ความคิดเห็นที่ 1 ตะเครียะ สมัยก่อนเป็นอะไรที่เรียกกันว่า บ้านนอกมาก ๆ หรือภาษาวัยรุ่นคือ ซกราว ข่าวสารบ้านเมืองหรือเรื่องความเจริญที่เกิดขึ้นมักจะไม่รู้เรื่องรู้ราว รอฟังได้แต่นายหนังตะลุง นายโนราห์ หรือพ่อค้าแม่ขาย หรือคนเดินทางเข้าเมืองกลับมาบอกเล่า หรือเล่าสู่กันฟัง จริงบ้างเท็จบ้างตามประสา ทำให้สมัยก่อนคนที่มาจากตำบลนี้ มักจะบอกแต่ว่ามาจากระโนด (เพราะเจริญกว่า) ต่อ ๆ มาบ้านเมืองเจริญขึ้นมักจะพูดว่ามาจาก ตะ เคีย รี ยะ หรือแบบสมัยก่อน สะ มะ  พล (สมพล) หรือบางคนหลอกคนญีุ่ปุ่นว่าจบจาก บา งะ บัว อะ อะ เค เด มึ อะ (BangBua Academic) เรื่องนี้ ศาตราจารย์ สุทธิวงศ์ พงษ์ไพบูลย์ คนดั้งเดิมจากตำบลตะเครียะ อำเภอระโนด เป็นศาสตราจารย์ทีจบปริญญาตรี ด้านคณิตศาสตร์ จากวิทยาลัยครูสมัยก่อน แต่หันมาสนใจเรียนรู้ภาษาไทย เพราะต้องเข้าสอนในรายวิชานี้ จนกระทั่งสนใจศึกษาค้นคว้าศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นภาคใต้ รวบรวมปราชญ์ชาวบ้านสร้างสารานุกรมท้องถิ่นของภาคใต้ และสร้าง สถาบันทักษิณคดีศึกษา ที่เกาะยอ จังหวัดสงขลา เคยเล่าให้ฟังและบรรยายไว้ คนรุ่นก่อนจึงมักจะให้ลูกหลานได้รับการศึกษา เพื่อให้ยกระดับหลุดพ้นจากฐานะความยากจน หรือการได้รับราชการจะได้มาช่วยเหลือทางบ้านได้ ทำให้ความนิยมสมัยก่อน คนใต้มักจะให้ลูกหลานไปได้เล่าเรียน พลตำรวจ นายสิบ เตรียมทหาร เพราะมีรายได้ช่วงเรียนและไม่เป็นภาระทางบ้าน ส่วนบางบ้านก็กัดฟันส่งลูกหลานเรียนจนได้ดิบได้ดีหลายคน เช่น ครอบครัวสุวรรณคีรี (ภิญโญ อำนวย ไตรรงค์) ศรียาพันธุ์ ที่มีบ้านเกิดอยู่ที่จะทิ้งพระ เป็นต้น หรือครอบครัวนักการเมืองภาคใต้หลายคน ภาพการต้มเหล้าเถื่อนของชาวลาว ใกล้เคียงกับของชาวบ้านสมัยก่อน แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 55 11:06:51 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 00:18:06

