ความคิดเห็นที่ 1 โชคดีฤๅที่รัก ไร้ที่พักใจฝันวันเหน็บหนาว น้ำเอย น้ำตาหยาดมาพราว ปวดร้าวโชคนี้ดีหรือร้าย แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 55 20:52:56 จากคุณ : พนมวัลย์ (พนมวัลย์) เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 11:47:41

ความคิดเห็นที่ 2 ผิดคำสัญญาฟ้าผ่าหมาป่วย โชคไม่อำนวยโอกาสพลาดเสมอ กลั่นขี้มูกใส่ขวด...เที่ยวอวดเกลอ นำเสนอบทเศร้า...เคล้าน้ำตา ละครบทโศกโฉลกชอกช้ำ บรรยายคำรำพึงคนึงหา ชายนะชายทำไมผิดสัญญา โทษดินโทษฟ้าน่ากลัวโทษตัวเอง ชะนีเพรียกเรียกร้องมากไปไหมเล่า ชาย.ฤาเขลาเขย่าทุกเช้าข่มเหง ยอมสยบพินอบกรอบยำเกรง สายหน่ายบ่ายเซ็งเก่งไหนใคร่ทน ผิดคำสัญญาฟ้าผ่าหมาป่วย เลือกทางช่วยเปลี่ยนแนวสลวยสักหน เบื่อเจ้าแม่เศร้าเกินแก้ระคน- ทุกข์ตกหล่นข้นระอุ....สุนันยา  .............. คริคริ ( คำสัญญาถือไว้แน่นๆนานๆ ถ้าเมื่อยมือเข้าร้านขวัญข้าวนวดแผนไทย เหอเหอ ) จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 13:33:16

ความคิดเห็นที่ 3 โชคดีฤๅที่รัก ไร้ที่พักใจฝันวันเหน็บหนาว น้ำเอย น้ำตาหยาดมาพราว ปวดร้าวโชคนี้ดีหรือร้าย........คุณ พนมวัลย์ เธอ โชคดี ฉันสิ โชคร้ายหนัก เธอ ที่รัก ห่างเหิน เมินหน้าหาย เธอ มีใคร ไหนอื่น ชื่นมิคลาย ฉันเดียวดาย อยู่ไป อย่างไร้ เธอ.... ขอบคุณมากค่ะ คุณพนมวัลย์ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 18 เม.ย. 55 10:58:10

ความคิดเห็นที่ 4 เหมือนโลกใบนี้ไร้ชีวิต มืดมิดทุกอย่างหมดทางสิ้น สรรพสำเนียงใด ๆ ไม่ยลยิน ไร้กลิ่นบุปผาผกาอวล แสงแดดทึบทึมครึ้มไปหมด สายลมสลดรันทดหวน สายฝนแล้งไร้ใจรัญจวน ฟ้าครวญเพ้อพร่ำเหือดน้ำตา แมกไม้ใบหญ้าดูเศร้าสร้อย วิหคนกหงอยมิเริงร่า ดาษดาววาววับประดับฟ้า ดั่งว่าสิ้นแรงทอแสงพราว พลานุภาพแห่งความรัก ยิ่งใหญ่ยิ่งนักเกินจักกล่าว ช่างหอมหวานยามรักชื่นยั่งยืนยาว แสนขื่นคาวยามรักร้างแทบปางตาย จากคุณ : อารมณ์กะแว เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 06:13:49 A:118.172.66.245 X: TicketID:353326

ความคิดเห็นที่ 5 ขอให้เธอ โชดดีนะที่รัก เมื่อคิดหัก เหหัน ฉัน...ไม่ฝืน เพราะดื้อเอง จึงช้ำ และกล้ำกลืน จะขอยืน อยู่อย่างที่ ไม่มีเธอ.............................พี่สุฯ บางเรื่องราว เศร้า~ชื่น ระรื่น~ช้ำ บ้างตอกย้ำ ฉ่ำ~ร้าว คราวใจเผลอ ใจระบม ตรม~เอม เค็ม~จืดเจอ คิดถึงเธอ เบลอ~แจ่ม แต่งแต้มตาม ใจอ่อนแอ แคร์เธอ เสมอเหมือน คอยย้ำเตือน เสมือนหนึ่ง ตรึงหวิวหวาม หวงห่วงนัก รักเธอ.. เผลอใจยาม- ห้วงรู้สึก ตรึกถาม ความเป็นไป ทำไรอยู่.. รู้ไหม? ใครคนหนึ่ง เฝ้าคิดถึง ตรึงสลัก ฝากใจไว้ ช่วยถนอม กรอมข้าง แม้นห่างไกล แนบหัวใจ ใครคนนี้ อย่าลี้เลือน..........................หนุ่ยเอง ตั้งใจมาแกล้งพี่สุฯค่ะ บทกวีหนุ่ยเลี้ยวกลับ แล้วย้อนศรพี่สุฯเลยแน่ะ เฮ้อ........ เก๊าะถ่ายทอดแบบพี่สุฯไม่เป็นน่ะ จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 08:27:43

