Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ความทรงจำแห่งเกลียวคลื่น ติดต่อทีมงาน

================
ความทรงจำแห่งเกลียวคลื่น
================



ไม่แปลกที่คนแต่ละคน จะมีความทรงจำเป็นของตัวเอง
ต่อให้เป็นความทรงจำพิสดารพิเศษ ปานใดก็ตาม
แต่มันก็เป็นควมทรงจำของเรา

ไม่มีใครแย่ง พราก จาก เราไปได้



เพราะมันเป็นเรื่องราวของเราเอง

***********



ทะเลก็คือทะเล คุณสามารถมองเห็นเกลียวคลื่นซวนซบอิงแอบแนบหาดทราย คุณจะได้ยินเสียงกระซิบบางอย่างที่คนทั่วไปไม่มีวันรู้ นอกจากตัวคุณเอง บางทีความรู้สึกอ้างว้าง ว้าเหว่ จะโผล่มาออกมาทักทาย โดยไม่ต้องร้องขอ นั่นคือมนต์ขลังของ ทะเล หาดทราย สายสม ทิวเขา แนวสนและต้นมะพร้าว

เพียงไม่มีสองเรา


ทะเลความจริงจะสวยตอนกลางคืน เวลากลางวันคุณอาจลงไปอาบน้ำ สัมผัสพื้นผิวทรายใต้เท้า คลื่นกระซิบข้างหู  สายลมขับขานบทเพลงธรรมชาติ แมกไม้แกว่งไกลไหวเอน แต่นั้นมันธรรมดาเกินไป

ทะเลจะสวยตอนเที่ยงคืน


มันเป็นความลับ ที่ผมบังเอิญรู้...รู้แบบไม่น่ารู้ ที่รู้เพราะมีโอกาสจะรู้ ที่มีโอกาสจะรู้เพราะเพราะผมควรจะรู้

งามอบรม สัมมนา เวลากลางวันผ่านไป ไม่มีอะไรมากมาย แต่พวกเรารอกลางคืน งานเลี้ยงจัดชายทะเล คนทุกคนอยู่ในงานเลี้ยง ยกเว้นผม

เพราะผมได้ยินเสียงกะซาบจากเกลียวคลื่น ขาดสายลมยามค่ำคืน จากความมืด  จากความมืดที่คลี่ปีกม่านปกคลุม เสียงกระซิบที่ทนทายไม่ได้ มันวิงวอน อ้อนวอน

ผมวางมือจากงานเลี้ยงชายทะเล เดินลงมายังหาดทราย ซึ่งช่วงกลางวันผมได้ฝังลูกหมาตัวหนึ่งบริเวณนั้น มันถูกรถยนต์ขับทับตาย โดยไม่ตั้งใจทั้งคนและลูกหมา ครูผู้หญิงรีบร้อนจะไปซื้อเหล้าตามที่วงเพื่อนต้องการ ทั้งที่เธอเองก็ไม่ดื่ม ผมคือเธอขับรถเหยียบลูกหมาตาย

ตอนที่ผมอุ้มร่างลองลูกหมาตัวน้อยมาฝังชายหาด เพื่อนๆ หัวเราะอย่างขบขัน ว่าผมประสาทไปแล้ว ก็แค่ลูกหมาตัวเดียว..ตายแล้วก็แล้วไป แต่ผมไม่เคยลืมว่าเจ้าลูกหมาตัวนี้ มันจะมารอเห่าร้องรับผมหน้าประตูบ้านพักทุกวัน เพราะผมให้อาหารที่เหลือๆ จากงานเลี้ยง


ทุกวัน ผมจำหางที่กระดิกถี่เร็วและปากอ้าจนน้ำลายไหลของมันได้
ผมรู้ว่าลูกหมาตัวนี้รักผม เหมือนที่ผมรักมัน เศษอาหารเล็กๆน้อยๆ ก้สามารถทำให้มันเป้นเพื่อนกับผมได้

เพียงมันตาย มีเพียงผมที่คว้าจอบขากบ้าพักคนดูแลชายหาด พามันกลบฝังบริเวณชายหาดที่มองเห็นทะเลสวยงาม

ผมลงมาหาหลุมฝังศพของมันตอนเที่ยงคืนโดยหาคำอธิบายไม่ถูก

อาจเป็นเพราะความรู้สึกผูกพันหรืออะไรก็ตาม

ผมถอดเสื้อ และก้าวลงทะเล นอนริมหาดทราย ปล่อยให้คลื่นซัดไปมา เงยหน้ามองดวงจันทร์ มันเป็นความทรงจำที่สุดสวยเหลือเกิน เมื่อคุณอยู่กับตัวเองคนเดียว คุณจะได้คิดอะไรมากมาย ซึ่งในเวลาธรรมดาคุณจะไม่มีวันครุ่นคิด
อาบน้ำทะเลเที่ยงคืน คนเดียว ทั้งน่ากลัว และท้าทาย