ความคิดเห็นที่ 2 คำว่า ตะเครียะ มีความหมายอย่างไร เรื่องนี้ได้สอบถาม แปฏง บุญเรือน คชมาย์ ปราชญ์ท้องถิ่นที่ชำนาญภาษาเขมร และเคยสอนภาษาไทยใ้ห้กับเขมรอพยพ สมัยเขมรแดง และสอนภาษาเขมรไทยที่มหาวิทยาลัยราชภัฏ http://www.oknation.net/blog/pateng ตะเครียะ ท่านสันนิษฐานแปลว่า เย็น ในภาษาเขมร สันนิษฐานร่วมกันว่า น่าจะมาจากรากศัพท์ภาษาเขมรเดิม กล่าวคือ ดินแดนเดิมของภาคใต้ สมัยก่อนจะนับถือศาสนาภูติผีปิศาจ ฮินดู ก่อนศาสนาพุทธ อิสลาม เพราะแขกอินเดียรุ่นแรกที่หนีการกดขี่จากพวกอารยัน สามารถหล่อสัมฤทธิ์หรือทองเหลืองอพยพเข้ามาก่อน เป็นอาวุธที่ทรงประสิทธิภาพมากกว่า คนพื้นเมืองเดิม หรือ พวกเซมัง ซาไก (เงาะป่า) ที่ไม่สามารถสู้รบได้อยู่แล้ว เข้ามายึดครองและทำมาหากินในดินแดนนี้ โดยการอพยพได้สองสายคือ ทางทะเล ซึ่งเป็นซุปเปอร์ไฮเวย์ในสมัยก่อน กับทางบก ที่เดินเลียบมาทางพม่า หรือตัดเขามาตามเส้นทางไหล่เขา ที่ใช้ต้อนวัวจากอินเดียผ่านบังคลาเทศผ่านพม่า จนวัวจากอินเดียมาถึงไทยทั้งในอดีตหรือปัจจุบัน ต่อมาก็ถูกพวกอารยันตามรุกไล่ล่ามาอีก เพราะมีความสามารถในการหล่อดาบจากเหล็กได้ มีสภาพคมกว่าเหนียวกว่า ทรงประสิทธิภาพมากกว่า บางส่วนก็หนีไปอยู่ที่เขมรในปัจจุบัน ด้วยทางเรือคือ ซุปเปอร์ไฮเวย์ ในอดีต ชาวเรือสงขลาเล่าว่า ให้จับไปทางทิศเหนือวิ่งเรือไปเรื่อย ๆ จะชนกับประเทศเวียตนามหรือเขมร สุดท้ายผู้ยึิดครองรุ่นแรก ๆ ก็ถูกกลืนชาติหายไปในที่สุด เคยจำได้ว่ามีชาวบ้าน/ท้องถิ่นในเขมรมักจะพูดกันว่า ขอม ผิวดำ ตัวสูงใหญ่ (น่าจะพวกแขกอินเดียรุ่นแรก) เขมร ผิวคล้ำ ตัวเล็ก (น่าจะพวกคนพื้นเมืองดั้งเดิม) ต้องทำความเ้ข้าใจกันก่อนว่า เรือในสมัยอดีตไม่ใหญ่โตเหมือนปัจจุบัน สามารถยกหรือเลื่อนไปมาได้ง่าย รวมทั้งแม่น้ำลำคลองน้ำยังมากมาย เพราะความอุดมสมบูรณ์ของป่าไม้ ทางเรือสมัยก่อนมีปูมเรือโบราณ หรือเล่ากันว่า เข้ามาทางอ่าวไทยได้สองทางคือ ทางกระบี่ ตัดเข้าทาง สุราษฎร์ธานี ตามแม่น้ำลำคลองที่เชื่อมถึงกัน อีกเส้นสายใต้จากสตูลล่องทวนแมน้ำลำคลอง เข้ามาต่อเชื่อมกับอู่ตะเภาออกทะเลสงขลาได้ หรือจากไทรบุรีเข้ามาทางคลองอู่ตะเภา สมัยรัชกาลที่สามมีพงศาวดารบันทึกว่า มีการยกทัพเรือไปบุกไทรบุรี โดยล่องทวนน้ำจากทะเลสาบสงขลา แถวคูเต่า (ตำบลเดียวของอำเภอหาดใหญ่ที่ติดทะเล) ด้านหลังเกาะยอ จังหวัดสงขลา ทวนน้ำคลองอู่ตะเภา ที่ไหลจากทิศใต้ขึ้นทิศเหนือ ได้พักเรือรบที่บ้านหาดใหญ่ ก่อนจะมีนิยามที่มาของคำว่า หาดใหญ่ แบบปัจจุบัน กับมีการเกณฑ์สร้างเรือแถวคลองแงะ ทุ่งลุง ตามคำบอกเล่าของคนรุ่นเก่า ๆ ดังนั้นร่องร่อยดั้งเดิมของภาษาเขมร ที่น่าจะมาจากอินเดียดั้งเดิมทิ้งไว้คือ จะทิ้ง (คลอง) จมึก (การดื่มน้ำ) ท่าแซะ (อานม้า) กะเปอร์ (จรเข้) ละงู (ละงัว) งาดำ  ชะแล้  ตะไคร่น้ำ ชะแม พืชแตงกวาเล็ก ๆ ขึ้นตามธรรมชาติ (ตำลึง) ลูกสีแดง ให้นกกิน กะเดา หรืออาจเป็นสะเดา แปลว่า ร้อน หรือ สงขลา น่าจะมาจาก สิงขร เพราะก่อนเข้าสงขลาจะมีเกาะสองเกาะ ชาวบ้านเรียกว่า เกาะหนู เกาะแมว จินตนาการเหมือนมีสิงห์หมอบอยู่สองตัว เขียนขึ้นจากความทรงจำเก่า ๆ ก่อนที่จะเลือนหายไป เหมือนกับคำโบราณบางคำที่ไม่รู้ที่มาที่ไป แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 55 10:49:14 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 00:40:30

