 |
หลังจากนั้นผมถึงได้รู้ว่า อะไรบางอย่างที่ผมล้มกระแทกอัดมันไว้อยู่ตรงหน้าอก ที่แท้คือลูกระเบิดจากฝ่ายตรงข้าม ที่มุ่งเป้าไปที่ท่านนายพล จังหวะที่ลูกระเบิดตกลงกับพื้นผมก็วิ่งหนีเจ้ากบยักษ์สะดุดรากไม้ล้มกระแทกตามไปในทันที จะด้วยเหตุบังเอิญหรือเพราะความโชคดีที่มีอยู่ในชื่อของผมก็ไม่รู้ได้ที่ระเบิดลูกนั้นไม่ทำงานเพราะศัตรูลืมปลดสลักระเบิด
นั่นเป็นเหตุการณ์ที่สำคัญและเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตการเป็นทหารของผม ผมกลับจากติมอร์ตะวันออกในฐานะวีรบุรุษสงคราม ผู้กล้าหาญและเสียสละเพื่อกองทัพและประเทศชาติ กองทหารเกียรติยศรอต้อนรับผมและเพื่อนทหาร ผมได้รับเครื่องหมายเกียรติยศ และได้รับอีกหลาย ๆ รางวัลต่อมาเมื่อเห็นว่าผมเป็นทหารที่ซื่อสัตย์ต่อกองทัพมาโดยตลอด และผมยังทำหน้าที่ทหารพ่อครัวที่ซื่อสัตย์ของผมต่อไปเช่นเดิม ท่านนายพลยังคงติดต่อผมอยู่เสมอ ท่านให้ความสนิทสนมกับผมตั้งแต่เหตุการณ์ช่วยชีวิตในครั้งนั้น
ทั้งหมดนี้คือเรื่องที่ผมต้องการบอกคุณ........
ไม่ว่าคุณจะเรียกผมว่าอะไร วีรบุรุษ ผู้ซื่อสัตย์ หรือ ไอ้ขี้ขลาดตาขาว หรืออะไรก็ตาม ผมไม่ขอคัดค้านใด ๆ ทั้งสิ้น อย่างที่ผมพูดไปในตอนแรก เราทุกคนต่างมีบางสิ่งที่ต้องการเปิดเผยหรือพูดมันออกไป ไม่ว่าคุณหรือผมเราต่างต้องการที่จะจากไปอย่างไม่ใช่ผู้ติดค้าง และตอนนี้ผมพร้อมที่จะเดินข้ามประตูแห่งความตายแล้ว ขอผมอยู่คนเดียวเถอะครับ เพราะสิ่งที่ผมต้องการคือ ....การตายเพียงลำพัง
--------------------------------------------------------------------------------------------
สถานที่เขียน : Griya Kebron , 20052007 ผู้เขียน : Ferry Herlambang Zanzad แด่คุณปู่ที่รักยิ่งของผม Ronodrono Zanzad
ผู้แปล : ธนพร, พัตติมา
จากคุณ |
:
Patty M.
|
เขียนเมื่อ |
:
27 มิ.ย. 55 23:36:44
A:223.206.109.92 X: TicketID:345400
|
|
|
|
 |