|
บทที่ 1
เสียงใบไม้เสียดสีกันบนต้นกลมกลืมไปกับกระแสลมแรง ซึ่งเป็นเรื่องปกติเมื่อคำนึงถึงสภาพภูมิประเทศอันเต็มไปด้วยยอดเขาสูงของจังหวัดหนึ่งทางภาคกลางที่ค่อนไปทางเหนือ แต่หากใครสักคนแหงนหน้าขึ้นมองต้นไม้ พวกเขาอาจจะพบสิ่งผิดปกติที่ซุกซ่อนกายอยู่เบื้องหลังกิ่งก้านใบหนาทึบของไม้เศรษฐกิจหายากอายุหลายร้อยปี ซึ่งมีอยู่เป็นจำนวนมากรอบบริเวณรีสอร์ตเชิงอนุรักษ์แห่งนี้
แค่อาจจะ
เพราะสิ่งผิดปกตินั้นก็ระแวดระวังตัวเองอย่างเต็มที่ ขณะเฝ้าดูรถตู้สีขาวสามคันที่จอดเรียงรายกันอยู่หน้าบ้านพักหลังใหญ่ซึ่งติดกับชายป่าอยู่บนต้นยางใหญ่ต้นหนึ่ง จากบ้านหลังนี้ หากเดินลึกเข้าไปในป่าที่ค่อนข้างรกชัฏอีกประมาณครึ่งกิโลเมตร ก็จะพบดงต้นพญาเสือโคร่งกำลังชูช่อออกดอกสีชมพูสะพรั่งอย่างน่าชม
ดงต้นพญาเสือโคร่งอาจจะเป็นเป้าหมายของคนกลุ่มนี้ หรือไม่ก็พวกเขาอาจแค่อยากมาพักผ่อนสูดอากาศบริสุทธิ์เหมือนเช่นอีกหลายคนก่อนหน้าก็ได้ ตราบใดที่นักท่องเที่ยวยังแสวงหาความอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติอันแท้จริง พวกเขาก็จะหลั่งไหลมาเยือนรีสอร์ตแห่งนี้กันอย่างไม่ขาดสาย
แล้วไงล่ะ อรุณรุ่งไม่สนใจหรอกว่าวัตถุประสงค์การมาเยือนของพวกเขาจะเป็นอะไร เพราะเป้าหมายของเธอคือต้องการเพียงชายหนุ่มสักคนที่จะมอบรักแท้ให้กับเธอ
อรุณรุ่งสูดลมหายใจลึกและมองชายร่างอ้วนคนหนึ่งแบกโคมไฟอันใหญ่โต ก่อนจะมองชายอีกคนขนกระเป๋าเสื้อผ้าจำนวนมากออกจากรถตู้ เมื่อคะเนจากเสื้อผ้าจำนวนมหาศาลและข้าวของเครื่องใช้ เป็นไปได้ว่าพวกเขาอาจจะมาพักอยู่หลายวัน
ดีเลย เธอคิด เธอต้องการเวลามากๆ อยู่สักหน่อยเพื่อจะสานสัมพันธ์กับผู้ชายสักคนที่ยังไม่มีพันธะ หากผู้หญิงคนหนึ่งต้องการรักแท้ ฝ่ายชายก็ไม่ควรมีคนรักหรือต้องเป็นคนรักเดียวใจเดียว จริงไหม ดังนั้นอรุณรุ่งจึงจงใจเมินผู้ชายที่ยืนหยอกล้อกับผู้หญิงจนเกินงาม รวมทั้งพวกที่เดินบิดเอวส่ายสะโพก แต่งตัวแต่งหน้าจัดจ้านเสียยิ่งกว่าผู้หญิง แม่บอกว่าผู้ชายประเภทนี้ชอบเพศเดียวกันกับตัวเองและเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหารักแท้กับชายที่มีลักษณะดังกล่าว
