.........................
เรียงเรียงร้อยร้อยด้วยพลอยฝัน
ตกแต่งสีสันอันสดสวย
แลดูเด่นดาวอ่อนระทวย
แสงหวังพุ่งพวยจับขอบตา
มองลึกลงไปข้างในตัว
ไม่หวั่นกรงกลัวใดขวางหน้า
ตะลุยบั่นบุกพสุธา
สุดหล้าจดฟ้าข้ายินยอม
ร้อยร้อยเรียงเรียงสำเนียงฝัน
ศรัทธามุ่งมั่นนั้นหล่อหลอม
ก่อเกิดธาตุใดสดใสพร้อม
ขวากหนามปืนป้อมไร้กลัวเกรง
ดั้นด้นค้นขุดสุดในตน
นินทาปะปนคนข่มเหง
เยาะเย้ย... ไม่ใส่ใจยำเยง
เพียงฟังตัวเองก็เพียงพอ
คนร้อยร้อยแสนล้านความคิด
ช่างหัวถูกผิดไม่เห็นง้อ
เกร็งมาแต่น้อยเฝ้าพะนอ
ไร้ค่าหัวข้อของตัวตน
เติบแล้วใหญ่แล้วคิดไกลบ้าง
เขาว่าเขาขานฟังสักหน
หากยึดกรอบนักสัปดน
เบือนหน้าด่าก่นอารยชนในกะลา
อารยชนในกะลา
