Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
สมควรตาย - เรื่องสั้นในชุด 'สิ่งมีชีวิตตกค้างในครอบครัว' ติดต่อทีมงาน

ขออนุญาตแนะนำเรื่องสั้นเขียนเองเรื่อง ‘สมควรตาย‘ เป็นเรื่องสั้นในชุด ‘สิ่งมีชีวิตตกค้างในครอบครัว’ เพิ่งกลับมาขีดๆ เขียนๆ อีกครั้ง ไม่เคยตีพิมพ์หรือรวมเล่ม และไม่เคยมีหนังสือของตัวเองครับ แค่เขียนเพราะอยากเขียน ก็เลยเอามาลงให้อ่านกันเล่นๆ ครับ มีอะไรแนะนำกันได้นะครับ

=====================================================


ปัง!…

“เฮ้ย เสียงอะไรวะ!”

“ว้าย!”

“เกิดอะไรขึ้น!?”

“ใช่เสียงปืนหรือเปล่าเธอ?”

“เสียงวิทยุ:-)ดังฟังชัดขึ้นมาเลย”

“มรึงตลกให้ถูกเวลาหน่อย คนหันหน้ากันเลิ่กลั่กเลย ตกลงเสียงมันมาจากทางไหนวะ”

“นี่ตาแก่ กาแฟล้นแก้วแล้ว เออ นี่แกว่ามันเป็นเสียงปืนหรือเปล่า?”

1

“เฮ้ย เสียงอะไรวะดังเชียว?”

“เสียงเพลงชาติไงมรึง ยืนตรงเคาพธงชาติเลย เนี่ยเขายืนกันทั้งตลาด”

“กูหมายถึงเสียงตะกี้นี้ อย่างกะใครจุดประทัดยักษ์ เล่นเอากูตื่นเลย”

“นี่มรึงเพิ่งตื่นจริงหรือเอาหัวซุกใต้หมอนนอนต่อกัน? เรื่องมันเกิดมาตั้งหลายนาทีแล้ว”

“อ้ะ กาแฟและอาหารเช้าสไตล์ตลาดน้ำโบราณอายุกว่าร้อยปี มีที่นี่ที่เดียว ชิมแล้วจะติดใจ เอ้อ.. หนุ่มๆ ตะกี้นี่มันเหมือนกับมีใครเบื้องบนมากดปุ่ม ‘PAUSE’ ไว้เลยเนอะ เหมือนในเครื่องเล่นหนังเลย ทุกอย่างหยุดนิ่ง เหมือนโดนจอมยุทธสะกัดจุดกันทุกคน”

“แหม คนแตกตื่นเขาก็มีนะลุง ขนาดลุงเองยังรินกาแฟจนล้นแก้วโดนป้าแกบ่นใส่เลยนี่ แถมพอได้สติยังรีบวิ่งไปดูกับเขาเลย แล้วก็เดินหน้าจ๋อยกลับมา”

“เอ้า คราวนี้พวกมรึงจะบอกได้หรือยังว่าตะกี้นี้มันเสียงอะไร มีใครยิงกันรึไง?”

“ไม่มีใครยิงกัน แต่เป็นยิงตัวเอง ส.ส.น่ะ ส.ส.ประชา ภิญโญศิริกุญชร แกฆ่าตัวตายในห้องพักที่โรงแรมตรงโค้งน้ำนู่นน่ะ เมียกับลูกๆ แกออกมาใส่บาตรพระ แกอยู่ในห้องคนเดียวเลยสบโอกาสโดน ซัด…โป้ง!”


“เอ้ย ลุง! ตกใจหมด เล่นโป้งซะดังเลย ตอนนั้นอากาศกำลังดีเลยนะโว้ย กูกะไอ้จ๋องตื่นกันแล้ว เลยชวนออกมาเดินเล่นชิมบรรยากาศกัน ช่วงนี้ปลายฝนต้นหนาว อากาศเย็นชื้นกำลังสบาย หมอกจางๆ ลอยอ้อยอิ่ง เห็นแล้วนึกถึงน้องหมอกที่ทิ้งกูไป”

“กูอยากรู้เรื่องราว อย่าเพิ่งมาโรแมนติกตอนนี้ อ้าว กูพูดแค่นี้พวกมรึงไม่ต้องทำหน้าเจื่อนเลย”

“เปล่า แต่… มรึงฟังเฉยๆ นะ”

“อะ ก็ตอนนั้นกูกะไอ้จ๋อง กำลังเดินเล่นอยู่บนสะพาน ถ่ายรูปไปเรื่อยเปื่อย อยู่ๆ ก็มีเสียงดัง ปัง ทุกคนในตลาดหยุดนิ่งกันหมด ทั้งตลาดเงียบกริบ แล้วไอ้จ๋อง:-)โพล่งขึ้นมา ว่าเสียงรายงานข่าวเช้าจากวิทยุในร้านลุงปื๊ดได้ยินชัดแจ๋วมาถึงบนสะพานเลย”

