เซ็นซู ภาค จอมอสูรจากหิมาลัย บทที่ 14 เงาของซาวระ
|
 |
เซ็นซู บทต้น
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=moonyforever&month=22-09-2011&group=19&gblog=1
บทที่ 13 การร่ายรำบนกองเลือด
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W12220400/W12220400.html
บทที่ 14
เงาของซาวาระ
เหล่าบรรดาที่ปรึกษาและข้าราชการระดับสูงของแคว้นคาสึรางิต่างพากันนั่งนิ่งด้วยความคาดไม่ถึงหลังจากฟังข้อเสนอของซาวาระ ชินโนจบลง ทุกคนต่างหันไปมองอาซามิ ฮิโรซะ ซึ่งบัดนี้เป็นผู้นำของคาสึรางิดุจต้องการได้ยินการตัดสินใจแต่ก็ต้องพบกับความผิดหวังเมื่อเห็นสีหน้าที่ดูเหมือนจะไม่เข้าใจในสิ่งที่เจ้าเมืองอิวะพูดเท่าใดนัก โยรินากะ เท็นโน ที่ปรึกษาอาวุโสซึ่งนั่งอยู่ด้านข้างจึงเป็นฝ่ายพูดขึ้น
ท่านแน่ใจหรือว่าการตายของท่านอาซามิ เป็นฝีมือของยาสึฮิระ
แล้วยังจะมีใครอีกเล่าที่กล้าแข็งข้อต่อคาสึรางิ ซาวาระย้อนถาม อีกฝ่ายนิ่งไปเล็กน้อย
แต่ภายในจวนของเรามีการคุ้มกันอย่างแน่นหนา จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีผู้ลอบเข้ามาโดยไม่มีใครเห็น อีกประการหนึ่งสภาพของท่านอาซามิสยดสยองเกินกว่าจะเป็นฝีมือของมนุษย์ ข้าจึงไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นการกระทำของยาสึฮิระ
โยรินากะยกเหตุผลมาแย้ง แต่เจ้าเมืองอิวะกลับยิ้ม
งั้นช่วยบอกหน่อยว่ากองทัพของท่านพ่ายแพ้ต่อโคโตโระได้อย่างไร ไม่ใช่แค่ครั้งที่เพิ่งผ่านมา แต่รวมถึงคราวก่อนที่ลอบเข้าไปโจมตีถึงประตูเมือง
ที่ปรึกษาคนหนึ่งขมวดคิ้วและตอบอย่างไม่พอใจนัก
เรื่องที่ท่านโยรินากะกล่าวกับสิ่งที่ท่านถามเป็นคนละเรื่องกัน
แต่ข้ากลับคิดว่ามันเป็นเรื่องเดียว เพราะทุกอย่างโยงไปถึงโคะโตโระ หากไม่ใช่เพราะเล่ห์กลของยาสึฮิระ พวกท่านก็คงไม่พ่ายแพ้ติดต่อกันถึงสองครั้ง ซ้ำท่านเคียวคุเซ็นยังต้องมาตายในสภาพแบบนั้น
มีคนบอกข้าว่านั่นเป็นการะกระทำของปิศาจ อาซามิ ฮิโรซะพูดขึ้นมาบ้าง ซาวาระหันไปทางเขา
มันจะทำเพื่ออะไร และหากเป็นฝีมือของพวกปิศาจจริงก็ต้องมีคนบงการซึ่งก็น่าจะเป็นเจ้ายาสึฮิระ เพราะลำพังเมืองขนาดเล็กแบบนั้นคงไม่มีกำลังต้านทานทัพใหญ่อย่างคาสึรางิได้ อ้อ หวังว่าพวกท่านคงไม่ลืมขุนพลไร้พ่ายแห่งทาคุฮัน เขาก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ต้องสิ้นชีวิตจากการรบกับโคะโตโระ
