณ ได้เป็นทุนเสริมสู่รู้นิพพาน.. ขอบคุณครับ   แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 55 18:49:24 จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 13:39:43

ความคิดเห็นที่ 12 แบ่งจากส่วนที่มียินดีให้ ปันด้วยใจแม้น้อยนิดไม่คิดพ้อ เพียงแบ่งปันน้อยหนึ่งก็พึงพอ ที่คนรออย่างสับสนสุขล้นใจ.................คุณน้ำมิตร เป็นนามธรรมนำฝากจากดวงจิต เพียงหวังมิตรรู้ซึ้งซึ่งฝันใฝ่ ฝากความสุขปลุกปลอบส่งตอบไป ยามหวั่นไหวได้เพื่อนคอยเตือนตน.. ขอบคุณครับ จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 13:50:29