Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ความรักหมดอายุ..........ตอนเดียวจบ ติดต่อทีมงาน

==========
ความรักหมดอายุ
==========



บทนำ


ผมจุดบุหรี่มวนสุดท้าย แน่นอนว่าไม่มีบุหรี่มวนต่อไป ผมใจเย็นมากพอจะนั่งลงในห้องใต้ดินของตึกสูงสามชั้นแห่งหนึ่งใจกลางเมือง มองดูนาฬิกา อีกสิบนาทีจะถึงเที่ยงคืน ดีแล้ว....ผมนึกในใจ เป็นเวลาเที่ยงคืนก็ดีแล้ว ในอาคารแห่งนี้ไม่มีคนเป็นๆ เหลืออยู่แล้ว ระบบการป้องการของที่นี่ไม่ถึงขั้นว่าแย่ แต่กับอดีตนักรบมือหนึ่งของกองทัพอย่างผมไม่ใช่ปัญหา โดยเฉพาะในเวลาที่ผมกำลังโกรธ จึงสามารถลำเลียงระเบิดมากพอจะถล่มตึกลงทั้งหลังมาซุกซ่อนไว้ตามตำแหน่งอันเหมาะสม

ผมคิดว่าจะระเบิดมันตอนเที่ยงคืนพอดี

การเตรียมการครั้งนี้ใช้เวลาไม่นาน ที่จริงไม่กี่วันมานี่เอง ผมใช้เงินทั้งหมดที่มีในชีวิตวางแผนทำลายตึกหลังนี้ ตึกซึ่งได้ชื่อว่ามีความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยีในเชิงพาณิชย์ได้อย่างเหลือเชื่อ



เข้าเรื่อง



ผมคิดถึงเธอ..คนรักของผม เราเจอกันโดยบังเอิญ..ความจริงผมเองก็ไม่แน่ใจว่า เป็นความบังเอิญหรือไม่ เพราะถ้าคิดให้ดีเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ไม่เข้าใจอยู่เบื้องหลัง แต่ตอนนั้น อะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับเธอคนนั้น เธอซึ่งเหมือนหลุดออกมาจากนางในฝัน เพียบพร้อมอย่างที่เคยคิดเล่นๆหรือคิดจริงๆ พวกเราคบกันรู้ใจกันอย่างรวดเร็ว จนผมสามารถระบุวันเวลาสถานที่ในการจัดงานแต่งงานในอนาคตอันไม่ช้านี้

ถ้าไม่เพราะหลายวันก่อน ผมได้รับโทรศัพท์แปลกๆ และคำพูดแปลกๆ จากน้ำเสียงหวานๆว่า

“ความรักของคุณจะหมดอายุการใช้งานเที่ยงคืนวันนี้ ความรักของคุณและเธอรุ่นที่ใช้อยู่นี้เป็นรุ่นเบตา 2 มีอายุการใช้งานหนึ่งเดือน ถ้าสนใจจะต่ออายุโปรดติดต่อลงทะเบียนกับเราที่....ช่วงโปรโมชั่นนี้ราคาไม่แพง เพียง.........เหรียญต่อปีเท่านั้น”

“คุณพูดถึงอะไรกัน”

ตอนนั้นผมงงเป็นไก่ตาแตก แต่คำอธิบายของสาวคนนั้นทำให้ผมขนลุก เธอเล่าถึงระบบการให้บริการความรักจากทางบริษัท คนที่ผมแสนรักก็เป็นพนักงานคนหนึ่งของบริษัท เธอถูกโปรแกรมให้มารักผมด้วยความจริงใจไร้การเสแสร้ง จากการตรวจสภาพคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าสมองของผมแบบไร้สาย ก็โลกมันเจริญก้าวหน้าไปแล้ว ใครจะคิดว่าเรื่องแบบนี้เป็นไปไม่ได้

หลังจากเธอพูดจบ ผมขบกรามกรอด ถามเธอว่า

“พวกคุณกล้าเอาความรู้สึกของคนเรามาค้าขายแบบนี้หรือ”

“คุณรักเธอ และเธอก็รักคุณจริงๆนะคะ ไม่ใช่การเสแร้ง รักอย่างจริงใจที่สุด”

“เพราะถูกโปรแกรม”

ผมสวนคำขัดจังหวะ “ถึงมันจะจริงจังขนาดไหนมันก็ไม่ได้เกิดเองตามธรรมดา มีการหมดอายุด้วย ความรักหมดอายุกันแบบนี้หรือครับ”

“ทุกวันนี้ก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วนี่คะ หากคุณไม่พอใจ จะรอรุ่นทดลองรุ่นเบตา 3 ก็ได้ค่ะ จะออกใหม่ในเร็วๆนี้”

“แล้วเธอจะเป็นอย่างไร”

ผมหมายถึงคนรักของผมคนนั้นด้วยความรู้สึกเจ็บสุดลึก

“ถ้าคุณไม่ลงทะเบียนต่ออายุความรัก เธอจะลืมเรื่องราวของคุณ ลืมความรักที่เคยมีต่อคุณทั้งหมด เธอจะถูกส่งไปทดลองกับลูกค้ารายใหม่ค่ะ”