ความคิดเห็นที่ 6 ผิดคำสัญญาฟ้าผ่าหมาป่วย เลือกทางช่วยเปลี่ยนแนวสลวยสักหน เบื่อเจ้าแม่เศร้าเกินแก้ระคน- ทุกข์ตกหล่นข้นระอุ....สุนันยา  .............. คริคริ(ลุงชิ) ชอบบทโศก วิโยคซ้ำกำสลด เพราะเป็นบท ถนัด จึงจัดหา คนบ่นเบื่อ เมื่อไหร่ ก็เห็นมา ซับน้ำตา คนเศร้า เป็นเจ้าประจำ...อิอิ เขียนบ้างซี กลอนเศร้า เคล้าอักษร แต่ละตอน รู้นะ ว่าไม่ขำ ยากแค่ไหน กับต้อง กรองถ้อยคำ ให้รู้สึก ว่าช้ำ น้ำตาริน เขียนกลอนเศร้า เคล้าสุข เพื่แปลูกจิต ร่ายลิลิต อักษรา คราถวิล ผิดหวังมาก อกหัก รักโบยบิน ต่างมีอยู่ ในศิลป์ จินกวี สุขกับการ เล่าเรื่อง เคืองขุ่นเศร้า สุขที่เฝ้า ระบาย ใจหมองศรี สุขเมื่อได้ วาดวาง ทางวจี สุขทุกที เมื่อเห็น กลั่นเป็นกลอน.... เขียนกลอนเศร้า อย่างมี ความสุข ค่ะลุงชิ เคยป่าว?????.... หุหุ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 12:59:03

ความคิดเห็นที่ 7 พลานุภาพแห่งความรัก ยิ่งใหญ่ยิ่งนักเกินจักกล่าว ช่างหอมหวานยามรักชื่นยั่งยืนยาว แสนขื่นคาวยามรักร้างแทบปางตาย............. อารมณ์กะแว   ใช่เลยใช่ ดังกล่าว เรื่องราวรัก พูดยากนัก เรื่องนี่ มีเสียหาย หวานแสนหวาน หยิบยื่นชื่นมากมาย เศร้าแสนเศร้า ถมใส่ หากใจตรม รู้ทั้งรู้ ว่าเป็น เช่นคมมีด รอยรักกรีด อุรา พาขื่นขม แต่ก็ยัง อยากรัก ภักดิ์ภิรมย์ เจ็บระบม เท่าไหร่ ยังใฝ่ปอง ยังอยากมี รักร้อย คอยเคียงข้าง บนเส้นทาง ชีวิต คิดสนอง ใคร่จักมี รักหวาน สานประคอง เป็นเจ้าของ จองจิต ให้ชิดชม.... ขอบคุณมากค่ะ.. .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 13:10:11

ความคิดเห็นที่ 8 ทำไรอยู่.. รู้ไหม? ใครคนหนึ่ง เฝ้าคิดถึง ตรึงสลัก ฝากใจไว้ ช่วยถนอม กรอมข้าง แม้นห่างไกล แนบหัวใจ ใครคนนี้ อย่าลี้เลือน..........................หนุ่ยเอง ใครคนหนึ่ง คนนี้ ที่คอยหวง เฝ้าแต่ทวง สัญญา คราเฉือดเฉือน กี่ครั้งหน ตอกย้ำ ด้วยคำเตือน แต่ดูเหมือน เย็นชา ไม่มามอง ใครคนหนึ่ง คนนั้น ฤๅ หันเห ไม่ถ่ายเท รักย้อน ให้นอนหมอง ลืมลงเลย ทั้งที่ เคยประคอง น้ำตานอง กี่ครั้ง ยังเฝ้าทน ใครคนหนึ่ง คนนี้ ฤดีช้ำ ใครคนนั้น เขาย้ำ ทำสับสน ใครคนนี้ หมองไหม ใจจำทน ใครคนนั้น ไม่สน ...หมองหม่นจัง.... อยากแกล้งดีนัก...หุหุ แกล้งกลับ ซะเลย.. คนนี้..คนนั้น...สรุปแล้ว...คนไหนไม่รู้... แก้ไขเมื่อ 19 เม.ย. 55 16:47:40 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 15:32:48

