“ คน” เป็นทั้งผู้ก่อผู้รอรับ ทั้งขานขับปรับชื่นคืนหวานฉ่ำ ทั้งเขียนบทปลดฉากมากเงื่อนงำ ทั้งกระหน่ำทำตนก่นกล้ำกลืน
ความชั่วร้ายคล้ายล้นบนมนุษย์ ต่างผลิตผุดจุดสำแดงเกินแรงฝืน ตามสุมไฟให้ร้อนไม่ถอนฟืน แม้ดึกดื่นคืนค่ำยังทำลาย
เพิ่มแต่แรงกดดันบั่นทอนสุข เพิ่มแต่แนวรบรุกบุกสลาย เพิ่มแต่แนวไฟฟอนร้อนสุมกาย เพิ่มดั่งคล้ายอ้างฟ้า-ท้าประจัญ
จึงสนองให้ถึงซึ่งมุ่งหวัง แผ่นดินคลั่งสั่งสมคมพลิกผัน ร้อนเป็นไฟไหม้เผาเข้าโรมรัน สะใจมันผู้หวังสั่งทำลาย
ต่างดับดิ้น..แผ่นดินลุกเป็นไฟ แล้วหน้าไหนหนีพ้นบนเป้าหมาย แผ่นดินยืน ร้อนจน ทุรนทุราย ล้วนแต่ตายเหมือนกัน..มันก็คน
อย่าได้คิดฆ่าอื่นแล้วชื่นสุข บาปกรรมรุกทันตาพาหมองหม่น อย่าได้คิดว่าใหญ่ในสกล ใดไหนพ้นโลงเผาเข้ากองฟอน.
จากคุณ |
:
chanjit
|
เขียนเมื่อ |
:
28 เม.ย. 55 21:03:54
|
|
|
|