*** ยะเยือกกาย..ละม้ายเช่น..เย็นฝนเย้า ***
|
 |
ฝนฉ่ำฟ้าฉ่ำดินเรื่อยรินหยด
อ้อยสร้อยหมดจดพรำเมื่อฉ่ำสาย
ละอองพรมลมพรูดูพร่างพราย
ยะเยือกกาย..ละม้ายเช่น..เย็นฝนเย้า
อ้อยอิ่งทิ้งสายตรงลงพร่างพื้น
ระรินชื่นอื่นใดไหนเทียมเจ้า
ระลอกลมพรมพามาบางเบา
ปลอบใจเหงา..บรรเทาเงียบ..ที่เยียบเย็น
เปาะแปะแปะเปาะกระช้อยกระชด
กระเซ็นกระเซ้าเย้าหยดปานหยดเล่น
เหมือนทิ้งสายคลายร้าวเศร้าที่เป็น
ก็กลับเช่นฉ่ำใจได้ฉะนั้น
และรุ้งพร่างกางครอบขอบฟ้ากว้าง
ก็กระจ่างแจ่มหาวราวฟ้านั่น
ที่โค้งคุ้งรุ้งงามตามตาวัน
เจิดแจ่มบรรณแต้มโลกให้โศกคลาย
หรืออาลัยไม่จางจึงพร่างพื้น
หยาดหยดยืนคืนค่ำเจ้าฉ่ำสาย
พรมผืนหล้าจวบทิวามาเยี่ยมกราย
ยังไม่หายหยาดหยดหลั่งรดริน
หรือรีรอล้อเล่นทุกเย็นย่ำ
ถึงเช้าฉ่ำพรำสายหมายถวิล
เหมือนรอคอยรอยรักปักดวงจินต์
จึงมิสิ้นสเน่หาคราฝนพรำ...
ช่วงนี้ฝนตกทุกวัน ฟ้าฉ่ำฝนดีจริงๆค่ะ..
อาศัยเวลานั่งทำงาน มองสายฝน อารมณ์บรรเจิดก็บังเกิดขึ้น
จึงเป็นกลอนข้างต้น ด้วยปัญญาอันน้อยนิดของผู้เขียน
ขอบคุณผู้เข้ามาอ่าน ร่วมกระทู้ และเป็นกำลังใจให้สาวน้อยค่ะ
( หยิบภาพประกอบมาจาก กูเกิ้ล ขอบคุณมา ณ ที่นี้ค่ะ )
 
| จากคุณ |
:
คุณแม่ใจดี   
|
| เขียนเมื่อ |
:
10 ก.ค. 55 17:52:58
|
|
|
| 
