The Weman เธอ เขา ... เราไม่เท่ากัน

นิยายทดลองแต่งครับ (ดัดแปลงจากบทละครเวทีคณะ)

ที่หน้าผับแห่งหนึ่งในกลางใจเมืองของกรุงเทพมหานคร ในเวลากลางคืนเช่นนี้คงเป็นอีกคืนที่มีผู้คนจำนวนมากในวัยหนุ่มสาว ต่างพากันออกมาแสวงหาความสนุกบันเทิงใจกันเหมือนเช่นทุกวัน ที่ราตรีไม่เคยหลับ

ในเวลา 5 ทุ่ม ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ผู้คนกำลังสนุกสนามอย่างเต็มที่ เสียงเพลง สุรา ควัน กำลังฟุ้งไปทั่วบริเวณ ในมุมมืดของร้านหลายจุด คู่คนรักหรือคู่คนเหงากำลังพลอดรักกันอยู่ ผู้คนต่างบันเทิงให้สมกับการที่มาท่องเที่ยวในสถานบันเทิง แต่ในมุมหนึ่งของร้าน ที่เสียงเพลงดังมาได้แต่เพียงเล็กน้อย ณ จุดตรงนี้ผู้คนไม่ค่อยที่จะมากันนัก มีชายคนหนึ่งกำลังยืนผิงกับกำแพงอยู่เพียงลำพัง

ชายหนุ่มรูปร่างสูง มีกล้ามเนื้อเล็กน้อยแต่ก็ดูสมส่วน ผมสีดำสนิท การแต่งกายที่เน้นโทนสีดำของเขา ทำให้เขาดูดีและเป็นจุดสนใจของใครอีกหลายๆคน

"มาหลบอยู่นี่เองหรอว่ะ แมน"  ชายอีกคนเดินเข้ามาเรียกตัวแมน
"เออ ข้างในมันเสียงดัง รำคาญว่ะ"
"พระเอกของงานอย่างแก หนีออกมาแบบนี้ แ้ล้วจะให้พวกกูไปเลี้ยงใครว่ะ ไอ้เอกมันก็มาถึงแล้วนะเว้ย"
"โอเคๆ จะเข้าไปเดี๋ยวนี้แหละ"

แมนเดินตามเพื่อนกลับเข้าไปข้างในร้าน โต๊ะของพวกเขาอยู่ที่กึ่งกลางของร้าน ระหว่างทางเดิน ผู้หญิงหลายคนต่างก็มองมาที่เขา ถึงแม้ว่าแสงจะมืดไปบ้างแต่ก็ยังพอแสดงออกให้เห็นถึงความเท่ของเขาอยูบ้าง ถึงแม้ว่าแมนจะรู้สึกถึงสายตาที่จับจ้องมา แต่เขาก็ไม่ได้สนใจพวกเธอเหล่านั้น

"มาแล้ว พ่อพระเอกของงาน" เสียงของเพื่อนๆที่กำลังอยู่ที่โต๊ะ
"อุตส่าห์จัดงานฉลองแกเรียนจบปริญญาโทจิตวิทยา เกียรตินิยมอันดับหนึ่งจากต่างประเทศทั้งที :-)หนีงานอีกนะเว้ย"
"ไม่ได้หนีเว้ย แค่ขอไปพักสมองนิดหน่อย"
"อย่างนี้มันต้องลงโทษสักหน่อยแล้วเว้ย แก้วนี้สำหรับแก"
"กลัวที่ไหนละ" ว่าแล้วแมนก็ยกขึ้นดื่มรวดเดียวหมด แล้วทั้งกลุ่มชายล้วนกว่า 5 คนก็สนุกสนานกันต่อไป

"เอ่อ พี่ครับ มีคนฝากกระดาษใบนี้มาให้พี่ครับ" พนักงานของร้านเดินเข้ามาหาแมน
(อยากรู้จักจังคะ 08-XXXX-XXXX)
"ใครฝากมาละครับน้อง"
"โต๊ะนั้นพี่ ที่มากัน 5 คนนะพี่ สวยๆแจ่มๆทั้งนั้นเลยพี่"

แมนลุกขึ้นเดินไปยังโต๊ะที่น้องพนักงานบอก สาวๆในโต๊ะนั้นก็ยิ้มให้
"สวัสดีครับ ไม่ทราบว่ามากันแค่นี้หรือเปล่าครับ"
"คะ ยังโสดกันทุกคนเลยคะ"
"ถ้าไม่รังเกียจ ขอเชิญไปร่วมโต๊ะด้วยกันนะครับ พวกเราก็มากัน 5 คนเหมือนกัน"
"ได้สิคะ"

"วันนี้พวกคุณมาฉลองอะไรกันหรอคะ"
"อ้อ ก็มาฉลองให้ไอ้แมนมันนะครับ มันเพิ่งจบปริญญาโท เกียรตินิยมอันดับ 1 จากต่างประเทศนะครับ"
"โอโห้ เก่งจังเลยนะคะ"
"ใช่ครับ ไอ้นี้มันมีอะไรดีหลายอย่าง เรียนก็เก่ง กีฬาก็เก่ง สมัยอยู่มหาวิทยาลัยมันเป็นนักกีฬาระดับมหาวิทยาลัยเชียวนะครับ"
"ใช่ครับๆ แล้วพวกคุณยังไม่รู้อะไร ว่าแม่ของมัน..." ยังไม่ทันที่เอกพูดจบก็มีเสียงแก้วทุบโต๊ะดังขึ้น
"ไอ้เอก หยุดเลยนะ กูไม่มีแม่เว้ย คนนั้นอย่างมากก็เป็นแค่คนคลอดกูเท่านั้นเองเว้ย"
บรรยากาศในโต๊ะเงียบสงบสักครู่ จนปุ๊กหนึ่งในกลุ่มสาวที่มาด้วยต้องสะกิดเพื่อนของแมนไปกระซิบถาม

"ทำไมหรือคะ เกิดอะไรขึ้นหรอ"
"อ้อ ไอ้แมนมันมีปัญหากับแม่มันนะครับ แม่มันก็เป็นนักสังคมสงเคราะห์ชื่อดังมากๆ แต่เธอทิ้งมันไปตั้งแต่เด็กๆ ไปกับคนรักอื่นที่ไม่ใช่พ่อของมันนะครับ"
"อ้อ หรอคะ" ปุ๊กพูดจบและก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย ก่อนที่จะหันไปชนแก้วกับแมน

หลังจากปาร์ตี้ สาวๆกับหนุ่มๆ ต่างก็แลกเบอร์โทรศัพท์กัน

จากคุณ	: spirit_of_sun
เขียนเมื่อ	: 21 มิ.ย. 55 14:48:13