ความคิดเห็นที่ 3 เข้ามาอ่านเพิ่มความรู้ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 06:07:03

ความคิดเห็นที่ 4 หมายเหตุ ขอปรับปรุงข้อมูล รูปปั้นนางเงือกนี้ สร้างขึ้นในปี พ.ศ.2509 ตามดำริของ นายชาญ กาญจนาคพันธุ์ บุตรชายของ ขุนวิจิตรมาตรา กับ นางวิเชียร อภิวัฒน์ อดีตปลัดจังหวัดสงขลา ซึ่งดำรงตำแหน่งนายกเทศมนตรีเมืองสงขลาด้วย ในสมัยก่อนสามารถควบสองตำแหน่งได้ เช่น ผู้ว่าราชการจังหวัด ควบตำแหน่ง นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด นายอำเภอ ควบตำแหน่งนายกเทศบาล หรือ ประธานกรรมการสุขาภิบาลได้ ตำแหน่งสุดท้ายของท่านคือ รองปลัดกระทรวงมหาดไทย โดยท่านให้อาจารย์จิตร บัวบุศย์ อดีตผู้อำนวยการโรงเรียนเพาะช่าง เป็นผู้ปั้นหล่อจากบรอนซ์รมดำ โดยใช้งบประมาณของเทศบาล 60,000 บาท ตั้งชื่อว่า เงือกทอง (Golden Mermaid) เป็นสัญลักษณ์ของแหลมสมิหลามาจนทุกวันนี้ นางเงือก เป็นนางในวรรณคดีไทย เรื่องพระอภัยมณีของสุนทรภู่ เอกกวีสมัยรัชกาลที่ 2 (พ.ศ.2352-2367) ตามคำบอกเล่าของขุนวิจิตรมาตรา (สง่า กาญจนาคพันธุ์) มีนิทานปรัมปราไทยเรื่องหนึ่งมีว่า ในคืนท้องฟ้างาม ณ ชายหาดสวยแห่งหนึ่ง จะมีนางเงือกขึ้นจากทะเลมานั่งหวีผมอยู่ คืนหนึ่งมีชายหนุ่มชาวประมงไปพบเข้า นางเงือกตกในหนีลงน้ำไป ทิ้งหวีทองคำไว้ ชาวประมงผู้นั้นเฝ้าแต่รอคอย แต่นางเงือกก็ไม่ปรากฏตัวให้เห็นอีกเลย มีข้อสังเกตที่นมนางเงือกจะเหลืองเป็นมัน เพราะรอยมือรอยนิ้วของคนชอบไปจับไปลูบไปคลำ ภาพเกาะหนู เกาะแมว ถ่ายร่วมกับนางเงือกของสงขลา เกาะหนูจะอยู่ด้านขวามือ ส่วนเกาะแมวจะอยู่ด้านซ้ายมือ แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 55 00:13:26 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 10:59:13

ความคิดเห็นที่ 5 เขียนนิยายมีบรรยากาศทางใต้จนจบไปแล้ว พออ่านก็นึกภาพออกถึงอารยธรรม ฮินดู แลขอมที่แผ่อิทธิพลเข้ามาถึงตอนใต้ของไทยออกเลยค่ะ  ขอบคุณสำหรับข้อมูลเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยด้วยนะคะ จากคุณ : Setakan เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 11:16:47

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณค่ะได้ความรู้เรื่อง สุรา เพิ่มขึ้นอีกแขนงหนึ่ง จากคุณ : เอริชา เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 11:55:52

ความคิดเห็นที่ 7 เข้ามาอ่านค่ะ รออ่านเรื่องอื่นๆ ของคุณravio ต่อไปนะคะ จากคุณ : นารีจำศีล เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 14:41:27

ความคิดเห็นที่ 8 :) จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 23:22:19

ความคิดเห็นที่ 9 นางเงือกน้อยของ นิทานเดนมาร์ก จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 00:28:05

ความคิดเห็นที่ 10 นางเงือกทองของไทย จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 00:28:42

ความคิดเห็นที่ 11 สมัยเป็นเด็กเวลาไปแหลมสมิหลาจะสงสัยทุกทีเลยค่ะว่าทำไมหนูถึงต้องหนีแมวทั้งๆ ที่ตัวก็ใหญ่กว่าตั้งเยอะ มารู้เอาภายหลังว่าเหตุที่เกาะหนูใหญ่กว่าเกาะแมวมากก็เพราะอยู่ใกล้ฝั่งมากกว่าเยอะ อ้อ เด็กๆ จำได้ด้วยค่ะว่าผู้คนที่อยู่ตามที่ต่างๆ กันดูถูกกันจริงๆ ด้วย อย่างคนที่อยู่ไกลปืนเที่ยงหรืออยู่ห่างทะเลมากๆ เขาเรียกกันว่า คนบก เหมือนเอาความใกล้ไกลทะเลเป็นตัววัดความมีอารยธรรมของผู้คนหรือไงก็ไม่ทราบ เพราะ คนเล หรือคนที่อยู่ใกล้ทะเลมักจะยืด เหมือนตัวเองมีอารยธรรมเหนือกว่า จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 07:07:03

