ความคิดเห็นที่ 1 ผมชอบขีดเขียนๆอะไรให้คนอ่าน ในบล็อค บนเฟซบุคนี่ ที่มีแฟนคอยติดตามโพสที่ผมเขียนบ้าง เคยแต่งนิยาย แต่ยังไม่จบ คอมเจ๊ง ไฟล์หายไปเสียก่อน นับเป็นนักเขียนได้ไหมอ่ะ ในบอร์ดสาธารณะ คนที่เข้ามาอ่าน ก็มีสิทธิ์วิจารณ์อยู่แล้ว เพราะมันเป็นที่แสดงความคิดเห็นสาธารณะ นอกจากถ้าคุณไม่อยากได้คำวิจารณ์ ก็เลือกล็อคกระทู้ไปเอง นั่นอาจจะดีกว่า แต่ผมว่า คำวิจารณ์เป็นจุดที่ทำให้เราเติบโต เพราะเราไม่รู้ว่าคนที่อ่านจะเป็นใคร เชี่ยวชาญทางการเขียนขนาดไหน ถ้าเราทำใจรับคำวิจารณ์ไม่ได้ ก็คงจะเติบโตได้ยากนะครับ ส่วนที่ว่า เขาเขียนมาให้อ่านฟรีแล้วยังจะมาอะไรกันอีกเนี่ย ผมมองว่า คนพูดเขาออกจะปกป้องเรากรายๆนะ เป็นผม ผมก็จะรับฟังคำวิจารณ์ และแอบเอาคนที่เขาชอบผลงานเรา คอยปกป้องเรา ไปเป็นกำลังใจตัวเองอ่ะครับ ว่าแล้วกลับมาเขียนนิยายบ้างดีกว่า อิอิ จากคุณ : Baron Razo (โคตะคุง) เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 09:03:13

ความคิดเห็นที่ 2 การเขียนบทความอะไรก็ตามลงในพื้นที่เปิดที่บุคคลท่านอื่นๆ สามารถเปิดเข้าไปอ่านได้ ย่อมได้รับการวิจารณ์ซึ่งจะมีทั้งคำชื่นชมและติติง ตัวบุคคลเจ้าของบทความต้องพร้อมจะเปิดรับคำวิพากษณ์วิจารณ์ติชมต่างๆ ได้ การเขียนลงบนพื้นที่เปิดไม่ว่าจะเป็นเว็บบอร์ดสาธารณะหรือเฟซบุ๊คส่วนตัว เมื่อตัวคนเขียนเปิดให้คนทั่วไปอ่านได้ แสดงให้เห็นเจตนาว่าเจ้าของบทความต้องการให้บุคคลทั่วไปได้อ่านความคิดเห็นของตนเอง แน่นอนบทความเหล่านั้นอาจไปกระทบกับบุคคลอื่นๆ โดยอาจจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ได้ ส่วนประโยคที่ว่า " เขาเขียนมาให้อ่านฟรียังจะอะไรกันอีก?? " แสดงให้เห็นความคิดที่คับแคบไม่เปิดรับความคิดเห็นของตัวคนพูดได้ดีทีเทียว จากคุณ : น้ำมิตร เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 12:05:30

