วันนึงในโลกที่อารมณ์ และความรู้สึก มีตัวตน เจ้าความสุขได้มาพบกับเจ้าความทุกข์ อาจจะกล่าวได้ว่าทั้งสองแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แต่ทั้งสองต่างรู้สึกว่าตนมีอะไรบางอย่างที่คล้ายกับอีกฝ่ายแต่ไม่สามารถบอกได้ว่าเพราะอะไร ทำไม ทั้งสองต่างสงสัยกันและกัน ความสุขพยายามเรียนรู้อีกฝ่ายด้วยความหฤหรรษ์ ขณะที่ความทุกข์คับข้องกับบางสิ่งที่ไม่สามารถตอบได้
ทั้งสองสังเกตุุกันและกัน เรียนรู้กันและกัน สุดท้ายต่างฝ่ายไม่สามารถบอกความคล้าย หรือบางสิ่งที่มร่วมกันได้ ทั้งสองตกลงจะไปหา ผู้รอบรู้ เพื่อหาคำตอบ
เมื่อผู้รอบรู้ได้รู้ในสิ่งที่เจ้าความสุข และความทุกข์อยากรู้ ผู้รอบรู้ไม่อาจตอบคำถามของทั้งสองได้ทันที จึงพยายามหาคำตอบเพื่อดำรงชื่อว่าเป็น ผู้รอบรู้
เจ้าทั้งสองเสมือนเป็นส่วนปลายของเส้นตรงที่อยู่ตรงข้ามกัน จึงมีความเหมือน ในความต่าง หรือสิ่งตรงข้ามบนพื้นฐานเดียวกัน ผู้รอบรู้กล่าว
หมายความว่าอย่างไร ทั้งสองถามพร้อมกัน โดยไม่สามารถบอกได้ว่าใครเปล่งคำถามก่อน แต่คงไม่สำคัญเพราะทันคือคำถามเดียวกัน
เจ้าทั้งสองคือความรู้สึกสุดขั้ว แต่เป็นขั้วตรงข้ามกัน ผู้รอบรู้อธิบายเพิ่มเติม
ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น ทำไมจึงอยู่ตรงข้ามกัน ทั้งคู่ถามโดยยอมรับคำอธิบายของผู้รอบรู้
ผู้รอบรู้เหมือนจะกล่าวอะไรบางอย่าง
เพราะความสุขมองเห็นแต่สิ่งสวยงาม และคาดหวังในสิ่งที่ดียิ่งขึ้น ความทุกข์เจ้ามองและคาดการณ์ในแง่ลบ ผู้รอบรู้เฉลยสิ่งที่ตนคิดอย่างมั่นใจ
ความสุข และความทุกข์ เชื่อในคำตอบของผู้รอบรู้ ทั้งคู่แยกย้ายกันหลังจากทราบว่าตนนั้นต่างจากอีกฝ่ายอย่างไร
เจ้าความสุข ( ทุกข์ ) เริ่มมองหาสิ่งดีๆ (แย่ๆ) รอบตัว และคาดหวังในด้านบวก (ลบ) เสมอ
ผ่านไปช่วงเวลานึง ความสุข (ทุกข์) พบว่าตนเห็นสิ่งดีๆ (แย่ๆ) น้อยลง น้อยลง ยิ่งพยายามมองหากับพบแต่สิ่งแย่ๆ (ดีๆ)
เช่นเดียวกับสิ่งที่คาดหวังในด้านบวก (ลบ) ความสุข (ทุกข์) พบว่าสิ่งที่ได้เกิดขึ้นจริงมักจะต่ำ (สูง) กว่าที่คาดไว้เสมอ และมันเริ่มส่งผลให้ตนเองมีบางสิ่งบางอย่างที่เปลี่ยนไป
จนกระทั่งวันนึง ความทุกข์ ได้มาพบกับความสุข และพบกับคำถามใหม่ว่า ทำไมอีกฝ่ายจึงเหมือนภาพตนในกระจกเงา ก่อนที่จะได้พบผู้รอบรู้
จากคุณ |
:
วัน Day
|
เขียนเมื่อ |
:
11 พ.ค. 55 23:26:58
|
|
|
|