ความคิดเห็นที่ 9 แม้ไม่มี เธออยู่ คู่กันนี้ ฉันยังมี หนึ่งคน ที่ยังเหลือ ที่ยังคอย แบ่งปัน และจุนเจือ ความรักแท้ ที่เอื้อเฟื้อ คือ... ฉันเอง ................................. มาร่วมแต่งกลอนสั้นๆ จ้า ^__^ จากคุณ : กานต์กัลรวีส์ เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 13:10:46

ความคิดเห็นที่ 10 จงมีใจฉ่ำเย็นเช่นสายน้ำ ใจลึกล้ำเยือกเย็นเช่นภูเขา เป็นใจเอื้อเผื่อแผ่แม้ร่มเงา เช่นแมกไม้ให้เปล่าผู้เข้าพัก จงเข้มแข็งแกร่งกล้าท้าทนฝืน จงกล้ำกลืนปวดเจ็บแม้เหน็บหนัก จงเข้าใจเหตุผลของคนรัก แม้ใจจักขาดวิ่นแทบสิ้นใจ จงเตือนใจบอกใจให้ใจนิ่ง รับความจริงคืนวันอย่าหวั่นไหว อย่าให้เป็นใจรุ่มดั่งสุมไฟ ใจอย่าได้ดิ้นรนทุกหนทาง จงกำเก็บเจ็บปวดในทุกที่ หวังเขามีความสุขในทุกอย่าง มองคนรักอย่างรักมิพักวาง ใจอย่าจางรักในใจดวงนี้ คือความรักจริงแท้แม้ร้างรัก จงฟูมฟักพักใจให้เต็มที่ อวยพรเขาด้วยลำนำคำกวี จงโชคดีที่รัก... (จาก)คนรักจริง ฯ จากคุณ : อารมณ์กะแว เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 13:19:57 A:118.172.71.128 X: TicketID:353326

ความคิดเห็นที่ 11 คำสัญญาคราหลงพะวงรัก มั่นคงนักสลักแน่นพื้นแผ่นหิน ทั้งที่เห็นโอนเอนบนเลนดิน ปิดเสียสิ้นนัยนาวิญญาณ์มาน หากรักจริงยิ่งแท้นะแม่เอ๋ย มิต้องเปรยเอ่ยอ้างสร้างหลักฐาน เพียงตามองจ้องซึ้งถึงบาดาล จิตวิญญาณสานสลักเหมือนถักเกลียว... มาแวะเยี่ยมเยียนสักกะหน่อย หลังจากมิได้แวะมาหลายวันนิ.. จากคุณ : TuMan เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 19:31:37

ความคิดเห็นที่ 12 แม้ไม่มี เธออยู่ คู่กันนี้ ฉันยังมี หนึ่งคน ที่ยังเหลือ ที่ยังคอย แบ่งปัน และจุนเจือ ความรักแท้ ที่เอื้อเฟื้อ คือ... ฉันเอง ................................. มาร่วมแต่งกลอนสั้นๆ จ้า ^__^ ....กานต์กัลรวีส์ คือความรัก ที่มี ให้แก่ตน หากหลุดพ้น คงไร้ ใครข่มเหง ได้ยิ้มชื่น รื่นรับ ขับบรรเลง ร้องบทเพลง รักแท้ แค่ตัวเรา... ขอบคุณมากค่ะ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 55 07:49:24