“แล้วไง ส.ส. ชื่อดังดันมายิงตัวตายที่นี่ได้ ปกติกูเห็นแต่ ส.ส. ชอบไปเที่ยวแต่ที่หรูๆ แพงๆ พักโรงแรมห้าดาวทั้งนั้น”

“มันไม่ใช่กับ ส.ส. ประชาหรอกหนูบอย”

“โห ป้า เรียกซะเป็นเด็กเลย แล้วทำไมป้าคิดอย่างนั้นล่ะครับ หรือว่า ส.ส. คนนั้นเขามาเที่ยวที่นี่บ่อย”

“ใช่จ้ะ แกมาประจำแทบทุกเดือนเลยล่ะ โรงแรมนั้นน่ะแต่ก่อนคือบ้านแก แกเกิดที่นี่ เรียนโรงเรียนวัดแถวนี้นี่ล่ะ แกใช้ชีวิตวัยเด็กที่นี่ สิบกว่าขวบพ่อแกก็ส่งไปเรียนกรุงเทพฯ”

“ที่นี่เมื่อก่อนเป็นชุมชนชาวบ้านธรรมดา ไม่นานความเจริญก็เริ่มมาเยือน ถนนสายเท่างูยักษ์ตัดผ่าน คนเริ่มห่างหายบางตาลง จนพ่อของ ส.ส. ตัดสินใจขายบ้านไม้เก่าหลายคูหานั้นไป แล้วย้ายไปอยู่กรุงเทพฯ จนเมื่อหลายปีมานี้ชาวบ้านรวมตัวกันเพื่อบูรณะตลาดเก่าริมน้ำ เรามีเจ้าหน้าที่อาสาสมัครหลายคนมาให้คำแนะนำช่วยเหลือ เพื่อปรับปรุงให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวใหม่ ให้เข้ากับกระแส… เอ่อ.. กระแสอะไรนะเธอ?”

“กระแสเรโทรย่ะ”

“เอ้อๆ ใช่ แล้วบ้านไม้สามคูหานั่นก็เลยถูกบูรณะใหม่ให้กลายเป็นโรงแรม โดยคงรูปแบบเดิมๆ ไว้ แค่ปรับให้มันดูสะอาดสะอ้านและใหม่ขึ้น”

“อ้าว หวัดดีลุงปื๊ด โม้อะไรให้นักท่องเที่ยวฟังอยู่เนี่ย ต่างชาติหรือคนไทยเนี่ย?”

“คนไทยน่ะหมอ เดี๋ยวนี้วัยรุ่นก็เงี้ยแหล่ะ เห็นทีแรกก็รู้สึกแปลกตา ทั้งทรงผม คิ้วตา ผิวพรรณ นี่ยังดีนะ พวกหนุ่มๆ นี่ยังไม่ได้อาบน้ำกันแน่ๆ ไม่งั้นหมอจะได้เห็นการแต่งตัวแบบเต็มๆ ฮ่าๆๆ ก็ดีๆ ช่วยแต้มเติมสีสันดี”

“เอ้อนี่แน่ะ นี่คือหมอประจำตัว ส.ส. ประชา พอดีลุงกำลังเล่าเรื่อง ส.ส. ประชาให้พวกหนุ่มๆ นี่ฟังอยู่”

“ผมก็วิ่งไปดูศพมา ผมกับลูกกำลังใส่บาตรอยู่พอดี สิ้นเสียงปืนดัง ก็มีเสียงตะโกนให้เรียกรถพยาบาลบ้าง เรียกหมอบ้าง เรียกคนมาช่วยกันดูบ้าง ผมพาลูกไปไว้กับแม่เขาที่นั่งทานก๋วยเตี๋ยวเรืออยู่ แล้วรีบวิ่งไป ไปถึงก็ตกใจที่เห็น ส.ส. ประชา เข้าไปดูก็พบว่าแกเสียแล้ว กระสุนเข้าที่ขมับขวาทะลุแก้มซ้าย”

“แกนั่งยิงตัวเองอยู่บนฟูกที่นอน โรงแรมนั้นไม่มีเตียง เหลือเชื่อที่แกกับครอบครัวชอบมาพักแบบนี้ ผมเพิ่งเห็นภายในห้องของโรงแรมนี้เป็นครั้งแรก”

“อ้าวจ่าแหวง ทานอะไรก่อนไหม กาแฟดำเหมือนเคยเนอะ?”

“น้าเป็นตำรวจหรือครับ?”