ตอนนั้นเองที่อรุณรุ่งเห็นชายวัยฉกรรจ์สองคนซึ่งมีลักษณะบ่งบอกว่าเป็นคนในพื้นที่ เดินเข้าไปหาชายคนหนึ่งที่ใส่ชุดสีขาวตลอดทั้งตัวด้วยท่าทางเหมือนต้องการพูดอะไรบางอย่าง เธอขยับแขนขาเล็กน้อยเพื่อให้อยู่ในท่วงท่าที่จะสามารถแอบฟังได้สะดวกขึ้นจากจุดซ่อนตัวเมื่อหนึ่งในนั้นอ้าปาก
ได้ยินว่าคุณจะจ้างพวกผมถางทาง คุณต้องการจะเข้าไปในป่าหรือครับ
ชายชุดขาวพยักหน้า ผมได้ยินว่าข้างในมีต้นพญาเสือโคร่งอยู่เยอะ ผมต้องการจะทำงานที่นั่น
หน้ารีสอร์ตก็มีนี่ครับ อีกคนบอก
ไม่ ดอกไม่สวยและก็มีน้อยด้วย ผมต้องการดอกไม้มากๆ เพื่อให้เข้ากับคอนเซปต์ภาพ
ชายทั้งสองมองหน้ากัน อรุณรุ่งเห็นถึงลางร้ายเมื่อหนึ่งในนั้นโคลงศีรษะเป็นเชิงปฏิเสธ พวกผมไม่รับงานครับ
อะไรกัน ชายชุดขาวขึ้นเสียงเล็กน้อย ก่อนจะถอนหายใจ ก็ได้ ผมยอมจ่ายให้ห้าพันเลย ถางทางให้ผมหน่อย เอาแค่ให้พวกเราพอจะขนอุปกรณ์เข้าไปก็ได้ ผมเข้าใจดีว่าที่นี่อนุรักษ์ธรรมชาติ
ไม่ครับ ต่อให้คุณจ่ายพวกเราเป็นแสน พวกเราก็ไม่รับ คนตอบทำสีหน้าลำบากใจและเม้มปากเล็กน้อย เล่นเอาผู้ที่เฝ้ามองอยู่บนต้นยางหายใจไม่ทั่วท้อง ในป่านี้มีสาง
อรุณรุ่งแทบจะกระโจนลงจากต้นยางแล้วจับคอคนพูดเขย่าไปมา ทำไมหนอ ทำไมพวกชาวบ้านถึงต้องมาเล่าตำนานเก่าแก่โบราณเอาตอนนี้ด้วย อุตส่าห์มีผู้ชายโสดสนิทไร้พันธะมาเยือนถึงถิ่นเธอเยอะแยะขนาดนี้ ถ้าพวกเขาเกิดหวาดกลัวแล้วเก็บของกลับบ้านกันหมด เธอก็อดพบรักแท้กันพอดีน่ะสิ
แต่ดูเหมือนสวรรค์จะเข้าข้างอรุณรุ่งอยู่บ้าง เมื่อชายในชุดขาวหัวเราะและถาม แล้วสางที่ว่านั่นมันเป็นตัวอะไรล่ะครับ
ชายคนหนึ่งกลืนน้ำลายก่อนลดเสียงลงจนเป็นเสียงกระซิบ อรุณรุ่งต้องยืดคอยาวจนกระดูกคอแทบลั่น ให้ตายเถอะ ทั้งที่เธอหูดีมากแท้ๆ แต่พวกชาวบ้านยังจะอุตส่าห์สร้างความลำบากให้อีก
สางคือคนใจโฉดที่ได้รับคำสาปจากสมิงผู้พิทักษ์ป่าจนกลายเป็นปิศาจ เขาบอกพลางกลอกตาไปทั่วบริเวณ ราวกับว่าสางจะโผล่หน้าไปหาเขาทันทีที่พูดประโยคต่อไป
มันอยู่ในป่านี้มาเป็นร้อยปีแล้วครับ ว่ากันว่ามันจะออกล่าเหยื่อในคืนพระจันทร์เต็มดวง ซึ่งก็เหลืออีกไม่กี่คืนก็จะถึงแล้ว ผมว่าพวกคุณรีบเก็บของกลับกรุงเทพฯ ดีกว่าเพื่อความปลอดภัย