ทั้งหมดนั่งเงียบไปในบัดดล หลังจากนิ่งไปได้ชั่วครู่โยรินากะจึงพูดขึ้น
ถ้าเป็นอย่างที่ท่านกล่าวเป็นความจริง เรายิ่งไม่ควรไปยุ่งเกี่ยวกับยาสึฮิระ
ตรงกันข้ามข้ากับคิดว่าควรถล่มเขาให้ราบคาบ เพื่อความปลอดภัยของท่านฮิโรซะกับแคว้นคาสึรางิ
ท่านเพิ่งพูดเมื่อครู่นี้เองมิใช่หรือว่าทุกครั้งที่เราพ่ายแพ้เพราะปิศาจที่มาจากการบงการของยาสึฮิระ หากยังรั้นที่จะส่งกองทัพออกไปก็เท่ากับให้คนของเราออกไปตาย ดีไม่ดีอาจจะเป็นผลร้ายต่อท่านฮิโรซะของเรา
โยรินากะกล่าว ซาวาระยิ้มอย่างใจเย็น
ที่ข้าพูดก็คือพวกท่านพ่ายต่อเล่ห์กลของยาสึฮิระ และพวกท่านจะแน่ใจได้อย่างไรว่าหากยกเลิกการโจมตีแล้วท่านฮิโรซะจะปลอดภัย ถ้ากังวลว่าสงครามในครั้งนี้จะเป็นผลร้ายต่อคาสึรางิก็ขอให้ข้าเป็นคนออกหน้าจัดการโคะโตโระเอง
ข้าไม่เข้าใจ
อาซามิ ฮิโรซะกล่าว ผู้นำอิวะจึงหันไปทางเขาพร้อมกับอธิบาย
กองทัพของข้าแม้จะมีฝีมือแต่ด้วยทำเลที่ตั้งของเมืองโคะโตโระทำให้ยากต่อการรุก อีกทั้งเล่ห์ของยาสึฮิระที่อาจจะวางกับดักไว้ตามทางทำให้ข้าต้องแยกกำลังทหารออกเป็นหลายส่วนซึ่งจะเป็นข้อเสียเปรียบ ดังนั้นข้าจึงวางแผนที่จะให้ทหารของคาสึรางิเข้าร่วมในการโจมตีโดยแบ่งกำลังออกเป็นสองส่วน กลุ่มแรกเพื่อกรุยทางให้กับทหารของข้า ส่วนกลุ่มที่สองเป็นกองหนุนเมื่อทัพของอิวะเข้าประชิดกำแพงโคะโตโระได้สำเร็จ
หากทำแบบนั้นยาสึฮิระคงไม่ละเว้นคาสึรางิและท่านฮิโรซะของพวกเรา ข้าไม่เห็นด้วยที่จะให้ยกกองทัพไปบุกโคะโตโระอีกครั้ง โยรินากะแย้งขึ้นมาในทันควันและหันไปมองผู้นำซึ่งกำลังนั่งโบกพัดมองเขาและซาวาระสลับกันไปมา เจ้าเมืองอิวะมองที่ปรึกษาอาวุโสด้วยสายตาที่ฉายแววดุจต้องการจะเชือดเฉือนเขาให้เป็นชิ้นจากนั้นจึงเลื่อนไปยังฮิโรซะ
ที่ข้าเสนอความคิดเช่นนี้เพราะคำนึงถึงความปลอดภัยของท่าน
เจ้าครองแคว้นคาสึรางิพยายามโบกพัดในมือให้ดูสง่างามขณะมองซาวาระด้วยแววตาเชิงดูถูกที่อีกฝ่ายมีบรรดาศักดิ์ต่ำกว่า
เจ้าคิดจะดึงทหารของเราไปใช้และถ้าเป็นไปได้ก็คงจะหาทางครอบงำข้าเพื่อปกครองคาสึรางิ บอกหน่อยซิว่าตรงไหนที่เจ้าคำนึงถึงความปลอดภัยของข้า