นรกชัดๆแบบนั้น.....ผมคำรามในใจ ความรักซึ่งกำลังสุกงอมจนเราจะแต่งงานกันอยู่แล้วจะกลับกลายเป็นเพียงอดีตอันเจ็บปวดเท่านั้นหรืออย่างไร เธอจะไปรักคนอื่นเหมือนเคยรักผม ความจริงแท้แน่นอนของความรักมันเป็นแบบไหนกันแน่ ความจริงกับความเสแสร้งมันละลายใส่กันจนกลมกลืนได้ถึงขนาดนี้หรืออย่างไร

ผมวางโทรศัพท์อย่างเลื่อนลอย จากนั้นลองโทรศัพท์ไปหาเธอดู และซักถามเรื่องราวว่าเธอเป็นคนของบริษัทจัดรักบ้าบอนั้นหรือไม่

“อะไรกันคะ”  

น้ำเสียงของเธอตกใจอย่างฟังก็รู้ว่าไม่ได้เสแสร้ง นั่นทำให้ผมรู้สึกโล่งใจขึ้นมาบ้าง

“ฉันไม่เคยรู้จักบริษัทแบบนั้นมาก่อนเลย หรือว่าจะเป็นพวกคอลเซ็นเตอร์หลอกลวงจะเอาเงินของคุณ เรื่องแบบนี้เป็นไปได้ คุณลองตรวจสอบดูให้ดีนะคะ ท่าทางเป็นเงิน จำนวนมากเลย”

มันควรจะเป็นเช่นนั้น จะต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ ความรักคนเราจะหมดอายุได้ง่ายๆเหมือนยาหมดอายุได้แบบนี้อย่างไรกัน ชีวิตจิตใจของคนเราไม่ใช่สินค้าจะหมดอายุได้แบบนี้

“ คุณรักผมอยู่ใช่ไหม...”

ผมกระซิบถามเพื่อความแน่ใจ

“ใช่สิคะ เราจะแต่งงานกันเร็วๆ นี้ กลางวันเรายังเจอกันอยู่นี่คะ ว่าแต่คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”

“เป็น”

“เป็นอะไรคะ”

“เป็นโรครักคุณ อยากอยู่ใกล้ๆ คุณ”

เธอหัวเราะออกมาได้เมื่อเห็นผมมีอารมณ์ขัน ผมรู้ว่าเธอรักผม เหมือนที่ผมรักเธอ เราทั้งสองต่างรักกัน ผมแน่ใจ

ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนดึก งัวเงียรับโทรศัพท์ ได้ยินเสียงสาวน้อยจากบริษัทนั่นอีกแล้ว

“ตอนนี้ห้าทุ่มแล้วนะคะ คุณมีเวลาอีกหนึ่งชั่วโมงในการลงทะเบียน คุณสามารถลงทะเบียนผ่านมือถือคุณได้ตอนนี้เลยถ้าต้องการ”

“เลิกบ้าเสียที ผมรู้ว่าพวกคุณเป็นพวกต้มตุ๋น”

ผมปิดเครื่องอย่างโมโห มีเสียงโทรศัพท์ดังอีกหลายครั้งแต่ผมไม่ได้รับสายอีกตนรุ่งเช้า และสิ่งแรกที่ผมทำในตอนเช้าคือโทรศัพท์หาคนรักอย่างที่เคยปฏิบัติ

ไม่มีสัญญาณตอบรับ

ผมลองโทรออกไปหาเธออีกหลายครั้ง และหลายครั้ง แต่ไม่มีสัญญาณตอบรับจนครั้งสุดท้ายมีเสียงตอบรับฟังดูแล้วเย็นยะเยือกว่า “หมายเลขนี้ยกเลิกการใช้งานแล้ว” มันเรื่องบ้าอะไรกัน

ผมรีบเดินทางออกจากบ้านไปอพาตเมนท์ของเธออย่างกระวนกระวาย แต่เมื่อไปถึงหัวใจของผมก็ตกวูบลงแบบดิ่งนรก เธอย้ายออกไปกะทันหันตั้งแต่เที่ยงคืน ย้ายไปแบบไม่รู้ว่าไปไหน วิมานที่วาดฝันไว้พังทลายลงไม่มีชื้นดี


ผมยอมโทรศัพท์กลับไปยังเบอร์ของบริษัทที่ว่า แต่มันก็อาการเดียวกันกับการโทรหาคนรัก หมายเลขนั้นยกเลิกการใช้งานไปอีกแล้ว ราวกับว่า จงใจใช้ติดต่อเฉพาะผมคนเดียว ผมพยายามสืบหาค้นหาสุดกำลังสุดชีวิตเพื่อสืบสาวไปหาคนรัก แต่ไร้ผล ราวกับว่าเธอไม่เคยมีตัวตนมาก่อนแล้ว ไม่ต่างจากความฝันเลยสักนิด  ถึงจะฝันแสนดีแสนชื่นเพียงไร พอลืมตาตื่นความชื่นความรักก็มลายหายไปอย่างไม่อาจจับต้องได้


