|
NIHON GO ป.ขี้ไก่
ปลาแดกปลาดิบ...
ถึงผมจะชอบทานปลาแดก แต่ไม่ได้แปลว่าผมจะชอบกินปลาดิบ แบบคนญี่ปุ่น และผมเองกับประเทศญี่ปุ่น ก็ไม่ใช่เรื่องอะไรที่จะต้องพิศวาสกันนักหนา ถึงแม้ว่าตัวเองจะเป็นคนอิสานบ้านนอกคอกนา เคยปราถนาอยากขึ้นเครื่องบินและอยากไปเมืองนอก ที่ก็ไม่แปลว่าจะอยากมาญี่ปุ่น เพราะอะไรนะเหรอครับ เพราะด้วยความที่เป็นคนต่างจังหวัดในวัยเด็กความรู้รอบตัวไม่ได้มีมากมายนัก ความรู้เกี่ยวกับญี่ปุ่นจึงมีน้อยมาก จนโตมาสักหน่อยได้รู้จัก ไอ้มดเแดง โดราเอมอน... ไม่ได้มีแรงบันดาลใจใดๆ ทั้งสิ้น
จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อโตเป็นหนุ่มเริ่มมีความมั่นใจ ชอบอะไรที่ท้าทาย อยากจะลองดูสักตั้งกับการไปต่างประเทศทั้งที่พื้นความรู้ภาษาญี่ปุ่นมีเพียงระดับ ป.ขี้ไก่่่่ จากคนรู้ภาษาเพียงเท่านั้นก็กลายเป็นได้มีโอกาสไปทำงานในประเทศต่างๆ รวมทั้งญี่ปุ่นเองกมีโอกาสมาหลายครั้ง แต่ไม่เคยคิดจะเรียนภาษาญี่ปุ่น และวัฒนธรรมญี่ปุ่นแบบจริงจังเลย จนกระทั่งคราวนี้ เมื่อวันหนึ่งผมได้รับเมลติดต่อจากบริษัทใหญ่แห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น เพื่อชวนมาร่วมงาน (แบบนี้ก็มีนะครับ) รู้สึกดีแบบบอกไม่ถูกแฮะ สมัยก่อนวิ่งรอกหาจนรองเท้าสึก แต่ตอนนี้มีคนเชิญให้มาร่วมงาน หลังจากติดต่อทางเมลกันอยู่หลายเดือน ผมก็ได้ฤกษ์ มาเยี่ยมเยียนสำนักงานใหญ่และเป็นการเจอตัวจริงซึ่งกันและกัน ระหว่างผมกับนายจ้างญี่ปุ่น ซึ่งทางบริษัทรับผิดชอบเรื่องการเดินทาง ที่พัก ค่าใช้จ่าย ทุกอย่างเป็นอย่างดี
ผมลงเครื่องที่สนามบินนาริตะก็มีสาวสวย มารอต้อนรับถือป้ายรอที่ฝั่งผู้โดยสารขาเข้า จากนั้นเธอก็พาไปที่พัก และไปทานอาหารญี่ปุ่น ก่อนจะตรงไปที่บริษัท
ณ หน้าอาคารสำนักงานใหญ่ ธงไตรรงค์สบัดพริ้วคู่กับธงชาติประเทศญี่ปุ่น เห็นแล้วรู้สึกอบอุ่นและเลือดสูบฉีดดีแท้ ระคนกับประหลาดใจอยู่ไม่น้อยว่าเหตุใดจึงมีธงชาติไทย มาประดับอยู่หน้าสำนักงานเช่นนี้ จึงได้ถามพนักงานมาต้อนรับไปว่า
ขอโทษนะครับ ทำไมที่บริษัทคุณถึงประดับธงชาติไทยด้วยครับ
เป็นธรรมเนียมปฏิบัติของบริษัทเราค่ะ เมื่อมีแขกพิเศษมาที่บริษัท จะมีการประดับธงของชาติๆ นั้นๆ เพื่่อเป็นการต้อนรับค่ะ เธอตอบด้วยความภูมิใจ
ผมยิ้มและประทับใจวิธีการของคนญี่ปุ่นเข้าแล้วสิ ทำให้เริ่มคิดต่อว่าจะมีอะไรให้เราได้ประหลาดใจอีกไหมนะ ผมได้รับการเชื้อเชิญให้เข้าชมห้องปฏิบัติการหรือห้องแล๊ป ของบริษัทก่อนเป็นที่แรก เห็นแล้วนึกถึงโรงประลองสมัยเรียนวิทาลัยเทคนิคยังงัยยังงั้นเลย เป็นห้้องทดสอบทางอุตสาหกรรมชัดๆ ต่างจากห้องปฏิบัติการที่เคยทำงานที่ผ่านๆ มา แต่ไหนๆก็มาแล้วลุยดูจนทุกซอกทุกมุม จนหนำใจ จึงขึ้นไปรอพบคณะผู้บริหารเพื่อสัมภาษณ์
จากการพูดคุยยาวนานมากจากบ่ายโมง จนถึงหกโมงเย็น แล้วไปทานอาหารเย็น คุนกันต่อจนถึงห้าทุ่ม พระเจ้า...เป็นการสัมภาษณ์งานที่ยาวนานและพิเศษจริงๆ สุดท้าย ท่านประธานบอกว่า
กรุณาตัดสินใจมาร่วมงานกับเราเถิด ทางบริษัทเราต้องการคุณจริงๆ
| จากคุณ |
:
ผู้ชายคิดบวก   
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 พ.ค. 55 15:18:08
|
|
|
|
NIHON-GO ป.ขี้ไก่ (เรื่องเล่าแดนปลาดิบ)