เดี๋ยวแม่ก็กรี๊ดซะหรอก! อรุณรุ่งกำมือแน่นจนสั่นเพื่อระงับความต้องการจะกรีดร้อง แต่ถ้าทำแบบนั้นในตอนนี้ล่ะก็จบเห่แน่นอน นักท่องเที่ยวจะกลับบ้านกันทันทีที่ได้ยินเสียงของเธอ ดังนั้น สิ่งเดียวที่ทำได้ในตอนนี้คือภาวนาขอให้นายชุดขาวนั่นไม่หูเบาเชื่อชาวบ้านไปซะทุกเรื่อง
โชคดีที่เขาไม่หูเบา อันที่จริง เขาไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำ อรุณรุ่งรู้ในทันทีเมื่อเห็นชายชุดขาวนวดดั้งจมูก
จะให้ผมล้มเลิกงานของผมเพราะนิทานหลอกเด็กนี่นะ เขาพูดก่อนลดมือลง ถามจริงๆ เถอะ พวกคุณเคยเห็นสางแล้วหรือไง
ชายทั้งสองมองหน้ากันอีกครั้งด้วยสายตาไม่มั่นใจนัก ทำให้อรุณรุ่งยิ้มกริ่ม พวกนายไม่เคยเห็นสางสักหน่อย บอกไปสิ
ทว่า... เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน มีนักท่องเที่ยวผู้หญิงคนหนึ่งหายตัวไป จนบัดนี้พวกตำรวจก็ยังไม่พบตัวหรือศพของเธอเลยครับ พ่อแม่ของผมบอกว่าสางลักพาตัวเธอไปทำเมียเพราะเธอสวยมาก
และสางก็มีรูปร่างหน้าตาเหมือนคนผสมกับเสือ อีกคนเล่าต่อทันที เป็นเสือลายพาดกลอนครับ มันคล้ายๆ กับสมิงแต่ไม่มีหาง ไม่มีเวทมนตร์ด้วย มันชอบกินเนื้อคนเพราะจะเพิ่มพลังอำนาจความชั่วให้กับตัวเอง
คนฟังเลิกคิ้ว อ้อ ไม่มีเวทมนตร์ แต่กินคนเพื่อเพิ่มพลังอำนาจความชั่ว แล้วไอ้พลังที่ว่ามันจะออกมาในรูปแบบไหนล่ะครับ หรือว่าสางมันจะแปลงร่างเป็นมนุษย์ตัวเขียวจอมพลัง หรือสวมกางเกงในสีแดงแล้วออกบิน พูดจบเขาก็หัวเราะเยาะพร้อมกับโบกมือไปมา พอเถอะ ผมเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องเล่าขานในท้องถิ่น พวกคุณอาจจะเชื่อแต่ผมไม่เชื่อ
คุณกำลังลบหลู่มันนะ! ชายคนหนึ่งตะคอก สางมันเป็นผีชั่ว สักวันมันจะออกมากินคุณ
เชิญมันมาได้เลย ผมมีเงินพอจะซื้ออะไรที่อร่อยกว่าเนื้อคนให้มันกิน ผมเชื่อว่าสางมันคงชอบสเต๊กเนื้อนำเข้านะ ชายชุดขาวว่าพลางกอดอก ทีนี้ก็กลับมาเรื่องงาน ผมขอถามอีกครั้งว่าจะถางทางให้ผมหรือเปล่า
ไม่ ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน ก่อนที่อีกคนจะประกาศ พวกผมไม่ขอยุ่งกับพวกคุณอีกแล้ว อยากท้าทายอำนาจของสางก็เชิญ แต่ไม่ต้องกลัว เรามีสัปเหร่อมากพอจะเก็บศพของพวกคุณทุกคน พอพูดจบ ทั้งสองก็เดินจากไปโดยไม่เหลียวหลังมอง แต่คนกอดอกยักไหล่ไม่ยี่หระ
