ปี พ.ศ.2377 สมเด็จพระอุทัยราชา พระมหากษัตริย์ของกัมพูชาเริ่มมีพระอาการประชวร ทำให้ฝ่ายสยามและญวณที่มีอิทธิพลต่อกัมพูชาเริ่มมองว่าใครจะมาครองอาณาจักรกัมพูชาคนต่อไป
เนื่องจากสมเด็จพระอุทัยราชาไม่มีพระโอรส มีเพียงพระธิดาอยู่ 4 พระองค์คือพระองค์หญิงเพ็ญ พระองค์หญิงมี พระองค์หญิงโพธิ์และพระองค์หญิงสงวน ทำให้พระอนุชาของสมเด็จพระอุทัยราชาได้แก่ นักองค์อิ่มและนักองค์ด้วงคิดวางแผนอ้างสิทธิในราชบัลลังก์เพราะถือว่าตนเป็นชาย และในขณะนั้นหลายคนคิดว่าพระองค์หญิงเพ็ญอาจได้ขึ้นมาครองราชย์ก็ได้ เพราะผู้หญิงก็สามารถเป็นกษัตริย์ของกัมพูชาได้
ในเวลานั้นสิ่งที่หลายคนกำลังสนใจคือความรู้สึกของพระองค์หญิงทั้ง 4 คน ในช่วงนั้นองค์หญิงสงวน พระธิดาองค์สุดท้องได้แสดงความวิตกกังวลโดยถามพี่ๆของพระองค์ว่า ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น ใครจะครองราชย์ต่อจากท่านพ่อ องค์หญิงเพ็ญในฐานะของพระธิดาองค์โตได้กล่าวตอบว่า น้องสงวนไม่ควรพูดอย่างนั้น ท่านพ่อยังไม่ถึงแก่พิราลัย การพูดอย่างนั้นไม่ต่างกับการสาปแช่ง แต่องค์หญิงสงวนไม่เห็นด้วย ท่านพี่ทุกคนควรยอมรับความจริงได้แล้ว หลวงแพทย์แจ้งกับน้องแล้วว่าท่านพ่อหมดทางที่จะเยียวยา แท้จริงแล้วน้องไม่ได้คิดอกตัญญูแต่อย่างใด แต่ท่านพี่ลองคิดดูถึงความวุ่นวายที่กำลังจะเกิดขึ้นสิ เสียมกับญวนกำลังจะล้อมกรอบเรา อนาคตเราขึ้นอยู่กับกษัตริย์องค์ต่อไป เรายังมีอนาคตด้วยเหรอ พระองค์หญิงมีกล่าวขึ้น ทำให้องค์หญิงเพ็ญไม่พอใจอย่างมาก น้องมีทำไมกล่างเยี่ยงนั้น กัมพูชาต้องมีอนาคตสิ น้องแค่รู้สึกว่ามันเหมือนอนาคตของเสียมกับญวณมากกว่า องค์หญิงมียังตอบโต้องค์หญิงเพ็ญอย่างไม่ลดละ
จากคุณ |
:
ภควัต
|
เขียนเมื่อ |
:
8 มิ.ย. 55 02:14:04
A:202.28.62.245 X: TicketID:351433
|
|
|
|