แม้จะคาดไม่ถึงว่าผู้ด้อยปัญญาอย่างอาซามิ ฮิโรซะจะมองแผนการของตนออกแต่ซาวาระก็ยังคงรักษาท่าทางให้ดูเคร่งขรึมสงบนิ่ง เขาก้มศีรษะลงพร้อมกับตอบ
ข้าเป็นเพียงเจ้าเมืองเล็กๆเท่านั้นไม่อาจหาญที่จะกระทำในสิ่งที่ท่านกล่าวมาเลยสักนิด ความคิดทั้งหมดที่กล่าวออกมาก็เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของยาสึฮิระ เพราะหากเขาเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการสังหารท่านเคียวคุเซ็นจริงก็ต้องเปลี่ยนเป้าหมายมาจัดการกับข้า ในฐานะผู้กุมกองทัพเข้าโจมตีโคะโตโระ
ฮิโรซะนิ่งนิ่งและยกพัดขึ้นแตะริมฝีปากอย่างใช้ความคิด โยรินากะจึงขยับตัวเข้าไปหาพร้อมกับกล่าว
แต่การยอมให้ท่านซาวาระมีอำนาจในการออกคำสั่งก็เท่ากับเป็นการยกตำแหน่งแม่ทัพให้กับเขา แบบนี้ไม่เป็นผลดีต่อทั้งตัวท่านและแคว้นคาสึรางิ
ข้าขอแค่ทำหน้าที่ออกหน้าในการรบ มิได้หวังจะครอบครองคาสึรางิ หากพวกท่านไม่ไว้ใจก็ไม่เป็นไร ซาวาระเว้นระยะคำพูดเล็กน้อยคล้ายต้องการดูท่าทีของอีกฝ่ายเมื่อเห็นว่าพวกเขาไม่พูดอะไรจึงกล่าวต่อ แต่หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เป้าหมายของยาสึฮิระก็คือท่านซึ่งเป็นผู้นำแคว้นต่อจากท่านเคียวคุเซ็น
คำพูดทิ้งท้ายถูกเน้นน้ำเสียงอย่างจริงจังจนฮิโรซะทำพัดหลุดร่วงลงจากมือ เขารีบหันไปทางซาวาระซึ่งลุกขึ้นและเตรียมจะออกไปจากห้องพร้อมกับร้องเรียก
เดี๋ยวก่อนท่านซาวาระ ผู้นำแคว้นคาสึรางิรีบยกมือห้ามโยรินากะที่ขยับตัวหมายจะเข้ามาห้ามจริงหรือที่ยาสึฮิระต้องการจะสังหารข้า
ซาวาระยิ้มในหน้าก่อนจะหันกลับมาตอบ
หากเขาคิดว่าคาสึรางิเป็นศัตรู ย่อมหาทางปลิดชีวิตผู้ครองแคว้นทุกคน
สีหน้าของอาซามิ ฮิโรซะซีดเผือดในบัดดล เขารีบลุกขึ้นและเอ่ยถามเสียงสั่น
ท่านมีทางจัดการกับเขาหรือไม่
หากท่านยอมมอบทุกสิ่งที่ข้าร้องขอ โคะโตโระก็จะสูญสิ้นไปตลอดกาล
เจ้าเมืองอิวะตอบเสียงเย็น เหล่าที่ปรึกษาและแม่ทัพที่นั่งอยู่ในห้องต่างพากันส่งเสียงร้องออกมาอย่างไม่พอใจ แต่ดูเหมือนฮิโรซะจะไม่สนใจ เขาก้าวลงจากยกพื้นอันเป็นที่นั่งประจำตำแหน่งพร้อมกับกล่าว
ข้ายินดีมอบทุกอย่างตามที่เจ้าต้องการ ผู้นำแคว้นคาสึรางิหันไปทางโยรินากะเตรียมกระดาษ พู่กันและตราประทับเดี๋ยวนี้ ข้าจะทำหนังสือมอบหมายอำนาจให้กับท่านซาวาระ
