ความคิดเห็นที่ 1 ด้วยชื่มชมอยู่ก่อนพาอ่อนคล้อย ทั้งวัยน้อยยากครองจิตง่ายคิดเขลา สุดสะท้านขวยเขินเกินบรรเทา อารมณ์เข้าจิตเตลิดเกิดต้องการ      พลันปรากฎเสียงก้องร้องตวาด เจ้าบังอาจใช้รูปเราเข้าหักหาญ มิใช่เจ้าที่หมายปองของนงคราญ หวังสำราญถึงกล้าล้ำซึ่งกรรมดี คนธรรพ์ตื่นหันไปพอได้เห็น ตระหนกเต้นหวาดหวั่นถึงขวัญหนี พญาครุฑผู้ไร้เทียมเปี่ยมฤทธี ลอยอยู่ที่เหนือกิ่งไม้มิไกลตน ด้วยหวาดกลัวลานลนถอยตนห่าง จะแก้ต่างอย่างไรคงไร้ผล คิดเร้นกายหายไปในบัดดล แต่หาพ้นฤทธิ์ครุฑถูกหยุดพลัน บังอาจใข้รูปกายเราเข้าล่อลวง คิดสร้างบ่วงเพียงให้ได้สุขสันต์ นางมิผิดหากพลั้งถึงตั้งครรภ์ บ่วงกรรมนั้นต้องรับอยู่แต่ผู้เดียว จากคุณ : morThanUno เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 19:08:15

ความคิดเห็นที่ 2 ใช่................ จาก บังอาจใข้รูปกายเราเข้าล่อลวง คิดสร้างบ่วงเพียงให้ได้สุขสันต์ นางมิผิดหากพลั้งถึงตั้งครรภ์ บ่วงกรรมนั้นต้องรับอยู่แต่ผู้เดียว ในหิมพานต์(ตามเรื่องนี้) ก็มีทั้ง สัญชาตญาณดิบ และสามัญ่สำนึกที่ดี จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 20:48:04

ความคิดเห็นที่ 3 สมควรต้องรับผลนั้นล่ะนะ .... จากคุณ : กานต์กัลรวีส์ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 17:36:57