Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
คนจร ติดต่อทีมงาน

ผมมีบ้านหลังใหญ่ มันใหญ่เท่ากับแรงที่ผมจะสามารถก้าวเดินไปได้ ใครซักคนหนึ่งสร้างคำนิยามให้กับบ้านหลังนี้ ว่ามันคือ เมืองฟ้าเมืองสวรรค์
แต่ถึงกระนั้นก็เถอะ ผมก็ยังไม่เคยเห็น ใครที่นี่จะเหาะเหินเดินอากาศให้เห็นกันซักราย ด้วยว่าคนที่นี่อาจกำลังเกรงใจผม อยู่ก็เป็นได้ ไม่ว่าผมจะ
เดินไปตรงส่วนไหนของบ้าน ผู้คนมักจะ หลีกทางให้ผมเสมอ ทุกสายตาจับจ่องมาทีผม ราวกับว่าผมคือคนสำคัญ บางคนมองด้วยความสงสัย
บางคนระแวง บางคนยิ้ม บางคนหัวเราะ บางคนกลัว แต่ไม่มีซักคนที่จะไม่สนใจผม ผมคิดเอาเองว่าผมคงทำตัวโดดเด่นไป สำหรับที่นี่ แต่ผม
ขอยืนยันว่าชีวิตผมนั้นเรียบง่ายเป็นอย่างยิ่ง ในทุกๆวัน ผมเดินทางไกล และเมื่อรู้ตัวอีกที ผมมักจะค้นพบ ว่า ผมกลับมาอยู่ที่เดิมเสมอ แต่นั่นก็
ไม่เคยทำให้ผมท้อแท้แต่อย่างใด หากวันใดผมเบื่อที่จะเดินเท้าแล้ว ผมมักจะมานั่งนิ่งๆ ท่ามกลางผู้คนมากมาย และคอยส่งยิ้มให้กับทุกคนที่ผ่านไป
หากมีใครซักคนยิ้มตอบกลับมาบ้าง โลกวันนั้นของผมคงสดใสกว่าทุกวัน นอกจากนี้แล้ว ผมยังจะต้องการอะไรอีกเล่า และสุดท้ายในวันพรุ่งนี้
ผมอาจจะไปอยู่ที่ไหนซักแห่ง ที่นั่นอาจมีอาหารให้ผมได้กินจนอิ่มท้อง หรือไม่ผมก็อาจจะต้องอดโซ แต่ช่างปะไร ตอนนี้ผมจะนั่งยิ้มให้กับผู้คน
ร่วมบ้านเดียวกัน ส่วนที่เหลือก็คงต้องให้มันเป็นเรื่องของวันรุ่งขึ้น และวันรุ่งขึ้น และวันรุ่งขึ้น

โกโก้น้อย

จากคุณ : โกโก้โมโหมาก
เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 55 04:19:24




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com