แต่... โยรินากะทำท่าจะแย้งแต่ฮิโรซะกลับโบกมือพร้อมกับตัดบท
ไปจัดการตามที่ข้าสั่งเดี๋ยวนี้ก่อนที่หัวของเจ้าจะหลุดจากบ่า
ที่ปรึกษาอาวุโสแห่งคาสึรางิถึงกับยืนอึ้งพูดอะไรไม่ออก เขาค้อมตัวลงพร้อมกับกล่าวรับคำและออกคำสั่งกับข้ารับใช้ตามที่ฮิโรซะบัญชาทุกประการ หลังจากได้รับหนังสือจากผู้นำแคว้นแล้วซาวาระจึงขอตัวกลับที่พัก แต่ก่อนที่จะเดินเข้าห้องเขาหยุดมองดวงอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้านิ่งอยู่ครู่หนึ่งจึงดึงหนังสือที่ได้รับมาจ้องด้วยแววตาละโมบ
ข้าจะจัดการกับเจ้าต่อจากยาสึฮิระ จากนั้นก็จะเป็นแคว้นทาคุฮัน เมื่อครอบครองแถบนี้ทั้งหมดแล้วเป้าหมายต่อไปคือเมืองหลวง หากทำสำเร็จแผ่นดินนี้ก็จะเป็นของข้าซาวาระ ชินโนแต่เพียงผู้เดียว
มุมปากกระตุกรอยยิ้มอย่างลำพองพลางยัดหนังสือสำคัญกลับเข้าไปในเสื้อ เขามองแสงสุดท้ายของดวงอาทิตย์ที่ฉาบท้องฟ้าให้เป็นสีแดงดุจโลหิตก่อนจะถูกความมืดยามรัตติกาลกลืนหายไป ซาวาระมองดวงไฟที่ถูกจุดขึ้นภายในปราสาทก่อนจะหมุนตัวเดินเข้าไปในห้องและนั่งลงบนเบาะที่วางไว้ แสงไฟจากตะเกียงที่วางไว้ด้านข้างส่องกระทบร่างปรากฏเงาขึ้นบนพื้นห้อง แม้เปลวไฟจะสั่นระริกไปตามแรงลมแต่เงานั้นกลับนิ่งเฉยไม่ไหวติง ตรงกันข้ามมันกลับขยายตัวใหญ่ขึ้นและยืดยาวขึ้นไปจนจรดเพดาน แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกลับไม่สร้างความแปลกใจต่อซาวาระแม้แต่น้อย เขาเพียงชำเลืองตามองไปทางด้านหลังและเอ่ยถามเสียงเรียบ
มีอะไร
เจ้าไม่ใช่นายข้า อย่าได้ใช้คำพูดกับน้ำเสียงเช่นนี้
เสียงที่ฟังคล้ายสัตว์คำรามตอบกลับมา ซาวาระสูดลมจึงสูดหายใจเข้าดุจต้องการระงับความไม่พอใจที่ปะทุขึ้นมา เมื่อจิตใจสงบนิ่งเขาจึงกล่าวด้วยเสียงที่อ่อนกว่าเดิม
มีอะไรเร่งด่วนหรือถึงได้ตามข้ามาถึงที่นี่
แค่อยากจะฟังแผนการของเจ้าเท่านั้น เสียงเดิมตอบ ทั้งที่เจ้าสามารถกำชัยชนะได้โดยง่ายด้วยพลังของข้า เหตุใดจึงหันมาใช้คนของคาสึรางิ
คำถามจากเงาปิศาจทำให้เจ้าเมืองอิวะยิ้ม
มันเป็นวิธีการแสดงอำนาจอย่างหนึ่ง เจ้าก็เห็นมิใช่หรือว่าอาซามิ ฮิโรซะ เป็นพวกไร้ความสามารถ หากควบคุมเขาได้คาสึรางิก็จะเป็นของข้าในที่สุด
แต่เท่าที่เห็นมีบางคนไม่พอใจการกระทำของเจ้า เสียงปิศาจพูด ซาวาระพ่นลมหายใจออกมาอย่างไม่ใส่ใจนัก