คุณอยู่คนเดียว ถ้าเป็นอะไรมา เช่น มีผีทะเล มาลากคุณลงไป จะไม่มีใครรู้ ไม่มีใครช่วย แต้นั้นเป็นความท่าทางเหลือเกิน

ผมยอมรับว่ากลัว เพราะความเยือกเย็นของน้ำ  ความมืดดำของบรรยากาศ มันเชิญชวนให้สติแตก

แต่ผมก็ยู่จนถึงตีหนึ่ง

ผมรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างติดตาม จ้องมองผมอย่างเงียบงันและเยือกเย็นขนน่าขนลุก แต่ผมยังท้าทายตัวเองโดยการนอนแช่น้ำครบชั่วโมง

ผมกละบมาที่พัก เจอเพื่อนฝูง หลายคนสงสัยว่าผมหายไปไหน แต่ผมไม่จำเป็นต้องตอบ จัดการอาบน้ำสระผมเปลี่ยนชุดนอนอย่างดี และเข้านอนในห้องพักรวม

ห้องพักเป็นห้องขนากใหญ่ มีเตียงสองชั้น ผมนอนชั้นล่าง ด้วยความเหนื่อยหรืออะไรก็ตาม  ผมรู้ตัวว่านอนหลับ

เธอคนนั้นเดินขึ้นมาจากทะเล

จากจุกที่ผมนอนแช่น่ำ จุดที่เธอพยายามบอกอะไรกับผมแต่ผมไม่ใส่ใจ ตอนนี้เธอเดินขึ้นจากทะเล ผมมองเห็นเธอชัดเจน ผ่านหน้าบ้าน ตรงมายังเตียง

เธอสวยมาก


เป็นคืนที่ผมมีความสุขที่สุดคืนหนึ่ง เมื่อมีสาวน้อยแสนสวยจากทะเลอยู่ในอ้ออมกอด และมีอะไรที่ควรจะมีต่อกันทั้งคืนอย่างแสนหวานชื่นประทับใจจนบัดนี้
มันเหลือเชื่อมากเลย ว่าผมจะมีสาวสวยขนาดนี้ในอ้อมกอด

มันแาจเป็นเพียงความฝันเท่านั้น แต่มันชัดเจนราวความจริง กลิ่นแก้ม ความนิ่มนวลชองเรื่อนกาย ยังจำได้จนทุกวันนี้


ฝันบ้าๆๆ

แต่ดี



เอ้ย...เองไม่อาบน้าหรือวะ

รุ่งเช้าผมได้ยินเพื่อนโวยวาย ผมลืมตาอย่างเหน็ดเหนื่อย  และทำหน้าไม่เข้าใจสิ่งที่เพื่อนโวยวาย

“เอ็งดูสิ”

มันชี้ให้เพื่อนๆ ซึ่งรายล้อมเตียงของผม ซึ่งทำให้ผมต้องหันไปสำรวจรอบข้างอย่างงุนงง

บนเตียงชั้นล่างชองผมเต็มไปด้วยทราย......เหมือนผมชะโลมตัวเองด้วยทรายแล้วเข้านอน


แต่ผมรู้ว่าผมอาบน้ำสระผมเรียบร้อยแล้ว

ทรายพวกนี้มาจากไหน เพื่อนครูหลายคนเริ่มมองหน้ากันเพราะรู้แล้ววาผมไม่ได่เล่นพิเรนทร์อะไร


+++

วันที่ 3- 6 เมษายน 2555 โรงเรียนของผมจัดไปดูงาน และพักที่พักชายหาดอีกครั้ง

ผมเหมือนได้ยินเสียงของเธออีกแล้ว ผมควรจะไปอาบน้ำทะเลตอนเที่ยงคืนคนเดียวอย่างเคย แต่เพราะว่าผมไม่ได้เตรียมชุดอาบน้ำ ผมเลยปฏิเสธความรู้สึกของตัวเองอย่างแข็งขัน ทั้งที่ได้ยินเสียงเรียกร้อง...แต่ผมไม่..... เพราะบริเวณนั้นมีเพื่อนครูนั่งสังสรรค์กันเต็มไปหมด



ที่รัก
รอปีหน้านะ
ผมจะไปหาคุณ ตอนเที่ยงคืน  ผมจะเตรียมชุดลงทะเลให้พร้อม






**************************

จากคุณ : Psycho man
เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 23:15:25

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com