ก็ตามใจสิไอ้พวกบ้านนอกหน้าโง่ คนของฉันมีเยอะ ทำเองก็ได้ จากนั้นชายชุดขาวก็ตะโกนสั่งงานลูกน้องที่อยู่บริเวณนั้นว่าให้เตรียมตัวไปถางป่า เกิดเสียงอึงอลขึ้นเป็นระยะ แต่อรุณรุ่งไม่สนใจจะฟังอีกแล้ว อันที่จริง เธอปิดการรับรู้ทั้งหมดนับตั้งแต่ชาวบ้านคนนั้นพูดถึงเรื่องนักท่องเที่ยวที่ถูกลักพาตัว
แม่ของเธอพูดเสมอว่าแม่รักพ่อมากจนยอมทิ้งชีวิตหรูหราจากโลกภายนอกไปร่วมชีวิตคู่กันกลางป่าลึก แต่จากประสบการณ์และสายเลือดเร้นลับทำให้อรุณรุ่งสงสัยว่าเหตุใดความรักของแม่ที่มีต่อพ่อจึงไม่เพียงพอจะลบล้างคำสาปของสมิง
ใช่แล้ว ถูกอย่างที่พวกชาวบ้านพูดนั่นแหละ ในป่าแห่งนี้มีสางและมันก็อยู่กันมาหลายร้อยปีแล้ว เพียงแต่ว่าสางไม่ได้มีแค่เพศผู้และชอบลักพาตัวผู้หญิงไปทำเมียอย่างที่พวกชาวบ้านบอก มันยังมีเพศเมียอีกด้วย
เพราะเธอนี่แหละ คือ สาง
สางเพียงตัวเดียวในป่าแห่งนี้
ความจริงแล้วตำนานที่ว่าสางได้รับคำสาปจากสมิงนั้นถูกต้อง ผิดแต่ว่าสางไม่ใช่คนใจโฉด ไม่ใช่ในคราแรก เขาเป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งที่ขี้ขลาดตาขาว แต่บังเอิญว่าความกล้าหาญครั้งแรกในชีวิตที่เขาแสดงออกมาคือการบั่นศีรษะของนางสมิงตนหนึ่งจนขาดกระเด็น เพื่อรักษาชีวิตของตนและเพื่อนร่วมกลุ่มคนหนึ่งที่ยังเหลือลมหายใจจากการต่อสู้กับสมิงร้าย โชคไม่ดีที่สมิงมีเวทมนตร์คาถาแก่กล้า ศีรษะที่หลุดออกจากร่างยังสามารถร่ายคำสาปแก่ชายผู้นั้นจนกระทั่งเขากลายเป็นสาง
แต่นั่นไม่ใช่ส่วนที่เลวร้ายที่สุด
การเป็นสางเปลี่ยนนิสัยชายผู้นั้นไปอย่างสิ้นเชิง ทันทีที่ร่างกายของเขามีริ้วลายพาดกลอนปรากฏจนทั่วลำตัวและดวงตาเปลี่ยนเป็นสีเหลือง เขาก็ถูกสัญชาติญาณชั่วช้าอำมหิตเข้าครอบงำ เพื่อนที่ยังหายใจรวยรินกลายเป็นเหยื่อคมเขี้ยวของสางรายแรก แล้วจากนั้นสางก็ออกอาละวาดสังหารผู้คนเรื่อยมา จนกระทั่งถึงคืนพระจันทร์เต็มดวง สางหนุ่มก็ลักพาตัวผู้หญิงในหมู่บ้านมาคนหนึ่งและข่มขืนเธอจนตั้งครรภ์ อีกแปดเดือนต่อมาลูกของสางก็ถึงกำหนดคลอด แต่ทันทีที่เด็กคนนั้นเปล่งเสียงร้องไห้เป็นครั้งแรก สางหนุ่มก็สิ้นลม
