ความคิดเห็นที่ 1 เหม่อมองฝนฟั่นเกลียวเฉลียวจิต ครวญคะนึงถึงน้องนิตย์พิศมัย ร่วมเคลียคลอเริงรื่นชื่นฤทัย ในสวนรักมวลมาลัยปัจจัยเรา ตะวันรอนผ่อนฟ้าพาใกล้ค่ำ สายฝนพรำโปรยปรายโลมโฉมเฉลา เสื้อฝนปกป้องชุ่มคลุมนงเยาว์ ภาพคลอเคล้าเราสองนั้น.... อันตรธาน จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 17:06:13

ความคิดเห็นที่ 2 ......สายฝนเอ๋ย....... ไฉนเลย จึงหล่น กลางเมืองเล่า ดินแดนแห้ง เฝ้ารอเจ้า ให้บรรเทา เจ้ากลับเขลา ในที่ซึ่ง ไม่พึงใจ เล่นจัดหนัก มิได้พัก ทั้งเช้าค่ำ คนทำงาน ชอกช้ำ เป็นไหนไหน ทำงานสาย ยังไม่วาย ให้สะใจ ตอนเย็นมา ตกใหม่ รถติดพลัน ......สายฝนเอ๋ย....... ช่วยละเลย เฉยเมยลง คงสุขสันต์ ทุกวันนี้ ข้าเปียกปอน เพราะใครกัน เนื้อตัวสั่น หวั่นไหวหวัด ถามหาเอย จากคุณ : mp_nat เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 23:16:48