ความคิดเห็นที่ 12 สำหรับที่สงขลา  ขอสันนิษฐานว่า ที่ตั้งอำเภอเมืองสงขลา หรือ หัวเขาแดง ในอดีต ตั้งแต่สมัยสุลต่านสุไลมาน จะมีการค้าการขายกับต่างประเทศมาก มีหนังสือหรือเอกสารเกี่ยวกับสงขลา ซิงโกล่า Singora เขียนโดยชาวฝรั่งเศส ถึงป้อมปราการต่าง ๆ และมีทหารรับจ้างต่างชาติในการสร้างป้อมปราการที่สงขลา รวมทั้งเคยรบกับกรุงศรีอยุธยา และนครศรีธรรมราช จนต้องทำไมตรีต่อกัน เปลี่ยนสนามรบ เป็นสนามการค้า เคยอ่านพบในหนังสือศิลปวัฒนธรรม (จำเล่มไม่ได้แล้ว) ดังนั้นความรู้สึกว่ามี วัฒนธรรมและความเจริญกว่าคนอื่น ค่อย ๆ สั่งสมขึ้นมาตามลำดับจนมาถึงสมัยต้นสกุล ณ สงขลา ที่มีการเรียกเก็บภาษีอากรแทนส่วนกลาง คนรอบนอกแถบคาบสมุทรสทิงพระ เป็นพื้นที่ดินที่งอกขึ้นในบริเวณท้องทะเลเดิม เลยมีการเรียกกันว่า ชาวบก แต่เป็นพวกยากจน เพราะพื้นที่ดินทำการเกษตรไม่ค่อยดี รวมทั้งการเดินทางติดต่อกับหัวเขาแดงก็ำำไกลมาก จึงเกิดการเหยียดหยามว่า คนอยู่ในอำเภอเมืองเจริญกว่า ไม่น่าจะต่างกับชาวหาดใหญ่ส่วนมาก ที่มักจะบอกว่ามาจากหาดใหญ่ แทนที่จะบอกว่ามาจากสงขลา เพราะหาดใหญ่  เป็นที่รู้จักกันดี ว่าเป็นอำเภอที่เจริญกว่าหลาย ๆ จังหวัดในประเทศไทย GDP ถ้านับอำเภอเป็นอันดับหนึ่ง แต่ถ้านับรายจังหวัด อยู่ในกลุ่มไม่เกินลำดับที่สาม สี่ ของประเทศไทย ขอสันนิษฐาน อาจจะผิดมากกว่าถูกครับ หมายเหตุ หาดใหญ่่ก่อนเจริญมากเหมือนตอนนี้ เคยได้ยินว่าคนเก่าแก่มักจะเรียกว่า พวกเหนือ เหนือน้ำ เพราะคลองอู่ตะเภา(หาดใหญ่) ไหลจากทิศใต้ไปทิศเหนือ หมายถึง ซกราว มาก ๆ  เพราะครัวเรือนน้อย ทำมาหากินพวกหาของป่า ปลูกข้าวบ้าง  หากินในพื้นที่ การค้าขายมีน้อยหรือทำไม่เป็น เพราะัยังไม่มีคนจีนเข้ามา ทำตนเป็นพ่อค้าหรือคนกลางในการซื้อขายสินค้า เรียกว่า หาความเจริญไม่ค่อยได้ แต่พอรถไฟตัดผ่านหาดใหญ่ ความเจริญมากองกันมากที่นี่ การค้าการขายเริ่มที่ข้างที่ว่าการอำเภอหาดใหญ่ ข้างคลองอู่ตะเภาที่มีหาดทรายขนาดใหญ่ เป็นที่จอดเรือกับขุดทรายไปก่อสร้างบ้านและงานรถไฟ พวกเหนือเดิมในสมัยก่อนเลยเรียกกลับ คนที่เดินทางมาซื้อขายสินค้าทางคลองอู่ตะเภาว่า พวกเหนือ ทำนองเรียกกลับ/เย้ยว่า ตอนนี้เจริญกว่าแล้ว อันนี้เป็นคำบอกเล่าตำนาน จริงเท็จไม่ยืนยัน จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 17:01:23