ริ้วลายพาดกลอนปรากฏขึ้นบนตัวของทารกน้อยในทันที และหลังจากนั้นอีกหลายปี สางก็เริ่มออกอาละวาดอีกครั้งจนกระทั่งมีผู้หญิงถูกลักพาตัวไปจากหมู่บ้านเพื่อให้กำเนิดเด็ก ใช่แล้ว นั่นคือวิธีสืบทอดคำสาปของสาง จากรุ่นสู่รุ่น เมื่อชีวิตหนึ่งถือกำเนิดขึ้น อีกชีวิตจะสิ้นสุดลงในทันที สางจึงมีเพียงตัวเดียวเรื่อยมาทั้งหญิงและชาย
สาเหตุที่อรุณรุ่งทราบเรื่องนี้ก็เพราะว่ามันถูกสลักไว้ในสายโลหิต สางทุกตัวจดจำวันที่บรรพบุรุษคนแรกต้องคำสาปได้ราวกับเป็นเรื่องของตนเอง เสียงอาฆาตมาดร้ายของสมิงสาวจะดังก้องในหัวอยู่ตลอดเวลานับตั้งแต่แรกเกิด แต่อะไรก็ไม่ร้ายเท่ากับเรื่องที่พวกเขาจะเห็นใบหน้า ซึ่งเต็มไปด้วยความพยาบาทยามที่หัวสมิงกระเด็นออกจากร่างด้วย นั่นเป็นสาเหตุให้สางเพศผู้ทุกตัวตกอยู่ในความบ้าคลั่งเมื่อถึงวัยรุ่น หลังจากนั้นพวกเขาก็จะเที่ยวไล่สังหารและกัดกินผู้คน จวบจนกระทั่งสางชายอายุครบสามสิบปีบริบูรณ์ก็จะถึงเวลาที่พวกเขาต้องสืบเผ่าพันธุ์
แต่เงื่อนไขสำหรับสางหญิงแตกต่างออกไป ระยะเวลาของพวกเธอถูกลดเหลือเพียงยี่สิบห้าปีเต็มเท่านั้น และก่อนหน้าที่จะเข้าสู่การผสมพันธุ์หนึ่งปี ภาพใบหน้าที่เต็มไปด้วยความพยาบาทของนางสมิงจะเด่นชัดขึ้นและทำให้พวกเธอกลายเป็นปิศาจกระหายเลือด ผิดกับสางชายที่อยู่ในสภาพบ้าคลั่งตลอดเวลาถ้าเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น
อย่างไรก็ตาม คำสาปนั้นมาพร้อมกับวิธีแก้ แม้ว่าจะตบท้ายด้วยคำถากถาง เย้ยหยันและชักจูงก็ตาม ทุกวันนี้อรุณรุ่งก็ยังได้ยินอย่างชัดเจนแม้ว่าภาพของนางสมิงจะพร่าเลือน
แกไม่มีวันหลุดพ้นจากคำสาปได้จนกว่าจะพบรักแท้ พบคนที่จะมองข้ามความชั่วช้าและรักในตัวตนที่แท้จริงของแกจากหัวใจ แต่ถ้าแกไม่รู้จักความรัก แกก็จะกัดกินอีกฝ่ายและสืบทอดคำสาปแห่งสางไปชั่วกัลป์ แต่ก็นั่นแหละ สมิงจำเป็นต้องมีชีวิตสืบไป ถ้าลูกหลานของแกดำเนินไปในทางชั่วช้าได้ถึงเก้ารุ่น ข้าจะตอบแทนให้แกเป็นพวกเดียวกับข้า สางชั้นต่ำจะกลายเป็นสมิง แกจะได้รับพลังอำนาจอย่างที่สางไม่มีวันเทียบเทียมได้
คำสาปสองประโยคแรกเป็นสาเหตุให้หญิงสาวที่คลอดลูกสางตายทันที พวกเธอจะถูกสางตัวพ่อกัดกินขณะกำลังคลอด ต่อจากนั้นทารกสางก็จะกินซากของพวกเธอต่อเพื่อดำรงชีวิตสืบไป แต่ไม่ได้หมายความว่าผู้ชายที่ถูกสางสาวล่อลวงจะมีชะตากรรมที่ดีกว่าสักเท่าไหร่ เพราะเมื่ออายุครบยี่สิบห้าปีเต็ม เลือดเนื้อของผู้คนที่สางสาวกัดกินจะเปลี่ยนให้นางมีเวทมนตร์สามารถจำแลงกายเป็นสาวงามได้หนึ่งคนต่อหนึ่งครั้ง และเมื่อได้รับเชื้อพันธุ์แล้ว ฝ่ายชายก็กลายเป็นอาหารทันที