“ใช่ เมื่อกี้ก็ไปที่เกิดเหตุมาเหมือนกัน กำลังนั่งต่อราคาผลไม้กับแม่ค้า ได้ยินเสียงก็รีบวิ่งไปดู กระโดดเหยียบเรือไปสองลำเกือบเซตกน้ำ ไปถึงเห็นหมอกำลังนั่งน้ำตาซึมอยู่ ฉันเลยรีบโทรฯ เรียกพรรคพวก อุตส่าห์ย้ำแล้วด้วยนะว่าอย่าให้นักข่าวรู้ พวกนี้หูไวตาไว แถมเขียนข่าวก็ไว ยังไม่กรองให้ดีก่อนหรอก อ้ะ นั่น! นั่นไง ข่าวออกโทรทัศน์แล้ว ไวไหมล่ะ”

“ข่าวด่วน เมื่อเวลาเจ็ดนาฬิกาสี่สิบนาที ส.ส. ประชา ภิญโญศิริกุญชร ได้ใช้ปืนยิงตัวตาย สันนิษฐานว่าเป็นกระสุนขนาด 9 มม. สาเหตุคาดว่าอาจเป็นปมขัดแย้งทางการเมืองที่อยู่ในช่วงใกล้เลือกตั้ง หรืออาจเป็นปมขัดแย้งทางธุรกิจก่อสร้างที่เคยมีข่าวคราวกระทบกระทั่งกับนักธุรกิจกลุ่มหนึ่งก่อนหน้านี้…”

“โอ้โห นี่ผมเพิ่งตื่นด้วยเสียงปืน แล้วเดินลงมาสอบถามรายละเอียด ยังฟังไม่เสร็จเลย ข่าว:-)ออกแล้ว”

“วันนี้วันเสาร์ นักท่องเที่ยวมาเยือนกันจำนวนมาก ยิ่งใครๆ แถวนี้เขาก็รู้กันทั้งนั้นว่า ส.ส. ประชากับครอบครัวชอบมาพักผ่อนที่นี่ แล้วนี่ใกล้เลือกตั้งด้วย พวกนักข่าวจมูกไวก็ดมกลิ่นตามมาไม่ยาก ตอนไปถึงที่เกิดเหตุ เจอหมอแล้วก็นักข่าวกำลังยืนถ่ายภาพกันสองคนแล้ว”

“นักข่าวมาถึงก่อนผมเล็กน้อย พอบอกว่าเป็นหมอเลยยอมหลีกให้ ตอนที่จ่าแหวงมาถึงน่ะ นักข่าวถูกขอร้องให้ลงไปข้างล่างก่อนแล้ว แต่พวกเขาคงถ่ายถาพไปได้มากโขอยู่ ไม่งั้นคงไม่ยอมกันง่าย”

“ดีเนอะ ไปถึงก่อนแต่ดันไปยืนถ่ายภาพ”

“ลุงยังเล่าค้างอยู่เลย แล้วทำไม ส.ส. ประชา จึงชอบมาพักผ่อนที่นี่ล่ะครับ”

“พอตลาดน้ำที่นี่ปรับโฉมใหม่จนไฉไล แต่ยังคงบรรยากาศเก่าๆ ไว้ ส.ส. ประชา ทราบข่าวก็เลยกลับมาเยี่ยมบ้านเกิด แต่แกไม่ได้เป็น ส.ส. ในพื้นที่นี้ และด้วยแกเป็นคนติดดิน เวลามาแกก็มาแบบเรียบๆ แต่งตัวธรรมดา แทบดูไม่ออกว่าเป็น ส.ส. เมียกับลูกๆ แกก็เหมือนกัน แกกับครอบครัวมาถึงครั้งแรกก็ชอบใจ แกมานั่งทานกาแฟที่ร้านลุงบ่อยๆ บอกว่าชอบมาก เหมือนได้หนีจากโลกอันรกรุงรัง มานอนที่ที่เคยเกิดเคยอยู่ ได้หวนรำลึกถึงวัยเด็ก บรรยากาศแม้ถูกปรุงแต่งให้ดูร่วมสมัยบ้าง แต่กลิ่นอายในวิถีดั้งเดิมของชาวบ้านแถวนี้ยังคงอยู่เหมือนเมื่อครั้งยังเด็ก เมื่อได้กลับมาครั้งแรก ครั้งที่สองที่สามก็ตามมา”