ความคิดเห็นที่ 3 การนำเรื่องของตนไปโพสในบอร์ดสาธารณะ ส่วนใหญ่แล้วนักเขียนเขาก็ต้องยอมรับได้ในการวิจารณ์ค่ะ ทำใจเผื่อไว้แล้ว ว่าต้องมีคนชมคนด่า ดีในแง่การปรับปรุงงานเขียน แต่ก็จะมีบางคนไม่ชอบคำวิจารณ์ชอบแต่คำชม คำอวย ทั้งทีฝีมือไม่ถึงขั้น แบบนั้นก็มีค่ะ คำพูดที่ว่า " เขาเขียนมาให้อ่านฟรียังจะอะไรกันอีก?? " ไม่แน่ใจว่าใครพูด แต่เราว่าน่าจะเป็นพวกแฟนคลับที่อวยๆๆๆ คนเขียน พอมีคนมาคิดต่างก็จะว่าไปด้วยประโยคนี้ ในมุมมองของนักเขียน (ตอบในฐานะนักเขียนคนนึง) คำวิจารณ์ ก็มีส่วนให้เราพัฒนาฝีมือของเราให้ดีขึ้น ต้องเปิดใจยอมรับในความเห็นต่าง และปรับปรุงแก้ไขหากทำได้ งานเขียนทุกงาน ทุกชิ้น เขียนขึ้นจากใจ ตั้งใจคิด ตั้งใจเขียน เขียนให้อ่านกันฟรีๆมั้ยก็ไม่นะคะ เพราะอย่างน้อยก็ได้รับเสียงติชม ได้มีคนรู้จักผลงาน และรู้จักผู้เขียนเพิ่มขึ้นอีกค่ะแต่ในฐานะนักเขียน เราคงไม่พูดประโยคที่ว่า " เขาเขียนมาให้อ่านฟรียังจะอะไรกันอีก?? " หรอกค่ะ ยอมรับได้ทุกความเห็นต่าง แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 55 13:46:58 จากคุณ : บ้านสายไหม เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 13:45:24

ความคิดเห็นที่ 4 คำถามแรก ผู้คนที่เข้ามาอ่านเรื่องของเรามีสิทธิ์วิจารณ์เรื่องของเราได้ไหมคะ? ถ้าเอาตามทฤษฎี เขาก็มีบอกเอาไว้อยู่เหมือนกันค่ะ จำประโยคเป้งๆไม่ได้ แต่ใจความมันบอกว่า 'เมื่องานเขียนออกสู่สายตาคน งานเขียนนั้นย่อมไม่เป็นของของคนเขียนอีกต่อไป คนอ่านมีสิทธิ์วิพากษ์วิจารณ์งานเขียนชิ้นนั้นๆได้' ไม่เป็นของคนเขียนนี่ไม่ได้หมายถึงในแง่ของลิขสิทธิ์ในด้านวัตถุนะคะ แต่เป็นในแง่ของเนื้องานเนื้อหานั้นๆ อธิบายไงดี ขอยกเป็นตัวอย่างก็แล้วกันค่ะ เช่นว่า เอางานเขียนของตัวเองมาลงนิตยสาร แต่พอมีคนอ่านมาเขียนวิจารณ์ ก็ไปวิจารณ์เขากลับว่านี่เป็นงานของฉัน คนอื่นไม่มีสิทธิ์แตะ ความเป็นเจ้าของในลักษณะนี้อ่ะค่ะ ที่มันไม่มีอีกต่อไปนับตั้งแต่งานเขียนนั้นๆ ออกสู่สาธารณชน แล้วถ้าอย่างนั้นคนเขียนก็ไม่มีสิทธิ์ปกป้องตัวเองเลยน่ะสิถ้าเกิดคนอ่านคนนั้นไม่มีวิจารณญาณ จริงๆแล้วคนที่จะปกป้องคนเขียนก็คือ คนอ่านคนอื่นๆ ค่ะ คนเขียนจะเป็นคนนอก ปล่อยให้คนอ่านไปถกเถียงวิพากษ์วิจารณ์กันเอง พูดง่ายๆถ้างานดีจริงก็จะมีคนมาติงคำวิจารณ์นั้นเอาเองนั่นแหละ คำถามที่สอง "เขาเขียนมาให้อ่านฟรียังจะอะไรกันอีก?? " ในมุมมองนักเขียนอ่านแล้วรู้สึกอย่างไรคะ ไม่มีของฟรีในโลกค่ะ ทุกคนต่างก็มีต้นทุนด้วยกันทั้งสิ้น และเมื่อลงทุน ย่อมต้องการผลตอบแทนเป็นธรรมดา คนเขียนก็มีต้นทุนในเรื่องเวลา มันสมองคิด และแรงงานในการเขียน และสิ่งที่ต้องการตอบแทนก็คือ คำวิจารณ์ (อาจรวมถึงความพอใจ เชื่อเสียง และเงิน บลา บลา บลา) จากคนอ่านเช่นกัน ในขณะเดียวกัน คนอ่านก็มีต้นทุนในเรื่องเวลาในการอ่าน สมองในการขบคิด เงินที่เสียไป รวมทั้งเปลืองแรงในการให้คำวิจารณ์ และสิ่งที่ต้องการตอบแทนก็คือ ความพอใจ ความจรรโลงใจในการเสพย์งานเขียนนั้นๆ ฉะนั้น "เขาเขียนมาให้อ่านฟรียังจะอะไรกันอีก??" ก็แสดงว่าคนพูดมองในแง่เดียวนั่นหมายถึงตัวเงิน แต่ตามที่บอกไปแล้วว่า ต้นทุนของการอ่านไม่ใช่หมายถึงเงินเพียงอย่างเดียว คนอ่านยังมีอย่างอื่นที่ต้องเสียไปอีก แต่ถ้าผลตอบแทนที่ได้รับไม่ใช่ความพอใจ ความจรรโลงใจ จะเกิดคำวิพากษ์วิจารณ์ขึ้นก็ไม่แปลกค่ะ จากคุณ : peiNing เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 14:31:46

