.... " รอ..อรุณฉาย " ....
รอ..รอ รอ อรุณฉาย แสงสาดส่อง
รอ..แสงทอง ทาบฟ้าไทย รอใสสด
รอ..ฟ้าแจ้ง สว่างทั่ว เห็นงามงด
รอ..หยาดหยด น้ำค้างใส ดั่งเพชรงาม
ณ ยามนี้ รอบตัว ดูมืดมิด
เงียบสนิท ไร้เสียง สำเนียงถาม
มองเบื้องหน้า เงาตะครุม ทั่วเขตคาม
ล่วงกาลยาม ราตรี ไร้ผู้คน
เงียบสงบ มืดสนิท จิตสงบ
มิพานพบ ผู้คน ให้สับสน
หายใจเข้า หายใจออก สติตน
ปัญญาผล ผู้รู้นัย ในวิญญา
ในท่ามกลาง ความสับสน อลม่าน
สำนึกผ่าน นำสยบ สงบหา
ในท่ามกลาง กลุ่มไอหมอก รอบกายา
รู้อ่อนกล้า ใต้สำนึก สติเตือน
จริงเป็นเท็จ เท็จเป็นจริง สิ่งบ่งบอก
ธรรมนำออก เฉลยนัย นัยเลศเฉือน
จริงคือจริง เท็จคือเท็จ บ้างเลื่อนเลือน
มีบิดเบือน มีซื่อตรง .. พิจารณา
รอ..รอ รอ .. อรุณฉาย ประกายส่อง
รอ..ถิ่นท้อง ไทยสว่าง รื่นหรรษา
รอ..สันติ สุขสงบ คืนกลับมา
รอ..เวลา ถิ่นทองไทย คืนรุ่งเรือง
.... " เสียงรำพึง " ....
.... " รอ..อรุณฉาย " ....
