ร้อยกรองนิยาย หิมพานต์ (๓)
|
 |
อันเดชฤทธิ์พร้อมพรั่งดังคมดาบ
ด้านหนึ่งฉาบผ่องใสที่ใฝ่หา
อีกด้านดักมัดเร้นเช่นตรวนตรา
คืออัตตาพาหมองเข้าครองตน
อิทธิฤทธิ์เมื่อใช้จิตกลายหมอง
สิ่งใดปองลองคิดสัมฤทธิ์ผล
ยิ่งสมหวังยิ่งใช้ใจเวียนวน
ยึดติดตนกิเลสครองหมองจิตใจ
คราหนึ่งคนธรรพ์ผู้รู้ศิลปะ
แต่ราคะยังมิปลงมีหลงใหล
ออกจากถิ่นผู้คนดั้นด้นไป
ยังยอดใหญ่เขาสูงล้ำหวังบำเพ็ญ
ระหว่างทางไปนี้มีสระหนึ่ง
คนธรรพ์ซึ่งเหาะผ่านพานได้เห็น
ใต้ผืนน้ำรินไหลใสชุ่มเย็น
แหวกว่ายเล่นคือยุพินกินรี
รีบลัดเลาะมาซุ่มใกล้พุ่มไม้
สุดยั้งใจให้ละหรือผละหนี
ทั้งพริ้มพักตร์ผ่องนวลยวนฤดี
ลืมสิ้นที่หมายใฝ่ตั้งใจมา
| จากคุณ |
:
morThanUno  
|
| เขียนเมื่อ |
:
12 มิ.ย. 55 19:44:57
|
|
|
| 