และใช่ว่าเงื่อนไขของการแก้ไขคำสาปจะมีเพียงรักแท้เท่านั้น สางสาวรุ่นหนึ่งเคยพบรักกับชายหนุ่ม แต่เพราะเธอกินคนให้กลายเป็นสาวงามจึงทำให้การแก้ไขคำสาปไม่สัมฤทธิ์ผล กระนั้น เจ้าหล่อนก็เป็นสางเพียงรายเดียวที่พยายามจะแก้ไขคำสาปจนกระทั่งมาถึงรุ่นพ่อของอรุณรุ่ง
แม่ของสางสาวเล่าให้ฟังว่าพ่อของเธอสามารถเอาชนะคำสาปของนางสมิงได้ เขาเป็นรายเดียวที่ไม่บ้าคลั่งต่อคำแช่งและความอาฆาต ไม่เคยกัดกินซากมารดาของตน ไม่เคยทำร้ายสัตว์ใดๆ จนถึงขั้นเลือดตกยางออกรวมถึงกินเพียงพืชผักเท่านั้น เขาประพฤติตนเช่นมนุษย์ผู้ประเสริฐด้วยคุณความดีคนหนึ่ง แม้ว่ารูปกายจะอัปลักษณ์เช่นเดียวกับสางตนอื่นๆ ซึ่งแม่ก็รักพ่อจากใจจริงด้วยสาเหตุนั้น
ทว่าความผิดเดียวของพ่อคือการลักพาตัวแม่มา ใช่หรือไม่ พ่อทำให้เกิดความกังขาขึ้นแม้เพียงเล็กน้อยในใจของแม่ ทำให้ความรักของทั้งคู่ไม่บริสุทธิ์เพียงพอจะแก้ไขคำสาป
อรุณรุ่งตัวสั่น แต่ไม่ใช่เพราะคำสาปต่อไปที่ว่าสางจะกลายเป็นสมิงเมื่อครบรุ่นที่เก้า ซึ่งก็สิ้นสุดที่รุ่นของเธอพอดี ทว่าเป็นเพราะความคิดที่ว่าพ่อบังคับขู่เข็ญแม่ไปจากโลกภายนอกและทำให้เธอเกิดขึ้นมา ในส่วนลึกของหัวใจแม่จึงไม่มีความรักให้พ่อ คำสาปของสมิงเลยยังไม่ถูกแก้ไขนั่นต่างหาก
ความคิดที่ว่าเธอไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความรักต่างหากที่ทำให้เจ็บปวดจนตัวสั่น
สางสาวสะบัดศีรษะอย่างแรงแล้วสูดลมหายใจลึก มันเปล่าประโยชน์ที่จะคิดเรื่องแบบนั้นอีกแล้ว จริงไหม ในเมื่ออีกไม่นานอรุณรุ่งก็จะมีอายุครบยี่สิบสี่ปีบริบูรณ์ เธอไม่มั่นใจว่าตนเองจะมีความอดทนมากนักกับภาพใบหน้าที่เต็มไปด้วยความพยาบาทของสมิงสาว แค่ได้ยินคำสาปแช่งทุกวันก็เต็มกลืนแล้ว ถ้ามาแบบจัดเต็มทั้งภาพและเสียง หนทางแห่งสมิงคงโรยด้วยกลีบกุหลาบเพื่อต้อนรับเธอ