“ฉันกับจ่าแหวงและ ส.ส. ประชา เราเป็นเพื่อนกันสมัยเด็ก เรียนประถมด้วยกันอยู่ไม่กี่ปี พ่อของแกก็ส่งไปเรียนที่กรุงเทพฯ กลางคัน เราเลยไม่ค่อยมีความทรงจำอะไรต่อกันมากนัก ที่พอจำได้ก็แค่โดดน้ำเล่นกัน ไล่จับหิ่งห้อยมาปล่อยในมุ้งตอนกลางคืน แต่ที่จำได้แม่นเลยคือ ส.ส. ประชา แกรักต้นไม้มาก ชอบไปแอบตัดกิ่งต้นไม้ชาวบ้านมาชำในกระถาง วางไว้เต็มหน้าบ้านไปหมด ตั้งแต่แกเข้ากรุงเทพฯ เราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย จนกระทั่งแกกลับมาที่นี่อีกเมื่อไม่กี่ปีมานี้ เจอกันก็ทักทายแบบเคอะเขินเล็กน้อย คงเพราะไม่ได้พบกันนาน เราบังเอิญเจอกันในวันเสาร์อาทิตย์บ่อยครั้ง บางทีก็บังเอิญเจอกันในร้านลุงปื๊ดก็พลอยได้นั่งคุยกันบ้าง ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบไปตามมารยาท”

“แล้วหมอไปเป็นหมอประจำตัวให้กับ ส.ส. ประชา ตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่เห็นเคยบอกป้าเลย”

“ก็เมื่อปีก่อนไง ที่แกมาคนเดียว เมียแกติดธุระ ลูกๆ ติดสอบ คืนนั้นแกนอนอยู่ก็แน่นหน้าอก หายใจไม่ออก เลยให้คนที่โรงแรมช่วยพาส่งโรงพยาบาล คนที่โรงแรมเลยพามาที่โรงพยาบาลในตัวจังหวัด ฉันเข้าเวรอยู่พอดี เลยช่วยดูอาการให้ แกเป็นโรคหัวใจน่ะ เป็นความดันด้วย แกเลยขอให้ฉันเป็นแพทย์ประจำตัวให้แกหน่อย เวลาแกมาที่นี่ทีก็มักแวะไปให้ฉันตรวจเป็นประจำ แต่ก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรกันมากไปกว่าเรื่องสุขภาพ ต้องโน่นแน่ะจ่าแหวงน่ะ แกคุยกับจ่าแหวงบ่อยกว่าฉันเสียอีก คงเพราะนักการเมืองกับตำรวจเป็นของคู่กันมั้ง ฮะๆ”

“ตลกเลยหมอ”

“มรึงดูหน้าไอ้บอยสิ โคตรตั้งใจฟัง แถม…”

“พูดเบาๆ สิ มันคงนึกถึงพ่อมันมั้ง”

“เฮ้ย! แปดโมงสิบห้าแล้ว รีบไปอาบน้ำกันดีกว่า เดี๋ยวสาย ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปเดินเที่ยวกันดีกว่าไอ้ก้อง ไอ้บอย”

“พวกมรึงสองคนขึ้นไปก่อนแล้วกัน กูเพิ่งลงมาตะกี้ ยังกินอาหารเช้าไม่เสร็จเลย เดี๋ยวตามขึ้นไป กูยังสนุกกับเรื่อง ส.ส. อยู่ แล้วไงต่อครับน้าๆ”

“เอ้อ… ฉันขอตัวก่อนดีกว่า ลืมไปเลยว่าจะแค่แวะมาซื้อกาแฟ ลูกเมียรอเก้อแล้วมั้งเนี่ย ขอตัวก่อนนะ”

“ฉันด้วย อยากไปตามรายละเอียดคดีนี้หน่อย… ขอตัวด้วยคน”

“อ้าว ไปกันหมดเลย งั้นเหลือแค่ลุงกะป้า ถามป้าดีกว่า ดูท่าทางลุงต้องไปชงกาแฟแล้วล่ะ โน่นลูกค้ามายืนหน้าร้านแล้ว”

“ผมว่าเรื่องกดดันทางการเมืองกับธุรกิจ จะเป็นเหตุให้คิดฆ่าตัวตายเลยหรือ? เห็นนักการเมืองก็มักเจอเรื่องแบบนี้กันทั้งนั้น ไม่ค่อยเห็นมีใครฆ่าตัวตายกัน?”

“แกคงเครียดมั้ง คนไม่เครียดคงไม่ฆ่าตัวตายหรอก”

“ตะกี้ข่าวบอกว่า ส.ส. ประชา มีเรื่องขัดแย้งเกี่ยวกับการเมืองและธุรกิจอยู่ ป้าว่า ส.ส. ประชา เขาเป็นคนดีไหม?”

“นี่เธอ! นั่นลูกๆ กับเมียของเขานี่”

แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 55 10:07:00

จากคุณ : ผู้ชายในเงาจันทร์
เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 10:01:13




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com