ความคิดเห็นที่ 13 คือความรักจริงแท้แม้ร้างรัก จงฟูมฟักพักใจให้เต็มที่ อวยพรเขาด้วยลำนำคำกวี จงโชคดีที่รัก... (จาก)คนรักจริง ฯ.........คุณอารมณ์กะแว อวยพรให้ โชคดี แล้วที่รัก แม้นเจ็บหนัก ข้างใน ของใจหญิง ข่มฤทัย ไม่หวง ตามท้วงติง ลืมทุกสิ่ง ที่ผ่าน ทำซานซม คงไม่ยื้อ เขาไว้ หากไม่รัก เถอะสักพัก คงหาย ใจขื่นขม รักษาใจ ให้ห่าง ทางระทม รื่นภิรมย์  รังสรรค์ งานกวี   แม้นเยื่อใย มีอยู่ แต่รู้รับ ขออยู่กับ ความจริง ไม่ทิ้งหนี เมื่อทุกอย่าง จบลง ปลงเสียที จะไม่มี เราสอง นั่งมองตา เมื่อหมดสิ้น ทางรัก ภักดีมั่น ขอจากกัน แสนไกล มิใฝ่หา เช็ดหมดแล้ว คราบใส นัยนา โบกมือลา .. ให้โชคดี นะที่รัก... ขอบคุณ มากค่ะ.. .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 55 08:02:16

ความคิดเห็นที่ 14 หากรักจริงยิ่งแท้นะแม่เอ๋ย มิต้องเปรยเอ่ยอ้างสร้างหลักฐาน เพียงตามองจ้องซึ้งถึงบาดาล จิตวิญญาณสานสลักเหมือนถักเกลียว... มาแวะเยี่ยมเยียนสักกะหน่อย หลังจากมิได้แวะมาหลายวันนิ.. .... TuMan   นั่นซีนะ ถ้าไร้ ดวงใจรัก คำสัญญา คงผลัก...ไร้หลักเกี่ยว อะไรเห็น เป็นต่าง อย่างแน่เชียว เหมือนดั่งเกลียว เชือกคลาย เมื่อใจจาง ที่ผ่านมา ชืดหมด ไร้รสหวาน ห้วงแห่งกาล เผชญ ด้วยเมินหมาง หากรักคู่ อยู่เคียง เพียงใจวาง แม้นไกลทาง แต่ใจ มิไกลกัน... ขอบคุณค่ะ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 55 08:09:37

ความคิดเห็นที่ 15 เมื่อหมดสิ้น ทางรัก ภักดีมั่น ขอจากกัน แสนไกล มิใฝ่หา เช็ดหมดแล้ว คราบใส นัยนา โบกมือลา .. ให้โชคดี นะที่รัก... สุนันยา พึงถามใจให้ใจตอบให้ชัด ใจเจ้าตัดเขาจริงยอมนิ่งหนัก หรือใจเจ้ายังเหลือเยื่อใยนัก ยังสลักรักมั่นไม่ผันแปร ถึงวันนี้ไม่ใกล้ชิดก็คิดถึง ยังดื้อดึงแม้ใจได้รอยแผล ยังคิดห่วงคิดหวงในดวงแด หรือมั่นแน่รักจบไม่ทบทวน พึงถามใจให้ใจบอกให้ชัด ใจเจ้าตัดโดยใจไม่ไห้หวน หรือใจยังพะวงคงคร่ำครวญ ยังปั่นป่วนทุกยามกับความรัก จากคุณ : อารมณ์กะแว เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 55 08:39:35 A:118.172.71.128 X: TicketID:353326

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่รู้ ว่า คุณอารมณ์กะแว เป็นใครนะคะ แต่ก็ขอบคุณ บทกวี ของคุณ งดงามมากค่ะ ... ถามหัวใจ ให้ใจ นั้นหมายตอบ ในความชอบ มอบไว้ ใคร่ตระหนัก เหมือนหยั่งรู้ ความใน ที่ใจภักดิ์ ยังคงรัก หรือไม่ ในความจริง สิ่งที่ซ่อน วอนพร่ำ ยังช้ำเจ็บ ถึงแม้นเก็บ เร้นไว้ ในใจหญิง ไม่อยากเอ่ย เผยถ้อย ให้คอยติง เมื่อถูกสิ่ง ฝังตรึง ก้นบึ้งใจ อย่าได้ถามอีกเลย เอ่ยซ้ำซาก เมื่อต้องจากพรากจินต์ สิ้นสดใส คำว่ารัก หนักห้วง ของทรวงใน คงจบได้ กับกาล....ไม่นานนัก.... ขอบคุณค่ะ.. .. แก้ไขเมื่อ 21 เม.ย. 55 09:15:02 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 55 09:13:50