ความคิดเห็นที่ 5 ในฐานะ นักเขียน (นิยาย)...มีสิทธิ์วิจา์รณ์แน่นอนค่ะ อย่างที่คห.ข้างบนออก งาน ถ้าพ้นสมองเราออกไปเป็นตัวหนังสือ สู่สายตาสาธารณะชนแล้ว เราไม่อาจจะคาดเดาได้หรอกค่ะ ว่าผลตอบรับ จะเป็นยังไง แต่ผลตอบรับ ไม่ว่าจะเป้็นคำตำหนิ ติ ชม เราในฐานะ ผู้เสนอ เราก็ต้องฟัง ยอมรับ เพื่อให้ถ้อยคำเหล่านั้น เป็นเงาสะท้อนให้เห็นถึงผลงานของเราเอง มีคนติ แสดงว่ามีคนอ่าน มันดีกว่า ไม่มีทั้งคำติ และคำชมนะคะ... เราเจอมาทุกอย่าง คำตำหนิ แต่ทุกวันนี้ก็ยังเขียน ยังส่งเรื่อยๆ ไม่ท้อค่ะ ถ้าในบล๊อคส่วนตัว หรือในเฟสบุ๊ค คงไม่มีใครไปละลาบละล้วง เร่งเร้า หรือออกคำสั่งให้เจ้าของแสดงความรับผิดชอบ ตามใจผู้อ่านหรอกค่ะเพราะมันเป็นพื้นที่ "ส่วนบุคคล" แต่นี่เวปสาธารณะ เมื่อคุณเริ่มแล้ว ควรสานต่อให้จบ เพราะนั่นคือสิ่งเดียว ที่บ่งบอกตัวตนของคุณได้เด่นชัดที่สุด ปล. เรื่องนี้สอนให้นักอ่านทั้งหลายรู้ว่า "ของฟรี แล้วดี ไม่มีในโลกค่ะ" ดังนั้น คำพูดที่ว่า "เขาเขียนมาให้อ่านฟรียังจะอะไรกันอีก??"  จริงค่ะ ทุกอย่างมีต้นทุน อย่างที่คห.ข้างบนพูด แต่ต้นทุนนั้น เราลงไปด้วยความเต็มใจตั้งแต่แรก มันก็ต้องมีทั้งผิดหวัง สมหวังบ้างเป็นธรรมดาของโลก ดังนั้น สิ่งเหล่านี้ละค่ะ จึงจะเป็นที่มา ของคำวิจารณ์ต่างๆ นานา ที่ส่งตรงกลับมายังผู้เขียน ต่อไปก็อยู่ที่ผู้เขียนแล้ว ว่าจะคิดยังไง กับผลงานของตัวเอง...ต่อคำวิจารณ์เหล่านั้น เมื่อคุณคิดจะเขียน ก็ต้องเปิดใจให้กว้าง ยอมรับผลที่จะตามมาทุกรูปแบบ รับผิดชอบในสิ่งที่เราเขียนออกไป เราเป็นเพียงเฟืองตัวเล็กๆในสังคม การเคารพกันและกันนั้นสำคัญค่ะ อย่าคิดเอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางของจักรวาล เอาความพอใจของตนเป็นที่ตั้ง คนเราถ้าไม่ใจกว้างพอ ก็ไม่ควรแบ่งปัน เปิดเผยตั้งแต่แรก เพราะมันเดาผลที่จะตามมาได้อยู่แล้ว แต่เราในฐานะคนอ่าน ก็ไม่ควรเอาใจไปผูกติดกับเรื่องที่อ่านมากเกินไปจนเกิดทุกข์ เรื่องอยู่ที่เขา เราเป็นแค่คนผ่านมาเจอ และมีโอกาสได้อ่าน ได้รู้ การที่ไปด่า ไปว่าเขานั่น มันก็ใช่เหตุ คนเราไม่เหมือนกัน ยอมรับความจริงในข้อนี้ และถามตัวเองดีกว่าค่ะว่า การคาดหวังรอคอยอะไรซักอย่างกับคนที่เราไม่รู้จักนั้น มันคุ้มค่ากับเวลาที่เสียไปในแต่ละวันของคุณแล้วหรือยัง.... แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 55 17:24:58 จากคุณ : kumlala เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 17:23:31