เป้าหมายของข้าคือเจ้าครองแคว้น ใครเกะกะก็กำจัดมันทิ้งไปให้หมด เขาเอียงศีรษะไปทางด้านหลังเล็กน้อย เจ้าคงไม่ได้มาเพื่อถามเรื่องนี้เท่านั้นใช่ไหม
ใช่อีกฝ่ายตอบ ข้าจะมาเตือนเจ้าว่าอย่าลำพองใจให้มากนักเพราะยาสึฮิระเองก็มีผู้ช่วยฝีมือฉกาจด้วยเช่นกัน
ซาวาระกระตุกยิ้มอย่างดูแคลน
ผู้ช่วยของมันคงไม่เก่งไปกว่าเจ้าเท่าใดนัก
ตรงกันข้าม เขาเป็นจอมอสูรที่มีพลังแกร่งกล้ามากกว่าปิศาจทุกตัวบนแผ่นดินนี้ เงาสวนคำตอบกลับทันควัน ผู้นำอิวะเลื่อนสายตาไปมองพร้อมกับย้อนถาม
รวมถึงเจ้าด้วยใช่ไหม
หากเป็นเมื่อก่อนอาจจะใช่ แต่ในตอนนี้ข้ามั่นใจว่าเราทั้งคู่มีพลังทัดเทียมกัน
งั้นเจ้าก็ไม่จำเป็นต้องกลัว ซาวาระกล่าวและเบนสายตากลับไปยังที่เดิมจึงไม่ทันได้เห็นแสงสีแดงสองดวงที่ปะทุวาบขึ้นบนตำแหน่งดวงตาของปิศาจเงา
ข้าไม่เคยกลัวอสูรตนนั้น แต่ที่มาเตือนก็เพื่อให้เจ้าระวังตัว เพราะแม้เจ้านั่นจะไม่เคยลงมือทำร้ายผู้ใด แต่ก็ไม่เคยละเว้นชีวิตผู้ที่ตั้งตนเป็นศัตรู
คำพูดของอีกฝ่ายทำให้ซาวาระนิ่งไปเล็กน้อย คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย
เจ้าแน่ใจหรือว่าอสูรตนนั้นคอยปกป้องโคะโตโระ เพราะเท่าที่ข้ารู้มายาสึฮิระเป็นคนที่ทะนงในศักดิ์ศรีชนิดที่ไม่มีวันยอมเอ่ยปากขอความช่วยเหลือจากใคร
เช่นเดียวกับจอมอสูรที่ข้าพูดถึง เจ้านั่นก็ไม่มีวันยอมก้มหัวให้กับผู้ใด ข้าจึงแปลกใจที่เห็นเขาเฝ้าวนเวียนอยู่ในปราสาทของยาสึฮิระ ข้าเคยส่งปิศาจแมวดำเข้าไปสืบหาข่าวแต่ก็ถูกจอมอสูรกับนักปราบมารคนหนึ่งไล่ตะเพิดออกมา
นักปราบมาร ซาวาระทวนคำด้วยความแปลกใจหากยาสึฮิระเลี้ยงจอมอสูรไว้คอยปกป้อง เหตุใดจึงมีนักปราบมารร่วมอยู่ด้วย
ปิศาจแมวดำบอกว่าเขาเป็นอาจารย์สอนนาฏกรรมให้กับบุตรีของยาสึฮิระแต่มีพลังปราบปิศาจที่แข็งแกร่งจนน่ากลัว เงาปิศาจตอบ เจ้าไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้เพราะแม้ข้าจะส่งปิศาจลอบเข้าไปในโคะโตโระหลายครั้งแต่คนพวกนั้นก็ไม่เคยรู้ว่าพวกมันมาจากที่ใด ถึงจะมีอยู่สองสามครั้งที่เจ้าจอมอสูรนั่นจะออกมาเยี่ยมเยือนแคว้นแห่งนี้รวมถึงเมืองอิวะของเจ้าก็ตาม
ประโยคสุดท้ายทำให้ผู้นำอิวะต้องนิ่วหน้า
แล้วอสูรตนนั้นได้พบกับเจ้าหรือเปล่า
