ของฝากจากแม่

เถอะลูกยาแม่จะหาของมาฝาก
จะข้ามฟากไปยังฝั่งความฝัน
จะเก็บดวงดารา ณ สายัณห์
กับดวงจันทรายามราตรีกาล

     นำมาสานถักทอเป็นล้อรัก
     บรรจงปักด้วยดิ้นใจที่ไหวหวาน
     มาคล้องขวัญกัลยาทิวาวาร
     นะแผ้วผ่านม่านหมอกละอองควัน

          คือของฝากจากใจแม่
          อาจจะแลไม่เหมือนใครใครนั่น
          แต่จดจารในสำนึกทุกคืนวัน
          คือความฝันใฝ่ดีที่ให้มา

ท่านบอกว่า...ไม่ต้องมีวันไหนที่ให้แม่
ขอเพียงแต่ดำเนินตามอย่างที่ว่า
ดำรงชีพปุถุชนคนธรรมดา
หากมีค่าควรยกย่องแก่ผองชน

       เถอะแม่จ๋าที่อุตส่าห์ฝ่าฟันนั้น
       ถึงฝั่งฝันวันนี้ที่กล่าวกร่น
       ลูกได้สืบทอดตามบรรพชน
       สืบสานตนตามเจตนาค่าพระคุณ

            มีรอยยิ้มอยู่ในหน้าทุกครานี้
            แววปราณีและสองแขนแสนอบอุ่น
            กับอ้อมอกอุ่นไอละไมละมุน
            คล้ายเคยคุ้นทุกเวลาทุกนาที

                 จะยินดีต้อนรับเรากลับบ้าน
                 เอ้านี่ของโปรกปรานทานเสียสิ
                 แล้วก็มานั่งลงที่ตรงนี้
                 แม่จะถี่ถ้วนตรวจตราคราตื้นตัน

ลูกได้เป็นคนดีที่แม่สอน
แม่จะนอนตาหลับสมกับฝัน
เพราะชื่นใจที่ได้ตามอย่างนั้น
ไม่ต้องคั้นขออื่นใดอย่างไรเลย....

เรานั่งลงที่มุมเตียง ในบ้านอย่างเงียบ ๆ ภาพความทรงจำเก่า ๆ หมุนเวียนเข้ามาในห้วงสำนึก ....แม่ ยังอยู่กับเราตลอดเวลา และตลอดไป ...

จากคุณ	: d-r
เขียนเมื่อ	: 15 ก.ค. 55 19:58:00