ร้อยกรองนิยาย หิมพานต์ (๖)
|
 |
รีบคืนร่างคุกเข่าเข้าวอนพร่ำ
ที่กระทำด้วยศรรักปักแน่นเหนียว
หากได้แล้วจะปกปักรักกลมเกลียว
มิได้เกี้ยวเพียงเพื่อสมอารมณ์ตน
กินรีได้ฟังสุดรั้งคิด
ตัวทำผิดกลับแถไถไร้เหตุผล
มิแสดงความจริงใจแต่ใช้กล
นี่หรือคนว่ารักจักทำกัน
ทั้งเคียดแค้นแสนอับอายจึงหมายมั่น
จะลงทัณฑ์ผู้สมอ้างอย่างหุนหัน
ร่ายเวทย์เสกศาสตราขึ้นมาพลัน
เจ้าคนธรรพ์เล่ห์ร้ายต้องตายไป
พญาครุฑเห็นรู้จู่เข้าขวาง
ยื้อยุดนางเตือนตั้งมั่นอย่าหวั่นไหว
เจ้าก็เคยฝึกจิตอยู่รู้แก่ใจ
อย่ายอมให้อารมณ์มาข่มกาย
ที่ยื้อยุดหยุดลงตรงเนตรสบ
ที่เพิ่งพบจิตคงมั่นพลันสลาย
ที่ป่วนจิตชิดแนบแทบวางวาย
ที่มิคลายเนียนนุ่มคือกุมมือ
จากคุณ |
:
morThanUno
|
เขียนเมื่อ |
:
วันสุนทรภู่ 55 12:41:03
|
|
|
|