ข้าผนึกปราณของตัวเองเอาไว้ ต่อให้มีพลังกล้าแข็งแค่ไหนก็ไม่มีวันรู้ เงาปิศาจตอบและและนิ่งไปชั่วครู่จึงพูดต่อ
เจ้าจะแสดงอำนาจหรือใช้คนของคาสึรางิยังไงข้าไม่สน แต่สำหรับอสูรตนนั้นข้าจะเป็นจัดการกับเขาด้วยตัวเอง และหากต้องการพลังของพวกปิศาจก็ขอให้บอกเพราะพวกมันพร้อมที่จะให้ความช่วยเหลือเจ้าทุกเวลา
ตกลง ซาวาระกล่าวพลางหันไปมองเงาของตัวเอง สิ่งแรกที่พวกมันต้องทำก็คือคอยเฝ้าพวกที่ปรึกษาของคาสึรางิเอาไว้ หากใครคิดต่อต้านหรือขัดขวางข้าก็สังหารมันได้ทันที จะกัดกินหรือฉีกกระชากซากศพยังไงก็ได้แต่เหลือส่วนหัวเอาไว้เพื่อเตือนให้พวกที่เหลือรู้ว่าใครคือคนที่พวกมันสมควรภักดี
ได้ รับปากเพียงเท่านั้นเงาที่ยืดยาวไปจนจรดเพดานก็หดตัวลงทีละน้อยจนมีขนาดเท่ากับรูปร่างของซาวาระ เขาจึงรู้ว่าปิศาจที่สนทนาด้วยได้ออกไปจากที่นั่นแล้ว เมื่ออยู่ตามลำพังผู้นำอิวะจึงดึงแผนที่เมืองโคะโตโระออกมากางและจมอยู่กับความคิดที่จะครอบครองดินแดนทั้งหมดอย่างลำพอง
*/*/*/*/*
ตอนนี้เรื่องเซ็นซูกำลังอยู่ในไหดอง เพราะมัวไปเร่งงานที่ต้องส่งสิ้นเดือนนี้กับติดนิยายอีกสองเรื่อง บางทีกว่าจะได้เขียนต่อก็คงจะปีหน้า แต่ไม่ต้องกังวลนะคะ เพราะต้นฉบับยังมีอีกหลายตอน
มูนนี่ได้รับแจ้งมาว่า ความทรงจำในผืนทราย ฉบับรีเมค มีกำหนดจะวางจำหน่ายประมาณเดือนสิงหาคม ถ้ามีความเปลี่ยนแปลงยังไงจะแจ้งให้ทุกท่านทราบอีกครั้งค่ะ
ขอบคุณผู้อ่านที่กรุณาโหวตให้นิยายเรื่องนี้เข้ากระทู้แนะนำนะคะ ดีใจมากๆ ^^
มาคุยกันค่ะ
ไม่บ่อยครั้งหรอกครับ ที่จะได้อ่านนิยายที่มีนักนาฏกรรมเป็นผู้ชาย
ส่วนมาก(แทบทั้งหมดก็ว่าได้) จะพบแต่ผู้หญิง
ดุรูปแล้วรู้สึกว่า ฮารุคาเสะ จะเหมือนผู้หญิงไม่น้อยเลยทีเดียวนะครับ
จากคุณ : Psycho man
- ความจริงนักนาฏกรรมญี่ปุ่นส่วนใหญ่จะเป็นชายค่ะ(ในยุคโบราณ) แม้ในสมัยนี้ก็เช่นกัน อย่างละครโน นางเอกก็ใช้ผู้ชายเล่น แถมยังเก่งและสวยกว่าหญิงจริงอีกต่างหาก
ความที่เป็นนักนาฏกรรม ทำให้ฮารุคาเสะมีหน้าตางดงาม (ตามแบบญี่ปุ่น นักร้องดังบางคนหน้าสวยจนมูนนี่อายเลยล่ะ^^")
แต่ถึงจะสวย หนุ่มรำพัดผู้นี้ก็เป็นชายทั้งแท่งนะคะ
ภาพประกอบวันนี้ ไพรากับฮารุค่ะ
| จากคุณ |
:
Moony_Lupin  
|
| เขียนเมื่อ |
:
25 มิ.ย. 55 10:52:21
|
|
|
| 