ผมยิ่งกว่าการอกหัก


มันไม่ใช่ลักษณะการอกหัก แต่เป็นการล่มสลายพังทลายของฝากฝั่งความรักและหัวใจลงสู่ก้นบึ้งแห่งความสิ้นหวัง ปล่อยชีวิตไหลเลื่อนไปแบบไร้อนาคต ไม่สนใจว่าจะอยู่จะตาย

ในวันต่อมา ผมได้รับกล่องพัสดุไม่ระบุที่มา ภายในกล่องมีแผ่นดีวีดีแผ่นหนึ่ง ที่แผ่นเขียนว่า เบตา 3 นี่อาจเป็นร่องรอยในการสืบสาวหาบริษัทนรกแห่งนี้ซึ่งอาจนำไปสู่ตัวของคนที่ผมแสนรักก็เป็นไป แต่หลังจากเอาเข้าเครื่องคอมพิวเตอร์เปิดดูแล้วก็ไม่เห็นมีอะไร ผมหล่นลงไปในความมืดดำอีกครั้ง เศร้าเสียใจแบบที่สุดจนเปลี่ยนเป็นความบ้าคลั่ง

ก่อนที่ผมจะปิดคอมพิวเตอร์ บนจอปรากฏภาพของอาคารหลังหนึ่ง มันปรากฏอยู่ในบริเวณซึ่งผมรู้จักดี แต่ไม่เคยสังเกตว่ามีอาคารแห่งนี้มาก่อน ทันใดนั้นเองความคิดบางอย่างก็พุ่งวาบขึ้นมาในสมอง ผมไม่ต้องการความรักอะไรอีกแล้ว แต่ผมต้องการทำลายบริษัทนรกแห่งนี้แทน โทษฐานในการเอาหัวใจและความรักมาขายแบบนี้ ความรักมันควรเป็นสิทธิส่วนบุคคลซึ่งไม่ควรมีใครมาก้าวก่าย


นั่นคือจุดเริ่มต้นและจุดสุดท้าย


นาฬิกาข้อมือบอกเวลาเที่ยงคืนแล้ว เวลาแห่งความรักซึ่งหมดอายุการใช้งาน ผมไม่ได้ผมเพื่อตัวเอง แต่ทำเพื่อคนอื่นอีกหลายๆคน ซึ่งอาจตกเป็นเหยื่อบริษัทแห่งนี้ ความรักควรมีเองเกิดเองหรือต่อให้หายไปจะเสียใจเสียใจขนาดไหนก็ตาม ก็ควรเป็นไปตามธรรมชาติ

ผมกดปุ่มจุดชนวนระเบิด พื้นสะเทือนเลื่อนลั่น ความรู้สึกดับวูยลงตลอดกาล



***************


บทส่งท้าย



นายตำรวจหนุ่มนำกำลังตรวจค้นพ้องพักแห่งหนึ่งย่านชานเมืองอย่างละเอียด แม่บ้านเป็นคนแจ้งความว่าพบชายหนุ่มเสียชีวิตอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ จากการบอกเล่าของแม่บ้านชายหนุ่มผู้นี้ไม่ได้ออกจากบ้านแล้วหลายวัน เก็บตัวอยู่แต่ในห้องเหมือนคนมีปัญหาชีวิต ดูเหมือนว่าเขาจะหัวใจวายกะทันหันมากกว่าการถูกฆาตกรรม จอคอมพิวเตอร์แสดงภาพแปลกๆดูไม่รู้เรื่องแต่ชวนให้ปวดหัว เสียงลำโพงก็ส่งคลื่นเสียงแปลกๆน่ารำคาญจนนายตำรวจหนุ่มต้องดึงปลั๊กไฟออก ทุกอย่างจึงดูสงบลงอย่างน่าประหลาด

ไม่ใช่ครั้งแรกที่พบการตายอันน่าประหลาดแบบนี้   นักข่าวคนหนึ่งถ่ายภาพในห้องพัก คงจะเอาไปลงข่าวเล็กๆ ในเมืองแห่งนี้ไม่มีข่าวอะไรน่าตื่นเต้นมากมายนัก เช้าวันนี้หน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ก็มีแต่เรื่องการเมือง ไม่มีข่าวร้ายแรงมานานเป็นเดือนแล้ว

นายตำรวจถอนใจ คนเราตายกันง่ายๆสำหรับสังคมปัจจุบัน

มีเสียงเรียกโทรศัพท์เรียกเข้า เขาหยิบขึ้นมาดูเบอร์โทรก่อนเดินห่างออกจากผู้คน ใช้มือป้องปากพูดเบาแทบกลายเป็นการกระซิบ


“ตกลงครับ..ผมต่อสัญญาความรัก ต่อสัญญาแบบตลอดชีพเลยนะครับ”








********

จบแล้ว

จากคุณ : Psycho man
เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 12:34:14

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com