|
ทุสโมสยิ้มออกมาด้วยความดีใจ เมื่อเห็นรถม้าของเนเฟอร์ติติหวนกลับมาหา ทั้งๆ ที่รู้ว่านางไม่มีวันทอดทิ้ง แต่ก็อดหวั่นใจไม่ได้ การอยู่ท่ามกลางทะเลทรายแม้เป็นเวลาเพียงสั้นๆ กลับรู้สึกเหมือนกาลเวลายาวนานชั่วกัปชั่วกัลป์
เป็นอะไรไปนางถามด้วยสีหน้าเป็นกังวล เมื่อเห็นรถม้าศึกของอีกฝ่ายพลิกตะแคงอยู่บนพื้นทราย
รถม้าข้าเสียหลัก ส่วนม้าขาเจ็บไปไหนไม่ได้เขาอธิบายรวดเดียวจบ
ท่านบาดเจ็บหรือไม่
ไม่ ข้าไม่บาดเจ็บทุสโมสมองนางอย่างซาบซึ้งใจ
เนเฟอร์ติติเป็นคนมีระยะห่าง คนทั่วไปมักคิดว่านางเป็นคนที่เย็นชา แต่เขารู้ดีว่านางเป็นคนมีน้ำใจเพียงไร เพียงแต่บางครั้งนางอาจจะเด็ดขาดและเด็ดเดี่ยวจนเกินสตรี แต่ก็ไม่ถึงกับห้าวหาญเยี่ยงชายชาตรี แต่นางก็ไม่ใช่สาวหวานจนเลี่ยน
มาเถิด ข้าจะพาท่านกลับเอง
อืมทุสโมสพยักหน้า แล้วขึ้นมายืนเคียงคู่บนรถม้าของนาง สายตาเขามองไปยังเจ้าม้าคู่ใจด้วยความเป็นห่วง
อย่าห่วงเลย กลับไปแล้วก็สั่งให้ทหารมานำกลับไป รักษาอีกไม่กี่วัน เจ้าตัวโปรดของท่านก็กลับมาแข่งกับข้าได้อีกเนเฟอร์ติติกล่าวราวกับจะเป็นการปลอบเขา ให้คลายความกังวลเกี่ยวกับม้าสุดรัก
ขณะนั้นเองรถม้าของอเมโนฟิสได้เข้ามาสมทบ มองจากสภาพม้าที่นอนหมดสภาพก็พอจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ไม่เป็นไรใช่ไหมองค์ชายรองแห่งอียิปต์ถาม
ข้าปลอดภัย ว่าแต่พวกเจ้าเถิด ใครแพ้ใครชนะทุสโมสถามกลับ
..ดูเหมือนเนเฟอร์ติติและอเมโนฟิสจะพร้อมใจกันเงียบ เมื่อโดนถามถึงจุดนี้
ยังไม่รู้ผลเลย เนฟเป็นห่วงท่าน นางเลยเลี้ยวกลับมาหาท่านก่อนอเมโนฟิสบอกไป ด้วยหวังจะช่วยนางเรียกคะแนนความรักจากทุสโมสให้มีมากขึ้น
ขอบใจมากเนฟทุสโมสรู้สึกซาบซึ้งใจ แต่มันกลับเป็นสาเหตุให้เนเฟอร์ติติโกรธคำโกหกของอเมโนฟิส จนต้องหันไปมองด้วยความไม่พอใจ แต่ดูเหมือนเขาจะทำเป็นไม่เห็นสายตาคมดุนั้น
นางเกลียดนักกับคำโกหก อเมโนฟิสโกหกได้ทุกเรื่องเลยหรือไร แม้แต่คำรักของเขาก็คงไม่ใช่ความจริง
*............................................................................................*
| จากคุณ |
:
ฟินนิกซ์ 
|
| เขียนเมื่อ |
:
7 ก.ค. 55 14:29:35
|
|
|
|
ตอนที่3 (100%)