อรุณรุ่งถอนหายใจพลางกวาดตามองผู้คนที่เดินขวักไขว่เบื้องล่างอีกระยะหนึ่งก่อนลุกขึ้นยืน เรื่องที่ควรทำตอนนี้คือกลับไปหามารดาแล้วปรึกษาวิธีที่จะหาผู้ชายสักคนมาช่วยแก้ไขคำสาปต่างหาก สางสาวจึงกระโจนตัวออกจากกิ่งของต้นยางไปสู่อีกต้นไม้ใหญ่อีกต้นหนึ่ง และต่อไปอีกต้นด้วยความรวดเร็วจนคนที่แหงนเงยหน้าขึ้นในจังหวะนั้นไม่ทันสังเกต
ก้องภพนิ่วหน้าเมื่อเห็นใบไม้ร่วงลงจากต้นทั้งที่ลมหยุดไปได้สักพักใหญ่แล้ว แต่บางทีอาจจะเป็นฝีมือนกสักตัวสองตัวหรือกระรอกกระแต
เนื่องจากรีสอร์ตแห่งนี้ถูกล้อมรอบด้วยธรรมชาติที่เรียกได้ว่าเป็นธรรมชาติขนานแท้ จะมีการเสริมเติมแต่งบ้างก็ในส่วนของด้านหน้ารอบอาณาบริเวณ แต่ก็เพื่ออำนวยความสะดวกให้แก่ผู้ที่เข้ามาท่องเที่ยวหรือต้องการพักที่รีสอร์ตแห่งนี้เท่านั้น ขนาดทางเข้ามายังต้องผ่านหุบเขาซึ่งสองข้างทางยังเป็นป่าสมบูรณ์และข้ามลำธารสายใหญ่มาเลย นับประสาอะไรกับนกหรือสัตว์ตัวเล็กๆ ที่ทำให้ใบไม้ปลิดปลิวออกจากต้นก่อนถึงอายุขัยของมันกันเล่า
จริงด้วยสิ เพราะแนวคิดเรื่องการอนุรักษ์ธรรมชาตินั่นเองจึงทำให้พวกชาวบ้านหัวโบราณถึงขนาดเชื่อเรื่องเล่าเหลวไหลอย่างสางกับสมิง โง่แท้ๆ พวกบ้านนอก ชายหนุ่มในชุดขาวหัวเราะเยาะเย้ยในลำคอก่อนจะกระดิกนิ้วเรียกผู้หญิงรูปร่างเล็กและเตี้ย วัยประมาณสามสิบคนหนึ่งเข้ามาหา
จี๊ด ทีมงานที่กรุงเทพฯ โทรมาแจ้งความคืบหน้าหรือยัง
เขาหมายถึงนายแบบสามคนที่ต้องตามมาสมทบในภายหลัง อันที่จริงมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ต้องเตรียมตัวมากกว่าใครสำหรับการถ่ายแบบ แต่เพราะอีกสองคนเรื่องมากตามประสาคนที่พอจะมีชื่อเสียงในระดับประเทศก็เลยไม่ยอมมาพร้อมกับรถของกองถ่ายในวันนี้
โทรมาแล้วค่ะบอส คุณฮันเตอร์ทำผมเสร็จแล้ว พรุ่งนี้บ่ายทั้งหมดก็น่าจะมาถึง หญิงสาวตอบอย่างฉะฉานตามประสาคนคล่องงาน
แล้วบ้านพักของคุณฮันเตอร์ล่ะ ให้คนจัดของเสร็จเรียบร้อยหรือยัง
จี๊ดมองเข้าไปในบ้านพักหลังใหญ่ซึ่งเรียกได้ว่าใหญ่เกินความจำเป็นที่จะให้คนเพียงคนเดียวพัก แต่เพราะว่าอีกฝ่ายคือฮันเตอร์ นายแบบระดับโลก ทุกอย่างที่เตรียมให้เขาจึงต้องดีเลิศพรั่งพร้อม แม้ว่าคนระดับนั้นจะไม่ได้ร้องขอก็ตาม
เด็กกำลังจัดของค่ะ อาจต้องดูความปลอดภัยเพิ่มด้วย บอสจะเข้าไปตรวจสอบอีกรอบหรือเปล่าคะ
