 |
 ตอบจดหมายจ้า
 คุณravio ==>> แวะมาอ่าน ก็ดีใจแล้วค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ
คุณกาปอมซ่า ==>> ขอบคุณมากจ้าสำหรับเสบียงอร่อยๆ บาวีอวบไม่อวบไม่รู้ แต่คนเขียนเกินคำว่าอวบไปไกลโขแล้วค่ะ (ไม่ใช่เพราะขนมคุณปอมนะคะ) 
คุณKiwi_brown ==>> ขอบคุณมากจ้าคุณกีวี่ อยากบอกว่าบ่วงบงกชก็น่าติดตามมาก พีเรียดด้วย ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 
คุณห้าสิบป่าย ==>> ต้องการคนหม่ำขนมเป็นเพื่อนอยู่พอดีเลยค่ะ ว่าแต่... เหงาอะไรเอ่ย
อีกสองอาทิตย์ ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง หน้างานน่าจะกลับสู่สภาพเดิม ทีนี้ก็คงลั้ลลาออกไม่เครียดแล้วค่ะ ขอบคุณมากมายสำหรับความห่วงใยค่ะ 
น้องแพรว thezircon ==>> สถานการณ์อะไรหรือจ๊ะ
พี่scottie ==>> ยิ่งผูกพัน ยิ่งเจ็บปวดในภายหลังเป็นทบทวีนะคะ คู่นี้ก็คงมีอะไรให้ต้องฟันฝ่าอีกมาก
พี่อ้อ (รุริกะ) ==>> ช้าไปแล้วค่ะพี่อ้อ คนเขียนเหมาเข้าข้างตัวเองไปเรียบร้อยแระ 
คุณLaviyar ==>> ขอบคุณมากๆ ค่ะ
คุณnasa nasa ==>> ต้องลุ้นคำตอบอย่างต่อเนื่องและนานๆ จ้า
พี่ชายขรา (Psycho man) ==>> จริงหรือคะพี่ สงสัยว่าน้องต้องไปหามาดูบ้างเสียแล้ว
พี่ไก่ กุลธิดา (kdunagin) ==>> ตามอ่านได้เลยจ้าพี่ไก่ มีอะไรแนะนำน้องก็สะกิดบอกได้เต็มที่เลยนะคะ
คุณปิยะรักษ์ ==>> เต็มที่เลยจ้า สงสัยประเด็นไหนถามได้เลยนะคะ
คุณBangkokian ==>> ขอบคุณมากๆ ค่ะ สำหรับการแวะเข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้ สำหรับข้อสังเกตของคุณBangkokian เรื่องกุญแจมือนั้น ทั้งไศลและตโมนุทถูกคล้องกุญแจมือติดกันคนละข้างจริงๆ ค่ะ ส่วนข้อสังเกตที่ว่าบางฉากไม่น่าจะทำได้ เช่น ฉากโอบไหล่ตโมนุทให้หลับ ตอนเขียนอรุสาวางภาพไว้ว่าไศลนั่งรถอยู่ด้านซ้าย ตโมนุทอยู่ทางขวาของไศล กุญแจมือจะคล้องมือขวาของไศลและมือซ้ายของตโมนุท ฉากที่โอบไหล่ให้หลับ ไศลจะใช้มือข้างขวา (ซึ่งติดกุญแจมือ) โอบไหล่ตโมนุท ตโมนุทก็ต้องงอแขนข้างซ้ายที่ถูกคล้องไว้ขึ้นตามแรงรั้งของกุญแจมือ (ลักษณะเหมือนว่าตโมนุทงอแขนซ้ายเอามือไปแตะไหล่ขวาของตัวเองนั่นเองค่ะ)
ขอบคุณมากๆ นะคะที่ทักท้วงฉากนี้ให้ พออรุสามาย้อนอ่านทวนจริงๆ จังๆ แล้วพยายามนึกภาพตามในฐานะคนอ่าน การบรรยายในฉากนั้นอาจจะยังสื่อถึงภาพให้ผู้อ่านเห็นได้ไม่ชัดเจนจริงๆ ค่ะ ซึ่งอรุสาขอนำข้อทักท้วงตรงนี้ไปปรับปรุงแก้ไขต้นฉบับให้เหมาะสมมากขึ้นนะคะ
คุณgoldensun ==>> ทั้งไศลและตโมนุทถูกคล้องกุญแจมือไว้ด้วยกันคนละข้างตามรายละเอียดด้านบนค่ะ ส่วนที่ว่าทำไมไม่ให้ตโมนุทหันหลังให้ ประเด็นนี้ คงเป็นที่คนเขียนมากกว่าจะเป็นเจตนาของไศลแล้วล่ะค่ะ คือ ตอนที่เขียน อรุสาคิดจะสะท้อนความรู้สึกนึกคิดของตโมนุทออกมาบ้างน่ะคะ ในแง่ที่ว่าตอนที่ใกล้ชิดพระเอกจริงๆ แล้วนางเอกมีความรู้สึกอะไรที่ซ่อนอยู่บ้างนอกจากความหวาดกลัวที่ถูกจับตัวมาน่ะค่ะ
พี่มน (Setakan) ==>> ขอบคุณจ้า
ทะเลเดือดพันธุ์ร็อค ==>> ขอบคุณจ้า
 ขอบคุณสำหรับกิฟท์กำลังใจจากทุกท่านด้วยนะคะ คุณกาปอมซ่า, คุณKiwi_brown, คุณนุ้ย นารีจำศีล, คุณห้าสิบป่าย, น้องแพรว thezircon, พี่อ้อ รุริกะ, คุณสามปอยหลวง, คุณใยไหมกะใบม่อน, พี่ชายขรา Psycho man, คุณgoldensun, คุณนวลน้ำผึ้ง, คุณทะเลเดือดพันธุ์ร็อค, คุณกาแฟเย็นเพิ่มช็อต, คุณแลนซ์ลอท
 และขอบคุณพิเศษไปยังคุณห้าสิบป่าย สำหรับกิฟท์จัดหนักด้วยนะคะ
| จากคุณ |
:
อรุสา (npuiy)   
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 ก.ค. 55 06:38:18
|
|
|
|
|
ภูพันแสง ตอนที่ ๗ ค่าตัว