ความคิดเห็นที่ 17 อย่าได้ถามอีกเลย เอ่ยซ้ำซาก เมื่อต้องจากพรากจินต์ สิ้นสดใส คำว่ารัก หนักห้วง ของทรวงใน คงจบได้ กับกาล....ไม่นานนัก.... สุนันยา กาลเวลาอาจคลี่คลายหลายสถาน ช่วงไม่นานอาจบอกใจให้ประจักษ์ ว่าสิ่งใดต่อให้สุดหรือหยุดพัก แต่เรื่องรักหนักยิ่งกว่าสิ่งใด อยากจะลืมลืมไม่ได้ใจไม่ยอม ใจยังพร้อมหวนกลับและรับไหว มั่นเสมอแม้กาลจะผ่านไป เริ่มต้นใหม่ทวนทบเคยคบกัน อาจผิดพลาดบางอย่างเส้นทางเก่า อาจสองเราเคืองค้างจึงห่างหัน ใช้อารมณ์เล่นบทประชดประชัน ละสัมพันธ์อันดีที่มีมา หรืออาจต่างมีเหตุผลของตนอยู่ แต่มิอาจให้รู้ปรารถนา จึงสร้างความจางจืดและชืดชา กลายเป็นว่าห่างเหินเมินหัวใจ ความรัก... มิใช่เพียงทึกทักก็จักได้ แต่คือเรื่องยากนักจะรักใคร เพียรถนอมรักไว้ให้ยั่งยืน ขอบคุณครับ จากคุณ : อารมณ์กะแว เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 55 11:03:56 A:118.172.71.128 X: TicketID:353326

ความคิดเห็นที่ 18 ความรัก... มิใช่เพียงทึกทักก็จักได้ แต่คือเรื่องยากนักจะรักใคร เพียรถนอมรักไว้ให้ยั่งยืน................คุณอารมณ์กะแว   สู้จำทน จนถึง ในที่สุด จึงต้องหยุด หัวใจ ไม่อาจฝืน รอเวลา พาผ่าน วันกล้ำกลืน ให้สิ้นเสียง สะอื้น กลืนน้ำตา เมื่อเขาไม่รู้ค่า เวลารัก จำต้องผลัก รักไกล ไม่ปรารถนา เหลือรอยเจ็บ เก็บซ่อน ผ่อนบางครา หมดสิ้นวาสนา พาผูกพัน แม้นรู้ตัว ว่ารัก เกินจักห้าม จำต้องปราม หัวใจ มิให้ฝัน เมื่อความจริง ขื่นขม  ตรมจาบัลย์ ก็ให้มัน จบกัน ...ไม่หันมอง.. ขอบคุณ มากค่ะ คุณอารมณ์กะแว ที่มาต่อกลอนด้วย... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 55 13:44:35

ความคิดเห็นที่ 19 คุณอารมณ์กะแวเป็นใครกันหนอ ? เขียนกลอนได้ดีจริงๆ.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 55 08:14:10

ความคิดเห็นที่ 20 ความคิดเห็นที่ 19     คุณอารมณ์กะแวเป็นใครกันหนอ ? เขียนกลอนได้ดีจริงๆ......... คุณแม่ใจดี   ..... สวัสดีค่ะคุณแม่.. หากแม้นจำไม่ผิด.... คงเป็นคน สนิท ชิดอักษร เคยรินร่ำ ลำนำ ฉ่ำสุนทร ร้อยกานท์กลอน อ้อนคำ พร่ำพิไล เขาคง มิอยากเผย..... จึงทำเฉย ไขสือ เปลี่ยนชื่อใหม่ แต่เถอะหนา ไม่ว่า จะเป็นใคร ขอเพียงใจ ตระหนัก รักกวิน ดีใจที่เห็นถ้อย... ฝากร่วมร้อย-กรองเรียง เคียงถวิล สร้างฝัน หว่านวาง สว่างจินต์ ด้วยงามศิลป์ เลอค่า ภาษากานท์..... ... แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 55 09:33:02 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 55 09:06:45