แน่สิ และต้องหาบอดี้การ์ดมาดูแลด้วยนะ กับคนระดับนั้นนี่ห้ามพลาดเด็ดขาด แถวนี้ยิ่งเป็นประเภทบ้านป่าตาเถื่อนไร้การพัฒนาอยู่ แต่ต้องแอบๆ หน่อย จำไว้ว่าต้องดูแลคุณฮันเตอร์ให้ดีกว่านายพัชระกับนายปาร์คกุงซู แต่อย่าให้สองคนนั้นระแคะระคายเด็ดขาดล่ะว่าเราเอาใจใส่คุณฮันเตอร์มากกว่า
หญิงสาวหัวเราะเบาๆ ไว้ใจจี๊ดได้เลยค่ะ จี๊ดก็ไม่ชอบอีตาสองคนนั้นเท่าไหร่ แค่ดูดีกว่าคนอื่นและกำลังฮอตในช่วงที่คนไทยกำลังคลั่งเกาหลี แต่ดันทำตัวประหนึ่งเป็นนายแบบระดับโลก ทั้งจิกตาทั้งชี้นิ้วใช้ซะยังกับท่านชายไฮโซ สู้คุณฮันเตอร์ก็ไม่ได้ รายนั้นน่ะของแท้ เฮ้อ จี๊ดยังไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะกลับเมืองไทย นึกว่าจะอยู่อเมริกาตลอดชีวิตซะอีก
ก้องภพยิ้มกริ่ม นั่นสิ ผมก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกัน แต่ก็ดีแล้วล่ะ ผมฝันมานานแล้วว่าสักวันนิตยสารของผมจะมีผู้ชายคนนี้อยู่บนหน้าปก
เล่มนี้ต้องขายดีแน่นอนเลยค่ะ จี๊ดว่า แต่ต้นพญาเสือโคร่งด้านหน้าไม่สวยอย่างที่คิดไว้เลย เราจะทำยังไงกันดีล่ะคะ
ในป่าลึกจากนี้มีดงพญาเสือโคร่งอยู่ ผมให้คนไปถางทางแล้วล่ะ พรุ่งนี้เช้าเราจะขนอุปกรณ์เข้าไป ส่วนตอนนี้คุณก็ให้คนจัดการเตรียมเสื้อผ้า หาสถานที่สำรองไปก่อนก็แล้วกัน
ได้ค่ะ จี๊ดรับคำก่อนจะแยกตัวไปทำงานของตนต่อ ขณะที่ก้องภพกวาดตามองบ้านพักหลังใหญ่แล้วยิ้ม ความฝันของเขากำลังจะเป็นจริงแล้ว นายแบบระดับโลกที่ถูกเรียกว่า ฮันเตอร์ กำลังจะมาที่นี่ แต่เมื่อคิดภาพแล้วช่างเป็นความงามที่ไม่สมดุลกันเลยแม้แต่น้อยกับรีสอร์ตเชิงอนุรักษ์ ผู้ชายที่ใช้ชีวิตในดินแดนศิวิไลซ์ ร่ำรวยหรูหรามาตั้งแต่เกิด กับบ้านป่าไร้การพัฒนาอย่างที่นี่
ขนาดเสาสัญญาณโทรศัพท์ยังเป็นรุ่นโบราณแถมมีแค่สองเครือข่าย อินเทอร์เน็ตก็ไม่มีให้บริการกับลูกค้า อยากรู้นักเชียวว่ากิจการจะอยู่รอดได้อีกนานแค่ไหน
ระหว่างที่ชายหนุ่มกำลังนึกปรามาสสถานที่ ผู้จัดการรีสอร์ตชายสองคนก็เดินเข้ามาหาเพื่อเตือนว่าการที่ก้องภพให้คนของตัวเองไปถางทางในป่านั้น ไม่อยู่ในกฎกติกาของการเข้าพักที่รีสอร์ตแนวอนุรักษ์ธรรมชาติแห่งนี้
| จากคุณ |
:
g_maru  
|
| เขียนเมื่อ |
:
24 พ.ค. 55 21:27:36
|
|
|
| 
บ่วงสาง (บทที่ 1)