ความคิดเห็นที่ 6 แม้จะไม่ใช่เจ้าประจำที่นี่ แต่ก็คิดเห็นดังนี้ แยกประเด็นเหมือนที่จขกท ถามแยกมานะคะ เรื่องแรก คนอ่านมีสิทธิ์วิจารณ์เรื่องของเราไหม ก็มีสิคะ ทำไมจะไม่มี เพื่อนเราบอกว่า มีนักเขียนต่างประเทศเคยกล่าวไว้ว่านักเขียนเมื่อได้เขียนอะไรออกมาแล้ว ก็เสมือนว่าได้ตายไปแล้ว นั่นคือควรปล่อยวางเรื่องคนอื่นจะวิจารณ์งานเขียนของตนเนื่องจากมันเป็นเรื่องของคนอ่าน สิ่งสำคัญคือนั่นเป็นคนอ่านน่ะจะให้คำวิจารณ์ที่มีเหตุผลพอรึเปล่าเท่านั้นเอง ส่วนประโยคที่ว่า " เขาเขียนมาให้อ่านฟรียังจะอะไรกันอีก?? " ถ้าเจอเจ้าของเรื่องเขียนเตือนไว้อย่างนี้ หรือตอกกลับมาอย่างนี้ ขอบายค่ะ ไม่อ่าน เป็นคำพูดที่ไร้เหตุผลมาก จบค่ะ จากคุณ : ณ พิชา เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 20:17:58

ความคิดเห็นที่ 7 คำถามข้อแรก คำตอบคือ : มีสิทธิ 100.0000% นิยาย ไม่ต่างจากกระทู้อื่นๆ เมื่อมีช่องให้ แสดงความคิดเห็น คนอ่านกระทู้ .. ก็ย่อมมีสิทธิแสดงความคิดเห็น คนเขียนนิยาย ไม่ได้ต่างจากคนเขียนกระทู้ คือ ไม่ใช่เจ้าของเว็บบอร์ด กฏเกณฑ์ทั้งหลาย ขึ้นกับเจ้าของเว็บบอร์ด ไม่ใช่ขึ้นกับคนเขียนกระทู้หรือคนเขียนนิยาย จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 08:31:43

ความคิดเห็นที่ 8 คำถามข้อสอง คำตอบคือ มันเป็นมุมมองโลกของแต่ละคน ไม่มีกฏ เกณฑ์ กรอบ กติกา ฯลฯ ตายตัวในเรื่องนี้ ร้อยคนตอบ ก็คือร้อยคำตอบ ร้อยความคิดเห็น การจะบอกว่า คำตอบฉันถูก คำตอบเธอผิด ถ้าไม่ใช่อย่างเสียสติ .. ก็เป็นคำตอบของ troll จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 08:33:43