ความคิดเห็นที่ 21 เพียงชายหนุ่มหลงทางระหว่างฝัน จึงแวะร่ายรำพันสรรค์อักษร ระบายใจชอกช้ำเป็นคำกลอน ด้วยมิกล้าเว้าวอนอ้อนคนรัก จึงเข้าใจเหตุผลของคนอื่น ที่กล้ำกลืนปวดเจ็บอันเหน็บหนัก พิษใดเล่าเท่ารักพังน่าชังนัก สุดจะหักอาลัยตัดใจลา เคยมีรัก รักมลายหายไปสิ้น ใจขาดวิ่นโอดโอยไห้โหยหา ด้วยไม่เคยถนอมรักสักคราวครา ไม่รักษาน้ำใจห่วงใยกัน จึงสมควรรับโทษทัณฑ์อันแสนเจ็บ ให้มันเหน็บใจจำสมช้ำนั่น ไม่เห็นค่าพอสิ้นค่าบ้ารำพัน โทษใครเล่าตัวเราบั่นฝันพังภินท์ ถึงเวลาต้องลาแล้ว... จงแผ้วจงผ่องอย่าหมองหมิ่น คนหลงทาง คว้าง งง หลงแดนดิน ขอกลับถิ่นกำเนิดแดนเกิดตาย ............ ขอขอบคุณ คุณสุนันยา คุณแม่ใจดี และทุก ๆ ท่าน ต้องเดินทางแล้วครับ รถออกบ่ายสามครึ่ง ปิดคอมพ์ เก็บคอมพ์ไปขึ้นรถพอดี หากมีโอกาส จะเข้ามาต่อกลอนด้วยอีกครับ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : อารมณ์กะแว เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 55 14:32:26 A:118.172.79.102 X: TicketID:353326

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีครับคุณสุนันยา ว่างๆผมจะมาเขียนกลอนร่วมด้วย ขอบคุณกิ๊ฟ จากคุณแม่ใจดีมากครับ ว่างๆ จะเขียนกลอนด้วยกันอีก, ขอบคุณคุณTuMan ; give     โชคดีนะที่รัก       ใจประจักษ์รักสุดฝืน ชอกช้ำเกินกล้ำกลืน   ที่ขมขื่นเกินกลั้นใจ หลับเถิดทั้งน้ำตา       เกินพรรณาความหมองไหม้ ที่สุดหยุดเยื่อใย        ไปโชคดีนะที่รัก จากคุณ : พนมวัลย์ เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 55 15:41:44

ความคิดเห็นที่ 23 ถึงเวลาต้องลาแล้ว... จงแผ้วจงผ่องอย่าหมองหมิ่น คนหลงทาง คว้าง งง หลงแดนดิน ขอกลับถิ่นกำเนิดแดนเกิดตาย..............คุณอารมณ์กะแว ต้องขอโทษ ครั้งใหญ่เข้าใจผิด นึกว่าเคย สนิทชิดอักษร โปรดอภัย ด้วยคุ้น อุ่นคำกลอน ท่องหลายเว็บ เจ็บอ้อน คราวอ่อนแอ โลกออนไลน์ ใกล้แค่ นิ้วสัมผัส หากไม่ขัด เชิญเยือน เป็นเพื่อนแน่ มาต่อกลอน ร้อยกานท์ หมั่นดูแล ขอเพียงแค่ รักงาน กานท์กวี อย่าห่างเหิน เดินหาย ไม่หวนกลับ ยินดีรับ เป็นเพื่อน เยือนสุขศรี ร่วมร่ายริน จินตนา ถ้อยพาที จะเป็นน้อง หรือพี่ ต่างมีเรา... หวังว่าจะได้ต่อกลอนกับคุณ อารมณ์กะแว อีกนะคะ ขอบคุณ ทุกบทกลอน ที่ร่ายเรียงมาอย่างงดงามค่ะ... .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 55 19:00:47

ความคิดเห็นที่ 24 คคห. 10 ขอน้อมนำลำนำคำสอนสั่ง ซึ่งฝากฝังทุกขทางที่ก้าวย่าง ขอท่านผ่านออกตกบนแลล่าง สวัสดิ์ภาพเดินทางสู่แดนดิน ทุกท่านแต่งกลอนเพราะมากครับ ขออภัยที่มาขีดเขียนแบบมึนๆนะครับและขอบคุณสำหรับคคห.10นะครับ แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 55 22:05:05 จากคุณ : Finzel เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 55 22:03:04